အသောကမင်းကြီးနဲ့ ရှင်မဟာမောဂ္ဂလိပုတ္တတိဿမထေရ်တို့ လက်တွဲညီညီ တတိယသင်္ဂါယနာတင်ပွဲဆင်ယင်ကျင်းပပြီးနောက် သာသနာ့သမိုင်းမှာ အင်မတန်အရေးပါတဲ့ ကိုးတိုင်းကိုးဌာနသာသနာပြုစေလွှတ်ခြင်းလုပ်ငန်းကြီးကို လုပ်ဆောင်ခဲ့ပါတယ်။ ကိုးတိုင်းကိုးဌာနထဲမှာ ရှင်သောဏနဲ့ရှင်ဥတ္တရတို့သာသနာပြုကြွတဲ့နေရာကို သုဝဏ္ဏဘူမိလို့ခေါ်တယ်။ ဒီသုဝဏ္ဏဘူမိဆိုတာ အခုခေတ် အင်ဒိုနီးရှားနိုင်ငံ ဆုမတြားကျွန်း၊ ထိုင်းနိုင်ငံတွင်းရှိ အချို့နေရာနဲ့ မြန်မာနိုင်ငံတွင်းရှိ သထုံမြို့တဝိုက်ကို ဆိုလိုကြောင်း သမိုင်းဆရာတို့ ပြောဆိုကြပါတယ်။ မြန်မာနိုင်ငံသူ နိုင်ငံသားများကလည်း သုဝဏ္ဏဘူမိ (ရွှေနိုင်ငံ) ဆိုတာ မြန်မာပြည်ကို ခေါ်တာလို့ မှတ်ယူခဲ့တယ်။ သုဝဏ္ဏဘူမိ (ရွှေနိုင်ငံ) ဆိုတဲ့နာမည်လေးကို အတော်သံယောဇဉ်ဖြစ်နေကြတယ်။ ဒါပေမဲ့ ဒီနေ့ဒီအချိန်အခါမှာတော့ သုဝဏ္ဏဘူမိ (ရွှေနိုင်ငံ) ဆိုတာ ထိုင်းနိုင်ငံကို ကိုယ်စားပြုသွားပါပြီ။ ဘာလို့လဲ ထိုင်းနိုင်ငံ ဘန်ကောက်မြို့တော်အနီးတည်ဆောက်လိုက်တဲ့ အပြည်ပြည်ဆိုင်ရာလေဆိပ်နာမည်ကို သုဝဏ္ဏဘူမိ လို့နာမည်ပေးလိုက်လို့ပါဘဲ။ ကမ္ဘာသူ ကမ္ဘာသားလူအများက ကမ္ဘာလှည့်ခရီးသွားတွေက ဘန်ကောက် လေဆိပ်ကြီးကို ရောက်ရင် သုဝဏ္ဏဘူမိလေဆိပ် ဆိုတဲ့စကားလုံး […]

ရှင်မဟာမောဂ္ဂလိပုတ္တတိဿမထေရ်နဲ့ အသောကမင်းကြီးတို့ ဆရာဒကာလက်တွဲညီညီ သာသနာတော်သန့်ရှင်းရေးကို ဦးစားပေးဆောင်ရွက်နိုင်ခဲ့ပါတယ်။ တတိယသံဂါယနာတင်ပွဲကြီးကိုလည်း အောင်မြင်စွာကျင်းပနိုင်ခဲ့ပါတယ်။ ဒါပေမဲ့ အနာဂတ်သာသနာရေးနဲ့ပတ်သက်ပြီး အသောကမင်းကြီး ရတက်မအေးဖြစ်ပုံပေါ်ပါတယ်။ ဒီအတွက် ပြည်ပသာသနာပြုစေလွှတ်ဖို့ စီစဉ်တယ်။ ရဟန်းတော်များကို တိုင်းဒေသကြီး ၉-ခုသို့ သာသနာပြု စေလွှတ်ခဲ့ပါတယ်။ ကိုးတိုင်းကိုးဌာနသာသနာပြုစေလွှတ်တယ်လို့ လူသိများတယ်။ ကိုးတိုင်းကိုးဌာနမှာ အရှင်သောဏနဲ့ အရှင်ဥတ္တရမထေရ်တို့ခေါင်းဆောင်တဲ့ သာသနာပြုအဖွဲ့က သုဝဏ္ဏဘုမိ္မသို့ ကြွရောက် သာသနာပြုကြတယ်လို့ ဆိုပါတယ်။ အဲ့ဒီအချိန်တုန်းက သုဝဏ္ဏဘူမိလို့ခေါ်တဲ့အရပ်ဒေသမှာ ဘီလူးဘေးသောင်းကြမ်းတယ်လို့ ဆိုတယ်။ ဘီလူးတွေက လူတွေကို အမြဲတမ်းဝင်ရောက်နှောက်ယှက်နေတဲ့အချိန် သာသနာပြုကြွလာတဲ့မထေရ်နှစ်ပါးက ဘီလူးဘေးရန်မှ ကာကွယ်ပေးနိုင်ခဲ့တယ်။ ဒါ့ကြောင့် သာသနာပြုမထေရ်နှစ်ပါးဟာ လူတွေရဲ့ အားထားယုံကြည်မှုရရှိလာတယ်။ လူတွေကို ဗြဟ္မဇာလသုတ်ဟောကြားပေးပါတယ်။ သရဏဂုံသုံးပါးဆောက်တည်စေပါတယ်။ မထေရ်နှစ်ပါးရဲ့ စွမ်းဆောင်မှုကြောင့် လူတော်တော်များများ သာသနာ့ဘောင်ဝင်ရောက်လာကြတယ်။ ငယ်ငယ်တုန်းက ဖတ်ခဲ့မှတ်ခဲ့ရတဲ့အဋ္ဌကထာကျမ်းတွေထဲမှာ ဖော်ပြထားတာ ဒီလောက်ပဲ။ သုဝဏ္ဏဘူမိဆိုတာ […]

ကျွန်တော်ဖတ်မိသော အတွေးစများ (၄)   ဆရာမ  မလေးငြိမ် ရေးသားသော “ကိုယ်ကျင့်တရားမြင့်မားစေဖို့” ဆိုတဲ့စာအုပ်ကို ကျွန်တော် ၁၄-၁-၂၀၀၉ တုန်းကဖတ်ပြီးသွားပါတယ်။ ဆရာမ က ၂၀၀၅ စက်တင်ဘာတုန်း ကထုတ်ထားတာပါ။  ဆရာမ က သီလရှင် ဝတ်တုန်းလားမသိပါ၊ ကျွန်တော် အထင် ဘုန်းဘုန်း စာရေးဆရာ ကသာလျှင် များပြီး သီလရှင် စာရေးဆရာ က နည်းတယ်။ ဆရာမ ရေးတာကြိုက်သွားတာနဲ့ ထွက်တ ဲ့စာအုပ်တွေ အကုန်နီး ပါး ဝယ် ပြီးဖတ် လိုက်တယ်။ အဲဒီ “ကိုယ်ကျင့်တရားမြင့်မားစေဖို့” စာအုပ်က မဟာဂန္ဓာရုံဆရာတော် အရှင်ဇနကာဘိဝံဿ (တောင်မြို့) ရဲ့ ဩဝါဒ တွေကို စုစည်းတင်ပြထား တယ်၊    လူအတွက် ရယ် ရဟန်းတော်တွေအတွက် ရယ်ပါ။ […]

