ေမာင္ရိုးအတာကူးချိန်လဲနီးလာပြီ ။ဘာာလိုလိုနှင်.နှစ်သစ်ကိုရောက်တော.မည်ဆိုတော.စိတ်ကူးလေးနှင်.ရူးချင်လာသည်။ သင်္ကြန်သီချင်းလေးတွေကြားတော. –သင်္ကြန်ပိုးလေးကကြွစောင်း ကြွစောင်း –။ဒီအသက်အရွယ်နှင်. ကဲ ဖို. မသင်.တော်လေပြီ ဟု ကိုယ်.ကိုကိုယ်ဆုံးမရင်း တစ်ခုခုတော. မဟုတ်တာလုပ်လိုက်ချင်သေးသည်—။ သို.နှင်.– ရွာထဲမှ ဦးဦး ၊ဒေါ်ဒေါ် ကိုကို မမ နှင်. ဘော်ဘာ်များကို နှစ်ဦးအကြို ပျော်စေလိုသောသဘောဖြင်.အမည်နာမ များကို ခွင်.မတောင်းပဲ အောက်ပါသင်္ကြန်စာကို ရေးသားလိုက်ပါသည် ။ခွင်.လွှတ်အပြုံးများနှင်.ပျော်ရွှင်နိုင်ကြပါစေ—-။ ဥုံ ————ရှရီ —-ရှရီ –နေဝန်းနီသည် အရှေ.မှထွက်၍ အနောက်ဘက်သို. ဝင်စေသတည်း—-။ အချိန်ကား ….မြန်မာသက္ကရဇ် ၁၃၇၃ နှင်. ၁၃၇၄ ကြား တန်ခူးလပြည်.ကျော် ၆ ရက်နေ.ည ၊ခုနှစ်စဉ်ကြယ်ပြောင် အမြီးထောင်သည်. သန်းကောင်ချိန်ဝယ် ခေါ်တော တစ်ထောင်အကြည်.ဆောင်သော ဂေဇက်ရွာသဂျီးမင်းသည် ပြာသော တန်ဆာတို.ကိုဝတ်ဆင်၍ပြာတီးပြာယာအမူအရာဖြင်. လက်တဖက်ကမီးဒုတ် လက်တဖက်ကဗျောက်အိုး တို.ကိုကိုင် […]
ဟိုတလောကပဲ ဧရာဝတီရဲ.အကြောင်းတွေဆူဆူညံညံကြားလိုက်ရတော.မေ.ထားတာမဟုတ်ပေမဲ. မေ.တေ.တေ.ဖြစ် နေတဲ.ဧရာဝတီနဲ.ပတ်သက်တာလေးတခုသွားသတိယမိတယ်—ကြာတော.ကြာခဲ.ပါပြီလေ လွန်ခဲ.တဲ.အနှစ် ၂ဝ ကျော် တုန်းကပါ ။။တိတိကျကျပြောရရင် ၁၉၈၉-၉ဝ လောက်ကပါ။။။ ဆာမိရဲ.ကျောင်းနေဘက်တယောက်ကမြောင်းမြကပါ—-အခုတော.လဲ တစ်မိသားစုလုံး နာဂစ်ခေါ်ရာ ပါသွားခဲ.ပါပြီ။ သူ.မိဘတွေက မြောင်းမြ ၊ လပွတ္တာ ၊တို.ကနေဆားတွေကိုစက်လှေနဲ.တင်ပြီး ဧရာဝတီမြစ်ရိုးတလျောက် တရွာဝင် တမြို.ထွက်နဲ.ဆားရောင်းကြပါတယ်–အညာကသင်.တော်ရာကုန်တွေကိုပြန်တင်ပြီးမြစ်ဝကျွန်းပေါ်ကိုစုန်ဆင်းကြတယ်။ ကိုယ်ပိုင်စက်လှေဆိုတော.တွက်ချေကိုက်တာပေါ.