ကိုေပါက္(မႏၱေလး)” နောက်ဆုံးစကား” အလုံးစုံ ပျက်စီးခြင်းရဲ့အဆုံး သုံးမရ ပြင်မရ ဒီဘဝရောက်မှတော့ သံယောဇဉ်တွေ အစိမ်းလိုက်ဖြတ် ပြတ်သားစွာ အားလုံးရပ် ငါ့ကိုချန်ထားခဲ့ပါတော့။ ကိုပေါက်လက်ဆောင်အတွေးစဉ် ၂၈၇၁၆
DEPARKO DEPARKOပန်းခရေ နွမ်းကြေလို့ မြေမှာခ အလွမ်းပြေ နမ်းခြေဘို့စိတ်မကူး ရူးတယ်လို့ဆိုခြင်ဆို ညိုယောင်ဖန်မိုးတိမ်ပြိုမလား လွမ်းအောင်ဖန်ပြုရက်နိုင်အားတယ် ချစ်သူကြိုက်တဲ့ခရေနံ့ မိုးရနံနဲ့ရောယှက် လေပြေမှာသက်ဆင်း ပျိုမြစ်ခြင်းတွေစွန့်ခွာ ရင်ထဲမှာဗလာအသိနဲ့ စွဲညိတဲ့ချစ်သက်လျာ မျက်ဝန်းမှာခိုတွဲမိုးရေစက်လေလား အခြေမခိုင် မပိုင်လို့စွန့်ခွာ အပြစ်မမြင်နိုင်ရှာသူမောင့်ရင်မှာတော့ ခရေမြင်တိုင်းသတိရ ငယ်ရုပ်လွှာရင်မှာညိတွယ်ကာဖြင့် ပြုံးရယ်ကာရွှင်မြူးသံမည်တော့ ကျောင်းသွားသူ ပျိဖြူငယ်တသိုက်က ပဋေဟိအဖြေရှာ သက်ကြားအိုကြည့်ကာဖြင့် ရယ်လို့မဆုံး
“စင်ကြယ်သော အေးသော” ဘာမှ မသိ ဘာမှ မရှိ မာန မသိ မာန မရှိ တပ်မက်ခြင်း မသိ တပ်မက်ခြင်းမရှိ မနာလိုခြင်း မသိ မနာလိုခြင်း မရှိ အပူ မသိ အပူ မရှိ ထို့ကြောင့် စင်ကြယ်ခြင်းအတိ ငြိမ်းချမ်းပါဘိ။ ကိုပေါက်လက်ဆောင်အတွေးစဉ် 19716
“ဘထက်ချိုင့် (ဗ)” ပုရွက်ဆိတ်အုံ တုတ်နဲ့ထိုး ရှင်တော်တော်ဆိုး။ ပျားအုံကို တုတ်နဲ့ဆွ ရှင်တော်တော် အ။ ခါချဉ်အုံ တုတ်နဲ့ရိုက် ရှင်တော်တော်မိုက်။ ဟိုဝင်တိုက် ဒီဝင် တိုက် တကယ်တော့ ရှင်ဟာ ဘထက်ချိုင့်။ ကိုပေါက်လက်ဆောင်အတွေးစဉ် 10716
“ကြောင်ချီးဇာတ်ရှုပ်” ကြောင်ချီးဆိုတာ ပျော့ပျော့လေးနဲ့နံတာ လူတိုင်းသိတယ်။ အဲဒီကြောင်ချီးကိုမှ နံမှန်းသိရဲ့နဲ့ ပယ်ပယ်နယ်နယ် မက်မက်စက်စက် စားချင်တဲ့ကောင်တွေ လဲတပုံတပင်ရှိတယ်။ ခက်တာက သူဘာသာသူ ကြောင်ချီးကြိုက်လို့စားတာက ကိစ္စမရှိဘူး။ ကြောင်ချီးကိုင်ထားတဲ့လက်နဲ သူများတွေကိုလာ လာကိုင်တော့ အားလုံးကြောင်ချီးနံ့ စွဲကုန်တာပေါ့ဗျာ။ အဲတော့ ကြောင်ချီးကို ကိုယ်ကြိုက်ရင်ကိုယ်စား သူများတော့လိုက်လိုက်ပြီး မကိုင်နဲ့ မထိနဲ့လို့ပြောချင်ပါသဗျာ။ ကိုပေါက်လက်ဆောင်အတွေးပါးပါးလေး ၁၀၇၁၆
