ေယာေလးမနေ့က ဘိတ်က သူငယ်ချင်းတစ်ယောက်နဲ့ စကားပြောဖြစ်တယ်။ သူစိတ်ညစ်လို့တဲ့..ဘာလို့စိတ်ညစ်တာလဲမေးတော့ သူက အင်တာနက်ဆိုင်ဖွင့်ထားတာတဲ့ အဲ့ဒါ ဆယ်တန်းစာမေးပွဲနီးလို့ဆိုပြီးအင်တာနက်ဆိုင်တွေ ပိတ်ခိုင်းတယ်တဲ့…မင်းတို့ရန်ကုန်မှာရော ပိတ်ခိုင်းလားမေးတော့ ကျတော်တို့ ရန်ကုန်မှာတော့ မပိတ်ခိုင်းပါဘူး နှစ်တိုင်း ဖွင့်နေကြတာချည်းပဲလို့ပြောလို်က်တယ်… ဒီနှစ်လဲ ပိတ်ခိုင်းတာမတွေ့မိသေးပါဘူး…ဘိတ်မှာတော့ ပိတ်ခိုင်းတယ်တဲ့… ရယက လူကြီးတွေက စာတွေပို့ပြီးပိတ်ခိုင်းတာပြောတယ်…သူတို့ကတော့ အခုခိုးဖွင့်နေတယ်တဲ့…နာမည်ကြီးတဲ့ဆိုင်တွေကတော့ မဖွင့်ရဘူးပြောတယ်…. တစ်ကယ်တော့ အင်တာနက်နဲ့ ဆယ်တန်းစာမေးပွဲနဲ့တော့ ဘာမှ မဆိုင်ပါဘူးဗျာ။စီးပွားရေးလုပ်နေတဲ့လူတွေ စီးပွားပျက်သလို သုံးရမယ့်လူတွေလဲ အဆက်အသွယ်တွေ ပြတ်တာပေါ့… ကျတော်လဲ မနေ့ကကမှ ကြားဖူးတော့တယ် စာမေးပွဲရှိလို့ အင်တာနက်ဆိုင်တွေ ပိတ်ရမယ်ဆိုတာ….. ဒါနဲ့ ရွာထဲမှာ ရှိတဲ့ လူတွေရေ..ကျန်တဲ့ မြို့တွေမှာရော ပိတ်ခိုင်းတာ ရှိကြသေးလားဗျို့…
ပန်းကန်ဆေးပျင်းသူ ပထမဦးစွာ ကျတော်သည် လူ့ကတ်သတ်တစ်ဦးဖြစ်ကြောင်း ဝန်ခံရပေမည်။ ကျတော်သည် စကားကို ပေါက်တတ်ကရ ပြောတတ်သူ တစ်ဦးအဖြစ်လဲ ဝန်ခံရပေမည်။ ဂွတီးဂွကျ ပြောတတ်သူ တစ်ဦးဖြစ်ကြောင်းလဲ ဝန်ခံရပါမည်။ ကျတော်သည် ငယ်ငယ်က ဘုန်းကြီးကျောင်းမှာ နေထိုင်စားသောက်ပြီး ကျောင်းတက်လာတာဗျ။ ဘုန်းကြီးကျောင်းသားပေါ့ဗျာ… ဘုန်းကြီးကျောင်းသားဆိုတော့ စာချဘုန်းကြီးတွေ စားပြီးသမျှကို ကျန်တာအကုန်စား ပန်းကန်တွေ အကန်ဆေးရတယ်ဗျ… တစ်နေ့တော့ ကျတော်လဲ ဘုန်းကြီးတွေ စားပြီးတာနဲ့ကျန်တဲ့ဆွမ်းဟင်းတွေ အကုန်စား..စားပြီးတာနဲ့ ပန်းကန်တွေ မဆေးပဲ အင်တာနက်ဆိုင်ပြေးပါလေရော…ဒါနဲ့ကျောင်းပြန်ရောက်တော့ ဘုန်းကြီးက “ဟေ့ကောင် ငယော” “ဘုရား” “ဒီနားလာစမ်းပါဦး” “တင်ပါ့ဘုရာဆိုပြီး ဦးသုံးကြိမ်ပြေးချလိုက်တယ်” “မင်း နေ့လည်က ဘာအပစ်လုပ်ခဲ့လဲ” “တပည့်တော် နေ့လည်က ပန်းကန်မဆေးခဲ့ပါဘူးဘုရား” “အေး မင်းအပစ် မင်းသိတယ်နော်” “ဒါဆို တိုင်ဖက်ထား” ဆိုပြီး ကြိမ်လုံး […]