ေရႊအိမ္စည္အပေါင်းအသင်း ရောင်းရင်းများခင်ဗျား မျှဝေလိုက်ပါတယ် မြန်မာပြည်မှပေးစာ၊ အားလပ်ရက် – ၂ holiday 2.png စိမ်းလန်းစိုပြေတဲ့ကုန်းမြေရဲ့ အနောက်ဘက်နယ်ခြားတလျှောက် လေးတွဲ့စွာစီးဆင်းနေတဲ့ ဧရာဝတီမြစ်ရဲ့ အံ့မခန်းမြင် ကွင်းကို ပုဂံဟိုတယ်(မြစ်မြင်ကွင်း)က ပကတိဖော်ပြပေးနေပါတယ်။ ကျွန်ုပ်တို့ ပုဂံတွင် လေးရက်နေထိုင်စဉ်မှာ မုတ်သုန်ရာသီတွင်း ကောင်းစွာချဉ်းနင်းဝင်ရောက်နေသော်လဲ မိုးဖွဲလေး(အမှန် တကယ်ကိုအဖွဲဆုံးလေး) တကြိမ်ပဲ ရွာခဲ့ပါတယ်။ မြို့တော်ဟောင်းအတွက် ကျော်ကြားစေခဲ့တဲ့ ရှုမောဘွယ်ရာ နေဝင် ဆည်းဆာများကို ညနေတိုင်း ကျွန်ုပ်တို့ခံစားပျော်ရွှင်ခဲ့ရပါတယ်။ ကျွန်ုပ်တို့ ဘန်ဂလိုရဲ့ဝရံတာကနေ နေဝန်းနီကြီး တော်ဝင်ခြေလှမ်းများဖြင့် လျှော်ကျသွားနေတာကို ကြည့်မြင်ရပါတယ်။ တဘက်မြစ်ကမ်းကိုညှို့မှိုင်းနေစေတဲ့ မရမ်းနုရောင်နဲ့ မဲနယ်ပြာတောင်တန်းများနောက်ကွယ်မှာ လျှိုးဝင်မပျောက်ကွယ်ခင် မှာ ကောင်းကင်ကို အပြောရခက်တဲ့ ဟင်္သာပြဒါးရောင်များနဲ့ လိမ္မော်ရောင်များနဲ့ အဝါရောင်များဖြင့် ရောင်ခြယ်လျက် အံ့ဘွယ်တိမ်ကောက်ကြောင်းများကို အရောင်လင်းလက်စေပါတယ်။ ဒါဟာ ခရီးသွားလက်ကမ်းကြော်ငြာမှဓါတ်ပုံကို အသက်ဝင်စေခဲ့တာပါ။ […]
လမ်းဆိုတာ တစ်လမ်းတည်း ဘယ်တော့မှ မရှိပါဘူး။ လူဆိုတာ ကိုယ်သွားနေကြလမ်းကို ပဲ ပုံမှန်အတိုင်းသွားတတ်ကြတာ ထုံးစံပါပဲ။ တစ်ခါတစ်လေတော့လည်း လမ်းသစ်တွေကို ရှာဖွေတတ်ကြပါတယ်။ လမ်းသစ်တွေကို မတွေ့ခင်အထိတော့ ကိုယ်သွားနေကြ လမ်းက ကိုယ့်အတွက် အကောင်းဆုံးလို့ ထင်ကြမှာပါပဲ။ လမ်းသစ်ကို ရှာတယ်ဆိုတာကလည်း စွန့်စားရတဲ့ အလုပ်တစ်ခုဆိုတော့ တော်ရုံလူက မလုပ်ချင်ကြပါဘူး။ ဒီလိုပဲ ကျွန်တော်တို့ လူ့ဘဝမှာ ကိုယ်သွားနေကြလမ်းဟောင်းကြီးကိုပဲ အမြစ်တွယ်ပြီး သွားနေကြတဲ့ လူတွေ အများကြီးရှိကြမှာပါ။ ကိုယ်သွားနေကြလမ်းမှာ အခြား သွားလို့ ရနိုင်တဲ့ ပန်းတိုင်ကို ပိုပြီး ချောမွေ့စွာ ရောက်နိုင်တဲ့ လမ်းတွေ အများကြီး ရှိနိုင်မှာပါပဲ။ ဒါပေမယ့် အချိန်မပေးနိုင်တာ၊ အခက်အခဲဖြစ်မှာကို ကြောက်တာကြောင့် လမ်းသစ်ကို မရှာဖွေ ဖြစ်ကြတဲ့ လူတွေ အများကြီး ရှိကြမယ်လို့ ထင်ပါတယ်။ […]
ကြွေကြတော့မယ့် ပန်းတပွင့် ( ဝါ ) ဧရာဝတီ သူ့ ခနာ္တဟာ ကောက်ကွေ့တဲ့ မျဉ်းတစ်ကြောင်းဆိုရင် သူ့ဦးခေါင်းက အလွန်လှပတဲ့ မြစ်ဆုံဒေသပေါ့…. သွေးကြောတွေ ယှက်နွယ်နေပုံလေးက နူးညံ့ပျော့ပြောင်းလှပေမယ့် သူ့ခြေထောက်က ဗမာပြည်ရဲ့ ဆန်အိုးကြီးကို မရွဲ့စောင်းအောင် သယ်ပိုးထားသူလေ…….။ သူ့အလှလား… နန်းအဆက်ဆက်တိုင်းမှာ အလှဘုရင်မဘွဲ့ခံ စာဖွဲ့ပြဖို့ ကြိုးစားသူတိုင်း ကြည်နူးစွာ ယစ်မှုးခဲ့ကြပေမယ့် ပြည့်စုံအောင် မဖော်ပြနိူင်ဘဲ ချီးကြူးသွားခဲ့ကြတယ်…..။ သူ့အလုပ်လား တောတောင်တွေ စိမ်းလန်းနေအောင် သစ်ပင်တွေကို နေ့စဉ် ရေလောင်း ပြည်သူလူထု အပေါင်းကို ရေေဝေ လေးလံလှတဲ့ ကုန်စည်များကို ထမ်းရွှက် မြန်မာနိူင်င်အထက်နဲ့အောက် မရပ်မနာ လမ်းလျှောက် တိုင်းပြည်အကျိုးကို နေ့စဉ် သယ်ပိုး သူ့ရဲ့အလုပ်ကြိုးစားမှု ဘယ်သူက ယှဉ်ပြိုင်နိူင်မှာလည်း …..။ အခုတော့ ရာဇဝင်ရိုင်းပြီ […]
စားကောင်းပြီးခံတွင်းတွေ ့မယ့် အမေ ့အလွမ်းပြေ ခပ်ဆန်းဆန်းလေးဖြစ်သွားအောင်ငရုတ်သီးချက်စားကြရအောင်နော်။ ခုလိုရာသီလေးနဲ ့အကိုက်ဖြစ်တဲ ့အပြင်အမေ ့လက်ရာဟင်းတွေ ကတော့..တန်ဖိုးမများလှပါဘူး.။ ..ကျနော်တို ့တွေ ဘယ်နိုင်ငံ ကို ပဲရောက်နေရောက်နေ.. ဘာအစားအစာတွေ ပဲ စားနေရ ပါစေ..၊ .ဘယ်လိုဘဲ အကောင်းစားြတွေ စားရပါစေ အမေ ့ဟင်းလေးတွေ ကိုတော ့မှီမယ် မထင်မိပါဘူး..