ခင္ခ” ကျွန်ုပ်အတွက်တော့ ကဗျာတစ်ပုဒ် ရခဲ့သည် “ တစ်ရံရောအခါ ပြည်ဗာရာဝယ် သဌေကြွယ်သား သူဌေးသားသည် အစချီလို့ ကျက်မှတ်ဖူးခဲ့ ကဗျာဇာတ်တွင် မိဘငွေကြေး ထိုင်ခါသုံးလို့ စီးပွားမရှာ နေသည့်အခါဝယ် ရွာမှထွက်ကာ တောမှာသေသည် ကောင်သေလင်းဒ စားလေသည်။ ဟိုအရင်ငယ်စဉ် ကလေးဘဝရွယ်က ကျောင်းစာမှာကျက် အာဂုံဖက်လို့ နုတ်တိုက်ရွက်ဆို မှတ်ခဲ့ထိုကြောင့် ယခုအမတ်များ ချမ်းသာများတော့ သူတို့သားသမီး တောမှမသေဖို့ ရှေ့ကိုမျှော်တွေး ထောက်ပံပေးမည် နိုင်ငံလုပ်ငန်း လုပ်ကွက်များကို သူ့သားသမီးစံ အမည်ခံလို့ ကုမ္မဏီများစွာ ပိုင်ဆိုင်ကြရှာ ငယ်ကကျက်စာ ကြေလှစွာနဲ့ လိုက်နာကျင့်သုံး ကြပေသည်။ ဒါကိုမြင်၏ ကြားလေမိသော် အဖွားအိုတစ်ယောက် ဆိုလှရွတ်သည် သူကုသိုလ်ကံနဲ့သူ ဖြစ်လေသည်။ ဒါကိုမြင်၏ ကြားလေမိသော် ပြည်သူတစ်ယောက် […]
black chaw“သိတ်တော်လာသူကို ဘုရားသခင်က ပြန်ပြန်ခေါ်တတ်တယ်။ အရမ်းတော်အောင် မလုပ်နဲ့ကွ” ဟု ပုသိမ်သား ပန်းချီဆရာတစ်ယောက်ကပြောခဲ့တယ်ဆိုလား စာအုပ်တစ်အုပ်ထဲ ဖတ်ခဲ့ဘူးပါတယ်။ ဟိုးရှေးရှေးတုန်းကပေါ့။ အဆိုတော်လုပ်တော့မယ့် လေးဖြူက သူ့သီချင်းရေးဆရာ ကဗျာဆရာ ကျော်အောင်သစ် ကို ပြောခဲ့ဖူးသတဲ့။ “ဟေ့ကောင် မင်း…ထူးအိမ်သင်ဆိုတဲ့ နာမည်ကွာ၊ ငါကတော့ အမြဲတမ်းစဉ်းစားမိတယ်။ ထူးအိမ်သင်ဆိုတော့ HAT ကွ။ HAT ဆိုတာ သူများခေါင်းပေါ်မှာ အမြဲတမ်းရှိနေတာကွ” ဟူလို။ အခုတော့ HAT ဆိုတဲ့ ထူးအိမ်သင် ရော KAT ဆိုတဲ့ ကျော်အောင်သစ် ရော နှစ်ယောက်စလုံးကို သိတ်တော်လို့ ဆိုပြီး ဘုရားသခင်က ပြန်ခေါ်သွားခဲ့ပြီးပြီ။ လေးဖြူ အပြောအရ ထူးအိမ်သင် ဆိုတာ ဦးထုပ်လေး ပေါ့။ ကျွန်တော်တို့ ခေါင်းပေါ်မှာ အမြဲတမ်းရှိနေမယ့် ဦးထုပ်လေးပေါ့။ […]
manawphyulayနှလုံးသားဆိုတာ ချစ်ဖို့အတွက်ပါလာတာ မဟုတ်ရင် ခံစားတတ်တဲ့ ကိုယ့်ရင်ထဲ မင်း ဝင်လာခဲ့မှာ မဟုတ်ပါ။ အခုတော့… စိတ်ကူးပင်လယ် အတွေးနယ်ထဲ အလည်ဝင်ရောက် သတိရခြင်းများစွာနဲ့ တမ်းတနေတဲ့သူအတွက် လမင်းကို မျှော်ငေး ကြယ်တွေကို ရေတွက် အိပ်ပျက်မိတဲ့ အချိန်တိုင်း အတွေးကမ္ဘာထဲမျောနေခဲ့ အချစ်ကို ကိုးကွယ် မေတ္တာကို တန်ဖိုးထား သစ္စာကို လေးစားတဲ့ လူသားအဖြစ် မင်းရဲ့ရှေ့မှာ ရပ်ချင်ပါရဲ့ ဒါပေမဲ့… မာနကို စိန်စီ အသည်းနှလုံးကို အကျဉ်းချ မေတ္တာကို သိုဝှက် ခံစားတတ်တဲ့ နှလုံးသားမှာ ဒဏ်ရာများနဲ့ လွမ်းရင်း မုသားပြုငြား မေ့မသွား နှောင်တိုးရစ်ငင် သံယောဇဉ်…. မနောဖြူလေး ခံစားသီကုံးသည်။
