Short Story – Page 61 – Myanmar Gazette Print News Media Forum Network

တစ်နေ့သ၌ ကျွန်ုပ်ထံသို့ စိတ်ကောင်းစွာမနှံ့သော ကျွန်ုပ်၏မိတ်ဆွေကြီး ကိုပီတာ ဆိုသူ ရောက်ရှိလာလေ၏။ ၎င်းကို ပီတာကြီးသည် ကျွန်ုပ်ကိုမြင်လျှင်မြင်ချင်း.. “ ဂွတ်ဒ်မောနင်း၊ ဂွတ်ဒ်နိုက်ဒ်..” ဟု ကိုးရိုးကားရား နှုတ်ဆက်လေ၏။ “ကိုပီတာကြီးကို ဒီနေ့မနက် ဘယ်လိုဟင်းမျိုးနဲ့ကျွေးရမလဲ” ဟု ကျွန်ုပ်ကပြောလိုက်ရာ ကိုပီတာကြီးက.. “ပုစွန်ချဉ်ကောင်း ကောင်းလေး မစားရတာ ကြာပါပြီ၊ ဖြစ်နိုင်ရင် ပဲခူးမနီ ပုစွန်ချဉ်ကို ကြက်သွန်နီဥကြီးကြီးနဲ့ ဆီစိမ်းဆမ်းပြီးသုပ်မယ်၊၊ ငရုတ်သီးစိမ်းလေးတွေလည်း လှီးပြီးထည့်ရမှာပေါ့၊ ပြီးတော့ပဲနဲလေးဟင်းချိုချက်မယ်၊ အရည်သောက်အတွက်ပေါ့ ပြီးတော့ ပျဉ်ပုံကြီးက ငါးရံ့ခြောက် ကောင်းကောင်းလေးကို မီးဖုတ်ပြီး ထောင်းပြီးတော့ ဆီဆမ်းမယ်၊ ဆန်ကတော့ ကောင်းပစေဟေ့၊ တို့စရာကတော့ သခွားသီးကောင်းတယ်၊ ငါးပိရည်မလုပ်နဲ့ကွာ ငံပြာရည်ကောင်းကောင်းကို ငရုပ်သီးမှုန့်ခပ်မယ်၊ ထမင်းစားပြီးရင်လည်း အချိုစားဖို့အတွက် တခြားဘာမှ မစီစဉ်ပါနဲ့၊ ထန်းလျက်ကောင်းကောင်းနဲ့ ရေနွေးကြမ်းကောင်းကော […]

(----------၁----------) အိသဒ္ဓါမိုး .. တဲ့ .... သည်ပါတ်ဝန်းကျင်မှာ ကျနော် ပထမဆုံး မှတ်မိတဲ့ နာမည်လေး ပါ...။ ဟုတ်တယ်လေ ..သည်ကျောင်းမှာ ကျနော်က ကျောင်းသားသစ်။ အော် ....သည်ကျောင်း ဆိုတာလား.. ရန်ကုန်မြို့ ရဲ့ နာမည်ကျော် ကျောင်း တစ်ကျောင်းလေ... အ.ထ.က တံဆိပ် မတတ်တဲ့ကျောင်း..။ မင်္ဂလာပါ မနှုတ်ဆက်တဲ့ ကျောင်း ရယ်ပေါ့ ...။ ကျနော်လား ...ကျနော့် နာမည် မင်းမင်းလေ...။ မုတ္တမကွေ့ထိပ်က ရွာတန်းရှည် မြို့လေး တစ်မြို့က ပြောင်းရွှေ့လာတဲ့ ..နယ်ကျောင်းသား သစ်ကလေးပေါ့...။ ~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~ "ကျန်းမာရွှင်လန်း ပါစေ ဆရာမ.." "ကျန်းမာရွှင်လန်းပါစေကွယ်.." "ဟောဒါက မော်လမြိုင်က ပြောင်းလာတဲ့ ကျောင်းသားသစ် မောင်မင်းမင်း လို့ခေါ်တယ်ကွယ့် မင်းတို့ရဲ့ အတန်းဖော်သစ်ပေါ့..." […]