။ အစပ်အဟပ်တည့်လှတဲ ့အမေ ့လက်ရာအညာဟင်းလေး တွေကို သတိရလွမ်းဆွတ်မိကြမှာပါ..။ ကဲ စပြီးလွမ်းပြီနော် လိုတဲ့ပစ္စည်းတွေကတော့… အသားတု (သို့) မြေပဲ ပုဇွန်ခြောက်မှုန့် ကြက်သွန်ဖြူ/နီ နံနံပင် ငရုတ်သီးအတောင့်ပွ အစိမ်း….. ပဲနီလေး ကြာဇံ ခရမ်းချည်သီး ပထမဆုံးအနေနဲ့ မြေပဲကိုမညက်တစ်ညက်ထောင်းပါ။ ဆီချက်သတ်ပြီးမြေပဲထောင်းထားတာကိုထည့် ရပါတယ်။ ရေနဲနဲထည့်ပါ။ မြေပဲနူးပြီးပျော့သွားအောင်အတွက်ပါ။ သတ်သတ်လွတ်အတွက်ဆိုရင်တော့ပုဇွန်ခြောက်မှုန့်မထည့်ပါနဲ့။ သတ်သတ်မလွတ်ရင်တော့ပုဇွန်ခြောက်မှုန့်တွေကိုပါထပ်ထည့်ပြီးဆီသတ်ပါ၊ အရောင်တင်၊နနွင်းမှုန့်ထည့်ပါ။ […]
လွန်ခဲ ့တဲ ့၅ နှစ်လောက်က ကျနော်ရဲ ့မေလ်းကအရူးမလေးပါ.။ .နောက်မှ…ပြန်ပြောင်းလိုက်တာ..ရူးလွန်းအားကြီးလို ့ပါ ကလေးအရွယ်ပေါ့ ဟုတ်တယ်ဟုတ်(လွန်ခဲ ့တဲ ့၅နှစ်ဆိုတော့…ရူးဆဲ..ခုတော့…) တစ်ပုဒ်တည်းသောသီးချင်းလေးပါ..(.သီးချင်းဘဲရေးစားရင်တောင်..အဆင်ပြေမှာ..ဘလော ့ရေးစာတာမွဲနေပြိ…).မိုက်ခဲသီချင်းနဲ့ဆိုနော်မိုက်တယ်** အိပ်ရာကထ ကွန်ပြူတာဖွင်.တာနဲ. … မိုးမလင်းသေးဘူးတွေ.လိုက် ရတာ Blogger ပဲ … နောက်တယောက် ကြည်.မိလည်း Blogger ပဲ.. ဒီတိုင်းဆို ကြာရင်မလွယ်ဘူး ပြဿနာပဲ ။ . ဒီ Post ကြီး ပဲ ရိုးလာပြီ ဆို နောက် Posts တခုကို ချိန်း ။ ဒီ Blog ဖတ်လို.ကုန်ပြီဆို နောက် Blog တခု ကို လှိမ်. ။ Blog တိုင်း C-Box မှာ […]
ကျွန်တော်ဆဌမတန်းဖြေပြီး နွေရာသီကျောင်းပိတ်ရက်မှာ ဖေဖေကကျွန်တော့ ့ကို ရေကူးသင်တန်းတက်ခိုင်းပါတယ်။ သင်တန်းမှာ ယောက်ကျားလေးမိန်းခလေး တူတူရေကူးသင်ရတယ်လေ..။ ရေကူးဖောင်းဘီက သိပ်ကပ်လွန်းလို ့အတူသင်နေတဲ ့မိန်းခလေးတွေ အပေါ် မသင့်တော်လို ေဖေဖေကို ကျွန်နော်က အပေါ်ကတစ်ထပ် ဝယ်လိုကြောင်းပြောပြပြီး ဖေဖေရုံးပိတ်ရက်တစ်နေ ့ဖေဖေနဲ ့ကျွန်နော်မြို ့ထဲ ထွက်လာခဲ ့ပါတယ်..