“ဘဝခရီးသွား” လှေလေးတစ်စီးနဲ့ ခရီးအသွားမှာ တခဏအတွက် နေရာ ရ သူရ မရသူ မရ ထသူ ထ ထိုင်သူ ထိုင် ရပ်သူ ရပ် စောင့်သူ စောင့် အလှည့်နီးသူ နီး အလှည့်ဝေးသူ ဝေး ငေးသူ ငေး မျှော်သူ မျှော် တစ်ချိန်တော့ လိုရာရောက်မယ်ဆိုတဲ့ မျှော်လင့်ချက် ကိုယ်စီ နဲ့ပေါ့။ လူ့ဘဝ ဆိုတာ မရေရာခြင်းတွေကို ယုံစား အချိန်များကို အရင်းအနှီးလုပ် မသေချာတဲ့ မရေရာခြင်းတွေကို လောင်းကြေးထပ် ရပ်တန့်မရနိုင်တဲ့ အိပ်မက်တွေကို အဖော်ပြုရင်း တစထက် တစ လုံးပါး ပါး အစားထိုးမရတဲ့ နုပျိုခြင်းတွေကို မသိမသာ ချန်ထား အဆုံးသတ်မှာ ဘာမှမကျန် ဗလာချန်ထားခဲ့ရတာလေ။ […]
” ကြာ ” ကန်ရေပြင်ထက်မှာ ကြာ လှပစွာ။ ငါတို့ရင်ထဲမှာ ကြာ မောလှစွာ။ ကိုပေါက်လက်ဆောင် အတွေးစဉ်။ ၄၇၁၆
alinsettအခု ရက်တွေထဲ… ကိုယ့် စိတ်ထဲမှာ ကဗျာအတွေး စာအတွေးတွေနဲ့ တဝေဝေ…. တစ်ခုခု မြင်/တွေ့/ကြား/သိ တာနဲ့တင်…ကဗျာ စပ်ပြီး ချရေးချင်နေတော့တာပဲကွယ်…။ ကိုယ့် သွေးကြောထဲမှာ စီးနေတဲ့ ကဗျာပိုးတွေ…ထကြွသောင်းကျန်းလာပြီထင်ရဲ့….။ ကိုယ်တွေးမိသမျှထဲက တချို့အတွေးတွေကို ကဗျာအဖြစ် ချရေးမယ်ဆိုပြီး… စာရွက်/ဘောလ်ပင် ယူ…ရေးမဟဲ့….ပြင်တော့…. ကကြီးလေးတစ်လုံးတောင် ထွက်မလာတော့ဘူး။ ဘာဖြစ်တာပါလိမ့်…. ဒီအတွေးကို ကဗျာစပ်လိုက်လို့ကတော့ကွာ….ဆိုပြီး အတွေးထဲမှာ တွေးမိ/တေးမိတာတွေမှ အများကြီး… တကယ့်တကယ်ကြီး ချရေးမယ်ပြင်တော့…ဘယ်က စရေးလို့ ရေးရမယ်မသိ…။ အတွေးတွေကပဲ…တစ်ဖျပ်ဖျပ် ဖြစ်/တည်/ပျက် ကုန်တာလား… ဖျတ်ခနဲ ဖျတ်ခနဲ ဖြစ်/တည်/ပျက်သွားတဲ့ အဲ့ဒီအတွေးတွေနောက်ကို သိမှုအာရုံက လိုက်ပါပြီး- မဖမ်းဆုပ်နိုင်လို့လား… ကိုယ်ကလည်း ကဗျာဆိုရင်… ဟိုရှေးရှေ့က ဆရာကြီးတွေရေးသလိုမျိုး…. .ရေးချင်တဲ့ အကြောင်းအရာကို စိတ်မှာမှတ် လက်လေးချောင်းထောင်… ကာရန်နဲ့နဘေကိုပေါင်း၊ ပေါင်းလို့ရတာကို ဖတ်လို့ကောင်းအောင် […]
ယာယီ ကန်ရေပြင်ထက် ခဲကျ ရေပွက်ထ ခဏ လူ့ဘဝနဲ့ တူလေစွ ကိုပေါက်လက်ဆောင်အတွေးစဉ် ၃၀၆၁၆
“ပုန်းနေတဲ့ အလှတရား ” ဘဝဆိုတာ အမြဲသာယာနေတာတော့မဟုတ်ဘူးလေ။ ချစ်ခြင်း မုန်းခြင်း ခြင်းပေါင်းများစွာနဲ့ ပွေလိမ်တုပ်။ ရှုပ်သလိုလိုနဲ့ ရှင်း။ ရှင်းသလို လို နဲ့ ရှုပ်။ မြုတ်ကွယ်နေတဲ့ အလှတရားကို မြင်အောင်ကြည့်နို်င်မှ စိတ်ချမ်းသာပါမယ်။ ကိုပေါက်လက်ဆောင်အတွေးစဉ် 28616