BaBa Black ခီညား ……….. ရေးလိုက်ပြီဗျို့ …. ။ ( (၅) မှတ်တော့ ရပြီ။ ဟီဟိ … ) ဇာတ်လမ်းကိုတော့ ဒီလိုစထားပါတယ် …….. ။ +++++++++++++++++++++++++++++++ တစ်နေ့တစ်၌ ရန်ကုန်မြို့ ဆူးလေဘုရားအနီး ဘတ်စ်ကား မှတ်တိုင်တွင် အသက် (၂၅) နှစ် အရွယ်ခန့်ရှိ လူရွယ်တစ်ဦးသည် အပေါစား နှီးဦးထုပ်တစ်လုံးဖြင့် ဘတ်စ်ကား မှတ်တိုင်မှ လူများထံ လိုက်လံ တောင်းရမ်းနေသည်ကို တွေ့ရလေသည်။ ထိုလူရွယ်သည် ယောက်ျားပီသသော ခန္ဓာကိုယ် အချိုးအစား၊ ဒေါင်ကောင်းသော အရပ်အမောင်း တို့ကို ပိုင်ဆိုင်ထားလျက် အဘယ်ကြောင့် ယင်းသို့ တောင်းရမ်းနေရခြင်း ဖြစ်သည်ကို ကျွန်ုပ်အနေဖြင့် တွေးနေမိလေသည်။ များမကြာမီ အချိန်အတွင်း ထိုလူရွယ်၏ အပေါစား […]

တစ်နေ့သ၌ ကျွန်ုပ်သည် တစ်စုံတစ်ခုသော ကိုယ်ရေးကိုယ်တာ ပြဿနာအနည်းငယ်ကြောင့် ကျွန်ုပ်အိမ်၏ မနီးမဝေးရှိ လှိုင်မြစ်ကမ်းနဖူးလေးသို့ ရောက်လာခဲ့လေသည်။ ထိုကမ်းနဖူးတွင် သဲတူးနေသော သင်္ဘောများ၊ ပေါလော မျောနေသော အမှိုက်ကလေးများကြားမှ ရေချိုးနေသော ကလေးသူငယ်များနှင့်တကွ၊ ငါးဖမ်းလှေငယ်လေးများရှိနေလေသည်။ သေချာစွာ လှမ်းကြည့်လိုက်သောအခါတွင် မြစ်လေးထဲတွင် ဗေဒါပန်းများသည် ဦးတည်ရာမဲ့ မျောပါနေလေ၏။ ကျွန်ုပ်၏ စိတ်အစဉ်သည်လည်း ဦးတည်ရာမဲ့ မျှောပါနေသော ဗေဒါပန်းများကဲ့သို့ ဟိုမှဒီမှ လွင့်မျောနေလေတော့၏။ ကျွန်ုပ်သည် မြစ်ကမ်းလေးဘေးနားတွင် ထိုင်နေရင်းနှင့် ပါးစပ်ထဲတွင် ခံတွင်းချဉ်လာသောကြောင့် အသင့်ပါလာသော Red Ruby ဆေးလိပ်ဗူးထဲမှ ဆေးလိပ်တစ်လိပ်ကို ထုပ်ယူ၍ အားရပါးရ မီးညှိရှိုက်ဖွာ လိုက်၏။ ထို့နောက် ပါးစပ်ထဲမှ ထွက်လာသော မီးခိုးများကို ကောင်းကင်ပေါ်သို့ မှုတ်ထုပ်လိုက်ရင်း ကောင်းကင်ကို အမှတ်မထင် မော့ကြည့်လိုက်မိလေ၏။ ကမ်းနံဘေး […]

( ကျေးဇူးတင်လွှာ ) DROWNING RUTH ( သို ့မဟုတ်) ဆောင်းညရှိုက်သံ စာအုပ်နှင့် ပသက်သက်သော ဆောင်းပါး (၃)ပုဒ် ရေးခွင့်ပြုခဲ့သူ မြန်မာဘာသာပြန် စာရေးဆရာမ ဝင့်ပြုံးမြင့် အား ကျေးဇူးတင်ပါသည်။ ကျွန်တော်..ခံစား ရေးသားခဲ့သော ဆောင်းပါးများကို တင်ပြခွင့်ပြုခဲ့သော… www.mandalaygazett.com ၏ အယ်ဒီတာ ဦးခိုင် နှင့် ကျွန်တော် ရေးသမျှကို ဖတ်ရှု / ခံစား / ဝေဖန်ပေးကြသော ရွာသူ ရွာသားများ..၊ စာဖတ်သူများ အားလုံ့းကို လည်း ကျေးဇူး တင်ရှိပါသည်။ ကျွန်တော့်ကို မူရင်းစာအုပ် ပေးဖတ်ခဲ့သော ကျွန်တော့် စာပေမိတ်ဆွေ နှင့် ကျွန်တော် လိုအပ်သော အချက်အလက်များကို ကူညီပေးသော မိတ်ဆွေများ အားလုံးကိုလည်းကျေးဇူးတင်ပါသည် ။ […]

