(ဒုတိယပိုင်း)–။ ထိုမြေအောက်ခန်းသည်ကားအလွန်အသံလုံပေစွ၊သူတို့ပြောသောစကားသံက ဟိန်းထွက်နေ၏၊ အနံ့တစ်ခုရပါ၏၊ အောက်သိုးသိုးအင်္ဂတေနံ့နှင့်ရောစွက်နေသည့်အစိုပြန်သောအနံ့၊ ထိုနေ့က ကျွန်တော် စွပ်ကျယ်အကျင်္ ီလက်ပြတ်၊ ချည်သားရှပ်အကျင်္ ီကလေးနှင့် အပေါ်ဆုးံမှစစ်ရောင်အရပ်ဝတ် ဂျာကင် တစ်ပတ်နွမ်းကလေးဝတ်ထားပါသည်၊ ဗိုလ်ရူးရူးပြီး၊(ဒီအက်စ်အေဖြေတုန်%

အပိုင်း(တစ်) ယုံကြည်ချက်ကြောင့်ပြန်လွတ်လာသူများထဲမှပုဂ္ဂိုလ်တစ်ဦးနှင့်တွေ့ရာမှသူ့အကြောင်းနှင့်မိမိ၏အတိတ်ပုံရိပ်တို့ကိုသတိယမိရင်းရေးဖြစ်ပါသည်။ သူသည်သေဒါဏ် ကျခံခဲ့ရ သူ ဖြစ်ခဲ့ပြီး၊(22)နှစ်အကြာတွင်၊ ကံအကြောင်းတရားက မျက်နှာသာပေး ခံရ သဖြင့်၊ပြန်လွတ်မြောက်လာခဲ့ပြီ။သူလွတ်လာတော့ သူ့အမေကား လူ့လောက တွင်မရှိရှာ တော့ပြီ၊ သူနှင့်ကျွန်တော်သည် အထက်တန်းကျောင်း မှာ ကတည်းက သိကျွမ်းခဲ့သောသူ ငယ်ချင်း များဖြစ်ကာ၊ ထိုအချိန်ကပင်လူမှုလုပ်ငန်းများကိုဆောင်ရွက်ရန်ဝါသနာထုံခဲ့ကြသည်။ သူကကြက်ခြေနီ၊ ကျွန်တော်ကအရံမီးသတ်၊ ထို လုပ်ငန်းများကိုသူရောကျွန်တော်ရောဆောင်ရွက်ခဲ့ကြခြင်းမှာ ပေါ်ပြူလာဖြစ် လိုသောကြောင့်မဟုတ်သလို၊ အခွင့်အရေးရလို မှုကြာင့်လည်းမဟုတ်၊ တစ်နေရာမှာ မီးလောင်ပြီဆိုလျှင်- ထိုမီးလောင်ပြင်မှာသူနှင့်ကျွန် တော်လက်ချင်း တွဲပြီး၊ဒုက္ခသည် တွေ ကိုကူညီနေကျ။ ထိုစဉ်ကတည်းကပင် ထိုဝါ သနာကြောင့်လောမသီ မဆလခေတ်၏ ပြည်သူ့လူမှုဘဝကိုလက် တွေ့ကျကျစတင်သိခဲ့ ကြသည်။ ( 1987) ငွေစက္ကူအရေးအခင်းမှသည်-(1988) အစပိုင်းထိ ပြည်သူ့ဘဝအကျပ်တည်းများအတွက်တိုက်ပွဲဝင်ရဲဘော်တွေဖြစ်ခဲ့သည်၊နောက်ပိုင်း၊ပါဝင်ရာအဖွဲ့မတူ၊ ဆောင် ရွက်မှုလုပ်ငန်းပုံစံမတူကြတော့၊ ထိုအချိန်မှစပြီးသူနှင့်ကျွန်တော်လူချင်းကွဲကွာသွားခဲ့ပြိ၊ပန်းတိုင်နှင့်ရည်ရွယ်ချက်ကတော့အတူတူပင်၊ တစ်နေ့ (1989)နှစ်အစပိုင်း ကာလ […]

ဦးကုလားကြီးအသက်ငင်နေတာတော်တော်ကြာပြီ၊ ခုဆိုတစ်လလောက်ရှိရောပေါ့၊ အသက်ကလည်း(70)ကျော်(80)နီးပါး၊ခံစားနေရတဲ့ရောဂါကအဆုပ်ကင်ဆာ နောက်ဆုံး အခြေနေမို့ဆေးရုံကလက်မခံတော့၊အိမ်ပြန်ခေါ်လာခဲ့ရသည်တဲ့၊ ဖုတ်ဝင်နေသလေားလို့အိမ်သားတွေ သံသယဝင်ပြီ၊ သူ့အိပ်ယာခင်းအောက်ကို သူ့ဖိနပ်ပြောင်းပြန်ထည့်သည်– အသက် ကမထွက်၊ သူအိပ်ယာ ဖျာအောက် ကို ဩဇာရွက်ထည့်ကြသည်—- ထိုအသက်ကမဖြုံ၊အိမ်သားတွေ လူနာပြုရစုလို့အိပ်ရေးမပျက် ဖုတ်ဝင်သလားလို့ ထထ ချောင်း ရလို့ပျက်ရပြီ၊ သူ့ခဗျာလည်းမနဲခံစားနေရပြီ။ သူ့သားကြီးဆို လက်ရှိ ရပ်ကွက်ထဲမှာမှာပူပူနွေးနွေးကြံ့ဖွတ်ချုပ်ရေးမှုး၊ ဦးကုလားအတွက်၊ တစ်နေ့တစ်နေ့ကြံ့ဖွတ်အဖွဲ့သားတွေလာလာမေးကြသည်၊ အဖိုးဘယ်လိုလဲ– အဖိုး ဘယ်လိုလည်းပေါ့၊ သူသေလျှင် နာရေးကိစ္စပူစရာမလို ၊ဆရာဝန်မှ တစ်ပတ်သာလိုတော့သည်ဆိုကတည်းကပြင်ဆင်ပြီးသား၊ ဒါပေမည့် အခု(1)လတောင်ရှိရော့မည်၊ သူ့ သား ကြီးခေါင်းစားရပြီ၊ သူ့အဖေတော်တော်ခံစားနေရသည်ကိုး။ အကြောင်းတော့ရှာရတော့မယ်၊ တစ်ခုရှိတာက သူ့အဖေဦးကုလားကြီးသည် သူသေလျှင်မီးရှို့မှာအလွန်တွေးကြောက်သည်၊ဒါလည်းသူတို့ကိုကာယကံရှင် ဦးကုလား ကြီးမှ ပွင့်ပွင့်လင်းလင်းပြောပြီးသား၊မြေမြှုုပ်သငြ်္ဂိုလ်ရန်လည်းမှာပြီးသား၊သူ့ကိုယ်သူ အဲလောက်ထိပြင်ဆင်ထားသော ဦးကုလာကြီး၊ဘာကြောင့်အသက်မထွက်သေးတာပါလိပ်။ သည်နေ့သူ့မွေးနေ့ထပ်ရောက်ပြန်ပြီ၊ စောင့်ကြည့်ရမည်၊ ည (12)နာရီသာကျော်သွားပြီ၊ ဦးကုလားကြီးကသည်အတိုင်း။ သည်တော့ […]

