သတိရတမ်းတခြင်း..(၁)

အမေသည်စာမတတ် ၊ အိမ်၏စီမံခန့်ခွဲမှုပညာလွန်စွာတော်တတ်၏………………………………။
ကျမသည်အမေမရှိသည့် နောက်ပိုင်းအမေ့ကျေးဇူးများအား အဖန်ဖန်အခါခါထပ်တလည်းလည်း လွန်စွာအောင်းမေ့၏ ။ အမေ့အားသတိရ၏ ၊ အောင်းမေ့၏ ၊ တမ်းတမိ၏……………………….။ အဘယ်မျှသတိရတမ်းတသနည်းဟုမေးသူရှိပါကပြောပြချင်၏..။ ပြောပြချင်မှုတို့ကလည်းရင်ထဲကြီးစိုးကာနေ၏ ထိုအထဲမှသတိရတမ်းတမှုတခု အားဖော်ပြကာရေးသားချင်မိ၏…။
အမေသည်ကျမတို့မောင်နှမအားလုံးတို့၏ ၊ အိမ်နေဝတ်ဆင်သည့် ဂါဝန် ၊ စကဒ် ၊ အင်္ကျီ တို့အားကိုယ်တိုင်ကိုယ်ကျ ချုပ်လုပ်ပေးကာ ၊ ဝတ်စားဆင်ယင်ပေးသူ ဖြစ်၍ ၊ အမေ့အားလွန်စွာချစ်ပါသည် ။ အဖေကအပြင်မှလှတာတွေ ့၍ဝယ်လာပေးပါက ၊ အသေအချာကြည့်ကာ လိုအပ်သည်များကိုအမေကမြင်တတ်ကာ ၊ သူကိုယ်တိုင်လှအောင်ပြန်လုပ်ပေး တတ်သူလည်းဖြစ်လေသည် ။ တစ်ရက်တွင်အဖေက ပန်းဆီရောင် ပိုးသားဂါဝန်လေး တစ်ထည်အား ဝယ်လာလျှင် အမေက အင်္ကျီလေးအား ကြည့်ကာ ပိုးသားဂါဝန် ဗြောင်ကလေးဖြစ်နေသည်ကို အမေကမြင်လျှင် ချက်ခြင်းပင် ပန်းထိုးပေးက ပိုလှမည်ဟုပြောပါသည် ။ ထိုနေ့ညနေခင်းလေးတွင် အမေကအိမ်ရှေပန်းခြံ ့အုတ်ခုံပါလာလေး၌ထိုင်ကာ စိတ်ရှည်လက်ရှည်နှင့် ပန်းထိုးပေးမည်ဟုဆိုကာအစအဆုံးအမေက
သူ့နဘေးနားတွင်အတူတူထိုင်ကာကြည့်ခိုင်းပါသည် ။ အမေသည် ပိုးသားဂါဝန်ပန်းဆီရောင်လေးအားလေးကိုင်လျှက်က လိုက်ဖက်မည့်ပိုးချည်လုံး(ရောင်စုံ အရောင်လေးများ)အားသူကိုယ်တိုင်ရွေးချယ်ပါသည် သမီးကဘယ်အရုပ်လေးမျိုးကချစ်သလည်းဟုမေးပါသည် ။ ကျမကဌက်ဇီးကွက်ရုပ်လေး အားသဘောကျသည်ဟုပြောလျှင် အမေသည် ၊ တစ်ကိုင်းတည်းနားနေသည့် ဌက်မောင်နှံ ဇီးကွက်ရုပ်ကလေးအား သစ်ကိုင်းတွင်နားသည့်ပုံလေးအား ခဲဖြင့်ရေးဆွဲကာ သမီးလှလားဟု မေးလျှင် ၊လှသည်ပြောကာ လွန်စွာသဘောကျသွားပါသည် ။ ပြီးလျှင်အမေက နှီးချောကရွတ်ခွေအဝိုင်း(၂)ခုအား ယူကာပိုးသားအင်္ကျီစလေး အရုပ်ရေးဆွဲထားသည့် ရင်ဘတ်နေရာလေး၌ တင်ကာအပေါ်နှင့်အောက်တင်းတင်းဆွဲကာဖိညှပ်လိုက်ပါသည် ပိတ်သားစခပ်တင်းတင်းလေးဖြစ်သွားလျှင် အမေက ဌက်ရုပ်ကိုယ်လုံးလေးနေရာအား