တစ်နေ့သ၌ ကျွန်ုပ်နေထိုင်ရာ မှော်ဘီမြို့အစွန်၊ မရမ်းတလင်းတောစပ်ရှိ အယူတော်မင်္ဂလာခြံ၏ ရှေ့သို့ ထော်လာဂျီတစ်စီးလာ၍ ရပ်လေ၏။ လူတစ်ယောက်သည် နောက်မှီလွန်စွာမြင့်သော ရှေးဟောင်းကုလား ထိုင်အနက်ကြီးတစ်လုံးကို ကျောတွင်ပိုးလျက် ၎င်းထော်လာဂျီပေါ်မှ ဆင်းလာ၏။ လက်တစ်ဘက်တွင်လည်း အနက်ရောက်လက်ကိုင်တုတ်ကြီးတစ်ချောင်း ကိုင်ထားလေ၏။ ကျွန်ုပ်သည် ထိုသူအား မည်သူမည်ဝါဖြစ် သည်ဟု မပြောနိုင်ပါ။ ထိုသူသည် ကုလားထိုင်ကြီးကို ထမ်းလျက် ကျွန်ုပ်၏ အနီးသို့ လျှောက်လာပြီးလျှင် ကုလားထိုင်ကြီးကို ချလိုက်လေ၏။ ကျွန်ုပ်လည်း ထိုသူကို သေချာစွာကြည့်နေမိလေ၏။ ထိုကုလားထိုင်ကိုချ ပြီးလျှင် ထိုသူသည် ကုလားထိုင်ပေါ်၌ အကျအနထိုင်လိုက်လေ၏။ ထိုလူ၏ အပြုအမူမှာ အနည်းငယ်ဆန်ုး သကဲ့သို့ဖြစ်နေ၍ ကျွန်ုပ်လည်း ဂရုစိုက်၍ ကြည့်နေမိလေ၏။ ထိုသူသည် ကိုင်ထားသောလက်ကိုင်တုတ်ကို အခြားသောလက်တစ်ဖက်သို့ ပြောင်း၍ကိုင်လိုက်ပြီးနောက် . . “ မောင်အောင်ထွန်း. . […]

မြန်မာပြည်၏ အထက်ပိုင်းတွင် တောကြီးတစ်တောသည် ရှိ၏။ ထိုတော၌ ကျွန်းပင်များကဲ့သို့ မြင့်မားသောပင် စည် ပင်ဆောက်ကြီးမားသည့် အပင်များသည် ထူထပ်သိပ်သည်းစွာ ပေါက်ရောက်လျက်ရှိ၏။ ထိုတောသည် အမျိုးပေါင်း အရာထောင်သော တောပန်းတို့ဖြင့်ပြီး၏။ ထို့အတူ အမျိုးပေါင်း အရာထောင်သော ပျားပိတုန်းလိပ်ပြာတို့သည်ရှိ၏။ ထို့အတူ ပျားအုံကို ဖဲ့၍ဖဲ၍ စားတတ်သော ဝက်ဝံတို့သည်လည်း အမြောက်အများရှိ၏။ ထို့ကြောင့် ထိုတောကို “ဝက်ဝံတော” ဟု ခေါ်ကြကုန်၏။ အချို့ကလည်း ထိုဝက်ဝံတောကြောင့် ထိုတောင်သည် ဝက်ဝံတောင်ဖြစ်သည်မဟုတ်၊ ထိုတောင်ကိ အဝေးမှကြည့်လျှင် ဝက်ဝံကြီးတစ်ကောင်နှင့် အလား သဏ္ဌာန်တူသောကြောင့် မူလကပင် ဝက်ဝံတောင်ဟု ခေါ်ခဲ့ကြ၏။ ထို့ကြောင့် ထိုဝက်ဝံတောင်နှင့် နီးသောတောကိုလည်း “ဝက်ဝံတော” ဟု ခေါ်ခဲ့ကြသည်ဟု ဆို၏။ အဆိုနှစ်ခုသည် ခိုင်မာလာသော အခါ၌ အငြင်းပွားဖွယ်ရာ ဖြစ်တော့၏။ […]

