bigbirdနုနယ်ရုပ်ဆင်း၊ ပျိုမြစ်ခြင်းကား၊ အိုမင်းနောက်ဆုံး ရှိချေ၏။ ဥစ္စာဆင်မြင်း၊ ပေါများခြင်းကား၊ ယိုယွင်းနောက်ဆုံး ရှိချေ၏။ ဝိဉာဏ်ထင်းလင်း၊ သက်ရှင်ခြင်းကား၊ သေခြင်းနောက်ဆုံး ရှိချေ၏။ ချစ်ခင်ပေါင်းသင်း၊ ဆက်ဆံခြင်းကား၊ ကွေကွင်းနောက်ဆုံး ရှိချေ၏။ တက်ကြွားကြွကြွ၊ မြင့်လွန်းကလည်း၊ လျှောကျနောက်ဆုံး ရှိချေ၏။ ခုံမင်ခယ၊ ချစ်သမျှကား၊ သောကနောက်ဆုံး ရှိချေ၏။ ပွဲလယ်ပြင်ပ၊ ချီးမွမ်းကြလည်း၊ ရှုတ်ချနောက်ဆုံး ရှိချေ၏။ ကြည်သာရွှင်ပြ၊ ချမ်းသာလှလည်း၊ ဒုက္ခနောက်ဆုံး ရှိချေ၏။ လယ်တီဆရာတော်ဘုရားကြီး ဓမ္မစကား နေ့တိုင်းကြားက စိတ်ထားဖွေးလက် သိဉာဏ်တက်၏။ ရုပ်နာမ်ဓမ္မသင်္ခါရတို့ ကိုယ်ကဤပုံဖြစ်လိုတုန်လည်း တစ်ဖုံဆင်ကွဲသူတနဲဖြင့် ဖောက်လွဲတက်စွာ ဓမ္မတာကို ပညာစက္ခုမျှော်ထောက်ရုု့၍ ယခုကပင်လျှင် မအိုခင်က ယခုကပင်လျှင် မနာခင်က ယခုကပင်လျှင် မသေခင်က ကြိုတင်ကောင်းမှု ကြိုးစားပြုလော့။ (ကျေးဇူးရှင် မင်းကွန်းဆရာတော်)
ဆူးသုံးတန် စေတနာ ညီညွတ်စွာဖြင့် သာသနိက ကျောင်း တန်ဆောင်း အလှူ ဆောက်လှူသူတို့ ကြီးထူကဲဝှန် ကျိုးရ-ဟန်ကို ကျမ်းဂန် ထောက်ချင့် နိဒါန်းဖွင့်သော်– ၁။ နတ်နှင့် လူဝယ် သန္ဓေတွယ်၍ ၂။ စိတ်ဝယ်တောင့်တ ဆောက်အုံရ၏ ၃။ မထကြက်သီး ကိုယ်လည်း မလှူပ် ကြောက်ရုပ်မထင် ထိတ်လန့်စင်၏။ ၄။ ခြင်္သေ့-သစ်-ကျား သားရဲများ နှင့် ဖမ်းစားတဲ့လူ နိပ်စက်မူသား တောသူ-ဖုတ်-ပြိတ် အဆိပ်ထန်ပြင်း မြွေနှင့်ကင်းက အဆင်းဖောက်ပြန် ကုမာ္ဘဏ်-ရက္ခိုရ် နတ်မိုက်ရန်ပေါင်း ဘေးလွတ်ရှောင်း၏။ ၅။ မကောင်း အိပ်မက် မမြင်မက်ဘိ ၆။ ထင်လျှက် သတိ ခိုင်မြဲဘိ၍ ဝိပရိဏံ ဖောက်ပြန် စိတ်ရင်း ရူးသွပ်ခြင်းမှ ရှင်းရှင်းလွတ်ရှောင်း ကျိုးဆက်ကောင်း၏။ ၇။ နောက်နှောင်းဘဝ […]
