တချိန်က အရက်ကို စွဲလမ်းနှစ်ချိုက်စွာ သောက်သုံးတဲ့ အထဲ ကျွန်တော်ပါခဲ့ဘူးပါတယ်၊ အဲဒီအချိန်ကဆို အရက်နဲ့ပါတ်သက်လို့ အပြောမခံနိုင်ပါ၊ အရက်ကို စိတ်ကြိုက် အမြည်းကောင်းကောင်းနဲ့ အရက်သောက်တဲ့အချိန်ဆို ဘယ်သူနဲ့မှတွဲမသောက်ဘဲ တစ်ယောက်ထဲ ဇိမ်ခံသောက်တဲ့တစ်ယောက် ဖြစ်ခဲ့ဘူးပါတယ်။ လွန်ခဲ့တဲ့ဆယ်နှစ်ခန့်က ကျွန်တော့်သူငယ်ချင်းတော်တော်များများ အရက်သောက်လို့သေဆုံး ကုန်ကြတာရယ် အရက်ကြောင့်ဘဝပျက်ကုန်ကြတဲ့သူတွေနဲ့ အရက်နဲ့ပါတ်သက်ပြီး ကျွန်တော့်ဘဝမှာ အပြောင်းအလဲကြီးကြီးမားမားကြုံခဲ့ရပြီးနောက် အရက်သမားဘဝကရာသက်ပန်လမ်းခွဲလိုက်ပါတယ်။ အခုဆိုရင်အရက်တင်မက မူးရစ်စေတဲ့အရာမှန်သမျှ ကျွန်တော်အားလုံးကိုရှောင်ကျဉ်ခဲ့တာ ဆယ်စုနှစ်တစ်ခုမကတော့ပါဘူး၊ ဆေးလိပ်၊ကွမ်း၊အရက်၊ဘီယာ၊ယုတ်စွအဆုံး ထန်းရည်အချိုတောင် ကျွန်တော်လုံးဝမသောက်တာ ဆယ်နှစ်ကျော်ခဲ့ပါပြီ၊ အဲဒီမှာတင် အရက်အတူသောက်ခဲ့ဘူးတဲ့သူငယ်ချင်း တွေနဲ့ တဖြေးဖြေးဝေးကွာခဲ့သလို အရက်နဲ့ပါတ်သက်တဲ့ အကြောင်းတွေလဲတဖြေးဖြေးလေ့လာခဲ့ပါတယ်။ ၂၀၀၉ခုနှစ်မှာ ကျွန်တော်ညီ အသက် ၂ နှစ်ငယ်တဲ့တစ်ယောက် အရက်အလွန်အကျွံသောက်ရာက အသည်းကျွမ်းသေဆုံးခဲ့ပါတယ် သူသေတဲ့အချိန် အသက် ၄ဝ မပြည့်သေးပါဘူး။ အမေမသေခင်ကတော့ ဒီကောင့်ကို ဂရုစိုက် အစာမှန်မှန်ကျွေး […]

လေအေးပေးစက်၊နံရံကပ်တီဗွီနှစ်လုံးလိုင်းမျိုးစုံ ၊ ဒန်းလော့မွှေ့ယာပေါ်အနားယူနေတဲ့ ဦးဦးဘဘအရွယ်စုံတွေရဲ့ ခြေထောက်၊ခါး၊ကိုယ်လုံးပေါ် နေရာအနှံ့ လက်နုနုလေးတွေ မဲညိုနေအောင်နှိပ်ပေးနေရတဲ့ ဆယ်ကျော်သက်အရွယ်စုံ မိန်းကလေးအယောက်၅ဝလောက်အလုပ်လုပ်နေတဲ့ နေရာလေးတစ်ခုကို ကျွန်တော် အလည်ရောက်ခဲ့ပြီးသူတို့တွေရဲ့ခါးသီးတဲ့အတွေ့အကြုံတွေကိုသိခဲ့ရတယ်။ နှစ်ယောက်ခန်း၊သုံးယောက်ခန်းတွေမှာဧည့်သည်အလိုကျ ဖျော်ဖြေနေရတဲ့ မိန်းကလေးငယ်တွေရဲ့ ဘဝဟာ မြန်မာနိုင်ငံရဲ့ တရားဥပဒေအရ တရားမဝင်လုပ်ငန်းဖြစ်နေလေတော့ ခေါင်းငုံ့ခံခေါင်းပုံဖြတ်ခံနေရပေမဲ့ တစ်ခြားဘယ်အလုပ်ကမှ အဲဒီအလုပ်လောက်ဝင်ငွေမကောင်းလေတော့ တစ်နာရီနှစ်ထောင့်ငါးရာကျပ်၊နှစ်နာရီယူရင်တစ်နာရီအပိုဆောင်းပေးတော့ ဧည့်သည်အများစု နှစ်နာရီယူကြတယ်၊ နှိပ်တဲ့ကလေးမကတစ်နာရီငါးရာကျပ်ဘဲရတယ်၊ သုံးနာရီလုံးလုံးမရပ်မနားနှိပ်မှ တစ်ထောင့်ငါးရာကျပ်၊အနှိပ်ခန်းပိုင်ရှင်ကသုံးထောင့်ငါးရာကျပ်၊ဧည့်သည်က တစ်ယောက် တစ်နာရီဘဲယူရင်တော့ အနှိပ်ခန်းပိုင်ရှင်က ခြောက်ထောင်ကျပ် ဒါပေမဲ့ သူတို့လေးတွေကသူတို့ဘောစိ (သူဌေး) ကိုတကယ့်ကယ်တင်ရှင်ကြီးလို သဘောထားတာတွေ့ရတယ်။ တစ်လကိုတစ်ခါအိမ်ကို ၃ရက်ပြန်ခွင့်ရတယ်၊ ထမင်းကိုအသားဟင်းနဲ့ကျွေးပြီး အိပ်ဘို့မွေ့ယာနဲ့ဆိုတော့၊ဆင်းရဲတဲ့ကလေးမလေးတွေအဖို့ တကယ့်ကိုနတ်ဘုံလို့ထင်မှတ်မှားစရာပေါ့၊နှစ်ကုန်ရင်ဆုကြေး၊မဲဖေါက်၊သူတို့ကို တစ်လနာရီသုံးရာကျော်အောင်အလုပ်လုပ်နိုင်ရင် ပရမိုးရှင်းအနေနဲ့ တစ်နာရီခွန်နှစ်ရာနှုန်းနဲ့ရှင်းပေးတော့(တစ်နေ့အနဲဆုံးဆယ်နာရီ)တစ်လ နှစ်သိန်းကျော်ကျော်ရလေတော့ ဧည့်သည်ကိုဖေါက်သည်ဖြစ်အောင် နည်းမျိုးစုံနဲ့ဆွယ်ကြရာက ရုပ်ရည်လှတပတ ငယ်ငယ်ရွယ်ရွယ်မိန်းကလေးတွေအတွက်တော့ တစ်လကို နှစ်သိန်းကျော်ရနိုင်တဲ့ နေမထိလေအေးစက်တပ်ဆင်ထားပြီးဧည့်သည်ကကျွေးသမျှ ဗိုက်ကားအောင်စား […]

ဝမ်ပုံရွာကလေး……. မဲခေါင်မြစ်ကလေးပေါ်မေးတင်နေလေရဲ့။ တစ်ဖက်ကမ်းမှာတော့ လာအိုနိုင်ငံက ရွာကလေး နှစ်ဆယ့်လေးနာရီ လျှက်စစ်မီးရသတဲ့၊ ဘတ် ၁၀ဝ (ထိုင်းငွေ) ပေးပြီးကြိုက်သလိုသွားလို့ရသတဲ့၊ လာအိုထီး လာအိုမတွေ ဒီဘက်ကမ်းမှာဈေးနေ့(ကြာသာပတေးနေ့တိုင်း) ဝမ်ပုံရွာလေးကိုဈေးလာဝယ်ကြတယ်။ မြန်မာနိုင်ငံရဲ့ ရွာကလေးဟာ မြန်မာငွေသုံးလို့မရဘဲ ထိုင်းဘတ်ငွေကိုသာသုံးကြလို့ ငွေလဲလိုက်ရတယ်။ မြန်မာနိုင်ငံမှာ ဖုန်းတွေကိုဈေးကြီးကြီးပေးဝယ်နေရတဲံအချိန် (GSM 200000/ WCDMA 250000ကျပ် ဘတ်ငွေ၁၀၀၀ဝခန့်) မှာ လာအိုဖုန်း UNITEL ။ ထိုင်းဖုန်း 12 call ။ Detect ။ ဖုန်း ရ မျိုးလောက်ရှိပြီး ကြိုက်တာယူ ကြိုက်တဲ့လိုင်းယူ ဘတ် ၅ဝ ထဲ မြန်မာငွေ ၁၂၅ဝ ကျပ်နဲ့ ဖုန်းတစ်လုံး ကိုင်လို့ရတယ် တစ်ဖက်ကမ်းမှာလည်း တာဝါတိုင်ကြီးက ဟီးလို့ Over sea […]