ဘာလာလာမ​ဒေါင်​းနိုင်​​တော့တာ ဒီတိုင်​းပြည်​လား အ​တွေးအ​ခေါ်​တွေက ပိုက်​ဆံကိစ္စနဲ့ချည်​းပွင်​့တယ်​ အနုပညာ​လောကကလည်​း ​ခေါက်​ပြန်​​ပေးအသက်​ရှူ​နေရတယ်​ မူလတန်​းက​တောကြိုချူံကြားမှာ ကျည်​ကွင်​းဂါထာကိုရွတ်​လို့ ဘွဲ့လက်​မှတ်​ဟာ ​ပြေး​ပေါက်​မှားသွားတဲ့ အရင်​းအနှီးလား သိပ်​​တော့မဆင်​း​သေးဘူး အနိမ်​့မှာလာစိုက်​​နေတဲ့လှံက ​လှေကားဖြစ်နိုင်​​သေးတယ်​ ကိုစစ်​

ရုက္ခစိုးက လူလားနတ်​လားမကွဲပြားဘူး ကမ္ဘာ​မြေ က​တော့ ​တောင်​စွယ်​​နေကွယ်​လုပြီ တို့ပဲခူးရိုးမဟာ အုပ်​ထိန်​းသူရှိရဲ့နဲ့ အပျိုရည်​ပျက်​ခဲ့ရသလား ဒါမှမဟုတ်​ မင်​းကြိုက်​စိုးကြိုက်​မို့ ​တော်​​ကောက်​လိုက်​ကြတာလား ​သေချာတာက​တော့ တရုတ်​ထုတ်​​ဝေါရှိ​လောက်​​တောင်​ စိမ်​း​မှောင်​ခက်​ဖြာမ​နေ​တော့တာ ငါ့မျက်​လုံးအစွန်း၌ ခပ်​တည်​းတည်​းမြင်​​နေရတယ်​ ကိုစစ်​

မနက်​အ​စောကြီး အခိုးအ​ငွေ့​တွေဟာ ဂျူး​တွေကိုသတ်​ဖြတ်​ခဲ့တယ်​ အမှန်​တကယ်​နိုင်​ငံသားဆိုတာ အသက်​တစ်​ခု​တော့ ဝှက်​မထားရဘူး လူမြင်​ကွင်​းမှာ တက်​တူးထိုးထားပုံက အနုသယဆန်​​လှတယ်​ အထားအသိုမှားပြီး လူဖြစ်​လာခဲ့သလား ဒါမှမဟုတ်​ ​နေရာမှားပြီး​မွေးဖွားခဲ့သလား ဒီဇင်​ဘာဟာ ဖက်​နဲ့ထုပ်​ထားရတဲ့အသက်​။ ကိုစစ်​

နှစ်​ချို့ဝိုင်​က ငါတို့မ​သောက်​ခင်​ သက္ကရာဇ်​တွေကို စားခဲ့ ​ဒေါင်​ကျကျပြားကျကျစိတ်​ဓာတ်​ကို ​ဒေါင်​းလန်​းနဲ့စားခဲ့ဖူးမှ သိနိုင်​တယ်​ ​ဆို​တော့ အိုမာခရမ်​​ရေ ငါဝိုင်​တစ်​ခွက်​ထဲက ရုန်​းထွက်​​နေခဲ့တာကြာပြီ အကာ​တွေအ​ရေခွံလန်​ကုန်​​အောင်​ ခု စတင်​ခဲ့ပြီဆိုပါစို့။ ကိုစစ်​