ပိုးသားချည်စစိမ်းပုတ်ရောင်လေးနှင့် အပေါ်အောက်ထိုးယှက်ကာ အပ်ချည်တွယ်ငင်၍ ထိုးယူသွားပါသည် ၊ မျက်လုံးလေးအား ပေါ်လွင်စေရန်အဝါရင့်ကလေးထဲ့သွားပြီး ၊ ချေထောက်လေးတွင်အနက်သုံးကာ သစ်ကိုင်းလေးအား ဇီးရှားရောင်လေးထည့်ပြီး ထိုးပေးပါသည် ။ ကျမကကြည့်နေရင်းနှင့်အရမ်းလှ၍စိတ်ထဲမှာပျော်နေမိပါသည် အမေကသ္မီးလှလားဟု မေးလျှင် ဝမ်းသာလွန်း၍ မျက်ရည်ဝိုင်းစို့ကာ ကျေးဇူးတင်သည့် အကြည့်နှင့်အမေ့အားကြည့်မိပါသည် ။ အမေကကျမ၏စိတ်ခံစားမှုအားကြည့်ကာ ကျမအားငါ့သ္မီးက ဝမ်းသာလွန်းလျှင် ၊ ဝမ်းနည်းလွန်းလျှင် မျက်ရည်ကျတတ်သည် ။ စိတ်ခံစားမှုကြီးတာ မကောင်းဟုပြောပါသည် ။ ယောက်ျားလေးမဟုတ်၍တော်သေးသည်ဟုဆိုကာပြောပါသည်။ယောက်ကျားလေးဆိုက စိတ်ပျော့ညံ့၍ မဖြစ်ဟုအမေပြောပါသည် ။ ထိုမျှသာမကသေး လက်ပွေ ့ ့အိတ်လှလှလေးတွေ အမေထိုးနေသည့်အခါ မျိုးတွင်လည်း အမေကကြည့်ခိုင်းထားတတ်ပါသေးသည် ။ တစ်ခါလျှင် ကျမက သ္မီးတို့ကြီးလာလျှင် အမေတို့ခေတ်ကဟာအသုံးဝင်တော့မှာ မဟုတ်ဘူးဟုပြောမိလျှင် အမေကလက်မှုပညာဆိုသည်မှာ ဘယ်ခေတ်ဘယ်အခါမှာမှ တိမ်ကောသွားသည်မရှိ တန်ဘိုးလည်းမဖြတ်နိုင် ဟုဆိုကာအမေပြောပြပါသည် ။
အမေသည်တစ်မိသားစုလုံး၏ ၊ ခေါင်းအုန်း ၊ မွှေ ့ရာ ၊ ခြင်ထောင်တို့အား သူကိုယ်တိုင်ပင် ကျမတို့ကြီးကောင်ဝင်ကာ လူလားမြောက်သည်အထိပင် ချုပ်လုပ်ပေးခဲ့သူဖြစ်ပေသည် ။ ခေါင်းအုန်းများနှင့်မွှေ ့ရာများတို့အား(၂) နှစ်မပြည့်ခင်တစ်ကြိမ်လဲပေးပါသည် ။ ခေါင်းအုန်းနှင့်မွှေ ့ ့ရာလဲသည့်အချိန်အခါရောက်တိုင်းလျှင်….. ကျမတို့မောင်နှမတွေအားလုံးပင် အလုပ်ရှုတ်၍ စိတ်ညစ်ကြရပါသည် ။ အမေကားသူ့ဘိုးဘွားပိုင် ခြံမြေအား သူများအားဌားရမ်းထားကာ ထိုခြံကြီးထဲတွင် လဲမှို ့ပင်များအများအပြားစိုက်ထားပါသည် ။ အိမ်နှင့်ကတစ်ခြံကျော်သာခြားပါသည် လဲမှို့များရင့်ကာအခွံမှာညိုခြောက်လာ၍ အက်ကွဲလုနီးပါးရောက်လာပါက လူဌားများနှင့်ခူးယူချခိုင်းကာ အမေနှင့်ကျမတို့မောင်နှမအားလုံးပင် ခူးချသည့်လဲမှို့များအား တောင်းများနှင့်ကောက်ယူထဲ့ပြီးလျှင်အိမ်သို့ပြန်သယ်ယူလာကြပါသည် ။ အမေက လဲမှို ့သီးများရကာနီးအချိန်တွင် မွှေ ့ရာများ ခေါင်းအုန်းများ အားလုံးအရံသင့်ချုပ်လုပ်ထားတတ်ပါသည် ။ မွေ ့ရာများနှင့် ခေါင်းအုန်းများအားလည်း မောင်နှမအားလုံးတို့အား သီးခြားစီပြုလုပ်ချုပ်ထားပေး၏ ၊ ထိုအချိန်ရောက်လျှင် အလုပ်လွန်စွာရှုတ်ကာ နှစ်ရက်၊သုံးရက်ထိကြာညောင်းတတ်ပါသည် ။