alinsett” စဉ်းစားတွေးကြည့် “ မြူနှင်းတွေက ထူလှသည် တဖွဲဖွဲနဲ့ မြေသက်ဆင်း နံနက်ခင်းရဲ့ လေပြေအသွင် အေးလှပေါ့ ချမ်းလှစွာအင် ဟိုတုန်းက ဆောင်းအခါပင်။ မြူနှင်းတွေက ဘယ်မှာလဲ လေပြေအေးလည်း မရှိလေဘဲ ဆောင်းတွင်းအခါ ပြက္ခိန်မှာ ဖော်ညွှန်းလအရ သိရတာ ဖောက်ပြန်ပ ရာသီဥတုရာ။ ရော်ရွက်ဝါတွေ မြေခလို့ နွေဘဝသို့ ရောက်လေပြီ အရင်နှစ်နွေထက် ပိုလေမည် ပူချက်ကတော့ စွမ်းလောက်သည် တစ်နှစ်ထက်တစ်နှစ် ပိုပူလှတာ ဖောက်ပြန်ပ ရာသီဥတုရာ။ ဟိုတုန်းက မိုးရွာထဲ ဆော့ကစားကာ မြူးလှမြဲ မိုးအေးအေးနဲ့ ဆောင်ခြုံကွေး ရာသီဥတုက သာယာသေး ခုများတော့ မိုးရွာဟန် ကြားရရင် မချမ်းမြေ့ပြန် နောက်ဆက်တွဲ မုန်တိုင်းများ ပါလေများ စိုးရိမ်သွား […]
” ပြယုဒ်သုံးလီ “ ရော်ရွက်ဝါတို့ လေမှာလွင့်ကာ မြေပြင်သက်ဆင်း ကြွေကျခြင်းက နွေရာသီ၏ ပြယုဒ်ပါ့။ နောက်တောင်ဆီက မဲမှောင်ကာညို ထစ်ချုန်းကာလျှပ်စီး မြေပြင်သို့ရွာကာချ မိုးရာသီ၏ ပြယုဒ်ပါ့။ အေးလှတဲ့လေညှင်း မြူတွေရယ်ပိတ်တင်း ငွေနှင်းတို့ဖွဲဖွဲကျ ဆောင်းရာသီ၏ ပြယုဒ်ပါ့။ ပြယုဒ်သုံးလီ လှည့်ကာပတ်ပြီ တစ်နှစ်ပြည့်ပြီဆိုကြသည်။ ခင်ခ။
ကာရံထက်ကောင်းကင်မှာ အရိပ်ဆိုးတို့ ကြီးစိုးနေကြတယ် အခိုးအငွေ့တန်းလေးပေါ့ တစ်ရွှေ့ရွှေ့နဲ့ တိမ်တိုက်ထက်မှာနေရာယူနေတယ် အပြုံးအရယ် ကင်းမဲ့လို့ အသက်မဲ့နေတဲ့ ငါ့၏စိတ် အတွေးတစ်စ ခြေချပြီလေ ဟိုအဝေးသူ လူတစ်ချို့ မျက်ရည်စတွေ စို့နေကြတယ် လက်ပြကာနှုတ်ဆက်သူလည်း အမုန်းတွေကင်းမဲ့လို့ ငါလေ လွှင့်မျောရင်း ကြည့်ခဲ့ဖူးတယ် ခွဲခွာခြင်းတစ်ခြားတစ်ဘက်မှာ အားငယ်စိတ်တွေနဲ့ ရှင်သန်နေကြတယ် အလင်းရယ် ဖျော့တော့တော့ရယ်ပါ ခုတော့ ခုတော့လေ ကြေကွဲခြင်းလမ်းမထက်မှာ အက္ခရာစာသား သယ်ဆောင်ရင်း ဟန်တောင်ခြင်းကင်းတဲ့ မီးခိုးလေးကတော့ ငါ့ကို အကြို ထောက် စောင့်နေပြီပေါ့လေ ကာရံ ၁ရ ့၈ ့၂၀၁၄
