ကိုေပါက္(မႏၱေလး) “တန်ဘိုးမျှ၏ …………မမျှ၏။ အချိုးညီ၏ ……………မညီ၏” ပြီးခဲ့တဲ့နှစ်ရက်လောက်က ကျနော်ရုံးမှာအလုပ်လုပ်နေတဲ့ ဝန်ထမ်းလေးတွေ ကျပ်နှစ်သိန်းတန် ဟန်းဖုန်းသွားဝယ်ကြပါတယ်။ နံပါတ်မရွေးဘဲယူလာတော့ နှစ်သိန်းကို နှစ်ထောင်ရော့နဲ့ရလာခဲ့ပါသတဲ့။ ဒီဟန်းဖုန်းတွေအကြောင်းပြောရရင် ဟိုးရှေးက အကြောင်းလေးတစ်ခုပြန်သတိရပါတယ်။. တစ်ခါက နိုင်ငံခြားက ဝတ္တုရေးသူတစ်ယောက်က သူ့ဇာတ်ကောင်က ဖုန်းပြောရင်း ဟိုတယ်ထဲ ကိုဝင်လာတယ်လို့ရေးမိလို့ သဘာဝနဲ့ကင်းလွတ်တယ်ဆိုပြီး ဝေဖန်ရေးဆရာတွေလက်ချက်မှာ အလူးအလဲအဆော်ခံလိုက်ရပါသတဲ့။ ဟော…………………အခုသူပြောတာက ကွက်တိကိုမှန်နေပြန်ပါရောလား။ လမ်းလျှောက်ရင်း အိမ်ထဲနေရင်း ကားစီးဆိုင်ကယ်စီးနေရုံတင်မက အိမ်သာထဲရေချိုးခန်းထဲထိတောင်ပြောလို့ရနေတာကိုးဗျ။ ဒီလက်ကိုင်ဖုန်းလေးတွေမပေါ်ခင်က မန်းလေးမှာ “ကော်တလက်”ဆိုတာလေး အရင်စကိုင်ကြပါတယ်။ အတော ်လေးလေး ရှည်ရှည်ကြီး။ အဲသဟာကြီးခါးကြားထိုးထားရင်ကို ဂုဏ်ရှိနေသလိုလို။ နောက်တော့ “ဆယ်လူလာ”ဆိုတာကြီးပေါ်လာပါတယ်။ လက်ဖက်ရည်တစ်ခွက် 100ကျပ်လောက်ခေတ်မှာဖုန်းတစ်လုံးကို သိန်းလေးငါးခြောက်ဆယ်။ အဲတော့လူတိုင်းဘယ်ကိုင်နိုင်မလဲ။ တကယ့်သူထိန်းတို့ဘောစိ တို့မှကိုင်နိုင်တာပါ။ နောက်အဲသဟာကြီးကိုင်ဘို့ အခွင့်ရှိတဲ့လူနည်းစုရယ်ပေါ့။ အကြီးကလဲ အကြီးကြီး ရန်ဖြစ်လို့အဲဒါနဲ့ထုရင်တောင်မူးမေ့သွားလောက်တယ်။ […]
“အလှတွေစုနေတဲ့ နံနက်ခင်းလေးကို ခံစားကြည့်ခြင်း” အခုတစ်လော ကျနော်အပျင်းထူနေတဲ့ရက်များတော့ မနက်လမ်းလျှောက်မထွက်ဖြစ်ပါဘူး။ ဟိုးဆောင်းတွင်းတစ်တွင်းလုံး လမ်းလျောက်ရက်ပျက်မရှိသလောက်ကနေ နွေရောက်မှ မလျှောက်ဖြစ်တဲ့ရက်များလာပါတယ်။ ကျနော်တို့တိုက်ခန်းတွေက ညဆယ်တစ်နာရီကျော်မှ ရေတစ်စက်ခြင်းလာနေတာကိုစောင့်ပြီး ရေခံနေရတော့ အိပ်ရေးပျက်ပါတယ်။ ဒီတော့လဲမနက်လမ်းမလျောက်ဖြစ်။ ဇွတ်အတင်းကိုလူးလဲထပြီးလမ်းလျောက်တဲ့ရက်မှာတော့ လှပသောနံနက်ခင်းလေးများကိုပြန် ထိတွေ့ရတော့ စိတ်ထဲမှာကြည်နူးမိပါတယ်။ အခုရက်မှာကုက္ကိုပင်တွေကလဲ ပန်းရောင် အသွေးတွေနဲ့လှပ။ ရွက်ဟောင်းခြွေထားတဲ့ သစ်ပင်တွေကလဲ ရွက်သစ်ဝေလို့ ဆန်းသစ်လှပ။ နွေစိန်ပန်းနီနီလေးတွေကလဲ လောကကိုအလှဆင်ဘို့အတွက် အင်နဲ့အားနဲ့ထွက်လာ။ အရှေ့ဘက်ကောင်းကင်ကိုကြည့်လိုက်တော့ပေါ်ထွက်စနေရောင်က အနှီနဲ့ပန်းရောင် အကြား ။ နေနည်းနေတဲ့ကန်တော်ကြီးမှာလည်း မြက်ခင်းစိမ်းစိမ်းလေးတွေကလဲ အမြန်ဆန်းသောမြင်ကွင်း။ ကန်တော်ကြီးထဲမှာ အပျော်စီးလှေကလေးတွေကလဲ ရေမရှိတော့ ကုန်းခေါင်ခေါင်မှာသနားစရာ။ အထူးအဆန်းရယ်လိုတော့ မဟုတ်ပေမယ်လည်း ကျနော်ကြည့်ရင်းမြင်ခဲ့ရတဲ့ကြည်နူးစရာလေး တွေမို့လို့…………………………… ကိုပေါက်လမ်းသလားရင်းလက်ဆော့တော့ရလာတဲ့စနက်ရှော့ (8-4-2012)
ရွှေဝါရောင်ပန်းပိတောက်မင်း————နှစ်သစ်လက်ဆောင် (9-4-2012)နေ့ မနက်လမ်းလျှောက်ထွက်တော့ ကင်မရာပါမသွား။ မွှေးပါတယ်လို့လိုက်ရှာတော့ ပိတောက်တွေဝေလို့။ မန်းလေးကန်တော်ကြီး အနောက်ထိပ်က ကဖေးချိုချိုရှေ့က ပိတောက်ပင်မှာ အပွင့်တွေဝေလို့။ ဒါနဲ့လမ်းအမြန်လျှောက် အိမ်ပြန် ဆိုင်ကယ်ယူ ဓါတ်ပုံရိုက် ရွာထဲတင်။ ဒိတစ်ခါတော့အနီးကပ်ပုံတွေများပါ၏။ နှစ်သစ်မှာပျော်ရွှင်ကြပါစေ…………………….. ကိုပေါက်လက်ဆောင် (9-4-2012)
“စိန်ဘုရားမြဘုရား(မန္တလေးရွှေကျီးမြင်)” မန္တလေးမြို့ရဲ့ အထင်ကရဘုရားတွေထဲမှာ24လမ်း 82လမ်းဒေါင့် ပြည်ကြီးကျက်သရေ ရပ်ကွက်မှာရှိနေတဲ့ ရွှေကျီးမြင်ဘုရားကလဲတစ်ဆူအပါအဝင်ဖြစ်ပါတယ်။ ကျနော်တို့ကတော့ ဒီဘုရားကို ရွှေကျီးမြင့် ဘုရားလို့ဘဲနုတ်ကျိုးနေကြပါတယ်။ ဒီဘုရားအကြောင်းကိုတော့ မန်းလေးဂေဇက်မှာကျွန်တော်တစ်ခါတင်ဘူးပါတယ်။ http://www.google.com/url?sa=t&rct=j&q=&esrc=s&source=web&cd=1&ved=0CCQQFjAA&url=http%3A%2F%2Fmyanmargazette.net%2F57087%2Farts-humanities%2Fburmese-myanmar-asian-culture-mythology-folklore&ei=9gOBT7fLNo65iAeA0fS3BA&usg=AFQjCNErMAS4hD2PV83Yl9T9_ApSrhMdbg&sig2=ATJRk2wcRpoOyNgx_eEjJg