ဘဝ ဘဝ လိုတိုင်း မရ ဆိုခိုင်းကြတဲ့ ကံဇာတ်ဆရာစေသမျှ နေရ သေကြ အနေလှသူရှိ အသေလှသူရှိ အနေမလှသူ ဝေဒနာ အသေမလှသူ ဘဝလမ်းမှာ စမ်းရေအေးနဲ့ဖြင့် ဝေးခဲ့တာက အသေအချာ အဖြေရှာ မရပဲရှား ဝေဝါးဝါးကမ်းပါးမှာ ရေတွေ့ပေမယ့် ရေမရသူ အသေမတွေ့ပေမယ့် အခြေမလှသူ လူချင်းလည်းတူပါရဲ့ အားထုတ်မှုလည်း မကွာပါပဲ ချာချာလည်ငမွဲသာဖြစ်  အပြစ်ဘယ်သူ့တင်ရမည် ၊

နွေမှာ ရေမရှိ  ဆောင်းမှာဖြင့် သေအောင်အေး အဲဒီရွာကလေးဟာ မိုးအခါရေလွှမ်း ကြမ်းတမ်းမှုက ဖွဲ့မကုန် မြူမှုန်မှုန်တစ်နေ့မှာ ကျနော် ထွက်ခွာလာခဲ့တယ် ၊ ဟိုးအဝေးကမြို့ဆီမယ် အလုပ်ရယ် တကယ်ပေါသမို့ မျှော်လင့်ချက်တို့ကို အဖော်ပြုလို့ ပေါ့ ၊ လက်ထဲကဘွဲ့လက်မှတ်ခမျာ ဘယ်နေရာမှ ဟန်မကျ ကြံရာမရတဲ့အဆုံး အလုပ်ကြမ်းသမားလုံးလုံးဖြစ် စိတ်မညစ်ပါဘူးလေ ရွာကအမေအတွက် အနေမခက်ဖို့သားကြိုးပမ်း ပင်ပန်းတယ်လို့မမှတ်ယူ ဖုန်ထူထူဘိလပ်မြေကြား ပျော်ပါးနိူင်ခဲ့သူပါ ၊ ဒီလိုနဲ့တစ်နေ့မှာ တွေ့လာသူအပြောကြား မျောသွားတဲ့သား အသပြာများများရစေဖို့ နယ်စပ်သို့ခြေလှမ်းကာ ထွက်လာခဲ့တယ်အမေ ၊ ရွှန်းရွှန်းဝေစကားတွေက အိပ်မက်ပါလှစေသမို့ သားကတော့ ပျော်လို့ပေါ့ ၊ နောက်တော့မှသိရအကြောင်းစုံ ရောင်းကုန်ဖြစ်ရတဲ့သား နောင်တများနဲ့ခြေချုပ်ကျ လှုပ်လို့ကို မရဘူးအမေ မထူးလေတဲ့ဘဝလို့တွေး ထွက်ပြေးလို့လည်းမရ အမှောင်ကျနေ့ရက်များစွာ  အားမပါပဲဖြတ်သန်း မရပ်တန်းပါပဲ အမေ ၊ […]

တစ်ချိန်က ဟောဒီမိုးတွေကြား သမီးရည်းစားနှစ်ယောက် ရူးလောက်အောင် ပျော်ခဲ့ကြ တစ်လက်ထဲသောထီးကလေးအောက် သောကပျောက်စုံတွဲ တစ်သက်လုံးမြဲမယ့် အတွေးနဲ့ အချစ်တွေ နယ်ချဲ့ခဲ့သပေါ့လေ ၊ မိုးစိုမှာစိုးသူက သူ့ကိုပိုက်ထွေး အို  နွေးလိုက်တာ တဲ့ ၊ ဒီလိုနဲ့ နေ့ရက်တွေဖြတ်သန်း နောက်နှစ်ဆန်းမှာတော့ ကံပဲပေါ့ဆိုတဲ့ စကားနဲ့ ထားခဲ့တဲ့မင်း နားမလည်နိူင်ခြင်းတွေကြား မိန်းမဆိုတဲ့လူစား ဒီလို တစ်သားတည်းလား များခဲ့တဲ့အတွေးတွေနဲ့ အနာကြီးနာခဲ့  စာဖွဲ့မကုန်အောင်ချစ်ပေမယ့် ညစ်လေတဲ့ မင်းလိုလူအတွက် အခန်းဆက်စရာမလို ငါဆိုတဲ့ယောင်္ကျား လွမ်းများနေမယ်ထင်သလား မင်းသင်သွားတဲ့ မာယာအတတ် ငါ အခါခါမှတ်ခဲ့ အတုံ့အလှည့်ကိုကွယ့်ငါမျှော် မင်းသာထပ်ပေါ်ခဲ့ရင် ငါ ညှာလိမ့်မယ် မထင်နဲ့နော် ၊