လူတို့၏စိတ်ကို ခြောက်ခြားစေတတ်သော အရာများထဲတွင် ‘ည’ ဟူသော ဝေါဟာရမှာ ပါဝင်လေသည်။ ‘ည’ သည် တိတ်ဆိတ်လေလေ၊ ခြောက်ခြားဖွယ် ကောင်းလေလေပင် ဖြစ်၏။ သန်းခေါင်ကျော် ညဉ့်နက် အများသူငါ အိပ်မောကျနေသော အချိန်တွင် မိမိတစ်ယောက်တည်း အိပ်စက်မရ နိုးကြားနေရသော အဖြစ်ကို ကြုံဖူးသူများမှာ တိတ်ဆိတ်သော ည၏ ခြောက်ခြားဖွယ် ကောင်းပုံကို အလွယ်တကူ လက်ခံနိုင်ပေလိမ့်မည်။ ထိုသို့ မိမိ၏အခန်းတွင်း ညအချိန် တစ်ယောက်တည်း နိုးကြားနေရခြင်းထက် ညအချိန် တောလမ်းခရီးတစ်ခုအား အဖော်မပါဘဲ ဖြတ်သန်းသွားနေရသူ၏ အဖြစ်က ပို၍ပင် တုန်လှုပ်ကြောက်မက်ဖွယ် ကောင်းပေလိမ့်မည် ဖြစ်၏။ ယခုတင်ပြမည့် အဖြစ်အပျက်မှာ လွန်ခဲ့သော ၁၉၈၈ ခုနှစ်ခန့်က ရေနံချောင်းမြို့နယ် အတွင်းရှိ ရွာတစ်ရွာတွင် ဖြစ်ပျက်ခဲ့သော အဖြစ်အပျက်တစ်ခု ဖြစ်လေသည်။ ကျွန်တော်တို့ရွာ၏ […]

(တစ်)…..။ ။ ကလောင်နယ်က အကောင်ငယ်ပေါက်စကလေး …..အင်္ဂါညို တို့လို ငတကလေးများဟာ သိပ်ပြီးတော့ စာရေးဆရာဂိုက်ဖမ်းချင်တတ်ကြတာကလား . . .။ မဂ္ဂဇင်းဂျာနယ် အချို့မှာ စာမူ(ဝတ္တု)ကလေး လေးငါးပုဒ်ခန့် ပါပြီးစအချိန်မျိုးဆိုတော့ .ဖင်ကလေး တမမ၊ ရင်ကလေး တကြွကြွ။ မျှော်လင့်ချက်ဆိုတာ မိုးထိအောင်လှေကားထောင်လို့။ ဘဝင်ပီတိ ဂွမ်းဆီထိ။ အရာဟူသမျှ စိတ်ကူးတိုင်းလှနေတာ . . .။ စတိတ်ကော်လံကတုံးနဲ့ ခပ်နွမ်းနွမ်းပုဆိုးကွက်ကျားအညိုမှိုင်းမှိုင်းအရောင်မျိုးတွေကို အမြဲတစေ ဝတ်ဆင်တာမျိုးသာမဟုတ်တာ။ စုတ်ဖွားဖွားဆံပင် ဘုတ်သိုက်ရယ်နဲ့ လန်ဒန်ဖိုး ၊ ဗီးဂက်စ်ဖိုး တတ်နိုင်လျက်နဲ့ ဆေးပေါ့လိပ် လက်ကြားညှပ်လို့။ စာမူဖိုင်တွဲတွေ ထည့်ထားတဲ့ လွယ်အိတ်ကလေးကို တစ်စောင်းလွယ်ကာ စာပေလောကသား တို့ကျင်လည်ရာ (၃၃)လမ်းတစ်ဝှိုက်မှာ ဘောက်ဆတ်ဘောက်ဆတ်နဲ့ ခဏခဏတွေ့ရတတ်တာ ဘယ်သူရှိရမလဲ . . .။ […]

