(“ယနေ့ခေတ် ဘာသာရေးမှ ဗိုင်းရပ် (virus) အယူများ (ပထမပိုင်း)” ၏ အဆက်) “သေပြီးနောက် ဖြစ်/ မဖြစ် အတွေးတွေဟာ လူတွေအတွက် ဗိုင်းရပ်လိုမျိုးပဲဆိုရင် တပည့်တော်တို့ အဲဒါတွေကို မတွေးတော့ပဲ ဝိပဿနာရှုတာကိုပဲလုပ်နေရတော့မှာလား ဘုရား။” “ကွန်ပျူတာ (computer) တစ်လုံး ပုံမှန်အလုပ်လုပ်နိုင်ဖို့အတွက် သူ့မှာ အသုံးတည့်တဲ့ ဆော့ဝဲ (software) တွေ ထည့်ထားဖို့လိုသလို လူတွေ ဘဝမှာ ငြိမ်းငြိမ်းအေးအေး နေနိုင်ဖို့အတွက် အမှန်ငြိမ်းအေးစေတဲ့ အသိတွေ သိထားဖို့တော့လိုတာပေါ့ ဒကာ။ ဝိပဿနာအသိဉာဏ်ဆိုတာ လူသားတွေငြိမ်းအေးစေတဲ့ အသိဉာဏ်ပါ။ ဒါပေမယ့် အဲဒီအသိဉာဏ်ကလည်း လွန်ခဲ့တဲ့နှစ်ပေါင်း နှစ်ထောင့်ငါးရာကျော်လောက်က ဦးဇင်းတို့ ဗုဒ္ဓလမ်းညွှန်ခဲ့တဲ့ အရိယာသစ္စာအသိဉာဏ်တော့ ဖြစ်ဖို့လိုတာပေါ့။” “ဒီနေ့ခေတ်မှာ ပြနေကြတဲ့ ဝိပဿနာနည်းတွေကကော ဘုရား။” “ဝိပဿနာတော့ ဝိပဿနာပါပဲ၊ ဒါပေမယ့် […]

အချိုမှုန့် (ဟင်းချိုမှုန့်)သည် ဟင်း၏အရသာကို ကောင်းစေ၏။ ထို့ကြောင့် မြန်မာ လူမျိုးတို့သည် ဘာစားစား အချိုမှုန့်ကို ထည့်ခတ်၍ စားသောက်တတ်ကြလေသည်။ ထိုအချိုမှုန့်က ပေးသောအရသာရှိသည့် ခံစားမှုဝေဒနာနောက်ကို လိုက်ကြသည့် အတွက် ဘေးထွက်ဆိုးကျိုး (side affect) အနေနဲ့ အဖြစ်ဆိုး (ရောဂါဆိုး) များခံစား နေရကြောင်းကို ကြားသိနေရပါသည်။ ထို့ကြောင့် အချိုမှုန့်စားသုံးမှုကို မပြုကြဖို့ ကျန်းမာရေးပညာရှင်များမှ အသိပေးတားမြစ်နေကြခြင်းဖြစ်ပေသည်။ အချိုမှုန့်ကပေးသော ကောင်းသည့် ခံစားမှု (ဝေဒနာ)နောက်ကို မလိုက်မိဖို့နှင့် သူ့ကြောင့်ဖြစ်နေရသည့် အဖြစ် (ဘဝ) ဆိုးဝါးနေရမှုကို သိမြင်တတ်ဖို့လိုပေသည်။ မြန်မာနိုင်ငံတွင် ပြုလုပ်နေကြသည့် ယနေ့ခေတ်ဝိပဿနာအားထုတ်နည်း (ဗုဒ္ဓခေတ် ဝိပဿနာမဟုတ်) များမှာလည်း အချိုမှုန့်နှင့် အလားတူဖြစ်နေပေ၏။ အချိုမှုန့်က ဟင်းကို ပုံမှန်ထက် ပိုကောင်းမွန်သော အရသာဖြစ်စေသလို ယနေ့ခေတ် ရုပ်၊ […]