သားရဲ့  မွေးနေ့ ပျော်မွေ့စရာ စုံစွာညစာ ဘီယာ ၃ လုံး သောက်သုံးပြီးသကာလ ည ညအခါ လ မသာသော်လည်း အိပ်ရာထဲဆီ ဟိုဒီလူးလိမ့် ချမ်းစိမ့်စိမ့်ကြား အိပ်မက်များထဲ သူ့ကိုပဲမြင် သူ့ပင်တမ်းတ လှမ်းမရသော်လည်း အိပ်မက်ထဲတွင် သူပင်သခင်ဖြစ် တွက်ချင့်ပါသော် မမျှော်သာလည်း မျှော်မိနေဆဲ သူ့ကိုပဲ ၊ ( အိပ်မက်ဆိုတာ စိတ်ကူးယဉ်မဟုတ်သမို့ သူမက်ချင်တာ မက်တာပဲဗျို့ )    🙂

ဂေါဝိန်ကအထွက် သင်္ဘောထက်မှာ ဗလာနီးပါး ခရီးသွား အပြောင်းများတစ်ဖက် ခုလက်ထက်ဝယ် ရှော်တယ်စက်ပြောင်း ခုတ်မောင်းသော်လည်း အလျင်လိုခရီးအတွေး ရှပ်ပြေးလေးရဲ့ တစ်ခဏနဲ့ နီးသကိုး ၊ ထိုမှတစ်လီ ကားလမ်းဆီဝယ် ဟိုမယ် အိပ်စ်ပရက်စ် ဒီညထွက်ရင် မနက်ရောက် အဲသလောက်မြန်သမို့ ဒို့တွေလူသား သုတ်သုတ်သွားလို့ သုတ်သုတ်ပြန် အဟုတ်မြန်မြန် ရုန်းကန်လှုပ်ရှား ခေတ်များပြောင်းပြီမို့  အညာဆန်တို့ရေ ကုန်ပို့အဖြစ်နဲ့ နေရစ်စေ ။ ( ခရီးသည် မပါသလောက်ဖြစ်နေတဲ့ မန္တလေး – ဗန်းမော် အညာဆန်သင်္ဘောများကိုယ်စား )

ဟိုးအရင်က စိမ်းမြမြဧရာဘေး အပျော်တေးတွေဆိုရင်း အပျိုတစ်သင်းရေခပ်ဆင်း ဝပ်စင်းဧရာ ရှိလာတာဝန် ကျေပွန်ခဲ့၏ ၊ တဖန်ထိုမှ ကာလရွေ့လာ ယခုခါဝယ် ပျက်ပြယ်သူ့အလှ မယုယသူများကြောင့် စိုးနှောင့်ဗျာပွေ ဖြစ်ရလေကြ စောက်သုံးမကျသူတို့ ဝိုင်းလို့ဖျက်ဆီး ပျက်စီးခြင်းက ငါးပါးမက ဝါးစားသွားတဲ့ မဟားတရားလူတစ်စု ပြန်ကုလို့မရတဲ့ဝေဒနာ သေရွာပါမယ့်ဒဏ်ရာ သူ့ခမျာခံနေရ ထွန်းလှတဲ့သောင်ပြင် ပြောင်းလှတဲ့ရေကြောင်း အကောင်းဆိုတာဝေး ရေကအေးပေမယ့် အရောင်ကညို ချိုစရာအကြောင်းမရှိ သနားအတိ မိဧရာ ဘယ်သူလာလို့ ကယ်ပါမည် ၊

ပိတောက်တွေဝေ နွေဆိုတာကို နူတ်ဆက်ခါနီး အထီးကျန်ခရီးက မပြီးနိူင် ယိုင်တိုင်တိုင်အတွေးတွေကြား အမေ့သား ဘာမှားလို့ အဖော်မဲ့ ပြောလှည့်ပါလား အမိမာတာ ၊

     လာမယ့် နက်ဖြန် သဘက်ခါ မကြာတော့တဲ့ ချိန်အခါ သင်္ကြန်ဆိုတာ လာတော့မယ် ၊ ကညာနော့ပျိုရွယ်များ တင်ထားတဲ့မောင်းတွေ လောင်းလိုက်တဲ့ရေတွေကြားမှာ ယမကာကတစ်ဖက် အိုက်စ်တစ်ဖက်နဲ့ ပျက်ခဲ့ရဘဝတွေ တွက်ရေလို့မဆုံး ဘယ်သူရှုံးသလဲ ? ဘယ်သူပုန်းမလဲ ? ဝုန်းကနဲတစ်ခဏမှာ ဗုန်းဗုန်းလဲကျခဲ့တဲ့အပျိုစင်ဘဝ ငိုချင်ရုံနဲ့လည်းပြန်မရ စံရခဏ ခံကြတစ်သက် အပျော်က အပျက်ဖြစ် နှစ်ကအသစ်ကိုကူး မင်းကတော့အရူး မထူးဇာတ်မှာနစ်သူတွေလည်းရှိ ပြန်ကြည့်တော့ ကောင်းကွက်မရှိ အကြောင်းဆက်ကြည့်တော့ သင်္ကြန်ဆိုတာ ပျိုကညာတွေ အိုစရာနွေဖြစ်လာ ချစ်စရာကလေးရေ ညစ်ထေးလေတဲ့ဘဝဟာ ဘာနဲ့မှ အစားထိုးမရသမို့ သတိထားလို့ဖြင့် ပျော်စေချင် ။