ကာရံမင်းလေးအပြုံးများအောက်မှာ ငါကျဆုံးနေခဲ့တာ အခုဆို လက်ချိုးရေဖို့တောင်အတော်ခက်နေပြီ ချစ်သူရေ မင်းနှုတ်ခမ်းကထွက်အန်လာတဲ့ မာနလေးတွေက ကိုယ့်အတွက်တော့ အေးငြိမ့်တဲ့တေးသွားလေးတွေပါကွာ သိသင့်ပါတယ်ချစ်သူ ကိုယ်အပြစ်မယူမိတာက မြတ်နိုးတဲ့ ရင်ထဲက အရိုင်းပန်းလေးပါ ယဉ်သွားအောင်ထိန်းပေးချင်တာ မင်းနဲ့တွေ့မှ ဖြစ်တည်လာတဲ့ အဖြူအောင်မေတ္တာလေးတွေပါတောင်းတတိုင်းမပြည့်တက်တဲ့ ကိုယ့်ရဲ့အမူအကျင့်က လူမိရင်လေ မုန်းမိမှာတောင်စိုးကြောက်မိပါရဲ့ ငါ့နှလုံးသားလေးနိုးမထခင်မှာဘဲ တစ်မျိုးချစ်စရာ ဟန်လေးတွေက မင်းဖန်ဆင်းပေးနေရော့သလား အချစ်ဆိုတာ အဖန်အမျိုးမျိုးရှိပေမယ့် ပေးဆပ်ခြင်းနဲ့ ချစ်တက်တဲ့ ကိုယ့်ရဲ့အကျင့်ကို မင်းလေးဘာကြောင့်များ အမုန်းတွေပေးနေရော့သလဲကွယ် အတွေ့လေးတစ်ကွေ့ရယ်မှ မထိတွေ့လိုက်ရသေးခင် ပြစ်ပေးလိုက်တဲ့ မာနတွေက ငါ့အတွက်တာ့ အတားအဆီးတစ်ခုပါ နေတက်ပါပြီလေ ကျေနပ်သွားမယ့် မင်းလေးရဲ့ ရင်ထဲက ခါးသီးမှုတွေအောက်မှာ ငါ့နှလုံးသားလဲ အပြုံးများပွေ့ပိုက်ရင်း မင်းလက္ခဏာလို အဝေးကနေဘဲ ချစ်နေပါတော့မယ် ဒဿလိုအပြုံးများပိုင်တဲ့ မင်းလေးရဲ့ အမုန်းတရားတွေအောက်မှာ ကို်ယ်လေရှင်သန်ရင်းနဲ့……………… […]
သို့ မောင်ကျွန်မဘက်ကို နည်းနည်းလေမှလှည့်မကြည့်တော့ဘူးလားဟင် အခုတော့ ရနံ့ပျယ်တဲ့ပန်းပမာ အနမ်းများလည်း မဝေတော့ဘူးလားလေ ရှိနေခဲ့တဲ့ နေ့ရက်တိုင်းမှာ အကြင်နာမိုးရွှာသွန်းဖြိုးခဲ့ပုံလေးတွေက အခုတော့ တစ်စိမ်းချိုးပျိုးခဲ့သည့်လမ်းလားဟင် သနားပါမောင် အများတစ်ကာပြောမယ့် ခရောင်းလမ်းလေးထဲကို မောင်တွန်းပို့နေတာကတော့ ချစ်ပန်းသီမယ့်အနမ်းကို အလှန်းခက်အောင်လုပ်ခဲ့လေရော့သလားဟင် ရက်စက်တယ်ဆိုတဲ့ အမူအကျင့်လေးတွေက အခုတော့ အယူခံဝင်မယ့် လူသစ်တန်းထဲက ကြင်သူတစ်ကာပြစ်မယ့် လမ်းဘေးက