။ဆာမိလည်းလူငယ်ဘာသာ ဘာဝ စိတ်လေလွင်.နေတဲ.အချိန်မှာ မြောင်းမြကနေ သူတို.ရဲ.အညာဆန်စက်လှေကြီးနဲ.အတူလိုက်သွားခဲ.ပါတယ်—။ အတွေ.အကြုံလည်းရ ဗဟုသုတလည်းတိုး ဆိုတဲ.သဘောပေါ. ။ဒီလိုနဲ.တခုသောသာယာတဲ.နေ.လည်မှာဆာမီနဲ. သူငယ်ချင်းတို.ဟာ အညာခရီးစတင်ခဲ.ကြပါတော.တယ်—စက်လှေပေါ်မှာက လှေသူကြီးနဲ.အလုပ်သမားကသုံးယောက်၊ ဆာမီတို.ကနှစ်ယောက် ၊ပေါင်းခြောက်ယောက်ပေါ. ၊လှေသူကြီးကရခိုင်လူမျိုး —စကားလဲဝဲတယ် အသားလဲမဲတယ်– ငရုပ်သီးနဲ.ငပိကတော.ထမင်းပွဲတိုင်းပါတယ်—သူ.မိန်းမသာမေ.ချင်မေ.မယ် ငပိတော.မေ.မယ်မထင်ဘူး— ခရီးအစကတော.ပျော်စရာပဲဗျို.—သွေးကြောတွေလိုရှုတ်ရှက်ခတ်နေတဲ.မြစ်ဝကျွန်းပေါ်ရဲ.မြစ်ချောင်းတွေကို လှေသဂျီးက ကျွမ်းကျင်စွာဖြတ်ကျော်ရင်း မြစ်ဧရာပေါ်ကို ဆန်တက်ခဲ.ပါတယ်—-ကုန်ချိန် ၂၀၀၀ဝ ကျော်တင်ထားတဲ.စက်လှေဆို တော.လဲ တအိအိနဲ.ပေါ.–။ဆာမိတို.လည်း အိပ်လိုက် စားလိုက် ငေးလိုက် တွေးလိုက်နဲ.ပေါ.။ပြဿနာကတော. […]
(နာရေးကူညီမှုအသင်းသို.လှူတန်းရာတွင်အလှူငွေထည်.ဝင်လှူတန်းသောစာဖတ်သူများနှင်.မန်ဘာများအားလည်းကောင်း၊ ကိုယ်တိုင်လိုက်ပါ၍အကျိုးဆောင်ကြသောမန်ဘာများအားလည်းကောင်း၊အကြောင်းကြောင်းကြောင်.ဆက်သွယ်ရန်ခက်ခဲသောနေရာများမှ လှူခွင်.မကြုံခဲ.ရသောမန်ဘာများအားလည်းကောင်း၊ဖြစ်မြောက်ရေးအတွက်စည်းရုံးဆောင်ရွက်ကြသော Dr AKKO၊ etone၊ ရွှေတိုက်စိုး ၊ET ၊မန္တလေးမှ ပေါက်၊ပေ၊ပု နှင်.မန်ဘာများအားလည်းကောင်းဤစာမူဖြင်.လေးစားစွာ အမှတ်တရ ဂုဏ်ပြုအပ်ပါကြောင်း ) မင်္ဂလာပါ—ဟုတ်ကဲ. –ယဉ်ကျေးသူများကဒီလိုနှုတ်ဆက်ကြတယ်ဆိုလို.ပါ — မိတ်ဆက်ချင်လို.ဗျို. —ကျုပ်နံမည် သံချောင်းပါ ။ –ပညာရေးလား—ဟဲဟဲ ဘုန်ကြီးကျောင်းထွက်ပေါ.—- နာရေးကြော်ငြာမှာ လူနာမည်နဲ.အသက်တော.ဖတ်တတ်ပါတယ်–အင်္ဂလိတ်လိုလား–နှစ်လုံးထီ ကလင်ဒါထဲကဂဏန်း တော.