မပြီးဆုံးနိုင်သော ပုံပြင် တစ်ပုဒ် ကန်စပ်နဘေးက ဒီဆိုင်လေးကို ကျွန်မ မရောက်ဖြစ်ခဲ့တာ နှစ်နှစ်နီးပါးကြာခဲ့ပါပြီ။ ယခင်ကတော့ ဒီဆိုင်ကလေးက Tourist တွေလည်း အစားများပြီး၊ အစားအသောက် ကောင်းလွန်းတာကြောင့် ကျွန်မတို့မိသားစု အပတ်စဉ်လိုလို၊ တခါတရံ တစ်ပတ် နှစ်ရက်လောက်လိုလို ရောက်ဖြစ်ကြပါသည်။ ဒါပေမယ့် နောက်ပိုင်း စင်တင်တေးဂီတနဲ့ တွဲလိုက်တော့ ပိုမိုစည်ကားလာပြီး လူလည်း ပိုများလာတာကြောင့်ရယ်၊ မျက်စေ့နည်းနည်း ရှုပ်လာတာရယ်၊ တချို့တချို့သော မိန်းကလေးတွေနဲ့ အမျိုးသားတွေရဲ့ နေပုံထိုင်ပုံတွေရယ်ဟာ ကျွန်မရဲ့သားအတွက် စပ်စုစရာလေးတွေ ဖြစ်လာတာတွေ ရယ်ကြောင့် ကျွန်မ မရောက်ဖြစ်တော့ပါ။ ဒီနေ့တော့ သူငယ်ချင်းက သူ့ရဲ့ မင်္ဂလာဧည့်ခံပွဲအပြီး အရင်းနှီးဆုံး သူငယ်ချင်းတွေကို ပွဲလေး တစ်ပွဲလုပ်ပေးတော့ ကျွန်မ ဒီဆိုင်လေး ကို ပြန်ရောက်လာမိပါတယ်။ ကျွန်မကိုတွေ့တယ်ဆိုရင်ပဲ ဆိုင်မှ စားပွဲထိုးကောင်လေးတွေက […]

သူငယ်ချင်းတစ်ယောက် မိတ်ဆက်ပေးလို့ ဒီ မန်းဒလေး ဂဇက် ကိုဝင်ဖတ်ကြည့်ပီး တစ်ယောက်ရေးထားတာကို ကျန်တဲ့သူတွေ မန့်ကြ ၊ ပြန်ဖြေကြနဲ့ ပျော်ဖို့ကောင်းသလို တချို့ပို့စ်လေးတွေကလည်း အန်တာတိန်း ဖြစ်လို့သဘောကျနေတာကြာပါပီ..အလုပ်တစ်ဖက်နဲ့မို့မဝင်ဖြစ်ခဲ့ပါ။ဒီဇွန်လမှပဲ ဝင်ဖြစ်ခဲ့ပါတယ်….စာရေးဆရာ၊ကဗျာဆရာ မဟုတ်ပါ…ပို့စ်တင်၊မန့်ကြ၊အဲဒါလေးကိုပျော်တာနဲ့ စည်းကမ်းချက်လေးတွေဖတ်ပြီး မတက် တတက် နဲ့ မတောက် တခေါက်လေး ဝင်ရေးမယ်ပေါ့..ဒါပေမယ့် မရဲတာနဲ့ ဒီမန်းတလေး ဂဇက် မှာရှိတဲ့ ရွာသူ၊ရွာသားတွေနဲ့ ခင်မင်အောင်ဆိုပီး အရင် လူလက်ခံလောက်မယ့်ပို့စ်လေးတွေကို အရင်တင်ကြည့်တာပါ…ကိုယ်ပိုင် ရေးထားတဲ့ ကဗျာ၊စာလေးတွေတော့ ပီးမှပဲ တင်မယ်လေဆိုပီး အရင်ရင်းနှီးအောင်လုပ်တာပါ…ဒါပေမဲ့လည်း ဆရာ့ဆရာမဂျီးများ တချို့ တချို့ပေါ့လေ အသစ်လေးတွေကို လက်တွဲမခေါ်ပဲ အကောင့်သစ်တွေနဲ့$ဖောင်းထုပါတယ်…ပို့စ်တွေ လိုက်ဖတ်ကြည့်တော့ ဘယ်သူ၊ဘယ်သူဆိုတာ ရိပ်မိသလိုလိုပါပဲ…:) လယ်တီဆရာတော်ဘုရားကြီးရဲ့ ကဗျာလေးကောင်းလို့ ဖတ်စေချင်တဲ့စေတနာပါရှင့်….ပိုက်ဆံ 200 ကြောင့်မဟုတ်ပါ….အဲဒီနေ့က အလုပ်မှာ အဆင်မပြေမှုလေးတွေ ရှိလို့ […]