အရိုင်းပန်းငယ်တစ်ပွင့်ဖြစ်ရတော့မယ်မဟုတ်လားမောင် အငိုနဲ့မစခဲ့တဲ့ ချစ်ခရီးလမ်းမှာ အခုတော့ ပြိုတော့မလိုဟန်ပြင်မယ့် မိုးစက်ပမာ နှလုံးသားများလည်း နိုးမကြွခင်လေးတင် မောင့်အချစ်က အက်စစ်တစ်စက် ဖိတ်မစင်ပါဘဲ ရင်ထဲကို အလိုလိုဝင်ဟက်လေရော့သလားကွယ် ကျေနပ်ပါတယ်မောင် ချစ်တဲ့အောင်သင်ပေးခဲ့တဲ့ မောင်ရင်ထဲက အမုန်းတရားတွေအောက်မှာ ကျွန်မဒူးမထောက်ချင်ပေမယ့် ရူးသွပ်အောင်လုပ်ခဲ့တဲ့ မောင့်ရဲ့အမူအကျင့်ကို ကျွန်မလေ လူတွေမသိအောင် ဖုန်းထားပေးခဲ့ချင်ပါတယ် အရှုံးတရားနဲ့ အမုန်းမပွားဘဲ ပေးဆပ်နိုင်မယ့် နှလုံးသားတစ်စုံ တည်ရှိပါစေလို့ ကျွန်မဆုတောင်းပေးရင် […]
အတုလည်းမသင်ပါနဲ့ မြင်သမျှတွေက မင်းအတွက်တော့ အဆိပ်တွေဆိုတာ သိထားသင့်တယ်လေ သူများရိုင်းတိုင်း ကိုယ်ရိုင်းနေရင် အလှဆင်ထားတဲ့ လောကကြီးက သောကတွေကိုယ်စီ ရနေလောက်ပြီ တစ်မိုးအောက်မှာ အသက်ရှူတာချင်းတူပေမယ့် လူတွေက တစ်ခါတစ်လေမှာ ခက်တော့ခက်သား ငါဆိုတဲ့ မာနကို ခဝါမချသေးသရွှေ့တော့ တန်ဖိုးဆိုတာ အဘယ်တန်ခိုးနဲ့ ဖန်ဆင်းရှင်လဲလေ မျက်ရည်တွေ မကျချင်စမ်းပါနဲ့ကွာ ခြွေကျလာတဲ့ မိုးစက်တွေအောက်မှာ မင်းလေးတစ်ယောက် အပြုံးဖက်နိုင်မယ်ဆိုရင်လေ လေပြေလေးတွေက အဖော်အဖြစ် ရပ်တည်နေတက်ပါတယ် မုန်းတိုင်းဘယ်လောက်ထန်ထန် ကြံ့ကြံ့ခံနိုင်သေးတဲ့ ဇွဲကို သုံးပြီး လုံ့လစိုက်ထုတ်တက်ဖို့ မင်းကြိုးစားသင့်ပါပြီ ခေတ်မကောင်းတဲ့ လောကကြီးမှာ မင်းလေးတစ်ယောက် သောကကြီးစွာ မရောက်ရအောင် ရိုးသားတဲ့ စိတ်ထားနဲ့ မေတ္တာ စေသနာတွေကို တိုးပွားရင်း နိုးကြားနိုင်ပါစေ သူငယ်ချင်း ပိတောက်မိုး
