လူအများစုက ဂိမ်းကစားခြင်းဟာ ကောင်းကျိုးမပေးဘူးလို့ပြောကြတယ်…ဒါကိုကန့်ကွက်သူတွေမှ အများကြီးပဲလေ..ဘယ်သူတွေလဲဆိုတော့… အသက်၁၈အောက်ကလေးတွေကအများဆုံးပေါ့…သူတို့ကဂိမ်းကိုထွက်ပေါက်တစ်ခုအနေနဲ့အသုံးချကြတယ်…မယုံရင်မေးကြည့်လေ…မင်းတို့ဂိမ်း ဆော့ဘာများကောင်းလဲလို့?…ရိုးရိုးတန်းတန်းပဲမေးနော်…မဟုတ်ရင်ခင်ဗျားကို ရန်သူတစ်ယောက်လိုဆက်ဆံလိမ့်မယ်ဗျ…မယုံရင်မရှိနဲ့.. ဒါကျွန်တော့်ကိုယ်တွေ့ပဲ…(ဒီအကြောင်းကိုတော့ နောက်မှသီးသန့်ရေးတော့မယ်ဗျာ…)ပြောချင်တဲ့အကြောင်းက ဂိမ်းဆိုတာအခုလို ITခေတ်မှာ လူငယ်တွေရဲ့အဓိကထွက်ပေါက်တစ်ခုပဲဗျ…PS1,PS2 ဆိုပြီး ကျွန်တော်တို့မြန်မာနိုင်ငံမှာ ခေတ်စားခဲ့ပါတယ်(သုူတို့ထက်အရင် family game လေးတွေ ပေါ်ခဲ့ပါသေးတယ်)…အခုဆိုရင် Nintendo,PS3,X-box,PC Gameတွေခေတ်စားလာပါတယ်…တိုးတက်လာတဲ့နည်းပညာထဲမှာ လူငယ်တွေအတွက် ရွေးချယ်စရာတွေအများကြီးပါဖြစ်လာပါတယ်…ပြောချင်တာကတော့ လူကြီးတွေအနေနဲ့ အလွန်အကျွံ မတားမြစ်ဖို့ပါပဲ… တားလို့လည်းရမှာမဟုတ်ပါဘူး…တချို့တွေက ဂိမ်းဆော့ပြီဆိုရင် အဲဒီလူကိုနှာခေါင်းရှူံ့ချင်ကြတယ်…ဘာဖြစ်လဲဗျာ…လူငယ်ပဲ…အဲဒီလိုမှမဟုတ်ရင် ကျွန်တော့်တို့ဘာလုပ်ရမှာလဲ? စိတ်အပန်းဖြေဖို့အတွက် အရက်သောက်ရမှာလား?ဆေးခြောက်ရှူရမှာလား?…နည်းနည်းလေးစဉ်းစားပေးကြပါလို့… ဆေးသမား၊အရက်သမားထက်တော့ အများကြီးသာပါတယ်ဗျာ…စိတ်မချဘူးဆိုရင်လည်း ဘေးကနေ ထိန်းသိမ်းပေးပေါ့…. နောက်ဆုံး ပြောချင်တာက စာရေးသူကိုယ်တိုင် Gamer တစ်ယောက်ပါ…ကျွန်တော်အသက်(၂၀)ရှိပြီင်္…အခုချိန်ထိ အရက်၊ဆေးလိပ်၊မူးယစ်ဆေးဝါး၊ကွမ်း မသုံးစွဲဘူးပါဘူး…နောက်လည်းသုံးမှာမဟုတ်ပါဘူး…ဘာကြောင့်လဲဆိုတော့ ကျွန်တော့်မှာ Second life ရှိနေပြီလေ…အဲဒါကတော့ Game ပဲ…Game ကလူဘဝကိုစိုးမိုးစေတယ်ဆိုတာ….မဖြစ်နိုင်ပါဘူး…ဘာကြောင့်လဲဆိုတော့ လူတစ်ယောက်မှာ စိတ်ကသာအရေးကြီးဆုံးပါ…… ကိုယ့်စိတ်ကိုယ်သာ ထိန်းချုပ်နိုင်ဖို့ပဲလိုပါတယ်…ကျွန်တော့်လူငယ်ဘဝအချိန်တော်တော်များများကို Gameနဲ့ပဲကုန်လွန်ခဲ့တာပါ….PC […]