ဒီလင့်လေးနဲ့ပေါ့။ မင်းရှင်စောရဲ့ရွှေကျီးမြင်ဆိုတဲ့အမည်နဲ့ပါ။ ဒီရက်ပိုင်းရောက်တော့ဘုရားအတွင်းတော်ကို ပြင်ဆင်နေပါတယ်။ ဒါကြောင့် ယခင်အတွင်းထဲမှာသာ အပူဇော်ခံထားတဲ့ဆင်းတုတော်တွေကို ယာယီကျောင်းဆောင်မှာအပူဇော်ခံစေပါတယ်။ အရင်က ဘုရားပွဲတော်ရက်၊ဝါဝင်ဝါထွက်နဲ့မြန်မာနှစ်ဆန်းတစ်ရက်နေ့မှာသာ အနီးကပ်ဖူးမြင်ရတဲ့ စိန်ဘုရားမြဘုရားကို အနီးကပ်ဖူးမြင်ခွင့်ရရှိပါတယ်။ ဒါကြောင့်မျှဝေပေးလိုက်ပါတယ်။ ကိုပေါက်ရဲ့လက်ဆောင် (8-4-2012)
“ပင်ယံနန်းက ပိတောက်ပန်း” မြန်မာနဲ့သင်္ကြန် သင်္ကြန်နဲ့ပိတောက် ပိတောက်နဲ့မြန်မာခွဲခြားလို့မရနိုင်တဲ့အရာဆိုတာကအသေအချာ။ ပိတောက်ပင်က စိုက်လို့လွယ်ကူတော့ နေရာအတော်များများမှာရှိနေပါတယ်။ ဟို့အရင်ကတော့ ပိတောက်ပင်အိမ်မှာမစိုက်ကောင်းဘူးလို့အယူရှိခဲ့ကြပါတယ်။ အမှန်ကတော့ ဒီပိတောက်ပင် က ခူယားကောင်တွေပေါက်တဲ့အချိန်ဆိုရင် တစ်ပင်လုံးခူးယားကောင်နဲ့ပြည့်နေလို့ပါဘဲ။ အဲဒီခူယားမွှေးတွေကလေထဲတလွင့်လွင့်။ ထိရင်အလွန်ယားပါတယ်။ နောက် အရွက်ကြွေပြန်ပြီဆိုရင်လဲတခြံလုံးကဖွေးနေအောင်အမိူက်ရှုပ်။ ဟော ပိတောက်ပွင့်ပြီဆိုပြန်ရင်လဲ ဝိုင်းအုံလို့ခူးကြပြန်တော့ အရွက်တွေကြွေ အကိုင်းတွေကျိုး ။ လာချိုးသမျှ ကလေးလူကြီးကို တဟဲ့ဟဲ့နဲ့အော်နေပြန်ပါတယ်။ ဒီလိုပြဿနာတွေမြင်တော့ လူကြီးတွေက ပိတောက်ပင်အိမ်မှာမစိုက်ကောင်းဘူးလို့ သွယ်ဝိုက်သောနည်းနဲ့တားမြစ်ခဲ့တာဖြစ်ဘို့များပါတယ်။ ဒါပေမယ့်လဲ မွှေးပျံ့ကြိုင်လှိုင်သောပိတောက်ပန်းရနဲ့လေးရလိုက်ရင် လှပသော ရွှေဝါရောင်ပိတောက်ပန်းကိုမြင်လိုက်ရင် ကျနော်တို့အားလုံး စိတ်တွေရွှင်လို့ရင်တွေခုန်ရပြန်တယ်ဆိုတော့ ပိတောက်ချစ်သူတွေဖြစ်ကုန်ကြတာအမှန်ပါဘဲ။. နောက်ပိုင်းတော့လဲ ပိတောက်ပင်က အိမ်တိုင်းခြံတိုင်းလောက်မှာရှိနေတတ်ပါတယ်။ ပိတောက်ပွင့်ပြီဆိုတာနဲ့လူတိုင်းရင်မှာအပျော်တွေကူးစက်။ ပန်းတွေခူးလိုခူး.။ ပန်လိုပန်……………….ရင်ခုန်သံတွေတောင်မြန်လာသလိုလို။ ထူးထူးခြားခြား 1978 ဖောင်ကြီးကို ရောက်ချိန် ကျောင်းအဝင်လမ်းမတလျောက်လုံး […]