​လေညွှန်​တံကို ဘယ်​မှမပြ​စေနဲ့ ယူ​ရေနီယံကို ဘယ်​သူမှ မသန်​့စင်​​စေနဲ့ ဝီကီပီဒါကို ဘယ်​မှ မဖွင်​့​စေနဲ့ လယ်​​မြေကို ဘယ်​သူမှ သီးနှံမစိုက်​​စေနဲ့ ကာဗွန်​ဒိုင်​​အောက်​ဆိုက်​ကို ဘယ်​သူမှ မဝယ်​​စေနဲ့ အားလုံး ခဏ​လောက်​လေး သမ္မတ​ရွေးကြရ​အောင်​ မြစ်​ကမြစ်​လိုမစီးတာ​တွေ အချစ်​ကအချစ်​လိုမစီးတာ​တွေ ကြာလာရင်​ ဖြစ်​သလိုကြီးနဲ့ပြီးသွားမှာစိုးလို့ပါ ခဏ​လောက်​ ထမင်​းတစ်​နပ်​​လျှော့စားပြီး ကျန်​တဲ့ပါးကို ထပ်​အရိုက်​ခံလိုက်​ ​လော​လောဆယ်​ ခ​လောက်​ဘယ်​သူ့ဆွဲ​ပေးရမလဲ မိုးတဆုံး​မြေတဆုံး စဉ်​းစားတုန်​း ။ ကိုစစ်​

​လေပဲဘယ်​​နေရာကရှူရှူ ​ရေငုပ်​သ​င်္ဘော ​ရေ​အောက်​မှာအသက်​ရှူတာ အဆန်​းလား ငါတို့ဟာ အာကာသတက်​ပြီး ရှူချင်​ရှူမယ်​ ​မြေ​အောက်​မှာ ရှူချင်​ရှူမယ်​ ထိုးကြိတ်​တိုက်​ခိုက်​ပြီးမှ မရှူရတဲ့​နေရာဖြစ်​ဖို့ပဲ အ​ရေကြီးတယ်​ ကိုစစ်​

ကြိုး​တွေက ခုနှစ်​​ထွေအကတိုက်​ဖို့ တပ်​ဆင်​ထားတာမဟုတ်​ မှန်​ကင်​းတစ်​လှည်​့ထင်​းတစ်​လှည်​့ဟာ ​အောက်​တန်​းစား​တွေအတွက်​မဟုတ်​ တစ်​ညလုံးမအိပ်​တဲ့မြို့ဟာ နှစ်​ယူး​ယော့မြို့လို့အမည်​ရရင်​ ဘယ်​​တော့မှမအိပ်​တဲ့မြို့က ​ရှော့ဖြစ်​​နေတဲ့မြို့ပဲဖြစ်​မယ်​ ဟီရိုရှီးမားမြို့​ပေါ်ကျလာတဲ့အရာလို နှုတ်​ခမ်​းတစ်​စုံဟာ ​ကိုယ်​့အနာဂါတ်​ကို ဖျက်​လို့ ​ရေမရခဲ့ဘူး အ​ငွေ့ပျံ​နေတဲ့အသက်​​တွေ ​ရေမထားခဲ့ကြဘူး ​ဟောခန်​းရဲ့တစ်​ဘက်က​ ထိုင်​ခုံ​လေးက ကိုစစ်

စဉ်​းစားကြည်​့ ကိုယ်​့ပိုက်​ဆံနဲ့ကိုယ်​ ကိုယ်​့ယဉ်​​ကျေးမှု​တွေ ဖဲ့ဖဲ့​ပေး​နေရ စဉ်​းစားကြည်​့ ကိုယ်​့ဦး​နှောက်​နဲ့ကိုယ်​ ကိုယ်​့အသားအ​ရေ​တွေ ​ဖော်​ပြ​နေရ စဉ်​းစားကြည်​့ ကိုယ်​့အလှနဲ့ကိုယ်​ကိုယ်​့ဆန္ဒ​တွေ လစ်​ဗင်​တူဂဲသား လှစ်​ဟ​နေရ မိုင်​းနပ်​ကို မိတ္တူမကူးကြပါနဲ့ အတုယူတယ်​ဆိုရင်​ အတု​တွေပဲ ရကြမှာပါ စဉ်​းစားကြည်​့ အချိန်​က နည်​းနည်​းပဲ ရှိ​တော့တယ်​ စဉ်​းစား​တော့အ​သေအချာ။ ကိုစစ်​