။ ဖေဖေကိုကျွန်နော် နားမလည်ချင်တော့ဘူး…၊ကားစပယ်ယာလို လူဗလန်လေး တစ်ယောက်က ကားပေါ်မှာ ဟိုကပ် ဒီတိုး ဒီလိုနေပါ အော်ဟောက်ပြီးပြောနေတာ ဖေဖေကလုံးဝ ဒေါ်သထွက်ခြင်းအလျှင်းမရှိဘဲ၊ စပယ်ယာခိုင်းသမျှ လိုက်လုပ်နေလို ့ပေါ့၊ ကျွန်ေနော်ရဲဖေဖေက စိတ်ဆိုး ဒေါ်သထွက်တတ်တဲသူ တစ်ယောက်တော့ မဟုတ်ပါဘူး။ အေးအေးဆေးဆေး စာဖတ်ပြီးနေတတ်တယ် ။ ဒါပေမယ့်လေဖေဖေက ဗန်တိုဗန်ရှည် မြန့်မာ့သိုင်းပညာရှင်တစ်ယောက်ပါ။ စပယ်ယာလိုလူ ့ဗလန်လေး တစ်ယောက်ကိုများ ဘာကြောက်စရာရှိလည်း…။ နောက်ပြီးတော့ဘောင်းဘီဆိုင်ရှေ ့မှာလည်း […]
ဘလော ့ရေးသူ ပထမဆုံးသိရှိရမှာကတော့ စာပေဖန်တီးတော့မယ်ဆိုရင်..ရသကိုးပါးသတိပြုပေးပါ စာပေဖန်တီးမှု အနုသုခုမပညာရပ်တွေရဲ့ အလှဖြစ်တဲ့ “ရသ”ဟာ ကိုးပါးရှိပါတယ်။ ရသကိုးပါးရဲ့သဘောကို လွယ်ကူ သဘောပေါက်အောင် မြန်မာမှုပြုခွဲခြမ်းစိတ်ဖြာ ပြခဲ့တဲ့ပညာရှင်ကတော့ ခေတ်စမ်းစာပေဖန်တီးရှင်တယောက်ဖြစ်တဲ့ ဆရာဇော်ဂျီပါ။ ဆရာဇော်ဂျီက“အလွမ်း၊ အဆွေး၊ အသော” ရယ်လို့ ဦးစွာယေဘုယျ မြန်မာမှုပြုပြီး အလွမ်းရသမှာ သိင်္ဂ ါရ ရသ၊ အဗ္ဘုတ ရသ၊ ဝီရ ရသ၊ သန္တ ရသ ဆိုတဲ့ ရသလေးမျိုးအကျုံးဝင်ကြောင်း၊ အဆွေးရသမှာတော့ ဘယာနက ရသ၊ ရုဒ္ဒ ရသ၊ ဝိဘစ္ဆ ရသနဲ့ ကရုဏာ ရသ လေးမျိုးသတ်မှတ်ကြောင်း၊ အသောကရသကတော့ ဟာသ ရသ ဆိုပြီး ရသကိုးပါးကို ထပ်မံစိတ်ဖြာပြခဲ့ ပါတယ်။ ဒီနေ့ခေတ် ၂၁ရာစုကို တချို့ကပြောဆိုနေကြတာကတော့ “သတင်းခေတ်” […]