ဒီမြေမှာကြီး ဒီမြေမှာမွေး ဒီရေကိုသောက် ကြီးပြင်ခဲ့တဲ့ ချစ်သမီးငယ်ရေ ရိုးရာမပြက်စေဖို့ ဒို့ဗမာ ဆင်ယဉ်ခဲ့ပုံလေးတွေက တစ်မျိုးချစ်စရာ့ အမွေတွေပါ တိုင်းတစ်ပါးကိုတုယှဉ်ကာပြိုင်ရင် မင်းလေးတစ်မျိုးဖြစ်စရာ ရိုင်းပန်းငယ်လေးပါ အပြုသဘောဆောင်ရရင် မင်းဝတ်ခဲ့တဲ့ တန်ဆာဆင်ယင်ပုံလေးက ဒေါင်းယောင်ဆောင်သော ကျီးပမာ အကျည်းတန်စွာ လှနေရော့ပေါ့ မြန်မာဆိုရင်လေ ငပိနဲ့ အတို့အမြှုပ်လေးတွေးလေ တို့တစ်တွေအတွက်တော့ ချစ်စရာ့ အမွေလေးပါကွယ် သနပ်ခါးကို ဘယ်ညာလူးလို့ ဆင်ရင်တက်ရင်လေ မြင်သူတစ်ကာငေးလောက်ဖွယ် အမျိုးဂုဏ်တက့်စေမယ် ဆိုတာ မေ့များနေရော့သလား သမီးငယ် ဆင်ခြင်လှည့်ပါလေ အမြင်တစ်မျိုးမရိုးရအောင် ချိတ်ထမှီ နဲ့ ယဉ်ဖုံးလို့ ဆံကေသာ လေမှာဝဲ ပွဲတစ်ကာတည့်တယ်သူမို့ အမျိုးလည်းမပျောက် တိုးတက်အောင် ကြံဆောင်ကာ သားကောင်းမိခင် အမှန်ဖြစ်ထိုက်အောင် ရိုးရာငပိနဲ့ တို့စရာ လေးတွေကို မင်းအမှတ်ရတက်ပါစေ ချစ်သမီးရေ ပိတောက်မိုး
ပေးဆပ်ခြင်းလား ရယူခြင်းလား အများနဲ့အတူတဲ့ မင်းရဲ့စိတ်က လောကကို အလှဆင်ခြင်းလား ဒေါသကို မွန်းမံနေခြင်းလား ကြည့်စမ်းပါဦး လောကအလည်မှာ သောကတွေ ဗလာပွနဲ့ တည်ရာမရသေးတဲ့ သူတွေအတွက်ရော မင်းစဉ်းစားမိရဲ့လား………. ဒေါသကိုအမှောင်ဖုုံးနေတဲ့ မင်းတို့ရဲ့လက်သုံးစကားက သုံးမရအောင် ပျက်သုံးနေပြီဆိုတာ ဆင်ခြင်စမ်းပါကွာ အေးချမ်းနေတဲ့ လူသားလောကကြီးကို ဘာကြောင့်များ မုသားတွေသုံးပြီး ဖုံးနေရတာလဲ အမှန်ကို အမြင်တာလား အမြင်တွေက မမှန်ကန်သေးတာလားလေ တရားသံတွေရဲ့လမ်းလေးမှာ မင်းလျှောက်လှမ်းနိုင်ခဲ့မယ်ဆိုရင် သူငယ်ချင်းရေ ပန်းတွေအစဉ်တွေတော့မယ် မြို့သစ်လေးကို ခွန်အားတွေပေးသနားရင် ကြင်နာတက်ပါစေလို့ ပိတောက်မိုး
အိမ်လေးလဲဟောင်းအိုခြေပြီ နှောင်းအတိတ် ခြေရာကောက်လို့ ခြောက်သွေ့တဲ့ ရွှက်ကြွေတွေကြားမှာ ငါမရောက်တာ အတော်ကြာပေါ့ ဥဩဌက်တေးသီသံကြား ခြားနားတဲ့ အတိတ်ပန်းချီကားတစ်ချပ်က အော် အခုတော့ စိတ်စေရာကိုဖန်တီးနေသလားလေ နှစ်မျောနေတဲ့ သံဇဉ်တွေကြားမှာ ငါ့နှလုံးသားလဲ အမေ့အိမ်ကိုတမ်းတနေဆဲလေ ငယ်ကာမှစလို့ ယခုထိတိုင် ကျွေးမွေးနေဆဲ အမေ့မေတ္တာတွေအောက်မှာ သားမရောက်တာ နှစ်ပေါင်းဘယ်လောက်များ ကြာနေပြီလဲ မေမေရေ တမ်းတတိုင်း လွမ်းမဝလို့ သားကျတဲ့မျက်ရည်စက်တွေက ပြုစုခွင့်မရလို့ မုန်းများနေပြီလားလေ သားသိပါတယ်မေမေ ဘယ်လောက်ဆိုးဆိုး ပြစ်မထားရစ်တဲ့ မေမေ့မေတ္တာတွေကတော့ အနန္တကမ္ဘာအိမ်ငယ်လေးပါ အခြေအနေမပေးလို့ ဝေးကွာနေဆဲ ကာလတွေမှာ သားလေးဘေးကင်းပါစေကြောင်း ဆုတောင်းနေတဲ့ မေမေ့ တေးသီသံလေးအောက်မှာ သားနိုးမထချင်သေးဘူးမေမေ အိပ်ရာဝင်ပုံပြင်လေးမဆုံးခင် အပြေးလာချင်တဲ့ ခြေလှမ်းတိုင်း မေမေပေးတဲ့ခွန်အားတွေနဲ့ သားလေ လောကကို အလှဆင်နိုင်တဲ့တစ်နေ့ ရင်ခွင်ဟောင်းရဲ့ တစ်နေရာကို သားလေးအပြေးသာ လှမ်းလာချင်ပါတော့မယ် မေမေရယ် […]
ငြိမ်သက်နေတဲ့ အခန်းငယ်ထဲမှာ အခုတော့ တစ်ယောက်ထဲ ဆွေးကျန်ရင်း ပြင်းရှရှ ဝိုင်တစ်ခွက်အလည်မှာ ငါ့ ဦးနှောက်တွေ ယစ်မူးနေရောပေါ့ အဖော်မဲ့နေတဲ့ ဂစ်တာလေးလဲ ဟောင်းနွမ်းအတိနဲ့ ယိုင်နေတဲ့ သံဇဉ်တွေကြားမှာ ငါရဲ့အသံကို ဘယ်လိုအစပျိုးရတော့မလဲချစ်သူ လွမ်းနေရော့မလား စန်းရေတွေအောက်မှာ အပန်းမဖြေနိုင်တော့တဲ့ ငါ့ရဲ့ နွမ်းနေတဲ့ နှလုံးသားလေးလဲ အခုတော့ အနမ်းမဝေနိုင်တော့ပါလားလေ ချစ်သူရယ် ငါလွမ်းတိုင်း တစ်ခါ ငိုရတော့မယ်ဆိုရင် အခုဆို မိုးစက်တွေဆိုရင်လေ ငါ့အသည်းတွေပါလားလို့ မင်းတွေးလောက်ပြီပေါ့နော် အထီးကျန်နေတဲ့ ထိုအခန်းငယ်လေးရဲ့ နောက်မှာ မင်းလောက်တစ်ယောက် ရောက်နှင့်နေမယ်ဆိုရင် အဖော်ပြုနေတဲ့ဝိုင်လေးလဲ ပြိုလုလုဖြစ်တည်နေပြီပေါ့……………. ပိတောက်မိုး
နှလုံးသွေး အေးဆက်နေတဲ့ မင်းတို့ရဲ့လက်တွေက မသိနားမလည်သေးတဲ့ ကလေးငယ်တွေရဲ့စိတ်ဓာတ်ကို သံချေးတက်အောင် မင်းလုပ်နေတာလား အနာဂတ် အလင်းရောင်အောက်မှာ ပျောက်ရှနေတဲ့ သူတို့လေးတွေရဲ့စိတ်ကို မင်းအလေးထားပေးစေချင်တယ် သူငယ်ချင်း