ရဝေနွယ်(အင်းမ) ရေး တဲ့ ( ဖြစ်ပြီးတဲ့အကုသိုလ် တွေ ဘယ် လိုပယ်မလဲ) စာအုပ်ထဲကပါ၊  ကျွန်တော်ဖတ်ပြီးကောင်းလွန်းလွန်းလို့ပါ ။  လိုရင်းကတော့    “သူခိုးနဲ့ဝိပဿနာ၊ ဝိပဿနာနဲသူခိုး” ဆိုတာ ပြဒါးတစ်လမ်း သံတစ်လမ်းလို့ ထင်စရာရှိပါတယ်။ “ငါသူခိ်ုးပဲ   ငါသူခိုး ပဲ” ဆို  ပြီး ကိုယ့်ကိုယ်ကိုစိတ်ဓာတ် တွေကျနေစရာ မလိုပါဘူး၊ သူခိုးဝိပဿနာ တရားအားထုတ်ရင် တရားထူးနိုင်သေးတယ် လို့ ဆိုထားပါတယ်၊ ဖတ်ပြီးကျွန်တော်ဆက်တွေးခြင်း ငါးသူခိုး  ဝါးသူခိုး၊ အချိန်သူခိုး  ပန်းတိမ်သူခိုး၊ ငွေသူခိုး  ရွှေသူခိုး၊ လင်သူခိုး  အကြင်သူခိုး၊ အတွေးသူခိုး အရေးသူခိုး၊ မြေသူခိုး  ရေသူခိုး၊ လူသူခိုး မူသူခိုး၊  အာဏာသူခိုး  သာယာသူခိုး၊ ပစ္စည်းသူခိုး  ချစ်တီးသူခိုး၊ အနိုင်ကျင့်သူခိုး  ပိုင်ဆိုင်ခွင့် သူခိုး ၊ […]

ရဝေနွယ်(အင်းမ) ရေး တဲ့ ဖြစ်ပြီးတဲ့အကုသိုလ် တွေ ဘယ် လိုပယ်မလဲ စာအုပ်ထဲကပါ၊(နှာ ၆၄ ) အမေကိုသတ်မယ် ၊အဖေကိုသတ်မယ် ၊ရဟန ္တာကိုသတ်မယ်၊ မြတ်စွာဘုရားရှင်ကိုသွေးစိမ်းတည်အောင်လုပ်မယ်၊ သံဃာကိုဂိုဏ်းခွဲမယ်၊ အဲဒီလိုအကုသိုလ်မျိုးတွေကျူးလွန်ရင် တော့ ဒီအကုသိုလ်ကံတွေ ပယ်ဖျောက်ဖိုု့ အတွက်ဒါန သီလ သမထ ဘာဝနာ ဝိပဿနာေတွေ ဘယ်လောက်ပဲပြုပြု ဘယ်လောက်ပဲပွားပွား ဒီဘဝ ဈာန်မဂ်ဖိုလ် မရနိုင် တော့ပါဘူးတဲ့။  “မထူးတော့ပါဘူးလေ” ဆိုပြီး အကုသိုလ်တွေဆက်ပြုနေမယ်ဆိုရင်တော့ သစ်ပင်ဟာခုတ်ပါများရင်  လဲ သွားရသလို ဘဝဟာမကောင်းတဲ့ ဂတိကို လဲကျသွား နိုင်ပါတယ်။ ဖတ်ပြီးကျွန်တော်ဆက်တွေးခြင်း ကျွန်တော်ဖတ်ပြီးကောင်းလွန်းလွန်းလို့ပါ၊ တစ်ပိုင်းတစ်စ  မျှတာပါ။ ကျွန်တော် အစ က ဖြစ်ပြီးတဲ့မကောင်းမှု့ တွေကို၊ အကုသိုလ်တွေကို ၊ပယ်လို့ဘယ်တော့မှမရတော့ဘူး မှတ်နေတာ။   ကုသို်လ်များများလုပ်ရင် အကုသိုလ်တွေတိုးမဝင်နို်င်ဘူးတဲ့။ […]

