ko sixရာသီဥတုက စိတ်မချရဘူး ဧရာဝတီက မရေရာဘူး အမေ့မျက်ရည်မှာ တောထဲပျော်နေတဲ့ ခွေးဆိုးကို မျှားနေတာလား။ မှင်နဲ့ရေးတဲ့အမှားက ခဲပျက်ကို ပျက်ရယ်ပြုလို့ လူက နေရာရွေ့ခဲ့တာကြာပြီ ဒဏ်ရာ ဒဏ်ချက်တွေက ကျောက်ချမြဲ ကျောက်ချတုန်း။ ဂေါ်ကီရဲ့အမေ့ကို စာရေးပို့ချင်တယ် ကျနော့်အမေက ဓားမသုံးတတ်ဘူးလို့။ ကိုစစ်
ငှက်တွေလို ပျံရင်းနဲ့ကြံဆနေခဲ့တာ မိထွေးက ငှက်တစ်သောင်းလန့်ပျံကြရုံလား ရွှေအိမ်စည် ခင်ဗျားကို လေးစားခဲ့တယ် အတန်းထဲမှာ ဆံပင်အရှည်ဆုံးနဲ့မြစ်ကို ခင်ဗျားစိတ်နဲ့ မေ့ပစ်ခဲ့တယ် ခုထိ ဟိုလိုဂရမ်မှာ တလက်လက်ထနေတုန်း စာမတတ်တာပဲ ခပ်ကောင်းကောင်းရယ် အကျင့်က ဝါကျများတဲ့ ဗလာစာအုပ်ကို လန့်လွန်းလို့။ ကိုစစ်
နောက်ကျောဘက်ဆီကလာတယ် ဘယ်အရပ်ကိုရည်ရွယ်သလဲ ရင်ညွန့်မှာသီးနေတဲ့ပစ်မှတ်ကိုလား အမှန်တရားဟာ အနာလို မချိုပါဘူး အမှောင်ဟာ ဦးနှောက်မရှိတဲ့ တံခါးမှာ အမှန်တရားကို စည်းတားထားခဲ့တယ် လက်ခုပ်မတီးရင် စိတ်သက်သာရာရပါတယ် အသံတိုင်း လက်ခံစရာကိစ္စချည်းမှ မဟုတ်ဘဲ။ ကိုစစ်
နရံကအသံကိုလက်မခံဘူး ဆတိုးပြန်အော်တယ် မီးတောက်ဟာ ဘဝကူးတဲ့အခါ အခိုးအငွေ့ခပ်ထားတဲ့ပြာပုံ ၂၅ ရာခိုင်နှုန်းဆိုတာ လူမကြိုက်တော့တဲ့ကစားကွက်ပါ အပြောင်းအလဲတွေလုပ်နေခြင်းက အရပ်သားဝတ်စုံကိုဆိုလိုသလား ရေစီးရေလာမကောင်းကြောင်း နိုင်ငံပိုင်ရုပ်သံက မဆိုင်သလိုနေပါတယ် သတင်းနဲ့အတင်းဟာ ကန်သင်းတစ်ခုခြားတာပဲအဖတ်တင်တယ် ခုခေတ်စားနေတဲ့ သီချင်းက ယုန်မမြင်ဘဲ ချုံထွင်နေကြတဲ့ ဘရာဗိုတွေတဲ့။ ကိုစစ်
သူက ကိုယ်ရေးကိုယ်တာ ခေါင်းကိုက်မှုကို အရေးကြီးဂွင်ကျယ်ရွက်လွွှှင့်လို့ တစ်ခါတစ်ခါ ကမ္ဘာကြီးပိုပူလာကြောင်း ထမင်းအအေးတွေစားရင်း ပြောပြလို့ ၃၅ လမ်းမှာလမ်းလျှောက်ဖူးရုံနဲ့ နာမည်ကြီး ကလောင်ဖြစ်ရောလား ကျောက်ခေတ်တုန်းကလည်း နံရံဆေးရေးဘလော့ဂါတွေ မှိုလို ဖွေးခဲ့တယ် ထူးတော့မထူးပါဘူး ဒီမိုကရေစီစာလုံးနဲ့ နည်းနည်းပိုရူးလာကြရုံ။
ဆမ်ဘာအကနဲ့ မိသားစုစစ်ပွဲစတယ် အိပ်ရေးပျက်မှုနဲ့ နှလုံးရောဂါဖြစ်တယ် လက်ဆင့်ကမ်းမြင်ကွင်း ပေါက်ကွ ဲမှုတန်ဖိုး ခပ်မြင့်မြင့်ရယ် မိန်းမတွေက ကိုးရိီးယားယောကျ်ားတေွက ရီယိုပိုးကိုက်လို့ မကျေနပ်မှုက ကိုးရီးယားလိုဂိုကပ် တရုတ်ထုတ်ဆမ်ဆောင်းတီဗွီလေးပဲ ကြေမွ ခုကနေရတဲ့ ဒုက္ခသစ္စာဇာတ်ပွဲမှာ ကိုစစ်
ငှက်က မပြန်နိုင်ဘဲ လှောင်အိမ်ထဲမှာ သေလို့ ဆိုတော့ကာ ဖြစ်နိုင်ချေသီအိုရီအရ ပင်လယ်လို ငန်သွားတယ် အမေဇုံသစ်လို သတင်းစာဖြစ်ခဲ့တယ် ကျူးဘားလို သတ္တိရှိပစ်လိုက်တယ် လွတ်လပ်တယ်ဆိုတာ ကိုယ့်ကိုယ်ကိို စီးနင်းနေရတာပါ အသားပါတဲ့စာအုပ်တွေနဲ့ ထောင်တံခါးကိုပိတ်ပြီး တွေးကြည့်ခဲ့တယ် ငါ…. အပြင်ကလား အတွင်းကျနေလား လူပီပီ ကြံဆရင်းပေါ့။ ကိုစစ်