ဩဂုတ်လ ၁၃ ရက်နေ့တွင် ကျရောက်သော ကမ္ဘာ့ဘယ်သန်များနေ့အား လှိုက်လှဲစွာ ကြိုဆိုပါ၏ ရှေးခေတ်ဟောင်း ကာလတုန်းက ဘယ်သန်ဆိုရင် ရာဇဝတ်မှု ငြိစွန်းတတ်သူတွေ၊ မကောင်းဆိုးဝါးနဲ့ ဆက်စပ် စကားပြောနိုင်သူတွေလို့ စွပ်စွဲ ပြောဆိုတာတွေ ရှိခဲ့ပါတယ်။ သို့ပေမယ့်လည်း အဲဒီအယူအဆကို ဒီကနေ့ခေတ်သစ်မှာ သိပ်ပြီး လက်မခံကြတော့ဘူး။ ဘယ်သန် တွေရဲ့ ဘာသာစကား နားလည် အကင်းပါမှုနဲ့ ပတ်သက်ပြီး ဦးနှောက်ရဲ့ ဘယ်ဖက်ပိုင်းက ပိုအားသန် ပိုမိုအားသန် လွှမ်းမိုးနေတာ တွေ့ရပါတယ်။ ဒါပေမဲ့လည်း အချို့ ဘယ်သန် တွေမှာလည်း ဦးနှောက် ညာဖက်ခြမ်း လွှမ်းမိုးတာလည်း ရှိပြန်ပါတယ်။ ၂၀၀ရ ခုနှစ်တုန်းက ပညာရှင်တွေရဲ့ လေ့လာချက်အရ LRRTM-1 ဆိုတဲ့ ဗီဇမျိုးစေ့က ဘယ်သန် ဖြစ်လာရခြင်းနဲ့ ဆက်စပ်မှုရှိကြောင်း တွေ့ရတယ်။ ဒီသတင်းကို […]
နားရွက်ပြာကတည်းကမစားရတာကြာပါပြီ..။ နားရွက်ပြာတဲ ့ဝက်မျိုးလည်းကုန်လောက်ပြီထင်ပါတယ်..။ ဒီတစ်ပါတ်တော့ဖြစ်ချင်ရာဖြစ်…စွဲတော့မယ်.. ဝက်သားတုတ်ထိုးစားချင်တဲ့ အချိန်တိုင်းအာသီသ ရှိနေတာကြာပါပြီ ။ အစားအသောက်အကြောင်းပဲ စဉ်းစားနေမိတယ်။ အချိန်တိုင်း ဒီအကြောင်းပဲ စဉ်းစားနေမိတာ ရှေ ့ရေးစီးပွားရေးအတွက်ပါ။ ကျမငယ်ငယ်ကလည်းစိတ်ကူးမိတယ်..တုတ်ထိုးရောင်းဖို ့လေ။ ………… ဝက်သားတုတ်ထိုးက မန္တလေးမှာ စားရတာနဲ ့ရန်ကုန်မှာ စားရတာ မတူလှဘူး။ မန္တလေးက အဓိက အသားကို ပြုတ်ထားတာဆိုတော့ အသားက ပျော့တယ်။ တုတ်နဲ ့ထိုးထားတာတင် မဟုတ်ပဲ ပွဲနဲ ့လဲစားလို ့ရတယ်။ ပွဲနဲ ့ကြတော့ အသားပြုတ်တဲ့အရည်ရောပြီး ကြက်သွန်ဖြူ၊ငရုတ်သီး ကို ပါးပါးလှီးထည့်၊ ငရုတ်သီးဆော့ရယ် သံပုရာသီးညှစ်ပြီး စားကြတယ်။ တုတ်နဲ ့ထိုးထားတာကြတော့ မန္တလေးမှာ အကင်လို ့ခေါ်တယ်။ အကင်နဲ ့ပွဲနှင့်ပေါ့။ ပြီးတော့ အသား၊အူနဲ ့အဆုတ်ကို […]