ဖတ်တတ်တယ်ဗျို. —နေရပ်လိပ်စာကတော.အရှည်ကြီးပဲ –သေချာမှတ်ထား —-အမှတ်မရှိ ၊လမ်းမရှိ ၊ နတ်ကြီးတခါးအနီး ၊ပေါရိသာဒ သချင်္ိုင်း–ဒါဆိုရပြီ။ အလုပ်အကိုင်ကတော.သချိင်္ုင်းမှာနေတာဆိုတော.—– သုဘရာဇာပေါ.ဗျာ—အင်တာနက်တွေ အင်ထရာနက်တွေတော.မသိဘူးဗျို.—လူသေမြှုတ်ရင်ခတ်နက်နက်တူး ရတာတော.သိတယ်—ဘာလဲ –သုဘရာဇာဆိုတော.အထင်သေးသွားပြီလား —အထင်တော.မသေးနဲ.နော် — ပေါက်တူးတစ်ချောင်းရှိရင် မိန်းမနဲ.ကလေးပါဝအောင်ကျွေးလို.ရတယ်ဗျ—- ဟဲဟဲ မိန်းမရှိတယ်ဆိုလို.မအံ.ဩနဲ.နော—–နေတတ်ရင်နောက်တယောက်ရနိုင်သေးတယ်— အလုပ်အကိုင်ကတော့ ကောင်း ပ ဗျာ —ပြိုင်ဘက်မှမရှိပဲ—အလောင်းတစ်လောင်းကျင်းထဲထည်.လိုက်တာနဲ. ဟဲ ဟဲ အာဒကေ ကရပြီးသား—-အတိအကျသတ်မှတ်ကြေးတော.မရှိဘူးပေါ.ဗျာ […]
တနေ့က အလုပ်ကအိမ်ပြန်ရောက်တော.သတင်းဆိုးတခုကြားရတယ် ။ ဆာမိရဲ.မိတ်ဆွေတယောက်ရွှေအတုပေါင်နှံမှုနဲ့ ရဲစခန်းရောက်နေလေရဲ.—ဒါနဲ.ဘဲသူ.အိမ်ကအကူအညီတောင်းလို.ပြဿနာဖြစ်တဲ.မြို.သစ်ကရဲစခန်းကိုလိုက်သွားရပါတယ်။ ရောက်တော.မှောင်စပျိုးနေပြီ–ဒါနဲ.တာဝန်မှုးအရာရှိနဲ.တွေ.ပြီးအကျိုးအကြောင်းမေးကြည်.တော. ဖြစ်ပုံကဒီလိုပါ—– အဲဒီနေ. နေ.လည်လောက်မှာပဲဆာမိရဲ.မိတ်ဆွေကသူ.ရဲ.၅ပဲသားလောက်ရှိတဲ.မောင်းကွင်းလက်စွပ်ကိုငွေ ၁၀၀၀၀ဝ နဲ.ပေါင်ပါတယ်။ဆိုင်ကလည်း ယူတဲ.ငွေနဲ.ပေါင်တဲ.ပစ္စည်းကပိုတန်တော.ချက်ချင်းပဲငွေထုတ်ပေးလိုက်တယ်–ဒါနဲ.ဘောက်ချာ ရေး လက်ဗွေလဲနှိတ်ပြီးရော–ရွှေအတုပေါင်ပါတယ်ဆိုပြီးရဲစခန်းကိုအကြောင်းကြားသတဲ. –ဆာမိရဲ.မိတ်ဆွေကလည်းသူ. ပစ္စည်းဟာအတုမဟုတ်ကြောင်းအခိုင်အမာငြင်းဆိုတာပေါ.–ဒါပေမဲ. ဆိုင်ရှင်လုပ်သူကရွှေရည်စစ်တဲ.စက်နဲ.စစ်ပြိးကြောင်း– ရွှေအတုသာလျှင်ဖြစ်ကြောင်း ပြောဆိုရင်းရဲစခန်းရောက်ခဲ.