“မဲ့” ဘဝအထွေထွေမှာ တချို့က နေစရာမဲ့ တယ်။ တစ်ချို့ က စားစရာမဲ့တယ်။ တစ်ချို့က အသပြာမဲ့တယ်။ တစ်ချို့က ဂုဏ်မဲ့တယ်။ တစ်ချို့က သိက္ခာမဲ့တယ်။ တချို့က အရှက်မဲ့တယ်။ တစ်ချို့က သစ္စာမဲ့တယ် တစ်ချို့က ခံစားချက်မဲ့တယ်။ တစ်ချို့က ကိုယ်ချင်းစာတရားမဲ့တယ်။ တစ်ချိိုက ကိုးကွယ်ရာမဲ့တယ်၊ တစ်ချို့က အတွေးအခေါ်မဲ့တယ် တစ်ချို့က အဆင်ခြင်မဲ့တယ် တစ်ချို့က အကြောက်တရားမဲ့တယ် တစ်ချို့က …………. တစ်ချို့က ……………… သူများတွေကိုသာစဉ်းစား ငါကိုယ်တိုင်ကရော ဘာတွေများမဲ့နေသလဲ တွေးရင်းတွေးရင်း မူးချာပါတ်ချာလည်။ ကိုပေါက်လက်ဆောင်အတွေးစဉ် ၂၅၆၁၆
ေတာတြင္းေပ်ာ္ဆိုင်းဘုတ်တွေသာ ယိမ်းထိုးကခုန်နေကြတဲ ့ မြို ့ကလေးက ရောဂါအစုံစုံကို ဆေးတစ်ဖုံနဲ ့ ပျောက်စေမတဲ ့လေ … အကျရည်တစ်ခွက်နဲ ့ လွတ်လပ်စွာ အနည်ထိုင်တတ်ခဲ ့သူတွေ ခုတော ့လည်း … Ready made တွေကြား အိပ်မက်တွေက ယက်ကန်ယက်ကန် … အောက်ဈေးမိခဲ ့သတဲ ့ … လူရွှင်တော်တစ်ချို ့ဟာ ပြက်လုံးဟောင်းတွေ ပြန်လည်ဆန်းသစ်ဖို ့ သချင်္ာဘုတ်အုပ်ကိုင်ရင်း ငိုက်မြည်းနေကြပြန်ရော … စီးကရက်ငွေ ့နဲ ့အတူ ဖောင်းပွစကားလုံးတွေ ရောယှက်မိတော ့ ဟို … ဂျော်ကာကြီးခမျာ ဟန်ဆောင်ကလေးမှ မလုပ်တတ် သံလွင်ခက်ကို ဘေးချ ငုတ်တုတ် ထိုင်မေ ့သွားရှာတယ် … ဒါနဲ […]
အေတြးေလးဆန္ဒနဲ့ဘဝထပ်တူကျရင် အညတရဆိုတာဘယ်ရှိပါ့မလဲ ကိုယ့်လိပ်ပြာကိုယ်တောင် မနည်းလုံအောင်ထိန်းတဲ့လောကမှာ ခဏခဏအမှားတွေလည်းများခဲ့လေရဲ့။ မကြားတကြားပုတ်ခတ်မှုတွေကြားလည်း အမှားမှားအယွင်းယွင်းလဲပြိုဖူးတယ် ဘဝဟာခဏဆိုတာလည်းသိရဲ့ ထိုခဏဆိုတဲ့အရာတွေကြားထဲ . . . ကြုံဖူးပါရဲ့ . . . တစ်ဘဝစာလို့ယူဆထားပေမယ့် ခဏလေးနဲ့နှုတ်ဆက်ရတဲ့အခိုက်အတန့်တွေ ဝေးကွာမှုတွေကိုတော့ခြေရာကောက်မနေတော့ပါဘူး တွေးနေတာတစ်ခုက . .အတ္တတွေရဲ့အထုပ္ပတ္တိ ဟုတ်တိပတ်တိတွေးကြည့်တော့ . . . အတ္တဆိုတာ တခါတခါ တော့ချိုမြိန်တတ်တာပဲလေ ဘဝဆိုတဲ့ဝေါ ဟာရကြား .. ဖြစ်သင့်တာတွေရွေးချယ်ကြတဲ့လောကမှာ ဖြစ်ချင်တာတွေကပျက်ရယ်ပြုခြင်းခံကြရတယ်။ ဆန္ဒဆိုတာ အိပ်မက်ဖြစ်နေရင်တောင် အိပ်မက်မက်နေသရွေ့ဆန္ဒတွေအသက်ရှင်မယ်။ စိတ်ဟာ ကိုယ်မဟုတ်တော့ လျှောက်ချင်တဲ့လမ်းကစမ်းတဝါးဝါး တခမ်းတနားမရှိတဲ့ ဘဝတွေကိုလည်း ပန်းများလို လန်းဆန်းစေချင် .. . . . လမ်းမှားတွေကိုမလျှောက်မိဖို့လည်း ဆုတောင်းပေးမိရဲ့ . . . တစ်ခါတစ်ခါတော့ . […]