ဒီနေ့ နေ့လည် သုံးနာရီကျော်ကျော်လောက်အင်တာနက်ဆိုင်ဝင်ပြီး ဒီနေ့ပွင့်တဲ့ပိတောက်ပန်းပုံတွေ တင်နေတုန်း မိုးတွေကျလာပါတယ်။ ဝုန်းဒိုင်းအသံတွေကြားတော့ မိုးသီးတွေ ကျတယ်ဆိုတာနဲ့ ကင်မရာဆွဲပြီးအပြေးအလွားရိုက်ပါတယ်။ ဖြစ်ချင်တော့ ကင်မရာထဲက မင်မိုရီကဒ်ကို ထုတ်ပြီး ကော်ပီကူူးနေတော့ပုံမရလိုက်ဘူးဖြစ်သွားပါတယ်။ အဲဒီမှာ ကျနော် တောက်တခေါက်ခေါက်ဖြစ်နေတာကို မကြည့်ရက်တဲ့ လူတစ်ယောက် မိုးရွာထဲထွက်ပြီး အတော်လေးကြီးတဲ့မိုးသီးကိုယူပြီးလာပါတယ်။ ကဲ မြင်တဲ့အတိုင်းပါဘဲနော်။ ကိုပေါက်လမ်းသလားရင်းလက်ဆော့တော့ရလာတဲ့ စနက်ရှော့ (6-4-2012)
“သင်္ကြန်ကြိုတဲ့ရွှေပိတောက်” အခုရက်အပျင်းထူပြီးလမ်းမလျောက်ဖြစ်တာကြာပေါ့။ ပိတောက်ပန်းတစ်ခါမှမရိုက်ဘူးတော့ ပိတောက်ပွင့်ရင်ဘယ်လိုဆော်မယ်ဆိုပြီးစိတ်ကူးထားတာ ကိုသော့ကိုပြောပြဘူးပါတယ်။ (642012)နေ့မနက်အိပ်ယာနိုးတော့အိမ်ရှေ့ကနေဖြတ်သွားတဲ့ကလေးလက်ထဲမှာပိတောက်ပန်း။ ခဏနေကိုသော့ဆီက ဖုန်းလာပါတယ်။ “ပိတောက်တွေပွင့်ပြီ”တဲ့။ ကျနော်မှာတစ်ပုံမှမရိုက်ရသေး။ ကိုသော့ကတော့ အပင်မှာကျန်သေးတယ်ဆိုတာနဲ့ ကမန်းကတန်းအပြင်ထွက်။ ရသလောက်လေး လက်ဆော့ခဲ့။ နောက်တော့ တစ်မြို့လုံးလျောက်ကြည့်ရင်းလက်ဆော့။ စိတ်ကျေနပ်လောက်အောင်ရခဲ့ပါတယ်။ ကော်နက်ရှင်မကောင်းတော့ရသလောက်လေးအရင်တင်ပေးပါတယ်။ ဆက်လက်မျှှော်တော်မူကြပါ။ လာအုံးမည်။ ရွှေပိတောက် ကိုပေါက်လမ်းသလားရင်းလက်ဆော့တော့ ရလာတဲ့စနက်ရှော့ (642012)
“သူမသိကိုယ်မသိအပြန်အလှန်စနက်ရှော့များ” ဒီးဒုတ်ဂူအပြန်လမ်း အအေးဆိုင်မှာနားကြတော့ ရိုက်လာတဲ့ပုံတွေဘယ်လိုတင်မယ်ဆိုတာကို အချင်းချင်းညှိကြပါတယ်။ တကယ်သွားတာက စုစုပေါင်းငါးယောက်။ ကိုသော့၊ဖရဲမ၊အလည်ရောက်လာတဲ့ထွန်းဝင်းလတ်ရယ် အလုပ်ပိတ်လို့လိုက်လာတဲ့ကျနော့်တူမလေး(လိုင်စင်ဝင်ပြီး မှတ်ပုံတင်ပြီး)ရယ်ဆိုတော့ အားလုံးငါးယောက်ပေါ့။ အားလုံးလက်ထဲမှာလဲကင်မရာကိုယ်စီပါတော့ ဟိုဆော်လိုက်ဒီဆော်လိုက်။ တော်ကြာ သူကလတင် ကိုယ်ကတင်နဲ့ထပ်ကုန်မှာလဲစိုးပါတယ်။ အဲတော့ကိုသော့ကတော့ ခရီးသွားဆောင်းပါတင်မယ်ပြောပါတယ်.