အလင်းမဲ့ည မလင်းတက်တဲ့ငါ့ဘဝ တမာစားလို့ ခါးနေရော့သလား စိတ်အရောင် ခြယ်ကာသ လမင်းကင့်မဲ့ ထိုညလေးမှာ ညမွှေးပန်း အလည်မလာခဲ့ပါဘူးလေ အတွေးစိတ်ကလေး ရူးနေဖူးတယ် အထူးအထွေ မရှိတဲ့ ငါ့ဘဝက မေတ္တာလည် ငတ်နေဖူးပြန်သေးတယ် နေလောင်ပန်းဘဝမို့ ရေစဉ်ပတ်ဖြန်းပေရင်လေ ငါလေ အငမ်းမရ ဖြစ်နေခဲ့ဖူးတယ် ဘဝ ဘဝ ဘဝဆိုတာ ချိုတစ်ခါ ခါးတစ်လှည့်မို့ အမှားမကင်းတဲ့လောက အလည်မှာ ငါ့သောက ခြေရာ ထက်နေဦးမှာပေါ့လေ ကာရံ ၁ရ ့၈ ့၂၀၁၄
” ငါ့ဘဝ မနက်ခင်း “ မနက်မိုးလင်း ကျေးဌက်တို့မြူး သံစုံကျူး ပဲပြုတ်သယ်က အော်သံစူး ဗိုက်ဆာကလေး ငိုသံထူး ကျောင်းသွားမည့်သူ ထကာမြူး ရုံးဝန်ထမ်းက ရုံးအိတ်ပြင် အိမ်ရှင်မခဗျာ မီးဖိုချောင်ဝင် မိုးလင်းတာနဲ့ စက်ရုပ်လိုပင် နေ့တဓူဝ ပြုကြအမြဲပင် ရှောင်လွဲမရ ငါ့ဘဝ မနက်အစဉ်။ ခင်ခ။
ကိုေပါက္(မႏၱေလး) “သမင်လည်ပြန်……လွမ်းချင်း” တကယ်ပြန်တွေးရင် ဘဝဆိုတာ ကိုယ့်အရိပ်ကို် ကိုယ်ပြန်ငုံ့ကြည့်ရင်း ခံစားချက်တွေက ကိုယ့်အပေါ်ကို တဖွဲဖွဲ ပြန်ကျနေတတ်တာမျိုးပေါ့။ ကိုပေါက်လက်ဆောင် အတွေးစဉ် 16-8-2014
” လိုက်နာမယ်ထင် “ ဟဲ့ ကလေး နောက်မလုပ်နဲ့ မိဘတို့များ ဆိုဆုံးမတယ် မတော်ရာတွေ တွေ့တဲ့အခါဝယ်၊ ဆိုဆုံးမစကား မပြောကြားရင် ထိုသားသမီး ကြီးလျှင်ဆိုးဖွယ် ဒါကြောင့်သင်တယ် ငယ်ငယ်ကကွယ်၊ မိဘဆုံးမ လိုက်နာကြလို့ လိမ္မာသားသမီး ထွန်းပေါက်လို့လာ ကြီးပွားတော့ကာ မိဘဝမ်းသာ။ ပြည်သူတွေဟာ မိဘပါတဲ့ ပြောတဲ့စကား မိဘပြည်သူများ ဒါဆိုမမိုက်လေအောင် ဆိုဆုံးမရင် ထိုသူတို့မှာ လိုက်နာမယ်ထင် တွေးမိတာလေး ချကာရေး။ ခင်ခ။
ကိုယ့်ကိုယ်ကို ပြန်ဖတ်တာတောင် နားမလည်ဘူး။ ရူးတယ်ပဲဆိုဆို…အိပ်မပျော်ခြင်းနဲ့ ချစ်သူတော်ထားတယ် ။ ကိုယ့်အတ္တကို ဘာသာပြန်လိုက်တော့…မနက်ဖြန်တချို့ပါမလာဘူး။ ဘာသာမပြန်တတ်လို့ လမ်းမထက်မှာ ကျကျရန်ရစ်… အင်း…လက်ထဲက ခဲဖျက်ကလေး အသုံးဝင်ဖို ့… အမှားတွေ လုပ်ရဦးမယ်… ။ ခက်ခက်ခဲခဲ…တွန်းလှဲမှ ပြန်မတ်လာမယ့်သစ်ပင်… ရေ လာလာ မလောင်းနဲ့ကွယ်…ငါက အဆိပ်ပင်… စိတ်ပျက်လိုက်တာကွယ်… မြေပဲဆီနဲ ့…မြေပဲလှော်ပါတယ်ဆိုမှ… ဆီကစစ်ပြီး…ပဲက…တုနေတယ်.. ။ တစ်နေ့တခြား အဲဒီကောင်းကင်ကြီး ပုပ်ပွလာတယ်…။ ရလား…စံပယ်ပန်းရနံ ့တွေ… ပျင်းသွားပြီ… ။ လောကဟာ..အေးခွန်းဟောင်းတွေနဲ ့… ခပ်ယဲ့ယဲ့ပဲ ကျန်တော့တယ်…။ ကဲ….လာ လာ… လာစမ်းပါ… အခု…အိပ်တန်းတက်ကြမယ်… အဲဒီ စံပယ်ပန်းတွေနဲ ့အတူပေါ့… ။ ————————- […]