ရိုင်းတာကလွယ်ပေမယ့် ယဉ်ကျေးမှုပျောက်တော့မယ့် ငါတို့ တိုင်းပြည်လေးကို ငြိမ်းချမ်းရေး ပန်းခင်းလေးဖြစ်အောင် မင်းပျိုးမပေးနိုင်သေးဘူးလားကွာ မျိုးစေ့တိုင်းက အောင်ပြီးသားပါ လယ်ယာကောင်းအောင်ပြင်ထားပေမယ့် မင်းပျိုးလိုက်တဲ့ မျိုးလေးက သံယောဇဉ် မိုးအေးလေးတွေနဲ့တွေ့ရင်လေ မင်းပျော်နိုင်လောက်ပါတယ် တစ်နေ့မှာ ဖြစ်ပေါ်လာမယ့် အပင်ရဲ့ အရိပ်အောက်မှာ မင်းတစ်ခေါက်ခိုနားနိုင်မယ်ဆိုရင် မျိုးဆက်တိုင်းလဲ ကြည်နူးမဆုံးပြီမို့ သွေးစာနေတဲ့ မင်းရဲ့လက်တစ်စုံကို အေးချမ်းတဲ့ တရားသံတွေအောက်မှာ ဆယ်ဖြာမိုးဦးညွတ်ရင်း ငြိမ်းချမ်းပါစေလို့ ငါဆုတောင်းပေးလိုက်ပါတယ်ကွာ ပိတောက်မိုး
အမုန်းတွေနဲ့ မရှင်သန်ပါနဲ့ကွာ အပြုံးလေးများပေးကမ်းရင် အေးချမ်းတဲ့ မေတ္တာရိပ်အောက်မှာ မင်းတစ်ခဏလောက်တော့ ခိုနားကြည့်ပါ သောကတွေနဲ့ မတိုးပွားစေချင်ဘူး မနိုးကြားသေတဲ့ စိတ်နှလုံးသားကို လှုပ်ခက်နိုင်တာလဲ မေတ္တာအေးရိပ်ပါဘဲ ကမ္ဘာကြီးဘယ်လောက်ကျယ်ကျယ် ဒေါသ မောဟ မာနတွေနဲ့ယှဉ်လိုက်ရင် သိပ်ကျဉ်းမြောင်းတာ မင်းသိလာလိမ့်မယ်လေ မုန်းတော့လဲဒီစိတ် ချစ်တော့လဲဒီစိတ် စိတ်အထွေထွေ အရောင်ဘယ်လောက်ဘဲပြောင်းပြောင်း မပြောင်းလဲတဲ့ အဖြူရောင်မေတ္တာလေးကို လက်ကမ်းကြိုရင်း အပူသောကတွေ ငြိမ်းအေးစေမယ်ဆိုရင် မင်းလေးတစ်ယောက်သိတဲ့တစ်နေ့ စည်းစိမ်မချမ်းသာရင်တောင် မင်းသိလာလိမ့်မယ်လေ…………………. ပိတောက်မိုး
ဇရာအိုမင်း ငြိုးနွမ်းသည့်ခံ ခံနိုင်သည့်အား ကျရှုံးသည့်အချိန် သွားရမည့်လမ်း ပြုခဲ့သည့်ကံ ကိုယ်ပြန်ခံချိန် ရောက်လှနီးနီး စိတ်နှလုံးသွင်းမှ ဘုရား တရား မြတ်သံဃာတို့ ရင်မှာကိုင်ဆွဲ ကြိုးစားအားထုပ် လုံ့လပြုသည် နေဝင်ချိန်တန် လျှောက်လှန်းနိုင်ရေး ကြိုမျှော်တွေးရင်း အစဉ်ရှေးရှု ကြိုးစားမှုသည် အပယ်တံခါး မပိတ်တိုင်သော် နောင်သံသရာ လွတ်မြောက်နိုင်ရေး ငါကြိုတွေးသည် စာနာစိတ်လေး ပေးလှည့်တော့ မြတ်သောစခန်းတိုင်အောင်တည်း