ပီကာဆိုကြီးကတော့ သေခြင်းတရားကို မိန်းမတစ်ယောက်လိုပဲ သဘောထားသည်ဟု ဆိုသည်။ ဘဇာ ကြောင့် ထိုသို့ ဆိုလေသည်ကို ကျွန်တော်မပြောတတ်ချေ။ သူ့အလိုအရဆိုလျှင်တော့ ကျွန်တော် လည်း သေခြင်းတရားကို ကြုံခဲ့ပြီးပြီဟု ထင်သည်။ လူကိုယ်တိုင် လုံးလုံးလျားလျား မသေသွားသော်လည်း စိတ်သေသွားခဲ့သည်မှာ ကြာခဲ့ပါပြီ။ ထို့ကြောင့် ပီကာဆိုကြီး တော်သည်ဟု ကျွန်တော့်အယူအဆနှင့် ကျွန်တော် ထောက်ခံပါသည်။ အထက်တန်းကျောင်းသားဘဝကတည်းက ကျွန်တော့်မှာ မီးမကင်ရသေးသော ပေါင်မုန့် လုံးလုံးဝိုင်းဝိုင်းလေး တစ်လုံးရှိပါသည်။ ထိုပေါင်မုန့်ကလေးသည် စားချင်စရာကောင်းလှအောင် ကျွန်တော်မစားရက်သော ပေါင်မုန့်ကလေးလည်း ဖြစ်သည်။ ရဲရင့်သန္တာကို ကျွန်တော်ခိုးခေါ်သော နာမည်မှာ ပေါင်မုန့်ကလေးဖြစ်ပါ၏။ ထိုစဉ်ကတည်းက ပေါင်မုန့် ကလေးအား ကျွန်တော်ရည်းစားစကား ပြောလိုလှနေပြီ။ သို့သော်လည်း မပြောဖြစ်ခဲ့ပါ။ အရသာရှိမည်ဟု မထင်သေး၍ ဖြစ်ပါသည်။ ချစ်တယ် ဟူသော […]

လွန်ခဲ့တဲ့ ဆယ်ငါးနှစ်နီးနီးကာလ… အလယ်တန်းမက အထက်တန်းအစ ဘဝတုန်းက ဘဝကံအကြောင်းတိုက်ဆိုင်လို့ ဓာတ်ရိုက်တွက်စက် (Computer) တစ်လုံးကိုဖြင့် ကျွန်တော်နှင့်မိတ်ဆက်ခွင့်ရခဲ့ပါတယ်… သူ့ကို အမေရိကန်နိုင်ငံအခြေစိုက် Compaq ဆိုတဲ့တံဆိပ်နဲ့ထုတ်လုပ်တဲ့ ဓာတ်ရိုက်တွက်စက်တစ်ခုဖြစ်ပြီးတော့ မှတ်မှတ်ရရ အဖြူအမဲ ၁၄လက်မ ဖန်သားပြင်နဲ့ (တကယ်မြင်နိုင်တာ ၁၂လက်မ သာသာပဲရှိမယ်ထင်တယ်) CD Drive မပါ.. 200MB ဝင်ဆန့်တဲ့ အမာပြား (Hard Disk) ကို သုံးထားတဲ့ ဓာတ်ရိုက်တွက်စက်ပါ။ ခေတ္တမှတ်ညဏ် (Memory) အားဖြင့် အားရစရာ 2MB ၊ အလယ်ထိုင်ထိန်းချုပ်တွက်ချက်မှုကိရိယာ (CPU) က Intel ကထုတ်တဲ့ 386 လို့ခေါ်ပြီး 133MHz နှုန်းနဲ့ တွက်ချက်မှုတွေကို ပြုလုပ်ပေးနိုင်တယ်လို့ဆိုရမှာပေါ့… ထပ်ပြီးတော့ မှတ်မိသေးတာက ၅လက်မ၊ ၃မတ် (5 […]