အမေနှင့်ကျမတို့မောင်နှမအားလုံး(အဖေမပါ) ၊ ထမင်းစားပြီးသောက်ပြီးချိန် နေ့လည်(၁)နာရီမှညနေ(၄)နာရီအထိ လုပ်ကြရပါသည် ။ ထိုအချိန်မျိုးတွင် အိမ်ရှေ ့ခမ်းမတံခါးပေါက်ကြီးများအားဖွင့်ချကာ မောင်နှမတွေတယောက်တလက် မြန်မြန်သွက်သွက်လုပ်ကြရလေသည် ။ ပထမတရက်တွင်လဲမှို့များအခွံနွွှာ၍ လဲမှို့တွေထုတ်ယူကာတောင်းထဲသို့ကြရသည် ၊ ဒုတိယရက်ကားအခွံနွှာပြီးသားလဲမှို့များ အစေ့များထုတ်ကြရသည် ။ အစေ့ထုတ်သောနေ့တွင် ပျော်လဲပျော်စိတ်လဲညစ်ကြရသည် ။ အမေကပြောပြောဆူဆူ သင်ပေးရင်းနှင့်လုပ်ခိုင်းတတ်၍ဖြစ်ပါသည် ။ လဲမှို့များထဲ့ထားသည့်တောင်းများ တစ်ယောက်တတောင်းကျစီ ၊ တာဝန်ပေးကာ တုတ်လည်းတစ်ယောက်တချောင်း ကျစီပေးထားပြီး အစေ့များ အောက်၌ထိုင်ကျသွားအောင် တုတ်အားလက်နှစ်ဖက်ပူးဆုပ်ကိုင်၍တောင်း၏အလယ်
တည့်တည့်တွင်ထိုးစိုက်၍ တုတ်ဖြင့်လှည့်ကာတောင်းတွင် အလိုက်သင့် လိုက်ကာမွှေပေးရပြီးအစေ့များ
တဖြေးဖြေးအောက်သို့ရောက်သွားပြီး ပွယောင်းကာအစေ့စင်သွားသည့်လဲမှို့များအား အပေါ်ယံသဲ့ယူပြီး တောင်းလွတ်တွင်ပြန်ထဲ့ကြရသည် ။ အစေ့များကုန်စင်အောင် သန့်ပေးရသည် ။ အမေကအစေ့များမစင်လျှင် ကြွက်များကအနံ့ခံ၍ကိုက်တတ်သည် လဲမှို့စေ့အနံ့ကိုကြွက်များကကြိုက်သည်ဟုပြောပြသေး၏ ၊ အမေကလွန်စွာခိုင်းတတ်သည်ဟုမြင်မိပါသည် ။ ပြီးလျှင် အမေကိုယ်တိုင်မွှေ ့ရာများကိုသွတ်၍ ကျမတို့ကခေါင်းအုန်းများသိုသွတ်ပေးကြရပါသည် ။ လဲမှို့များကလက်နှင့်အင်္ကျီတို့တွင်ပေကပ်၍ နေရလည်းတအားခက်၏ ၊ ထိုအချိန်တွင်တအားလည်းစိတ်ညစ်မိပါသည်။ပြီးလျှင်ကား ခေါင်းအုန်းစွတ်၏အပေါက်ဝ လက်တနှိုက်စာလေး ထဲသို့မှို့များအားဖိသိတ်ကာထဲ့ရသဖြင့်လက်ထိတ်လက်ဆစ်
