လမ်းခွဲပြီး (၁ဝ)နှစ်

ကိုယ့်ကို သိပ်ချစ်တဲ့ ကိုယ့်နားက ချစ်သူကို လမ်းခွဲဖို့ မစဉ်းစား
မဆုံးဖြတ်ခင် ဒီပိုစ့်လေးကို ဖတ်ကြည့်သင့်လှပါတယ် …
တကယ်တော့ ချစ်သူဆိုတာ ကိုယ့်ဘဝရဲ့ နောက်ဆုံး နေဝင်ချိန်တွေအထိ
အတူရှိနေပေးမယ့် သူ ဖြစ်တယ်ဆိုတာ နားလည် သဘောပေါက်ခဲ့တယ်ဆိုရင် …………

%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%

ယဉ်ယဉ်နဲ့ကျွန်တော် လမ်းခွဲဖို့ကို ကံတရားက ကြိုတင်ဖန်တီးထားပုံရတယ်။
ယဉ်ယဉ်က မိန်းမကောင်းတစ်ဦးပါ။ သူရဲ့အပြောအဆို၊ အနေအထိုင်တွေက
ပြောစရာမရှိခဲ့ဘူး။ ယဉ်ယဉ်နဲ့ လမ်းခွဲခဲ့လို့
ကျွန်တော့်ကိုတုံးအတယ်ဆိုပြီး လူတွေရယ်ကြမှာ ကျွန်တော်သိတယ်။ ယဉ်ယဉ်ကို
မခွဲရက်ပေမယ့် လမ်းခွဲဖို့ ကျွန်တော်ကပဲစပြီး ရွေးချယ်ခဲ့ပါတယ်။

လမ်းခွဲပြီး ပထမရက်
ယဉ်ယဉ်အိပ်ရထ နောက်ကျခဲ့တယ်။ အိပ်ခန်းထဲ အဆောင်မှူးဝင်ကြည့်တိုင်း
ယဉ်ယဉ်ခေါင်းမြီးခြုံ အိပ်နေတာကိုတွေ့တယ်။ ကုတင်ပေါ်မှာ မလှုပ်မယှက်
ယဉ်ယဉ်လဲလျောင်းနေခဲ့တယ်။ ယဉ်ယဉ်ကိုကြည့်ပြီး အဆောင်မှူး သက်ပြင်းတစ်ချက်
ချလိုက်တယ်။ ပြီးတော့ အခန်းတံခါးကို အသာလေးပိတ်ပြီး လှည့်ထွက်သွားခဲ့တယ်။
နေ့ခင်း (၁၁)နာရီထိုးမှ ယဉ်ယဉ်အိပ်ရာထခဲ့တယ်။ ဒီနေ့ သူအတန်းတက်ဖြစ်မှာ
မဟုတ်ဘူး။ သန့်စင်ခန်းထဲက မှန်ပေါ်မှာ ယဉ်ယဉ်ရဲ့ ညှိုးနွမ်းတဲ့မျက်နှာကို
အတိုင်းသားမြင်နေရတယ်။ သူ့မျက်ထောင့်မှာ မျက်ရည်ဥတွေ တွဲခိုနေတုန်းပဲ။
အဲဒီနေ့က ယဉ်ယဉ် ထမင်းတစ်စေ့မှာ စားမဝင်ခဲ့ဘူး။

လမ်းခွဲပြီး ဒုတိယရက်
မျက်နှာကို မှုန်နေအောင် လိမ်းခြယ်ပြီး အရက်ဘားတစ်ခုဆီ ယဉ်ယဉ်ထွက်ခဲ့တယ်။
ဘားတစ်နေရာမှာ ထိုင်ပြီး အမည်မသိတဲ့ အပြင်းစားအရက်တွေကို
ယဉ်ယဉ်သောက်နေခဲ့တယ်။ တစ်ခွက်ပြီးတစ်ခွက်….. ခဏလေးအတွင်း ယဉ်ယဉ်ရှေ့မှာ
ဖန်ခွက်လွတ်တွေ ပြည့်နေခဲ့တယ်။ ကောင်းတဲ့အကြံအစည်ရှိပုံ မရတဲ့
ယောက်ျားသားတစ်ဦးက ယဉ်ယဉ်ဘေးနားကပ်ပြီး “အရမ်းလှတယ်” လို့ပြောတယ်။
အဖေအရွယ်ရှိတဲ့ လူကြီးကို ရီဝေဝေမျက်လုံးနဲ့ ယဉ်ယဉ်ပြန်ကြည့်လိုက်တယ်။

“ကောင်မလေး… မူးနေပြီလား.. အစ်ကိုအိမ်ပြန်ပို့ပေးမယ်လေ”

“ကောင်းပြီလေ”

လူကြီးရဲ့အပြောကို ယဉ်ယဉ်ခပ်မဲ့မဲ့ပြန်ဖြေရင်း သောက်လက်စ
အရက်နဲ့မျက်နှာကို ပက်ထည့်လိုက်တယ်။

