ဗုဒ္ဓဘာသာဝင်တို့၏ ပထမခြေလှမ်းက- တစ်ဦးအပေါ်တစ်ဦး အကျိုးလိုလားသော မေတ္တာစိတ်၊ ဆင်းရဲသူ အခြေအနေနိမ့်ကျနေသူ၊ကျန်းမာရေးချို့တဲ့နေသူစသောသတ္တဝါများအပေါ်၌ ဆင်းရဲခြင်းအန္တရာယ်မှလွတ် မြောက်စေလိုသော မြင့်မြတ်သောကရုဏာ၊ ချမ်းသာသူ အောင်မြင်သူများအပေါ်ဝမ်းသာသောစိတ်ဟုဆိုအပ်သော မုဒိတာ၊ ဆင်းရဲချမ်းသာ သတ္တဝါအားလုံးကိုမြင်တွေ့ရာ၌ အော်…သူ့ကံနှင့်သူဖြစ်တာပဲဟု သဘောထားပြီး ဝမ်းနည်းဝမ်းသာမဖြစ်ဘဲ ပကတိတည်ငြိမ်ခြင်းဟုဆိုအပ်သောဥပေက္ခာတရားတို့သည်အမြဲတမ်းဗုဒ္ဓဘာသာဝင်တို့အတွက်ပွားများကြရမှာဖြစ်ပါတယ်။ ဒုတိယခြေလှမ်းအနေနဲ့-နတ်များကပင်ချစ်ခင်မြတ်နိုးအပ်သော ဒေဝဓမ္မတရား နှင့်လောကကို စောင့်ရှောက်သော လောကပါလတရား သုံးဆယ်ရှစ်ဖြာမင်္ဂလာတရားတို့ကိုလည်း ဗုဒ္ဓဘာသာဝင်တို့အတွက်အမြဲတမ်းရှိနေရမှာဖြစ်ပါတယ်။ အဲဒီလိုအရေးကြီးတဲ့တရားတွေရှိသည့်အနက် ဗုဒ္ဓဘာသာဝင်တို့အတွက် သူတော်ကောင်းဥစ္စာ(၇)ပါးကလဲ အလွန်မတန်းမှအရေးပါလှသောတရားတစ်ပုဒ်ပင်ဖြစ်ပါတယ်။ ဗုဒ္ဓဘာသာဝင်အများစုကတော့ သိပြီးသားဖြစ်မှာပါ သို့ဖြစ်ပါ၍ မသိသေးသောသူများကို သိစေချင်သောဆန္ဒဖြင့် ဒီဆောင်းပါးလေးကိုတင်ပြလိုက်ရပါတယ်။ မြတ်ဗုဒ္ဓဒေသနာ တစ်ခါတုန်းက ဥဂ္ဂအမည်ရှိတဲ့ ပသေနဒီ ကောသလမင်းကြီး မြတ်ဗုဒ္ဓအထံသို့ အဝင်အထွက်၊ အသွားအလာ၊ အရောက်အပေါက်များသောသူဖြစ်ပါတယ်။ တစ်နေ့သ၌ မြတ်စွာဘုရားကိုလျောက်ထားတယ်- အရှင်ဘုရား အံ့ဖွယ်ကောင်းတယ်ဘုရား ဒီနေ့ ထူးထူးခြားပါပဲဘုရား၊ ရောဟဏသူဌေး၏ မြေးမ မိဂါရသည် အလွန်ကြွယ်ဝချမ်းသာပါတယ်၊ […]

ဗု ဒ ္ဓဘာ သာ ဝင် တို့ ၏  ပ ထ မခြေ လှမ်း က-  တစ် ဦး အပေါ် တစ် ဦး  အ ကျိုး လို လားသော မေ တ္တာ စိတ်၊  ဆင်း ရဲ သူ  အခြေ အနေ နိမ့် ကျနေ သူ ၊ကျန်း မာရေး ချို ့တဲ့နေ သူ စ သော သတ္တ ဝါ များ အ ပေါ် ၌ ဆင်း ရဲ ခြင်း အန္တ ရာယ် မှ လွတ် မြောက် စေလို သော […]

လောကလူသားတိုင်မှာ ကိလေသာသုံးမျိုးကို ပိုင်ဆိုင်ထားကြပါတယ်။ အဲဒါတွေကတော့ ၁။အနုသယကိလေသာ- လောကလူသားတွေရဲ့သန္တာန်မှာ ပဋိသန္ဓေတည်ကတည်းက ပါလာတဲ့ကိလေသာမျိုးကိုတော့ အနုသယကိလေသာလို့ခေါ်ပါတယ်။ ၂။ပရိယုဌာနကိလေသာ-လောကလူသားတွေ အာရုံတစ်ခုကို တွေ့မြင်ပြီး ထကြွသောင်းကျန်းသောကိလေသာမျိုးကိုတော့ ပရိယုဌာနကိလေသာလို့ခေါ်ပါတယ်။ ၃။ဝီတိက္ကမကိလေသာ-လောကလူသားတွေ အာရုံတစ်ခုကို တွေ့မြင်ပြီး ထကြွသောင်းကျန်းရုံတင်မက လွန်ကျူးမူအဆင့်ထိရောက်သွားတဲ့ကိလေသာမျိုးကိုတော့ ဝီတိက္ကမကိလေသာလို့ခေါ်ပါတယ်။ ဒီစကားလေးတွေကို ဘာကြောင့်ပလ္လင်ခံနေရသလဲဆိုတော့ စာရေးသူ သီဟိုဠိခေတ် စံတော်ဝင်အရိယာများ ဆိုတဲ့စာအုပ်ကိုဖတ်နေစဉ် အသက်(၆၀)ပြည့်မှလူထွက်သွားသော သီဟိုဠ်မထေရ်ကြီးတစ်ပါးအကြောင်းကိုဖတ်မိတယ်။ ဇာတ်သိမ်းပိုင်းအထိဖတ်ကြည့်လိုက်တော့ အထက်ပါ ကိလေသာသုံးမျိုးမှ ဝီတိက္ကမကိလေသာကိုမလွန်ဆန်နိုင်၍ လူထွက်သွားရတာကိုသိလိုက်ရပါတယ်။ အဲဒီသီဟိုဠ်ဇာတ်လမ်းလေးကလဲ စိတ်ဝင်စားစရာကောင်းပါတယ်။ စာဖတ်သူကိုလဲ သိစေချင်တာနဲ့ ဒီဆောင်းပါးလေးကို တင်ပြလိုက်ရပါတယ်။ ဒုဌဂါမဏိမင်းးကြီးရဲ့ ငရုတ်သီးတတောင့်ကျောင်းရေစက်ချပွဲလေးဟာ အလွန်မတန်အံ့ဩဖွယ်ကောင်းသလို ရေစက်ချပွဲ၏ နောက်ဆက်တွဲဖြစ်ရပ်ကလေးကလဲထူးဆန်းလှပါတယ်။ အဲဒီရေစက်ချပွဲ၌ ရဟန်းတော်တသိန်း၊ ရဟန်းမကိုးသောင်းပင့်ဖိတ်၍ လှူဘွယ်ဝတ္ထုအစရှိသော ပစ္စည်းများလှူခဲ့ပါတယ်။ တကယ်တမ်းတော့ ဒုဌဂါမဏိမင်းကြီးဟာ သိတတ်တဲ့အရွယ်ကစပြီး စားဦးကိုမလှူဘဲ ထမင်းစားလေ့မရှိပါဘူးတဲ့။ ဒီလိုနဲ့ […]