ကျွှန်တော်ဖတ်မိသောအတွေးစများ ကိုတင်ပြချင်ပါတယ်။ ဓမ္မဘေရီအရှင်ဝီရိယ(တောင်စွန်း) ရေးတဲ့ လောကကျက်သရေ စာအုပ်ထဲကပါ၊ ကျွန်တော်ဖတ်ပြီးတာ ၂၀၀၉ April 29th တုံးကပါ။ share ချင်တာနဲ့ highlight လုပ်ပြီးသားလေးတွေပြန်ရှာတယ်၊၊ ဖတ်ကြည်ကြပါ၊ အကျဉ်းချူံးပြောပါရစေ၊ နှာ ၁၄၂-၁၄၃-၁၄၄ လာချင်းကောင်းသူ(သွာဂတ) နဲ့ လာချင်းဆိုးသူ ( ဒွါဂတ) လာချင်းကောင်းသူ (သွာဂတ) ဆိုတာ ရောက်လာပြီး အတူတူကြုံတွေ့ ရရင် ဝမ်းသာကြည်နူးမှု့ကိုဖြစ်စေပြီး  ခွဲခွါရရင် ဝမ်းနည်းစရာကောင်းတဲ့ ပုဂ္ဂိုလ်မျိုးပါ ၊ အမတမော်ကွန်း  စိုက်ထူခဲ့တဲ့လူများလို့  ဆိုရမှာပါတဲ့။ အနီးကပ်ဥပမာပြုရရင်တော့   လင်ကွန်းတို့ ဗိုလ်ချူပ်အောင်ဆန်းတို့   မင်ကွန်းဆရာတော်တို့ နေရူးတို့ လိုသေတဲ့အထိ  တ နေ ရတဲ့လူမျိုးတွေပါတဲ့၊ ဆန့်ကျင်ဘက်များဖြစ်တဲ့ လာခြင်းဆိုးသူ ( ဒွါဂတ) များကတော့ အတူတူကြုံတွေရရင်  စိတ်ပျက်ဝမ်းနည်းစရာကောင်းပြီး […]

အာဖရိကတိုက်၊ ယူဂန်ဒါ နိုင်ငံငယ်လေးက ခရစ်ယာန်မိသားစုမှာ Steven ကို ၁၉၆၆-ခုနှစ်က ဖွားမြင်ခဲ့တာပါ။ သူဟာ ငယ်ငယ်က ဘာသာတရားဆိုလို့ ခရစ်ယာန်နဲ့ အစ္စလာမ် ၂-ခုတည်းသာရှိတယ်လို့ ထင်ခဲ့တာပါ။ ၁ဝ ကျော်သက်အရွယ်ရောက်မှ အိန္ဒိယနိုင်ငံမှာ ဂေါတမ ဆိုတဲ့ ပုဂ္ဂိုလ်တစ်ဦး ပေါ်ထွန်းခဲ့ဖူးကြောင်းကို နာမည်လောက်သာ ကြားဖူးခဲ့သူပါ။ အရွယ်ရောက်လာတဲ့ အခါမှာ သူဟာ အိန္ဒိယနိုင်ငံကို နိုင်ငံခြားပညာသင် သွားခဲ့ပါတယ်။ အဲဒီမှာ ထိုင်းလူမျိုး ရဟန်းတော် ၂-ပါးနဲ့ ခင်မင်ခဲ့ပြီး ဗုဒ္ဓဝါဒကို အနည်းငယ် လေ့လာခွင့်ရခဲ့ပါတယ်။ ထိုင်းဘုန်းတော်ကြီး ၂-ပါး မရှိတော့တဲ့နောက်ပိုင်း သူဟာ ဗုဒ္ဓဝါဒကို ဆက်လက်လေ့လာဖို့ သိပ်ပြီး စိတ်ဝင်စားခဲ့တယ်။ အဲဒီမှာ သူက တိဗတ်ဘုန်းတော်ကြီး ဒလိုင်းလားမားရှိရာကို သွားရောက် အရိုအသေပေးခဲ့ပါတယ်။ နောက်ပိုင်းမှာတော့ ထိုင်းနိုင်ငံမှာ လေ့လာဖို့ဆုံးဖြတ်ပြီး […]