တစ်နေ့သ၌ ကျွန်ုပ်နေထိုင်ရာ မှော်ဘီမြို့အစွန် မရမ်းတလင်းတောစပ်ရှိ အယူတော် မင်္ဂလာခြံ အတွင်းသို့ ကျွန်ုပ်၏ မိတ်ဆွေဟောင်းကြီးဖြစ်သော ကိုပီတာဆိုသည့် စိတ်မနှံ့သော လူကြီးတစ်ဦးသည် အလည်အပတ် ရောက်ရှိလာလေ၏။ ကျွန်ုပ် ကြီးပြင်းခဲ့သော ရပ်ကွက်မှ လူများသည် ၎င်းကိုပီတာကြီးအား အရူးပီတာဟု ခပ်လွယ်လွယ် ခေါ်ကြသော်လည်း ကျွန်ုပ်မှာမူ ထို့သို့ မခေါ်ရက်သောကြောင့် ကိုပီတာဟုပင် ခေါ်ဝေါ်ခဲ့လေ၏။ ကိုပီတာကြီးသည် ကျွန်ုပ်ကိုမြင်လျှင်..“ဂွတ်ဒ်မောနင်း၊ ဂွတ်ဒ်နိုက်…” ဟု ကိုးရိုးကားယား နှုတ်ဆက်လိုက်လေ၏။ ကျွန်ုပ်ကမူ.. “ ကဲပါ.. ကိုပီတာကြီးရယ်၊ ဒီနေ့မနက်စာ ဘာဟင်းနဲ့စားမလဲ ပြောစ်းပါဗျာ၊ ကျုပ် ချက်ကျွေးစမ်းပါရစေ” ဟု မေးလိုက်လေ၏။ ထိုအခါ ကိုပီတာကြီးက.. “ကတ်သီးကတ်သတ် တွေလည်း မစားတတ်ပါဘူးကွာ၊ ဈေးထဲမှာ စားဖားတွေရနေပြီ၊ ဖားသားဆီပြန် တစ်ခွက်ရယ်၊ ငါးပိထောင်းစပ်စပ် ကလေးတစ်မယ်ရယ်၊ […]

တစ်နေ့သ၌ ပင်လယ်ရပ်ခြားခရီးမှ ကျွန်ုပ်သည် ပြန်ရောက်လာစဉ်တွင် များစွာအားလပ်နေသည့် အတွက် ကျွန်ုပ် အိမ်ဂေဟာ၏ ဘုရားခန်းတွင် ရ ရက်သားသမီးများကို ကူညီရန်အလို့ငှာ အခမဲ့ တဲရော့ခ်ဗေဒင် ဟောခန်းအတွင်းသို့ အသက်အရွယ်အားဖြင့် ၂၀- နှစ်အရွယ်ရှိသော အင်မတန် ချောမောလှပသော မစံပယ် (အမည်လွှဲ) ဟု အမည်ရသော မိန်းကလေး တစ်ဦးသည် လွန်စွာလေးလံနေသော ခြေလှမ်းများဖြင့် ဝင်ရောက် လာလေတော့၏။ (စကားချပ် ။ ။ လွန်ခဲ့သော တစ်နှစ်ကျော်တုန်းက ကျွန်တော်သည် အိမ်ရှေ့ဘုရားခန်းတွင် နီးစပ်ရာ မိတ်ဆွေများကို ကူညီရန်အတွက် အခမဲ့ တားရော့ခ်ဗေဒင်ဟောခန်းလေး ဖွင့်ဖူးသည်။ သိပ်မကြာခင်မှာပင် ကျွန်တော့် ဟောခန်းလေးကို မိခင်၏ တစ်ချက်လွှတ်အမိန့်ဖြင့် ဖျက်သိမ်းလိုက်ရသည်။ ကျွန်တော်၏ မိဘများသည် ပင်လယ်ရပ်ခြားမှ ပြန်ရောက်သည့်အခါတိုင်း ဗေဒင်နှင့် ဂမ္ဘီရဆန်ဆန်ကိစ္စများ […]

SEARCH

ပုစွန်ချဉ်သုတ်ဆီဆမ်းနှင့် ပဲနီလေးဟင်းချို

ကျနော်တို့ ၃ယောက်

ဤ ပုံကိုကြည့် ၍ ဇာတ်လမ်းလေးတစ်ပုဒ် ရေးပါ

ကျွန်တော်ပြောခဲ့သမျှ မိန်းမတွေရဲ့ မှဲ့အကြောင်း

သားအဖ နှစ်ယောက်၏ ရင်နာစရာကောင်းသော… တွေ ့ဆုံမှု

ငါးသလောက် အချဉ်ဆီပြန်ဟင်းနှင့် မယ်ဇလီဖူးဟင်းချို

မိုးတိမ်နဲ့တူသော လူတစ်ယောက်အကြောင်း

ကြောက်မက်ဖွယ်ရာ တစ်ညတာ

ဘဲဥ တစ်လုံး၏ မူဝါဒ

ငါဟာ သူမအပြင်ဘက်က ဝေါဟာရ

ကျွန်ုပ်အားစတင်မိတ်ဆက်လိုက်သော ဓာတ်ရိုက်တွက်စက်ကြီး

ဖားသားဆီပြန်ဟင်း

ဗေဒင်ဟောပါ – သင်မပါစေနဲ့