။ ဖရဲသီးကလဲ သူရိုက်ထားတာတင်မယ်ပြောပါတယ်။ ကိုလတ်ကြီးကတော့ မတင်ဘူးတဲ့။ ကျနော်တူမကလဲ ရွာသူမဟုတ်။ သူက ဖေစ်ဘုတ်က သူရဲ။ အဲတော့ကျနော်ကနောက်ဆုံးပိတ်ကနေအိတ်နဲ့လွယ်ဘို့ဆုံးဖြတ်လိုက်ပါတယ်။ နောက်အိမ်ပြန်ရောက်တော့ ပုံတွေအကြောင်းပြန်ပြောရင်းနဲ့ရိုက်ထားတဲ့အထဲမှာကိုယ့်အချင်းချင်းပုံတွေ တကယ့်စနက်ရှော့အစစ်တွေပါနေတာကိုတွေ့ရတော့ ငါးယောက်ပေါင်းပြီး ရိုက်ထားတာတွေထဲက လူပုံထင်ထင်ရှားရှား မပါတာတွေကို ပျော်စရာအမှတ်တရအနေနဲ့တင်ပေးလိုက်ပါတယ်။ ကိုပေါက်တို့ဒီးဒုတ်ခရီးသွားများရဲ့စနက်ရှော့။ (5-4-2012)
“ဈေးဝယ်ခြင်းနှင့်ဈေးလည်ခြင်း…………..” ကျနော်တို့ငယ်ငယ် 25လမ်းဝင်းထဲမှာနေတုံးက မနက်ခြောက်နာရီခွဲ ခုနှစ်နာရီလောက်ဆိုရင် ပဲပြုတ်သည်ပုဏ္ဏားမကြီး အိမ်ရှေ့ကိုရောက်လာပါပြီ။ ဘာနဲ့မှနိုင်းယှဉ်ပြလို့မရလောက်တဲ့ ပုဏ္ဏားမကြီးရဲ့ “ပဲပြုတ်”လို့ ဆွဲဆွဲငင်ငင်အော်လိုက်တဲ့ မပီမသဂီတသံကြားလိုက်ရင်သူအိမ်ရှေ့ကိုရောက်လို့ လာပါပြီ။ သူ့ခေါင်းပေါ်ကတောင်းမြေကြီးအောက်အချ ကျနော်တို့မောင်နှမတွေကလဲ အပြေးအလွားရောက်လို့သူ့ရှေ့မှာ လက်ဝါးဖြန့်ပြီးသားပါဘဲ။ ကျနော်တို့ကိုမြင်တာနဲ့သူကလဲ စားတော်ပဲပြုတ်အိအိလေးတွေကို လက်ကလေးနဲ့အသာဆုပ်၊ နှမ်းထောင်းလေးနည်းနည်းထဲ့ပြီးအလုံးလေးဖြစ်အောင်လုပ်လို့ ကျနော်တို့စားဘိုု့လုပ်ပေးပါတယ်။ ကလေးဘဝကတော့ ဒီ ပုဏ္ဏားမကြီးပေးတဲ့ ပဲတစ်ဆုပ်က နတ်သုဒ္ဓာပါဘဲ။ ကျနော်တို့အဖွားက ထမင်းကြော်နဲ့စားဘို့အတွက် ပဲပြုတ်နှစ်ဆယ်သားနေ့တိုင်းဝယ်ပါတယ်။ ကျနော်တို့ကလဲ နေ့တိုင်းပဲပြုတ်တောင်းစားပါတယ်။ သူကလဲ ကျေကျေနပ်နပ်နဲ့နေ့တိုင်းပေးပါတယ်။ (ကြီးကြီးကျယ်ကျယ်ပြောရရင်တော့ ဒိုးတူဒိုး စစ်စတမ်နဲ့ပရိုိုမိုးရှင်းတွေပေးပြီး