ကြပါတယ်—- ဆာမိအဖေါ်ခေါ်လာသူကပန်းတိမ်ဆရာပါ–ဆာမိသူငယ်ချင်းပဲဆိုပါတော.—-သူကလက်စွပ်ကိုယူကြည်.ပြီး—ဆာမိကိုလက်တို.ပြီးပြောပါတယ်–မြန်မြန်တောင်းပနြ်ပီး ပြဿနာရှင်းခိုင်းပါတယ် ၊ ပြီးမှ သူရှင်းပြမယ်ပေါ.—-ဒါနဲ.ဆိုင်ရှင်ကိုတောင်းပန်ပြီး ခံဝန်ချုပ်လက်မှတ်ရေးထိုးကြရပါတယ် —ဆာမိရဲ.မိတ်ဆွေကတော. သူ.ပစ္စည်းကအတုမဟုတ်ပါပဲနဲ.လက်မှတ်ထိုးရတယ်ဆိုပြိးပေါက်ကွဲနေတယ်လေ—-တာဝန်မှုးအရာရှိကလည်းတော်တော် လေး အကွက်မြင်ပါတယ်–လက်စွပ်ကိုဖြတ်ကြည်.တော.အလယ်မှာရွှေသားပဲတွေတာကြောင်.မသေချာသေးလို.အမှုက မဖွင်.ရသေးဘူး—အမှုကဖွင်.ပြီးပြီဆိုရင်တော. ပိတ်ရခက်ပါလိမ်.မယ်—— ကိစ္စပြီးတော. ည ရ နာရီကျော်ပြီ ။ ဗိုက်ဆာနေတဲ.ဆာမိတို.လည်း အဲဒီမြို.သစ်မှာပဲညစာစားဖို.စီစဉ်ရင်း ကျေးဇူးရှင်ရဲအရာရှိများကိုပါမေတ္တာနဲ. ဖိတ်ခေါ်ခဲ.ပါတယ်—ဆိုင်ထဲရောက်လို.စားရင်းသောက်ရင်းရဲစခန်းမှာမရှင်းလင်းခဲ. တဲ.လက်စွပ်ကိစ္စကို ပန်းတိမ်ဆရာကိုရှင်းပြစေခဲ.ပါတယ်— ဒီလိုပါ — အဲဒီလက်စွပ်ကအတုပါလို.တိုက်ရိုက်ပြောဖို.ခက်ပေမဲ.—အတုပါပဲ ။အတုဝယ်မိသလိုပဲဝယ်သူကို တန်ဖိုးအားဖြင်.နစ်နာစေပါတယ်—ဒါပေမဲ.အပြင်ပန်းကြည်.ရင်ပဲဖြစ်ဖြစ်၊ မြန်မာ.ရိုးရာနည်းနဲ.စစ်ဆေးကြည်.ရင်ပဲဖြစ်ဖြစ် အတုဖြစ်ကြောင်းမထင်ရှားပါဘူး—-မြန်မာ.ရိုးရာနည်းဆိုတာငရဲမီးနဲ.တို.ကြည်.တာပါ။အများစုလုပ်တာကတော.မှတ် ကျောက်ပေါ်မှာတိုက်ပြီးငရဲမီးနဲ.တို.ကြည်.တယ် ၊ဘာမှမထူးခြားရင်ရွှေပဲလို.ယူဆကြတယ်။တကယ်တော.လည်းရွှေရည် ၁၁ ပဲ ၂ရွေးပါရင်ငရဲမီးနဲ.တို.လည်းဘယ်လိုမှမပြောင်းလဲပါဘူး—အဲဒီအနေအထားဆိုရင်သူတို.က “မီးလွတ်ရည်”လို. […]
ဟိုရှေ့ကဆူဆူညံ ဘာသံလဲမေး ဩဇီFRဘူဖေးကှေ္ဈး စားကြစို့လေး ။ ဟိုရှေ ့ကဆူဆူညံ ဘာသံလဲမေး ပြာတာတာအသံများနဲ့ မိုးပြာတဲ့လေး ။ ဟိုရှေကဆူဆူညံ ဘာသံလဲမေး ကိုယ်ခွဲတွေအပြိုင်နွှဲ သံတွဲတဲ့လေး ။ ဟိုရှေ ့ကဆူဆူညံ ဘာသံလဲမေး ထင်ချင်ရာထင်ကုတင်ရွှေနန်း သဇင်ပန်းတဲ့လေး ။