အသုပ် နှင့် ကျွန်တော် (1) မနေ့ကအလုပ်ကိစ္စနှင့် ဌာနခွဲတစ်ခုသို့အသွားထမင်းစားချိန်တော်တော်လွန်မှထိုနေရာကိုရောက်တော့၊ထိုဌာနမှ တာဝန်ခံဂျာကလေးကဧည့်ဝတ်ပြုကာဘာစားမလည်း မေးလာသဖြင့်၊ ထ္မင်းလည်းမစားချင်တော့သည်ဖြစ်ရကား၊ မင်းလမ်း(ဂွတ္တလိတ်)မှ ရခိုင်မုန့်ဖတ်သုပ်ကိုမျက်စိထဲပြေးမြင်ကာမှန့်ဖတ်သုတ်မှာ လိုက်ပါ၏၊ ၊ ကျွန်ုပ် ၏ရှေ့မှောက်သို့ရောက်လာသော မုန့်ဖတ်သုပ်ပွဲနှင့် မုန့်ဟင်းခါးဟင်းရည်တစ်ပွဲကိုကြည့်ကာ၊( ကိုယ်စားချင်သောဆိုင်ကိုမပြောလိုက်မိလေခြင်း)ဟုထိုအခါမှ သတိယမိသည်၊ ကဲ ရှိစေတော့ ငတ်ကြီးကျပြီးစားချင်ဇောကမေ့ရော့စေပြီတည်းဟုစိတ်ထဲမြီုသိပ်ကာ လွှေး လိုက်ပါတော့သည်၊ အောက်မလေးဟု စိတ်ထဲမှပဲ တမိသည်၊ အောက်သိုးသိုးအနံ့နှင့်ရောပြီး ရယ် ဒီမိတ်ငြုပ်အချဉ်စူးစူးအနံ့ကအာခေါင်ထဲဝင်မွှေတော့သည်၊ဝါးမိသောမုန့်ဖတ်မှဂျလိဂျလိမြည်သံထွက်လာတော့ သဲတွေကပါနေသေးသည်၊ ကျန်ုပ် ၏မျက်နှာအမူအရာကိုကြည့်နေသော ဂျာကလေး မှ ပျာပျာသလဲနှင့် ထလာပြီးသွားဝယ်သူ ကလေးကို ဆူတော့မည်အလုပ် ၊ကျုပ်ကလက်ကာပြပြီး(နေနေမဆူပါ နှင့် ) ဟုတားကာ၊ ရေတစ်ခွက်ယူလာစေပြီး ခပ်မြန်မြန် ပါးစပ်ထဲရှိတာထွေးထုတ်၊ အာလုပ်ကျင်းလိုက်ရသတည်း။ အသုတ်အလွန်ကျိုက်သော ကျွန်ုပ၊် သည်တစ်ကြိမ်တည်းခံရသည်မဟုတ်၊ တစ်ခါတုန်းကလည်း မြိုထဲမှာ Printing ကိစ္စ နှင့် […]

မနေ့က တို့ပြည်သူတွေ ဧရာဝတီအရေးသမ္မတကြီးရဲ့မေတ္တာတေးကြားရပြီး ပျော်လိုက်ကြ ရေးလိုက်ကြနဲ့၊ ဟော—- သည်ကနေ့လည်းကျရော ၊ မီးပျက်တာ မှ ဟိုးအရင် အဆိုးဆုံးအခြေအနေတုန်းကလို- ရုတ်ချည်းပြန်ဖြစ်သွားတာ— ဘာ့ကြောင့်လည်း၊ ကိုယ့်သမ္မတကြီးကိုတော့ ကိုယ်ယုံပါတယ်——- ဒါပေမည့် ? zzzzzzzzzzz ရွာသားတွေ တွေးကြပါတော့ ကွယ် ။ စကားကြပ် ။ ။ တို့ဝန်ကြီး မောင်ဇော်မင်း ကလေးကလည်းလျှပ်စစ်တွေ ပိုလျှံနေတယ် ပြောထားလျှက် ကနဲ့-( တိန် )၊ အပြစ်ပြောတာမဟုတ်ပါဘူး- အဖြစ်ပြောတာပါကွယ်။