မောင်ဝါဝါနှင့် လေခွန်တော် နောက်ဆက်တွဲ

မောင်ဝါဝါနှင့် လေခွန်တော် နောက်ဆက်တွဲ
– သူရဿဝါ –

ထုံးစံအတိုင်း ညနေ ကျောင်းဆင်းလို့ အိမ်ရောက်ပြီး ခဏနေ တာနဲ့ မြေးကလေး မောင်ဝါဝါဟာ ဖိုးဖိုးဆီ ရောက်လာ တော့တာပဲ။ ပုံပြင် ပြောပြပါလို့ ပူဆာဖို့ ပေါ့လေ။ ဖိုးဖိုး ကလည်း မောင်ဝါဝါ့ကို လှမ်းမြင် ကတည်းက ဘာပြောပြ ရမလဲလို့ စဉ်းစား ထားရတာပေါ့။ မောင်ဝါဝါ ရောက်လာပြီး သူ့နား ထိုင်တာနဲ့ “ပုံပြင် ပြောပြ ခိုင်းတော့မယ် မဟုတ်လား” မေးလို့ ခေါင်းငြိမ့် ပြတာနဲ့ “သေချာ နားထောင်ကွ” လို့ အစချီပြီး ပြောပြတယ်။

“ဒီလို ငါ့မြေးရ၊ ဒီတစ်ခါတော့ ပုံပြင် မဟုတ်ဘူး၊ ဦးပေါ်ဦး အကြောင်း ပြောပြမယ်၊ သိတယ် မဟုတ်လား ဦးပေါ်ဦးကို”

“သိတာပေါ့ ဖိုးဖိုးရ၊ ဦးပေါ်ဦးက ဘရိန်း ကောင်းပြီး တော်ကီ ထွားချက်က နိုင်းလောက် ရှိတယ် ဆိုပဲ”

“ဖြတ်ထိုး ဉာဏ်ကောင်းပြီး၊ စကားအရာ ကျွမ်းကျင် လိမ်မာတယ် လုပ်စမ်းပါကွာ”

“အို .. အတူတူပါပဲ ဖိုးဖိုးရာ .. ဆက်ပြော ပါဦး”

“အေး .. ဒီလိုကွ၊ အဲဒီလို ထက်မြက်တဲ့ ဦးပေါ်ဦးကို ရေမြေ့ရှင် ဘုရင် ဘိုးတော် ဦးဝိုင်းက ကျီစား ချင်တာနဲ့ တစ်နေ့တော့ ညီလာခံမှာ ပြောသတဲ့၊ ငါ့ရဲ့ ငယ်ကျွန်တော်ရင်း ပေါ်ဦးဟာ ကိုယ်တော့ အကျိုးကို များစွာ သယ်ပိုး ခဲ့တဲ့ အတွက် ဒီနေ့က စပြီး မြေဝန် ရာထူးကို ပေးသနားတော် မူမယ်ပေါ့၊ ဦးပေါ်ဦး ကလည်း ဘုရင့် အလိုက် အထိုက် ပြန်ပြော ရတာပေါ့၊ မှန်လှပါ .. လျှောက်ထား ရရင် ဘုန်းတော်ကြီး ဘုရား ထောက်သနားလို့ မြှောက်စားမှ တောက်ကြွား ရမယ့် ငယ်ကျွန်တော်ပါ ဘုရာ့ ဘာညာ ပေါ့လေ”

“ကျီစားတယ် ဆိုတော့ ဘုရင်က ဦးပေါ်ဦးကို နောက်တာ ပေါ့နော် ဖိုးဖိုး”

“အေးပေါ့ကွ .. ဦးပေါ်ဦး ဘယ်လို ကတ်သီး ကတ်သပ်တွေ လုပ်မလဲ ဆိုတာ သိချင်တာလည်း ပါမှာပေါ့ .. ဆက်ပြောမယ်၊ ဒါပေမယ့် ဘိုးတော် ဦးဝိုင်းက ဘာဆက် ပြောသလဲ ဆိုတော့ မြေဝန် ဆိုလို့ သိပ်ပျော် မနေနဲ့ဦး ငပေါ်ဦး၊ မင်းကို ပေးသနား မြှောက်စားမယ့် မြေက တစ်နိုင်ငံလုံး မှာမှ ဟောဒီ နန်းတော် အတက် အဆင်းက အလျား အနံ ခုနစ်တောင် ရှိတဲ့ မြေကိုပဲ မင့်ကို အပိုင်စား ပေးသနားတော် မူမှာကွ .. တဲ့”