ဓာတ်ပြားဟောင်းကို ခဏခဏနားထောင်ရတယ် ဟောလိုးဝင်းမျက်နှာဖုံးက မဲဆွယ်နိုင်တဲ့ အက္ခရာမဟုတ်တော့ မွေးမြူတယ် ချက်စားတယ် အတ္တဟိတလက်မှတ်ရှိနေတာပဲ နီးကပ်တဲ့ ကျည်တစ်တောင့်က မြို့ရိုးတစ်ခုကို သိမ်းပိုက်လိုက်တယ် အခမဲ့တွေများများလာတာ အလုပ်မဲ့တွေများများလာခြင်းလား ထွက်ပြေးလွတ်မြောက်လို့ သူရဲကောင်းဖြစ်ကြကြေးဆိုရင် ဗိုလ်အောင်ကျော်အတွက် အငှါးငိုပါရစေ။ ကိုစစ် ၃၁၊၅၊၂၀၁၄
အုပ်ထိန်းသူရှိလျှက်နဲ့ အပျိုရည်ပျက်ခဲ့ရတဲ့ ရိုးမ နံရံပေါ်က တရုတ်ထုတ်ဝေါ်ရှိလောက်တောင် စိမ်းမှောင်ခက်ဖြာမနေတော့တာ သည်မြန်မာ… အလင်းဟာ အဖြောင့်တိုင်းမသွားတဲ့အခါ တစ်တီတူးလို ခြေထောက်မိုးထောင်အိပ်စက်ပစ်လိုက်တယ် မှင်နဲ့ရေးခဲ့တဲ့အမှားက ခဲဖျက်ကိုပျက်ရယ်ပြုလို့ အံ့ဩစရာပဲ ကောင်းကင်မှာ မီးခြစ်ဆံတွေလို ပါကေးပြားတွေ အထပ်လိုက်မြင်နေရတယ် ခု တို့ပဲခူးရိုးမမှာ မိုးရွာပုံဆန်းတယ် မြေပြင်က မိုးပေါက်တွေဟာ ကောင်းကင်မှာ သဲသဲမဲမဲရွာတက်နေပေါ့ ကိုစစ်
မချုန်းဘဲရွာတတ်တဲ့တိမ်တွေကိုထွေးပွေ့လို့ ကောင်းကင်ဟာ အိမ်ဦးမှာအုပ်မိုးထားတယ် သီးခံပေးဆပ်တတ်တဲ့မြေဆီတွေကို ယုယလို့ မြေပြင်ဟာ အိမ်နောက်မှာ ဖြန့်ခင်းထားတယ် သူတို့ရဲ့ ပေတစ်သီး ကျီးတစ်သားတွေကို အံဝှက်ထဲမှာ ထည့်လို့ ဓားတောင်ကိုကျော်ကာ မီးပင်လယ်ကိုဖြတ်နေကြတယ် အဲဒီခြေသံတွေလား ဟောဒီသွေးကြောတွေထဲမှာကြားနေရတယ် ရဲရဲဝံ့ဝံ့ ယုံ ။ ကိုစစ်
နာရီလက်တံဟာ အမှောင်ထဲမှာလည်း သစ္စာရှိတယ် ဓားရိုးကမ်းတဲ့ပြဇာတ်က ယနေ့အထိလူကြိုက်များနေတုန်းလား ဧရာဝတီဟာ မုဆိုးမရဲ့မျက်ရည်လို လူမသိသူမသိ စီးလို့ အမိန့်ရ အပေါင်ဆိုင်ကလည်း မီးတို့ ထိန်ထိန်လင်းနေတာပဲ ခက်လိုက်တာနော် လောကပုံရိပ်တွေဟာ အမှောင်ထဲမှာ ပြောင်းပြန်လည်းမပေါ်ဘူး အတည့်လည်းမပေါ်ဘူးရယ် ကိုစစ် ၁၇၊၅၊၂၀၁၄
မိသားစုဟာ မိသားစုပီပီ ခုထိ အသံတိတ်ခေတ်က အာဏာရုပ်ရှင်ဖလင်ကို မှောင်ခိုဈေးနဲ့လက်မှတ်ဖြတ်နင်နေရတုန်း ဝမ်းနည်းစရာတွေ့တိုင်း ငိုတဲ့အခါ မျက်နှာလက်ကာရှိုက်ခဲ့ရတယ် ဝမ်းသားစရာဖြစ်တိုင်း ရယ်တဲ့အခါ ပါးစပ်မပါသလို အသံကိုတိတ်လို့ တကယ်ပါ ကိုယ်ထူကိုယ်ထစနစ်နဲ့ ၂၀၁၅အတွက် လက်ခမောင်းထခတ်ကြည့်မိပြန်တော့ ၅၀၅(ခ) တောကြောင်တဲ့ ဘာမှတော့ ကျိန်စာမတိုက်ပါဘူး။ ဒီမိုကရေစီတစ်ပွင့်ပဲ မှိုရတဲ့မျက်နှာလို နိဗ္ဗာန်မေရာက်ခင်စပ်ကြား အဝစားခွင့်ကြုံပါရစေလို့ ဆုမွန်ကောင်းရေးထိုးခဲ့ပါရစေ။ ကိုစစ်