ဆေးရုံတစ်ရုံမှာ ဆေးကျောင်းသားတစ်စု လူနာကိုလက်တွေ ့စတင်ထိတွေ ့ရမယ့်နေပေါ့ ။ သူတို ့တစ်တွေ လူနာ ကုတင် တစ်ခုလုံးကို ပတ်ဝိုင်းပြီး ရပ်နေကြတယ်။ ဂျူတီကုတ် ဖြူဖြူတွေ ကိုယ်စီဝတ်ထားကြပေမယ့် နားကြပ်တော့မပါကြပါဘူး ၊သူ ့တို နားကြပ်တွေကို စစ္စတာရဲ ့အခန်းထဲ ထားခဲ့ရမယ်လို ့ဆရာက မနေ ့ကမှာထားခဲ့ပါတယ်။ မကြာခင် ဆရာရောက်လာပါတယ်။ “ကဲ.. ဒီလူနာကိုမင်းတို ့နားထောင်ရမယ့်အကြာင်း ခွင့်တောင်းထားပြီးပြီ ၊ မင်းတို ့သူ ့နှလုံးခုန်သံကို စိတ်ကြိုက် နားထောင်လို ့ရတယ်။ နှလုံးအဆို ့ရှင်ကျဉ်းတဲ့အသံဟာ ဒီလူနာမှာသိပ်ကို ထင်ထင်ရှားရှားကြီးကြားနေရတယ်။ ဒီလောက် ပီသတဲ့အသံမျိုး ရှားတယ်။’ ဆေးကျောင်းသားအားလုံးဟာ ဒီနှလုံးအဆို ့ရှင် ကျဉ်းတဲ့ နှလုံးသွေးစီးသံ နဲ့ပါတ်သတ်ပြီး စာတွေ ့အားဖြင့်လေ့လာ မှတ်သားဖူးပြီးသားပါ […]
မင်္ဂလာပါ ကျွန်တော် တို့ စတင်ခဲတဲ့ မလေးရှား 6P စီမခံချက်အတွက် တာဝန်ယူမှု့များအားလုံးကို ယနေ့အထိ တုန့်ပြန်မှု့များစွာဖြင့် ဆက်လက် လျှောက်လှမ်း နေခဲ့ပြီးဖြစ်သည် ။ ကျွန်တော် ရရှိသော အလုပ်ခေါ်စာများအတွက် အားလုံးသိနိုင်ရန် တင်ပေးခဲ့ပြီးတဲ့ နောက်မှာ မနေ့ကအထိ အိုဗာစတေး 60 ကျော်ကို တွဲဖက် စီစဉ်ပေးနိုင်ခဲ့ပါတယ် ။ ဝန်ဆောင်မှု့ မည်သို့ရှိနေစေကာမူ ကျွန်တော်တို့ တစ်ကျပ်တစ်ပြားမှ လက်မခံခဲ့သလို အားလုံး ယုံကြည်မှု့ ထားပေးခဲ့တဲ့ ကုမဏီများရဲ့ ဆောင်ရွက်မှု့ များအတိုင်း တိုက်ရိုက်လွဲထားပေးခဲ့ပါတယ် ။ ယခုမလေးရှားရောက် မြန်မာများအတွက် ထပ်မံဝမ်းမြောက်ဖွယ် အလုပ်ခေါ်စာတစ်ခုကို ဧဒင်အဖွဲ့ဝင်တစ်ဦးရဲ့ အကူအညီ ပံပိုးမှု့ကြောင့် အလုပ်ရှင်ကိုယ်တိုင် တရားဝင်ခေါ်စာနှင့်တစ်ကွ ကျွန်တော်တို့ထံ ဆက်သွယ်ပြီး အလုပ်သမား ခေါ်ယူခဲ့ပါတယ်။ ယခု အလုပ်အတွက် […]