မားကက်တင်းလုပ်သွားတာပါဘဲ။) &&&&&&&&&&&&&&& &&&&&&&&&&&&&&&&& &&&&&&&&&&&&&&&&&& ကျနော်ခြောက်တန်းရောက်တဲ့အခါ ဈေးဆွဲခြင်းကို ဆွဲနိုင်တော့အဖွားနဲ့ဈေးလိုက်ခွင့်ရပါတယ်။ ကျနော်တို့အိမ်ကနေ တောင်ဘက်ကို လေးပြလောက်လမ်းလျှောက်လိုက်ရင် တရုပ်တန်းဈေးကို ရောက်ပါတယ်။ အရင်က တရုပ်တန်းဈေးက( […]
“ရေတံခွန်စမ်းက အမှတ်တရပုံရိပ်လေးတွေ” ဒီးဒုတ်ရေတံခွန်ကို အသွားလမ်းရောအပြန်လမ်းရော ရိုက်စရာနှက်စရာတွေကအတော်ပေါပါတယ်။ ကိုသော့နဲ့ကိုလတ်တို့ကရှေ့ကသွား။ ကျနော်နဲ့ဖရဲမက ဒီလမ်းကို အခုမှရောက်ဘူးတော့ ဟိုနားရိုက်ဒီနားရိုက် ရိုက်လို့မကုန်နိုင်အောင်။ နောက် လမ်းတစ်နေရာမှာတော့သူတို့က ရပ်စောင့်။ ရိုက်ကြနှက်ကြနဲ့ပြီးတော့အတူဆက်သွားကြ။ ခဏနေတော့ မီးလောင်နေတဲ့ ကွင်းပြင်လေးရောက်တော့ဖရဲနဲ့ကျနော်တို့က တစ်ခါရပ်။ ဒုဋ္ဌဝတီမြစ်အကွေ့လေးရောက်တော့ တစ်ခါရပ်။ သရက်ပင်အောက်က အိမ်လေးမြင်တော့တစ်ခါရပ်။ ရပ်ရင်းသွားရင်းနဲ့ ရေဆိပ်ရောက်တော့တစ်ခါဆုံကြပါတယ်။ နောက်ရေဆိပ်မှာရိုက်ပြီးတော့ လမ်းကထမင်းဆိုင်မှာတစ်ခါနား။ ပြီးတော့ဆက်သွား။ လမ်းမှာ မတူသောအတွေးတွေနဲ့ ကိုယ်ဘာသာကိုယ်ရိုက်ကြနှက်ကြ။ ပျော်စရာ။ အခုတော့ ပုံတွေပြန်စစ်ပြီးတဲ့အခါ အမှတ်တရပုံရိပ်လေးတွေရလာတာကိုတင်ပေးလိုက်ပါတယ်။ မလှပေမယ့် ဆင်ခြင်စရာ သနားစရာ ပြုံးစရာလေးတွေလို့စိတ်ထဲမှာခံစား သွားခဲ့ရင်တော်ပါပြီနော်။ ကိုပေါက်လမ်းသလားရင်းလက်ဆော့တော့ရလာတဲ့အတွေးပါးပါး။ (2-4-2012)
“ရတာနာပုံရွှေမန္တလေးကတော့ 2012 မဟာသင်္ကြန်ကိုကြိုနေပြီနော်………….” ဒီနေ့မနက်ပိုင်း အလုပ်ကိစ္စနဲ့ နန်းရှေ့ဘက်ကိုသွားရပါတယ်။ 26ဘီလမ်းအတိုင်းအရှေ့ဘက်ကိုသွားတော့ လမ်း80အကျော်ကစပြီး သင်္ကြန်အတွက်မဏ္ဍပ်တွေ ဆောက်နေကြတာကိုတွေ့ရပါတယ်.။ ဟိုနေ့က ဂျာနယ်ထဲမှာလဲ ဒီသင်္ကြန်မှာခါတိုင်းထက် မဏ္ဍပ်အရေအတွက်ပိုများတယ် ဆိုတာကို သိရပါတယ်။ ကျနော်လဲသွားနေရင်းက အမှတ်တရဓါတ်ပုံတစ်ပုံလောက်ရိုက်မယ်ဆို ရိုက်လို်က်ပါတယ်။ နောက်တော့ မထူးပါဘူးဆိုပြီး………….ဆက်တိုက်လမ်းလျှောက်ရင်း မဏ္ဍပ်တစ်ခုပြီးတစ်ခု ရိုက်လိုက်ပါတော့တယ်။ ကဲ …………ရွာသားများ အားပေးလိုက်ပါအုံး။ ကိုပေါက်လမ်းသလားရင်းလက်ဆော့တော့ရလာတဲ့စနက်ရှော့ (5-3-2012)