များနာကျင်၍ ၊ တစ်ခါတွင်အဖေ့အား အမေကခေါင်းအုန်းများနှင့်မွှေ ့ရာများအား(၂)နှစ်ပင်မပြည့် တစ်နှစ်ကျော်တခါလဲ၍ သ္မီးတို့လက်ထိတ်တွေနာကျင်သည်ဟုပြောလျှင် အဖေကအမေ့ကိုဆူတတ်ပါသည် ။ အဖေကအိမ်ဖော်တွေကိုခိုင်းဟုပြောလျှင် အလုပ်မြန်မြန်ပြီးစေချင်၍ခိုင်းခြင်းဖြစ်သည်ဟု အမေကပြော၏ ပြီးလျှင်အမေ့စေတနာအားမသိ ၊ ကျမတို့အားလုပ်တတ်အောင်သင်ပေးထားတာဟု အမေကပြောပါသည်။ ကျမတို့ထဲ့ထားသည့်ခေါင်းအုန်းများအား လည်းအမေကိုယ်တိုင်စိတ်တိုင်းကျလက်နှင့်ဖိကြည့်ကာ တော်ပြီရပြီဆိုမှပြီးပါသည်။ ပြီးလျှင်မှို့သွတ်သည့်ခေါင်းအုန်းအပေါက်ဝနခမ်းသားနှစ်ဖက်အား ကိုင်ကာ ချုပ်စာအတိုင်းအတွင်းဘက်သို့သေသပ်စွာ ခေါက်ထဲ့ပြီး နခမ်းသားစနှစ်ခုအားပူး၍ ဖိကပ်ကာ အမေအရံသင့်ထိုးထားပေးသည့် အပ်နှင့်အပ်ချည်ကြိုးအားယူငင်၍ ဝက်သိုးထိုးလိုက်ပေးကာချုပ်ပေးရသည် ။ ပုံစံမကျလျှင်လည်း အားလုံးပြန်ဖြုတ်ခိုင်းကာ မလိမ္မာလျှင်နှစ်ခါမောမည်ဟုပြောလည်းပြောဆူလည်း
ဆူတတ်ပေသည် ။ အတည့်ထိုးပြီးချုပ်လျှင်မလှ ၊ အပ်ချည်ကပိုကုန်သည်။ နခမ်းသားအားယူတာများသွားကကြည့်ရဆိုးသည် ။ အပေါ်ယံယူငင်၍တစောင်းသွားချုပ်တာကိုမှ ဝက်သိုးထိုးချုပ်သည်ကိုခေါ်ဆိုခြင်းဖြစ်သည်ဟု
အမေကရှင်းပြ ပါသည်။
ထိုချုပ်ပြီးသွားသောခေါင်းအုန်းများ ၊ မွှေ ့ရာများအား အမေက ချုပ်ပြီးသားအစွတ်အသစ်များနှင့်လဲကာ တတ်ပေးသည် ။ အဟောင်းများကို အမေမသုံးတော့ မရှိနွမ်းပါးသူတို့အားပေးပစ်တတ်၏ ။
ကျမတို့မောင်နှမအားလုံးထိုညအိပ်ရာဝင်လျှင် အမေကအသစ်စက်စက်နှင့်အိပ်ရတာ မကောင်းဘူးလားဟုအမေကမေးလျှင် ကောင်းပါသည်ဟုမောင်နှမများပြိုင်တူဖြေမိကြပါသည် ။ အမေက…
လုပ်တုန်းကပင်ပန်းတယ်ဟုတ်………ဟုအမေကပြောပါတော့သည်။လဲမှို့များကတနှစ်ခွဲကျော်ကြာလာတော့ပိပြားသွားသည် ၊ ဒါတောင်မေကမာနေအောင်ဖိသိတ်ထားတာ…..၊ အိပ်တာများလာတော့လည်းကြာတော့ပိပြားလာတာပေါ့ ဒုက္ခခံတော့ကောင်းကောင်းလေးအိပ်ရတယ်မဟုတ်လား
ဟုလည်းအမေကပြောပါတော့သည်။ အမေပြောတာမှန်ပါသည်ဟုပြောကာ ကျမတို့မောင်နှမအားလုံး ခေါင်းအုန်းသစ်သစ် မွှေ ့ရာသစ်သစ်တို့်ဖြင့် ဇိမ်ကျစွာအိပ်ကြပါတော့သတည်း ။
အမေ့အားသတိရတမ်းတကာရေးသားထားသည့်ခံစားချက်
များသာဖြစ်ပါသည် ။ (ဝေဖန်ထင်မြင်ချက်များရေးသားပေးနိုင်ပါရန်တောင်းခံအပ်ပါသည်)