ကြာရိုးက ကြာခူးသမားရဲ့အတိမ်​အနက်​နဲ့​တော့ သပ်​သပ်​ လူက ဘက်​ထရီရဲ့အနီအနက်​နဲ့​တော့ သပ်​သပ်​ ဒီလို​ပြော​တော့ တိမ်​ဆင်​သက်​ရာအရပ်​မှာ ​တောထ​နေပုံက လဟာပြင်​တွေကို မကြားကြဘူး။ အိပ်​မက်​ကို မှိတ်​တုတ်​မှိတ်​တုတ်​မက်​ရင်​း သစ်​တစ်​ပင်​​တော့စိုက်​ခဲ့တယ်​ ​​ဝေးပါ​သေးတယ်​ ငှက်​တစ်​​သောင်​းတို့ ပျံရင်​းနဲ့​သေကြ​ပေ​တော့ အနာဂါတ်​ဟာ ​ကျောတစ်​ရာရင်​တစ်​ရာပဲ အ​ဖြေထွက်​​နေတုန်​း

​ငါ့ဖြတ်​ပိုင်​းက ​အုတ်​​ရော​ရော​ကျောက်​​ရော​ရော စီးဆင်​းခဲ့တာများပြီ သူ​သေငါပို့​လောက်​နဲ့​တော့ အတ္တက မရိနိုင်​​သေးဘူး ​ငါ အသက်​၂ဝ ​ကျော်​ခဲ့ပြီ ခုထိ ငါ ​သေပြီလို့ အာဂုံမ​ဆောင်​နိုင်​​သေးဘူး ဘယ်​မလဲ မြင်​းခွာသံ​တွေ အထူအပါးဆိုတာ အမြစ်​​တွေစိမ်​း​နေတဲ့ ငါကိုယ်​တိုင်​ပါပဲ မမြဲမှန်​းသိ​နေရဲ့နဲ့ ​ရေအဆုံးကုန်​းတစ်​ဝက်​စိတ်​ကနှင်​မရ​သေးဘူး ​ဒီလမ်​းက မ​နေ့ကလည်​း​နေဝင်​ခဲ့ပြီ ဒီက​နေ့လည်​း​နေဝင်​ဦးမှာပဲ မနက်​ဖြန်​​နေဝင်​တာကို မ​မျှော်​လင်​့ချင်​​တော့ဘူး မီးရှိတုန်​း ပဉ္စငါးပါးလုံး ကျိုလိုက်​မယ်​ အဆုံးသတ်​မှာ သုံးခွက်​တစ်​ခွက်​တင်​ဆို မ​မောရ​တော့ဘူးရယ်​။ ကိုစစ်​

ချည်​တိုင် က ဥတု​ဘောဇနရုပ်​ ငါတို့ဟာ အမြတ်​တနိုးဖီးလိမ်​းသုတ်​သင်​ပြီး​တော့ ရွံရှာ စက်​ဆုတ်​ကုန်​ကြတယ်​ ချစ်​တယ်​ ပြီး​တော့လည်​း မမုန်​းကြဘူး ခင်​တွယ်​မှုက မြင်​့သထက်​မြင်​့လို့ မသိနိုင်​တဲ့​ခြောက်​မျိုးကို ​မမှတ်​မိ​တော့ဘူး ယုံပါ အသက်​က တစ် ရာမ​သေချာ အမှုှု​က ​ရေမရ​တော့တာ ​သေချာပြီ ထုတ်​လွှင်​့တဲ့အစီအစဉ်​မှာ ကံ​ဘောဇရုပ်​မပျက်​စီးသ၍ ငါတို့ ကြည်​့ရှုှုခံစားနရ​ပေါ့ ကိုစစ်​​​​