အလွမ်းတွေဝေ ပန်းတွေခြွေခဲ့ စီးစေမြစ်သွင် အကြင်နာမိုး ရင်မှာဖြိုးဆွေ မြတ်နိုးမှုလေး ပူဆွေးကင်းဝေး ရင်တွင်းအေးအောင် ကြံဆောင်စိတ်ထား ရင်မှာချစ်အား တိုးပွားအစဉ် နှစ်တစ်ရာတိုင် ချစ်သဒ္ဒါခိုင်မြဲ ပေးဆပ်အမှန် မေတ္တာပန်းတိုင် ရောက်လှမ်းစို့လေ အပြစ်မယူသူများတစ်နေ့ ချစ်သူများနေ့ အမှတ်တရ နမ်းပန်းတစ်ပွင့် ခြွေလင့်ကြိုနေ ချစ်ရသောသူ သိပါစေသို့………….. ပိတောက်မိုး
ငိုကာမှရယ် ပြုံးကာမှမဲ့မိတယ် မသိသေးတဲ့ ကလေးရွယ်မို့ ရှက်ကမှန်းလဲ မသိပါတစ်ကယ် အငိုနဲ့စ အငိုနဲ့ဆုံး အပြုံးနည်းတဲ့ လောကအလည်မှာ မင်းလေးတစ်ယောက် သောကတွေ ဘယ်လောက်များ ရောက်နေရပြီလဲကွယ် သူသူငါငါ နှုတ်ဆက်နေတဲ့ သံသရာကြောမှ နှစ်မြောနေတာ အခုထိပါ လောဘကိုခေါင်းအုံးအိပ် မောဟကို စောင်လိုခြုံ မုသားကိုရေလိုသုံး လူအများအလည်မှာ ယောင်ချာချာနဲ့ ဘယ်လောက်များ ရင်မောနေရပြီလဲလေ သွားရမယ့်လမ်း ဆုံရမယ့်နေရာ ကြုံရမယ့် ဒေဿနာတွေအောက်မှာ ငါမေ့လို့နေပြီလား တရားသိပေမယ့် မတရားခြင်းတွေရဲ့အောက်မှာ ငါလေဘယ်တော့များမှ လွတ်မြောက်ခြင်းဆိုတာကို တွေ့ရှိနိုင်ပါ့မလဲ…………. ပိတောက်မိုး
အေးဆက်နေတဲ့လက်တစ်စုံနဲ့ မရင့်ကျက်သေးတဲ့ နှလုံးသားအောက်မှာ ချစ်ခြင်းတရားတွေက အမုန်းပွားလက်နက်အလား အရှုံးတွေရဲ့ကြားမှာ ကျဆုံးနေဆဲပါပဲလေ မသိသေးခြင်းများစွာအောက်မှာ အသိတရားမရနိုင်သေးတာ မင်းလေးရဲ့ငြို့ချက်တွေကို ငါတွန်းဖယ်ဖို့ခွန်အား မွေးဖွားမှုမရှိတာကိုက တတိယံမိ ငါထက်ရှုံးနေဆဲပါပဲလေ အချစ်ဆိုတာ ရေးရတာလွယ်သလောက် မွေးဖွားရတာခက်မယ်ဆိုရင် ပြောခဲ့ချင်ပါတယ် ချစ်ခြင်းရဲ့ အပြစ်ကင်းတဲ့ သံဇဉ်တွေကလေ အခုတော့ လမင်းရဲ့ဘေးမှာ ဝန်းခနေတဲ့ ကြယ်စင်လေးတွေတောင် မျက်ရည်ကျလုမတက် မှိုင်နေတော့မယ်ဆိုတာ……….. ပိတောက်မိုး