(အေ)ကိုက်နာ(ဇာတ်သိမ်း)……။။။ ဘုရားရိပ်ကအေးချမ်းပေမယ့် ……… ရင်ထဲမှာ တော့ပူလောင်နေတယ် တစ်ခါတစ်ခါထထပြီးဆုတွေပေးနေတဲ့ တန်းဆောင်းထဲက အလှူခံလူကြီးရဲ့ လော်စပီကာထဲက အသံက ကျွန်မကိုလှောင်ပြောင်နေသလိုပဲ…….။။။။။။။။ ဇောတိက အနာထပိဏ် တို့လိုပြည့်စုံကြွယ်ဝပြီးလျှင် အနာမဲ့သူရှင်ဗာကူကဲ့သို့ စိတ်ချမ်းသာကိုယ်ကျန်းမာရှိကြလျှက် ဒီလင် ဒီမယားဒီသားသမီးနဲ့ အိုအောင်မင်းအောင်ပေါင်းသင်းနိုင်ကြကာ ဆတက်တပိုးတိုးလို့လှူဒါန်းနိုင်ကြပါစေဗျာ။။။။။။။…….. ကျွန်မ ဇောတိက သူဌေးကြီးကိုမမြင်ဘူးပါ ၊ ရှင်ဗာကူ ကိုလည်း မဖူးခဲ့ရပါ ၊ ဒီလင်ဒီမယားကိုရော …..သားလေးကိုရော မိသားစုကိုရော…. တံဆောင်းတိုင်ကိုမှီပြီး အချိန်အတန်ကြာ..ငိုနေမိခဲ့တယ်။။။။မိသားစုကို ဒီရောဂါအကြောင်းပြောပြဘို့ ကျွန်မသတ္တိမရှိပါဘူး… သူတို့ကရော ကြားဝံပါ့မလား။။။။။။ ပတ်ဝန်းကျင်ကရောဘာပြောမလဲ ။။။။ မိသားစုအရေးကိုဆင်ခြေပေး ဆင်းရဲခြင်းကိုခုတုံးလုပ်ပြီး မကောင်းမှုနဲ့စီးပွားရှာတာကို အပြစ်လို့မသတ်မှတ်ကြရင်တောင် ဒီရောဂါဆိုးကြီးအတွက် ဘယ်လိုဝေဖန်ကြမလဲ…။။။။။။။။။။။ ဒီရောဂါရတဲ့ ..အမေကို..သားကရောဘယ်လိုမျက်နှာနဲ့ကြည့်နေရှာမလဲ…….ဒါပေမယ့် အရာအားလုံးဟာနောက်ကျခဲ့ပြီဆိုတာကို……ကျမသိတယ်။။။။ လုံးချေဆုတ်ကိုင်ထားတဲ့စာရွက်လေးကိုဖြန့်ကြည့်မိတယ်….ခပ်သော့သော့ရေးထားတဲ့ဆရာဝန်လက်ရေးတွေနဲ့ ဆေးစစ်ချက်ကလေးဟာ…ကျွန်မဘဝရဲ့ သေမိန့် စာရွက်ကလေးမှန်း ကျွန်မအခုသိခဲ့ရပြီ။။။။။။။ မိုက်မဲတယ်လို့ပဲပြောပြော လူသားမဆန်ဘူးပဲပြောပြော။။။။။ကျွန်မအမိုက်မဲဆုံး […]

(အေ)ကိုက်နာ(၂)……။။။ အင်း…ဒီလိုနဲ့ဒီလောကထဲရောက်လာခဲ့ရတာပါပဲ….. ယောက်ျားကတော့ ထားခဲ့ပြီပေါ့…..ယောက်ျားရှိရက်နဲ့ မိန်းမဖြစ်သူဒီဘဝရောက်ရတာ အဲဒီယောက်ျား လည်းအပြစ်မကင်းဘူလို့ ကျွန်မတော့ထင်တာပဲ။။။။။။။ အခုဆိုရပ်ကွက်ထဲမှာ..ဒီအလုပ်လုပ်နေတဲ့အတွက် နေသားကျနေပါပြီ ချီးမွမ်းခုနှစ်ရက်ကဲ့ရဲ့ ခုနှစ်ရက်ပါပဲ. …အခုဆိုလမ်းထိမ်အိမ်ကဖုန်းဆိုင်မှာနေ့စဉ်လိုလို ကျွန်မနာမည်နဲ့ဖုန်းခေါ်သံဟာနေ့စဉ်လို့ပါပဲ…လူတွေကလည်းလူတွေပဲရှင့် အရင်တုန်းက ကျွန်စုတ်တဲ့သရက်စိလောက်တောင် မတောက်ပြောင်တဲ့ ကျွန်မကိုခေါ်ပြောမယ့်သူတောင်မရှိဘူး အခုတော့လတ်လတ်ဝတ် လတ်လတ်စားနဲ့ အပြင်အဆင်ကလည်း ကျော့ကော့နေတော့ မကောင်းတာလုပ်စားနေပေမယ့်ခေါ်ချင်ပြောချင်ကြတယ်လေ ဒီအလုပ်ကြီးလုပ်နေတာတောင်သတိမရချင်တော့ဘူးပေါ့။။။။။။ ဒီအလုပ်ဆိုတာကလည်း နေ့စဉ်ဝင်ငွေရှိတာတော့မဟုတ်ဘူးရှင့် ဖောက်သည်ကရချင်မှရတာ။။။။ တစ်ခါတစ်လေလည်း ကိုယ့်ကိုကိုယ် အသန့်လေးပါဆိုပြီးအတွေ့ကြုံမရှိသူလေးလိုနေလိုနေရ တစ်ခါတစ်လေ ဆရာကြီးအထာနဲ့ ဂိုက်ဖမ်းရင်ဖမ်းနေရတာ တစ်ခါတစ်လေတော့ ကောင်းကောင်းမွန်မွန်လူနဲ့နေရသလို တစ်ခါတစ်လေ အပေအတေတွေနဲ့လည်းတွေ့ရင်တွေ့နေရတာ.. တစ်ခါတစ်လေ လည်းတောင်းပန်ပြီးပြန်ပြေးရသလို့ တစ်ခါတစ်လေလည်း မျိုးမျိုးမြက်မြက်ရတတ်တယ်လေ။။ အခုတော့ ပါတနာတစ်ဆင့်ခံတွေနဲ့မလုပ်တော့ပါဘူး နောက်မို့ဆို ကိုကလူစိုက်ပြီး သူတို့ကပါးစပ်လေးနဲ့ တစ်ဝက်လောက်ယူခြင်ကြတာ တစ်ခါတစ်လေနှစ်ဦး သုံးဦးဆုံနေတတ်သလို တစ်ခါတစ်လေး ဖုန်းဆက်ခေါ်မယ်သူမရှိလို့မျှော်ရတဲ့ရက်တွေရှိတယ်လေ။။။။။။ လူကတော့အမျိုးမျိုးပေါ့ ရှင်။။။။။။ တစ်ချို့အသန့်ကြိုက်သူတွေ အတွက် […]