ဆောင်းဦး မနက်ခင်းလို ့အမည်ပေးခဲ့ပါတယ်.. အမေရိကန်နဲ ့ဒုတိယအကြိမ် နော်ဝေ က ဝယ်ယူသွားတဲ့ ပန်းချီကားလေးပါ… ထိုင်းနယ်စပ် တောင်ပေါ် တိုင်းရင်းသား ရွာလေးပါ…။ ဆင်းရဲ နွမ်းပါးပေမယ့် ငါ မဆိုင်စိတ်နဲ ့ မနေဘဲ ပါတ်ဝန်းကျင်နဲ ့လမ်းလေးလှပအောင်.. မနက်အစောကြီး လမ်းပေါ်က ဆောင်းရွက်ကြွေတွေကို သစ်ခက် တံပျက်စည်းနဲ ့လှည်းသိမ်းနေတဲ့ပုံလေးပါ…။ နံက်ခင်းနေရောင်ရယ်..ဖုန်ထတာလေးရယ် အရမ်းလှလို ့ဆွဲရတာ အရမ်းစိတ်ပါတဲ့ကားလေးပါ..။ အိမ်ခြံဝန်းထဲက ဇီးပင်လေး…ဇီးရွက်တွေပေါ်နှင်းရည်စိုနေချိန်မှာ နေထိုးလိုက်တော့ အစူးရှဆုံးအလင်းထိတွေ ့ခံရတဲ ့အပင်ပါ..။ အသိတရားဆိုတာလည်း…ရှေ ့မှာ လူလုံးကြီးပြ ထုထည်ကြီး ကြီးသူထက် တချို ့တလေ.. ဟို ချောင်ထဲက အရာသေးသေးလေးတွေမှာ အသိတရားက ပိုစူးရှတတ်ပါတယ်..။ ဒီပန်းချီကားလေးက နေထိုးလို ့ဖြစ်လာတဲ့ အလှတရားထက်.. ကိုယ့်ပါတ်ဝန်းကျင်ကို […]