ကျမသိပါရစေ မြန်မာနိုင်ငံ၊ ရန်ကုန်မြိ ု ့တော်ရှိ တစ်ခုသောစာသင်ကျောင်း တစ်ကျောင်းတွင် ယနေ ့စာမေးပွဲတစ်ရပ် ပြု လုပ်မည်ဖြစ်သည်။ ကျောင်း တစ်ကျောင်းတွင် စာမေးပွဲ ကျင်းပသည်မှာ အထူးအဆန်းမဟုတ်သော်လည်း ယနေ ့ပြုလုပ်မည့် စာမေးပွဲနှင့် ပက်သက်၍ မူ ကျောင်းသည်သိသာထူးခြား၍ နေသည်။ ထိုကျောင်းမှကလေးများတဖွဲဖွဲ ဝင်လာနေစဉ် ဆရာများမှာ ဟိုနားစုစ၊ု သည်နားစုစုဖြင့် တိုးတိုးကြိတ်ကြိတ်ပြောဆိုလျက်ရှိကြသည်။ ရံဖန်ရံခါ ကျောင်းအဝင်လမ်းဆီသို ့လည်းလှမ်းကြည့်ကြ၏ ။ “ကျောင်းအုပ်ကြီးက ဒီကိစ္စကို လက်ခံဖို ့မကောင်းဘူးဗျာ” ဟု ဆရာတစ်ယောက်ကဆိုသည်။ “ဒါကတော့ ဝန်ကြီးကိုယ်တိုင်ရဲ ့ခွင့်ပြုချက်လေဗျာ။ ဘယ်တတ်နိုုင်မလဲ ” ဟု နောက်ဆရာတစ်ယောက်က သက်ပြင်းချသည် ။ ထိုစဉ် အလုပ်ဝင်သည်မှာ မကြာသေးသော ဆရာငယ်လေးတစ်ယောက် ရောက်လာကာ ဟိုဟိုသည်သည် ြကြည့်ပြီးမေးလိုက်၏ […]
လူတော်တော်များများ ့မဟာဓမ္မဂန္ဒီရဲ ဖိနပ့်တစ်ဖက်အကြောင်း ကိုဖတ်ခဲ ့ဘူးမှာပါ။ဖတ်ဖူးခဲ ့ရင်လည်းမှတ်မိအောင်ထပ်ဖတ်ကြည့်မယ်နော် တခါကဂန္ဓီဟာ ခရီး တခုကို ရထားစီး သွားဖို့ ရထားဘူတာကိုရောက်လာခဲ့ပါတယ်။သူရောက်လာတယ်ဆိုရင်ပဲ ရထားက စတင်ပြီး ထွက်ခွါဖို့ ဘီးစလှိမ့်နေပြီ။ ဒီတော့ ဂန္ဓီကြီးလည်း ရထားပေါ် ကမန်းကတန်းတက်လိုက်ရတယ်။ရထားခြေနင်းခုံနဲ့ သူ့ရဲ့ခြေထောက်တဘက်တိုက်မိပြီး သူ့ရဲ့ဖိနပ်တဖက် ဟာ ရထားအောက်သံလမ်းပေါ်သို့ ကျသွားခဲ့တယ်။ဒီတော့ ကျန်နေတဲ့ ဖိနပ်တဖက်နဲ့ ဂန္ဓီရထားပေါ်ကို သေချာရောက်သွားတယ် ဆိုရင်ပဲ ဂန္ဓီက ကျန်နေခဲ့တဲ့ ဖိနပ်တဖက်ကိုကမန်းကတန်းချွတ်လိုက်ပြီး စောစောကကျသွားတဲ့ ဖိနပ်ရှိမှန်းသိပြီး ကျန်နေတဲ့ဖိနပ်ကိုပစ် ချလိုက်ပါတယ်။ သူ ဒီလိုလုပ်တာကို ဘေးမှာ ရှိနေတဲ့ လူတယောက်တွေ့တော့ “ဘာလုပ်တာလဲဗျ…။ ဘာဖြစ်လို့ ကျန်နေ တဲ့ ဖိနပ်တဖက်ကို လွှင့်ပစ်လိုက်ရတာလဲ။” လို့မေးတယ်။ အဲဒီအခါမှာ ဂန္ဓီကြီးက အခုလိုပြန်ဖြေခဲ့သတဲ့။ “ကျနော့်ဆီမှာကျန်နေခဲ့တဲ့ဖိနပ်က ဘာမှလုပ်လို့မရတော့ ဘူးလေ။ […]