၁။ အသေဝနာစ ဗာလာနံ = လူမိုက်တို့ကို မဆည်းကပ်ခြင်း။ ၂။ ပဏ္ဍိတာနဉ္စ သေဝနာ = ပညာရှိတို့ကို ဆည်းကပ်ခြင်း။ ၃။ ပူဇာစ ပူဇနေယျာနံ = ပူဇော်ထိုက်သူတို့အား ပူဇော်ခြင်း။ ၄။ ပတိရူပဒေသ ဝါသောစ =သင့်တင့်သောအရပ်၌ နေထိုင်ခြင်း။ ၅။ ပုဗ္ဗေစ ကတပုညတာ = ပြုခဲ့သော ကောင်းမှု ရှိသောသူဖြစ်ခြင်း။ ၆။ အတ္တသမာပဏီဓိ = မိမိကိုယ်ကို ကောင်းစွာ ဆောက်တည်ခြင်း။ ၇။ ဗာဟုဿစ္စ = အကြားအမြင်များသော သူ၏ အဖြစ် ဖြစ်ခြင်း။ ၈။ သိပ္ပ = လက်မှုပညာ အစရှိသော အပြစ်မရှိသော အတတ်တို့ကို တတ်ခြင်း။ ၉။ ဝိနယောစ သုသိကိ္ခတော = […]
၁) ငါသည် အိုခြင်းသဘော ရှိ၏။ အိုခြင်းသဘောတရားကို မလွန်ဆန်နိုင်။ ၂) ငါသည် နာခြင်းသဘော ရှိ၏။ နာခြင်းသဘောတရားကို မလွန်ဆန်နိုင်။ ၃) ငါသည် သေခြင်းသဘော ရှိ၏။ သေခြင်းသဘောတရားကို မလွန်ဆန်နိုင်။ ၄) ငါ့အား ခပ်သိမ်းသော နှလုံးကိုပွားစေတတ်သော အဆွေအမျိုး၊ အဆွေခင်ပွန်း၊ ချစ်ကျွမ်းဝင်သူတို့နှင့် အရပ်တစ်ပါးသို့ ပြောင်းသွားသဖြင့် ရှင်ကွဲ ကွဲရခြင်းသည် လည်းကောင်း၊ ဘဝတစ်ပါးသို့ ပြောင်းသွားသဖြင့် သေကွဲ ကွဲရခြင်းသည်လည်းကောင်း ဖြစ်တတ်ချေ၏။ ၅) ငါသည် ကံသာလျင် မိမိဥစ္စာ ရှိသည်။ ကံသာလျင် အကြောင်းရင်း ရှိသည်။ ကံသာလျင် အမွေခံ ရှိသည်။ ကံသာလျင် အဆွေအမျိုး ရှိသည်။ ကံသာလျင် ကိုးကွယ်လဲလျောင်းရာ ရှိသည်ဖြစ်၏။ ကောင်းသည် ဖြစ်စေ၊ မကောင်းသည်လည်း […]
မိမိတို့ကိုယ်ကိုစောင့်သော နတ် ၁၁-ပါး။ သမန္တစက္ခုဒီပနီ ဋ – အမှတ် ဝိသဇ္ဇနာ ၂-မှ ယူသည်။ (၁) သတ္တဘာဂ နတ်- နဖူးစာကို ရေးမှတ်တတ်သည်၊ (၂) သူရဿတီ နတ်- ပညာကို ပွားစေတတ်သည်၊ (၃) သကျ နတ်- စည်းစိမ်ဥစ္စာကို ပေးစေတတ်သည်၊ (၄) မဟိရာဇာ နတ်- အိပ်မက်ကို ပေးစေတတ်သည်၊ (၅) ဝါမသူရ နတ်- နိမိတ်ကို ပြတတ်သည်၊ (၆) ဇန သူရ နတ်- အလှူပေးသည်ကို မှတ်တတ်သည်၊ (၇) ကရဝါ နတ်- ကာမသုခကို ပေးစေတတ်သည်၊ (၈) ယောတိက နတ်- သွားလေရာ လိုက်၍ စောင်မတတ်သည်၊ (၉) ကလျာဏမိတ္တ နတ်- […]