ထင်မှတ်မထားတဲ့ အပြုအမှုမို့ လူကြီးရှက်ရမ်းရမ်းပြီး ယဉ်ယဉ်ကို
ရိုက်ဖို့လက်ရွယ်လိုက်ချိန် ယဉ်ယဥ့်သူငယ်ချင်းတွေ ရောက်လာပြီး
ဝိုင်းဆွဲလိုက်ကြတယ်။ သူငယ်ချင်းတွေက ယဉ်ယဉ်ပျောက်လို့
လိုက်ရှာသူတွေဖြစ်တယ်။

“ယဉ်ယဉ်… မလုပ်နဲ့ နင်ဒီလိုကြေကွဲနေတာကိုတွေ့ရင် ငါတို့လည်း ခံစားရတယ်”

သူငယ်ချင်းတွေရဲ့ ပြောစကားကို ယဉ်ယဉ်ဂရုမစိုက်ခဲ့ဘူး။ နောက်ဆုံး
သူငယ်ချင်းတွေက ယဉ်ယဉ်ကို ဘားကနေဆွဲထုတ်ပြီး ကားပေါ်ခေါ်တင်ခဲ့ကြတယ်။

အရက်ဘားက ဖြစ်ပျက်ခဲ့တာတွေ ကျွန်တော်သိနေခဲ့တယ်။ အဲဒီအချိန်တုန်းက
ဘားရဲ့မှိန်ဖျော့ဖျော့ ထောင့်တစ်နေရာမှာ ကျွန်တော်ရှိနေခဲ့တယ်။ ယဉ်ယဉ်ကို
အစအဆုံး ကျွန်တော်ကြည့်နေခဲ့တယ်။

လမ်းခွဲပြီး (၄)ရက်မြောက်နေ့
ဆေးရုံကုတင်ပေါ်မှာ ယဉ်ယဉ်လဲနေတာ (၂)ရက်ရှိပြီ။ အရက်မူးတဲ့ညကစ ဒီနေ့အထိ
ယဉ်ယဉ်မနိုးခဲ့သေးဘူး။ နှုတ်ကလည်း ကယောင်ကတမ်း ကျွန်တော့်နာမည်ကို
အော်နေတယ်။

လမ်းခွဲပြီး (၆)ရက်မြောက်နေ့
ဆေးရုံကို ကျွန်တော်တိတ်တိတ်လေး ရောက်လာခဲ့တယ်။ ကုတင်ရှေ့မှာရပ်ပြီး
ဖြူဖွေးနေတဲ့ အိပ်ရာခင်းနဲ့အပြိုင် ဖြူရော်နေတဲ့ ယဉ်ယဥ့်မျက်နှာကို
ငေးကြည့်နေခဲ့တယ်။ ငြိမ်ငြိမ်သက်သက်နဲ့ တစ်ညလုံး
သူ့ကိုထိုင်ကြည့်နေခဲ့တယ်။ သူသတိရလုလုဖြစ်မှာ ကျွန်တော်တိတ်တိတ်လေး
ပြန်ထွက်လာခဲ့တယ်။

လမ်းခွဲပြီး (၇)ရက်မြောက်နေ့
ယဉ်ယဉ် ဆေးရုံကဆင်းတယ်။ ဆေးရုံဆင်းပြီးနောက် ယဉ်ယဉ်ရဲ့ပထမဆုံးလုပ်ရပ်က
သန့်စင်ခန်းထဲမှာ ကိုယ့်ကိုယ်ကို ပိတ်လှောင်ထားတာဖြစ်တယ်။
အချိန်အကြာကြီးနေမှ သန့်စင်ခန်းထဲက ယဉ်ယဉ်ထွက်လာတယ်။
ယဉ်ယဥ့်အပေါင်းဖော်တွေ သန့်စင်ခန်းထဲဝင်ကြည့်တော့ အခန်းတစ်ခုလုံး
ပြောင်လက်နေတာတွေ့ရတယ်။ စိတ်ပေါက်ပေါက်နဲ့ အခန်းထောင့်စွန်းတွေပါမကျန်
ယဉ်ယဉ်တိုက်ခဲ့ပုံရတယ်။

အမြဲတပြုံးပြုံးနဲ့ ဖော်ဖော်ရွေရွေနေတတ်တဲ့ ယဉ်ယဉ်တစ်ယောက် အခုတော့
စကားနည်းပြီး တငေးတငိုင်ဖြစ်နေခဲ့တယ်။ ကျွန်တော့်ကိုရော
ကျွန်တော်နဲ့ပတ်သက်ခဲ့သမျှ အတိတ်တွေကို သူမမေ့ဘူးဆိုတာ သူမျက်လုံးက
ဖော်ပြနေခဲ့တယ်။ ဒါကို သူ့ သူငယ်ချင်းတွေလည်း သိတယ်။

ကျွန်တော့်ကိုလွမ်းဆွတ်တဲ့စိတ်