အခုပြောချင်တာလေးကတော ့ ရွှေထည် ဒုံး ဝယ်တဲ့အကြောင်းပါပဲ ။ ဒုံး ထည်ဆိုတာကအလျော့ ့တွက်လက်ခမပါပဲရွှေတန်ဘိုးကိုပေါက်ဈေးနဲ့တွက်ပြီးရောင်းတာကိုဆိုလိုတာပါ ။ တကယ်တန်းသာအဲဒီလိုဝယ်ခွင့်ရမယ်ဆိုရင်၊ ဝယ်ရတဲ့သူတွေအနေနဲ့မနစ်နာပါဘူး။ ဒါပေမဲ့ — ဒုံး ထည်တွေကို ဆိုင်အနေနဲ့ဘယ်လောက်မှန်မှန်ကန်ကန်ရောင်းသလဲဆိုတာစဉ်းစားစရာပဲ — ဒုံး ထည်ဘယ်လိုဖြစ်လာရသလဲလို့လေ့လာကြည့်တော့ —ဆိုင်တွေကရောင်းလိုက်တဲ့ရွှေထည်ပစ္စည်းကို ဝယ်သူကဆိုင်ကိုပြန်ရောင်းတဲ့အခါမှာ –အလျော့တွက်ဘိုး၊လက်ခနဲ့ကျောက်ဘိုးတွေနှုတ်ပြီးလက်ရှိပေါက်ဈေးထက် အနည်းဆုံး (၁၅၀၀၀) လောက်ခွာပြီးပြန်ဝယ်ထားတဲ့ရွှေထည်တွေပါ။ဆိုင်ပြန်တွေဆိုပါတော့–အပေါင်ဆုံးတွေလဲ ပါ ပါတယ်။ဒီလိုဝတ်ပြီးသားရွှေထည်တွေကိုအရောင်တင်ဂျီးဆေးပြီးပြန်ရောင်းတာကို ဒုံး လို့ခေါ်တာပါ။ ဒီတော့ ဒုံး ထည်တွေမှာပိန်တာတို့၊ ပွန်းတာတို့ လည်းပါနိုင်ပါတယ်–ဘာပဲဖြစ်ဖြစ်အလျော့တွက်လက်ခမပါရွှေပေါက်ဈေးနဲ့ဝယ်ရရင်တော့ဝယ်သူရောရောင်းသူပါမနာပါဘူး။ဆိုင်ရှင်ကအသစ်အဖြစ်ရောင်းစဉ်ကတည်းကမြတ်ပြီးသားပါ–ပြန်ဝယ်တော့လည်း သူ့ဘက်ကမနာအောင်လျော့ပြီးဝယ်ထားတာပဲ– တချို ့ရွှေဆိုင်ကြီးတွေကတောင်အနာလွတ်ရင်အရောင်တင်ပြီးအသစ်ဈေးနဲ့ပြန်ရောင်းတယ်ဆိုပဲ– ဒါပေမဲ့ဆာမိတို့တွေဝယ်ကြရတဲ့ ဒုံး ထည်အများစုကတော့အဲဒီလိုမဟုတ်ကြေင်းပါ–ဆိုင်တိုင်းကိုမဆိုလိုပေမဲ့မြို ့သစ့်ဆင်ခြေဖုံးနဲ့ မြို ့ငယ်လေးတွေမှာရောင်းကြတဲ ့ ဒုံး ထည်တွေကတော ့အောက်ပါအတိုင်းဖြစ်ပါတယ်— ဒုံး လို ့ဆိုလိုက်တာနဲ ့အများသိပြီးတဲ့အတိုင်းအလျော့တွက်၊လက်ခ မပါရပါဘူး။ ဟုတ်ကဲ့ ့–သူတို့ရောင်းတာကလဲဘောက်ချာထဲထည့်မရေးပါဘူး– […]