လောက၌ ဤ ပုဂ္ဂိုလ် လေးမျိုးတို့သည် ထင်ရှား ရှိကုန်၏၊ (၁) ပုဏ္ဏား ဤလောက၌ အချို့သော ပုဂ္ဂိုလ်သည် မိမိကိုယ်ကို ပူပန် ဆင်းရဲစေတတ်၏၊ မိမိကိုယ်ကို ပူပန် ဆင်းရဲစေမှု၌ အဖန်တလဲလဲ ပြုကျင့် အားထုတ်၏။ (၂) ပုဏ္ဏား ဤလောက၌ အချို့သော ပုဂ္ဂိုလ်သည် သူတစ်ပါးကို ပူပန် ဆင်းရဲစေတတ်၏၊ သူတစ်ပါးကို ပူပန် ဆင်းရဲစေမှု၌ အဖန်တလဲလဲ ပြုကျင့် အားထုတ်၏။ (၃) ပုဏ္ဏား ဤလောက၌ အချို့သော ပုဂ္ဂိုလ်သည် မိမိကိုယ်ကိုလည်း ပူပန် ဆင်းရဲစေတတ်၏၊ မိမိကိုယ်ကို ပူပန် ဆင်းရဲစေမှု၌လည်း အဖန်တလဲလဲ ပြုကျင့် အားထုတ်၏၊ သူတစ်ပါးကိုလည်း ပူပန်ဆင်းရဲစေတတ်၏၊ သူတစ်ပါးကို ပူပန် ဆင်းရဲစေမှု၌လည်း အဖန်တလဲလဲ ပြုကျင့် […]
manawphyulayကျွန်မတို့ဟာ တစ်ခါတစ်ရံမှ လုပ်သင့်လုပ်ထိုက်တဲ့ အလုပ်တစ်ခုကို မလုပ်ချင်ဘဲနဲ့ လုပ်နေကြရတယ်။ ဒါဟာ ဘာလဲဆိုတော့ ဥပမာ ကျွန်မအကျင့်ပေါ့လေ။ ကားစီးတဲ့အခါဖြစ်ဖြစ်၊ ဒါမှမဟုတ် လမ်းလျှောက်တဲ့အခါဖြစ်ဖြစ် ပုတီးစိတ်တာတို့၊ ဘုရားစာရွတ်တာတို့ လုပ်ကျင့်ရှိပါတယ်။ ဒါပေမဲ့ တစ်ခါတလေမှာ လူတွေရဲ့အမြင်ပေါ့ လေ။ အတွေးဆိုရင်လည်း မမှားပါဘူး။ ဪ သူက လူအထင်ကြီး အောင် လုပ်နေတာပဲ။ အသက်ကလေးကဖြင့် ငယ်ငယ်လေးရှိသေး တယ်စသဖြင့်ပေါ့လေ။ ဒီပြင်အတွေး ဪ သူတောင် အသိတရား ရှိရင် ငါတို့ကကော ဘာလို့မရှိရမှာလဲလို့ မတွေးကြဘဲနဲ့ ကိုယ့်အမြင်နဲ့ ကိုယ် မြင်တတ်ကြတယ်။ အဲဒီလို ကြည့်တဲ့အကြည့်ကို အရင်တုန်း ကတော့ လိုက်ကြည့်ပြီး ပုတီးစိပ်ရမှာ၊ ဘုရားစာရွတ်ရမှာ သိပ်ပြီး မဝံ့ရဲခဲ့ဘူး။ ဘေးပတ်ဝန်းကျင်က ငါ့ကို အမြင်တစ်မျိုးဘဲပေါ့။ ဒီလို အတွေးဝင်ရင် […]
ဦးေၾကာင္ၾကီးကံဆိုတာ အလုပ်လို့ လူအများ ပြောကြပါတယ်၊ အဲသည်အလုပ်ကိုပဲ ပုဂ္ဂိုလ်စရိုက်အလိုက် ကွဲပြားစွာ အဓိပ္ပါယ်ဖွင့်ပါတယ်။ ရွာထဲမှာလည်း အမြင်အမျိုးမျိုးနဲ့ပါ။ ဗုဒ္ဓဘာသာဝင် မဟုတ်သူများ၊ စူးစမ်းလေ့လာလိုသူများ၊ ဝေဖန်တိုက်ခိုက်သူလိုများအတွက်လည်း