15 ပြာလဲ့စိမ်းပြာလှိုင်း “ဒီးဒုတ်ရေတံခွန်စမ်းရေပြာနဲ့ပါတ်ဝန်းကျင်အလှများ” ဒီးဒုတ်ဂူကိုရောက်လိုက်တာတစ်ခေါက်။ ဓါတ်ပုံတွေတင်လိုက်တာပိုစ်လေးငါးခုမက။ တကယ်ပြောရရင်ရိုက်စရာတွေကလဲများလှပါတယ်။ အဲတော့ရိုက်ခဲ့တာတွေကလဲအများကြီး။ အတူသွားသူငါးယောက်ထဲမှာကျနော်ကလက်အဆော့ဆုံးလို့ထင်မိပါတယ်။ မြင်သမျှကလဲရိုက်ချင်စရာကိုးဗျာ။ ရေတံခွန်မရောက်ခင်ရေသံတွေတဝေါဝေါကြားနေပြီဆိုကတဲ့က စိတ်ကမရိုးမရွ။ အောက်ကိုငုံ့ကြည့်တော့ရေတံခွန်မမြင်ရအောင်အပင်တွေကအုပ်ဆိုင်း။ တကယ်ရေတံခွန်နားကိုအရောက် ကြည်လင်ပြာလဲ့နေတဲ့ ရေပြင်ကြီးကိုလဲမြင်ရရော လမ်းမှာ ပင်ပန်းလို့မောနေတာတွေတောင်ဘယ်ပျောက်မှန်းမသိအောင် ဇောတွေကပ် လို့တဖျပ်ဖျပ်နဲ့ပုံတွေနှိပ်မိပါတော့တယ်။ ရေတံခွန်ထဲမှာလဲကိုယ့်ထက်အရင်ရောက်သူကတပုံကြီး။ လူငယ်တွေချည်းပါဘဲ။ ပျော်လို့ပါးလို့ရေကူးကြ ဒိုင်ဗင်ပစ်ကြနဲ့တကယ့်ကိုပျော်စရာ။. အရှေ့ဖက်မှာရော အနောက်ဖက်မှာရော ကျောက်ဆောင်တွေက ဝန်းရံထားတော့အေးမြ။ ရေတံခွန်ကစီးဆင်းလာတဲ့ရေကကြည်လင်စိမ်းမြ။ အစကတော့ရေထဲမဆင်းဘူးလို့စိတ်ကူးပေမယ့် ရေထဲမဆင်းရင်စိတ်တိုင်းကျပုံမရ။ လဲစရာကလဲအပိုမပါ။ နောက်ဆုံးတော့ပေါင်လောက်ရှိတဲ့ရေထဲရောက်သွားတာပါဘဲ။ ရေထဲကနေရိုက်။ ပြီးရင်အလည်ခေါင်က ကျောက်တုံးပေါ်တက်ရိုက်။ ပြီးတော့ အရှေ့ဘက်အစွန်ဆုံးက ဆိုင်ကလေးရှေ့ကကျောက်တောင်အမြင့်ပေါ်တက်ရိုက်။ ဝါးလုံးတန်းလေးကိုကိုင်လို့ပေါ့။ နေပူမှန်းလဲမသိ၊လိမ့်ကျမှာလဲစိတ်ထဲမရှိ။ စိတ်တိုင်းကျရိုက်နှက်ပြီးတော့မှာ ညီလေးဂီရဲ့စကားလေးက ခေါင်းထဲရောက်လာပါတယ်.။ မောထှာ မောထှာအေ…………………………………… မောထှာအေ…………………….. မောထှာအေ…………………………….. မောထှာအေ………………………….. မောလိုက်ထှာအေ…………… အဲတော့ ဒီလှပတဲ့ပုံတွေရလာပါတယ။် […]