ဟို တ နေ ့ ကပဲ ရွှေဈေးတက်တယ် ကြားပြီး အိမ်ကမဟေသီ ရွှေရောင်းချင် တယ် ဆိုလို ့သူ စုထား တဲ့ အတို အစ လေး သွားရောင်း ပေး ခဲ ့ ရ တယ် ။။ ဝယ် စဉ် တုံး က ခြောက် သောင်း ဈေး ။ အခု ၇၀၀၀၀ဝ ကျော် ဆို တော့ ့နည်း နည်းမြတ် မယ် အထင် နဲ ့ပေါ ့၊ ဒီလို နဲ့ ဆာမိ တို ့နှစ် ယောက် တရုတ် တန်း က ဆိုင် ခွဲ […]
ကလေး အငှား လိုက်သည် တစ်ဂျူ တီ ၂၀၀ဝ တဲ ့ ။ ဒီ သတင်း ကို ကြား တော ့တော် တော် အံ ့ ဩ သွား တယ် ။ ။ ဘာ အတွက် လဲ ဆို တော ့ နည်း မျိုး စုံ နဲ ့ တောင်း စားဖို ့ပေါ ့။ တကယ် လဲ ဟုတ် ပါ တယ် ၊ လှည်း တန်း ပွိုင် ့ မှာ တောင်း နေတဲ ့ အမျိုး သမီး ဆို […]
ဆာမိတို့ကနင်းပြားတွေပါ ။ဘုရားထူးရတဲ့လူတန်းစားပေါ့၊ ဒါကြောင့်ဘယ်သူဘုရင်လုပ်လုပ်ဆာမိတို့အတွက်တော့မထူးပါဘူး။အဲ –ထူးတာကတော(့ဘယ်သူဘုရင်ဖြစ်ရမယ်ဆိုတာထက် ၊ ဘုရင်ဖြစ် ရင်ဘာလုပ်ရမယ် ၊ဘယ်လိုကျင့်ကြံ့နေ ထိုင်သွားမလဲ) ဆိုတာအရေးကြီး တာပါ။ မြန်မာပြည်မှာနန်းလုပွဲတွေကျင်းပခဲ့တာအခုမှမဟုတ်ပါဘူး _ ဟိုး – အရင်တကောင်းခေတ်ကတည်းကပါ ၊ခေတ်အဆက်ဆက် ညီ အစ်ကိုချင်း ၊သားအဖချင်း ၊ဆွေမျိုးချင်းတွေသတ်ဖြတ်ပြီးနန်းလုခဲ့ကြတာ — – ဒါတောင်အဲဒီခေတ် တုန်းက အခုလောက်လဘ်လာဘ မရှိ ခဲ့ပါဘူး ။မြို ့ တစ်မြို ့စာလောက်ကို နိုင်ငံလို့သတ်မှတ်ပြီးဘုရင်လုပ်ပြီးအုပ်ချုပ်ချင်ကြတာ- –ဒီတော့ မြန်မာနိုင်ငံကြီးကိုလုချင်ကြတာမဆန်းပါဘူး။ ဒါတောင်သမိုင်းထဲမှာအဆိုးဆုံးဖြစ်ရပ်တွေမပါသေးဘူးထင်တာပဲ ။သမိုင်းကိုမှတ်တမ်း တင်ရတာကလဲဘုရင်မျက်နှာကြည့်ပြီးလုပ်ရတာလေ — ဘုရင်ခွင့်ပြုသလောက်ပဲ မှတ်တန်းတင်ရတော့ နန်းလုပွဲတွေမ ပြည့်စုံခဲ့ဘူးပေါ့ ။အခုပဲကြည့်လေ ၈၈ ရဲ့ ဖြစ်ရပ်တွေဟာနောင်နှစ် ၁၀ဝ မှာခိုင်ခန် ့တဲ့ သမိုင်းဖြစ်သွားရမှာ ၊ ဘယ်သူများ အမှန်အတိုင်း မှတ်တမ်းပြုခွင့်ရှိခဲ […]