ပစ်မလွဲစတင် ဆွေးနွေးတတ်ကြတဲ့ ခေါင်းစဉ်တခု ဖြစ်လေ့ရှိပါတယ်။ စာပေကျမ်းဂန်များ၊ သမထအမြင်သန်သူများ ကိုယ်တွေ့တွေမှာ ရှေးဘဝနောက်ဘဝ၊ ငရဲ နတ်ပြည် စတာတွေကို အတိအကျ ဆိုလေတော့ ဗုဒ္ဓဘာသာဝင် အများစုဟာ ကံဆိုတာကို အတိတ် ပစ္စုပ္ပန် အနာဂတ်တို့နဲ့ ယှဉ်တွဲလက်ခံကြပါတယ်။ တဖက်မှာလည်း ကံသည် ပစ္စုပ္ပန်အလုပ်လို့ ယုံကြည်သူ ကမ္မပစ္စုပ္ပန်ဝါဒီများလည်း ထုနဲ့ဒေးပါ။ အတိတ်ကံ အစွန်းရောက်များက ဘာဖြစ်ဖြစ် အတိတ်ကံကို ပုံချလေ့ရှိပြီး ပစ္စုပ္ပန်အစွန်းရောက်တွေကတော့ လက်ရှိဖြစ်တည်မှုကိုသာ လက်ခံကြပါတယ်။ ထင်ရှားတဲ့ ကမ္မဌာန်းဆရာတော်များရဲ့ သွန်သင်ချက်တွေမှာတော့ အတိတ်ကံရဲ့ လွှမ်းမိုးမှုကို ပိုအလေးထားကြောင်း တွေ့ရမှာဖြစ်ပါတယ်။ […]
Yin Nyine Nwayကိလေသာ အကျဉ်း(၁၀)ပါး ၁- လောဘ = လိုချင်တပ်မက်ခြင်း ။ ရာဂ က တရားကိုယ်အားဖြင့် လောဘမှာ ပါပါတယ်။ ၂- ဒေါသ = အမျက်ထွက်ခြင်း ။ ( စိတ်ထဲမှာ တနှံ့နှံ့နဲ့ အသားထဲဆူးဝင်သလို မျက် နေတာ ၊ စိတ်ထဲမှာပဲ တင်းပြီး မပေါက်ကွဲသေးတဲ့ အဆင့် ၊ physically ဘာမှ မလုပ်သေးတာကို ကောဓ (အမျက်) လို့ ခေါ်ပါမယ် ။အဲဒီ ကောဓ အပြင်ထွက်ပေါက်ကွဲရင် ဒေါသ ဖြစ်ပါတယ်။ ဒါကြောင့် ကဏ္ဍဇာတ်တော်မှာ ကဏ္ဍရသေ့ကြီးက ကောဓ မဖြစ်ရပါလို၏ ၊ ဒေါသ မဖြစ်ရပါလို၏ လို့ ခွဲပြီး ဆုတောင်းအဓိဌာန်ပြုပါတယ်။) ၃- မောဟ = […]
ashinindakaအနော်ရထာမင်းလဲ ရှင်အရဟံကို မြင်တော့ ဒါမျိုးကိုယ်တော် အရင်တစ်ခါမှ မမြင်ဘူးတော့ အတော်ထူးဆန်းနေတာပေါ့။ ရှင်အရဟံကလည်း သွားတဲ့နေရာ၊ လာတဲ့နေရာ၊ ပြောတဲ့နေရာ ဆိုတဲ့နေရာတွေမှာ အတော်လေးကို ဣန္ဒြေရရ သိက္ခာရှိရှိ တည်တည်ငြိမ်ငြိမ်ရှိပုံပေါက်ပါတယ်။ အနော်ရထာမင်းက သူကိုးကွယ်နေတဲ့ အရည်းကြီးရဟန်းတွေနဲ့ ရှင်အရဟံကို ချိန်ထိုးကြည့်ပုံပေါက်တယ်။ အရည်းကြီးရဟန်းတွေကို အဲ့ခေတ်က ရှင်မထီးလို့ခေါ်ပါတယ်။ စာအုပ်တစ်အုပ်ထဲမှာ ဖော်ပြထားတဲ့ ရှင်မထီးရဲ့ပုံပန်းသဏ္ဌာန်က “ရှေးအတီတွေ၊ ပုဂံပြည်တွင်၊ ဆံကေသာ လက်လေးသစ်၊ မုဆိတ်မွေး ဗလပြစ်၊ မဲညစ်သည့် စီဝရံနှင့်၊ တာတေလံ အကျင့်ဆိုးသော၊ ရှင့်သိုးတကာ့ခေါင်ထီး၊ ရှင်မထီး” တဲ့။ ရှင်မထီးဆိုသူ အရည်းကြီးတွေက ဆံပင်ကို လက်လေးသစ်လောက်ရှည်အောင်ထားလေ့ရှိတယ်တဲ့။ မုဆိတ်မွေးက ဗလပြစ်နဲ့။ စီဝရံဆိုတာက ပါဠိစကား၊ မြန်မာလို သင်္ကန်း။ ဒါ့ကြောင့်သူတို့ဝတ်ဆင်တဲ့သင်္ကန်းက မဲညစ်ညစ်အရောင်ရှိတဲ့သင်္ကန်း။ အခုခေတ်တောင် တချို့ဆရာတော်တွေ ဒီလိုသင်္ကန်းဝတ်တာတွေ့ဘူးတယ်။ […]
မြတ်စွာဘုရားလက်ထက်တော်က သူဌေးကြီးတစ်ယောက်ရှိပါတယ်။ သူက ” နေ့တိုင်း ကုသိုလ်ဖြစ်စေရမယ်” လို့ အဓိဌာန်ပြီး ရဟန်းသံဃာတော ်တွေကို အိမ်မှာ ဆွမ်းခံကြွစေပါတယ်။ ဒီလိုနဲ့ ဆွမ်းလောင်းလှူလာလိုက်တာ ကာလတစ်ခုမှာတော့ သူတို့ရက်ကွက်ကို သူခိုးသူဝှက်တွေ မကြာခဏ လာလာကပ်လာပါတယ်။ ဒါကြောင့် ဇနီးလုပ်သူက အိမ်ခြံဝင်းတံခါးကို အမြဲပိတ်ခိုင်းထားလိုက်ပါတယ်။ ဒီတော့ ဆွမ်းခံကြွလာတဲ့ ရဟန်းသံဃာတော်တွေက ပိတ်ထားတဲ့ တံခါးကိုကြည့်ပြီး ပြန်လှည့်သွားကြပါတယ်။ ပထမတော့ အိမ်ရှင်သူဌေးကြီးက စီး့ပွားရေးအလုပ်တွေနဲ့ ရှုတ်နေတဲ့အတွက် သတိမထားမိပါဘူး။ တစ်နေ့ အလုပ်အားတဲ့ရက် သံဃာတော်တွေ ကြွမလာတာ တွေ့တာနဲ့ အိမ်ရှင်ဇနီးကို မေးကြည့်ပါတယ်။ ” ရှင်မရေ အိမ်မှာ သံဃာတော်တွေကော နေ့စဉ် ဆွမ်းခံကြွရဲ့လား” ” အခုတလော မကြွဖြစ်ကြပါဘူး” ”ဟင် ဘာဖြစ်လို့လဲ” ” အခုတလော ရက်ကွက်မှာ […]
အရှင်ဘုရား ရဟန်းတော်များ ဆေးရုံဆေးခန်းများသို့ တက်ရောက်ကုသရာ၌ ဆရာဝန်မ၊ သူနာပြုဆရာမများက သွေးစမ်းခြင်း၊ သွေးချိန်ခြင်း၊ စသည်ပြုရာ ၎င်းတို့နှင့် ရဟန်းတော်များ ထိတွေ့ကြမြဲဖြစ်ပါသည်။ ထိုကိစ္စ၌ ရဟန်းတော်များ အာပတ်သင့်၊ မသင့် အပြစ်ရှိ၊ မရှိ သံသယရှိပါသဖြင့် ဖြေရှင်းပေးတော် မူစေလိုပါသည်ဘုရား၊ တပည့်တော် ဃောသိက သံတွဲ- ရခိုင်ပြည်နယ်။ သာမန်အားဖြင့် ရဟန်းတော်များသည် မာတုဂါမများနှင့် ထိတွေ့ခြင်း၊ တိုးဝှေ့ခြင်း၊ မပြုမိအောင် ရှောင်ကြဉ်ရပါသည်။ ရဟန်းများနှင့် မာတုဂါမတို့ ထိတွေ့တိုးဝှေ့၍ သာယာမိလျှင် အပြစ်ရှိသည်ဟု သိမှတ်ထားကြသည်။ ကာယသံသဂ္ဂ သိက္ခာ ပုဒ်အရ အာပတ်သင့်လျှင် ဂရုကအာပတ် သံဃာဒိသိသ် အာပတ်မျိုးဖြစ်သဖြင့် သာမန်ဒေသနာကြား အာပတ်ဖြေရုံနှင့်မရ၊ ထုံးစံရှိသလောက် ရက်ချိန်ယူ၍ ပရိဝါသ်မာနတ် ဆောက်တည်ရသည်။ အမ္ဘာနတံဆောင် ရသည်။ ထို့ကြောင့် ရဟန်းတော် […]
အသောကမင်းကြီးရဲ့ ကျေးဇူးနဲ့ ဘီစီ ၂၃၅ ခန့်မှာ ဗုဒ္ဓဘာသာမြန်မာနိုင်ငံကို မွန်ပြည်နယ် သထုံတဝိုက်ရောက်လာတယ်ပဲ ဆိုပါစို့။ အဲ့ဒီအချိန်ကစပြီး သထုံတဝိုက် ဗုဒ္ဓဘာသာ အတော်စည်ပင်ပြန့်ပွါးခဲ့ပုံပေါ်ပါတယ်။ ဒါ့ကြောင့် သထုံဒေသမှာရှိတဲ့ မွန်လူမျိုးတွေဟာ မြန်မာနိုင်ငံအလည်ပိုင်းနဲ့ အထက်ပိုင်းမှာရှိတဲ့လူမျိုးတွေထက်စောပြီး ဗုဒ္ဓဘာသာအရသာနဲ့ ဗုဒ္ဓဘာသာကျင့်စဉ်တွေကို သုံးဆောင်ခံစားကျင့်သုံးခွင့်ရခဲ့တယ်လို့ မှတ်ယူနိုင်တယ်။ ဗုဒ္ဓဘာသာနဲ့ဆက်စပ်တဲ့ယဉ်ကျေးမှု ဓလေ့ထုံးစံများ၊ စာပေများကို သထုံတဝိုက်မှာရှိတဲ့ မွန်လူမျိုးတွေက အရင်ကျင့်သုံးခွင့်ရတဲ့အတွက် ဗုဒ္ဓဘာသာယဉ်ကျေးမှုအဆင့်အတန်း၊ စာပေမြင့်မားမှုမှာ သူတို့က ရှေးပိုကျတယ်လို့ ဆိုနိုင်ပါတယ်။ လူနဲ့သူနဲ့တူအောင်နေနိုင်တာ သူတို့က ပိုစောတယ်လို့ဆိုရမယ်။ ဒါ့ကြောင့် အညာသားရှင်ဘုရင် အနော်ရထာတို့ မွန်ဘုရင် မနူဟာမင်းဆီသွားပြီး ပိဋကတ်သုံးပုံတောင်းတော့ “မင်းတို့လိုအရိုင်းအစိုင်းတွေနဲ့ ပိဋကတ်နဲ့လားလားမှ မထိုက်” လို့ ပြောလွှတ်လိုက်တာဖြစ်မယ်။ ထား။ ဒီနေရာမှာ ပြောချင်တာက သထုံတဝိုက်မှာ အသောကမင်းလက်ထက်ကစပြီး ဗုဒ္ဓဘာသာစတင်ရောက်ရှိထွန်းကားလာတယ်လို့ ပြောလိုရင်းဖြစ်တယ်။ နောက်ပိုင်းနှစ်အတန်အကြာ […]