kotun winlattမနက်ခင်းသည် နှင်းမှုန်များနှင့်မသဲမကွဲ ဆောင်းကုန်ခါနီးနှင်းတို့ကအစွမ်းကုန်သွန်ချနေသယောင် အအေးဓာတ်ကလေးကလည်းရှိနေဆဲမို့ ကျနော် အကျီင်္အထူနှင့်အနွေးဖိနပ်ကိုဝတ်ဆင်လျက် စီးတော် ယာဉ်ကို လီဗာတင်ပြီး ရွှေဘို မန်းလေး ကားလမ်းဘက်သို့ထွက်လာခဲ့မိသည်။ ဒီနေ့မနက်ကျနော် ခရီးတစ်ခုသွားစရာရှိ၍ဖြစ်သည်။ သွားရမည့်ခရီးကား ရွာနှင့်မိုင်သုံးဆယ်ကျော်ဝေးသောမြို့ငယ် လေးသို့ဖြစ်သည်။ ကားလမ်းမသို့ရောက်သောအခါ လမ်းထောင့်ကွမ်းယာဆိုင်မှ ကွမ်းငါးရာဖိုးဝယ် လိုက်သည်။ ခရီးမသွားတာခြောက်လခန့်ရှိပြီမို့ ဒီလမ်းခရီးကိုသွားရမှာပျင်းနေမိသည်။ အရင်ကတော့ တစ်လလျှင်သုံးလေးကြိမ်မျှ သွားရလေ့ရှိသည်။ ကွမ်းတစ်ယာကိုထုတ်ဝါးရင်း လမ်းမပေါ်သို့ငေးကြည့် မိသည်။ လမ်းပေါ်တွင်ဈေးသွားဈေးပြန်များနှင့် လူမပြတ်ချေ။ တစ်ယောက်တည်းသွားရန်ပျင်း၍ သူငယ်ချင်းအား အဖော်ညှိထားသော်လည်း မလိုက်နိုင်ဟုဆိုလာသဖြင့် တစ်ယောက်တည်းထွက်လာရခြင်းဖြစ်၏။ စီးတော်ယာဉ်ကိုခွပြီး မှန်မှန်မောင်းနှင်လာခဲ့သည်။ ရွာအပြင်ဓာတ်ဆီဆိုင်တွင် စီးတော်ယာဉ်အတွက်ဆီသုံးပုလင်းထည့်လိုက်သည်။ ပြီးနောက်ကျနော်ဆက်ထွက်လာခဲ့သည်။ ရွာပြင်ကားလမ်းတွင် တော့ လူရောကားပါရှင်းနေ၏။ နံနက်စောစောမို့အသွားအလာရှင်းနေခြင်းဖြစ်သည်။ ချောင်းကလေးကိုဖြတ်ဆောက်ထားသောတံတားလေးကိုဖြတ်ပြီးတောင်ကုန်းလေးတစ်ခုကိုကျော် လာသောအခါ လမ်းမှာဖြောင့်လာသဖြင့် စီးတော်ယာဉ်ကို လီဗာနည်းနည်းတင်လိုက်၏။ အရှေ့ခပ်လှမ်းလှမ်းသို့မျှော်ကြည့်သောအခါ တစ်ခုခုလိုနေသလိုခံစားရသည်။ အရင်မြင်နေ ကျမဟုတ်သလိုရှင်းနေ၏။ သေချာစဉ်းစားကြည့်မှ […]
ကျုပ်ကို ရွာကလူတွေက ဒေးဗစ်ချန်းတဲ့ … ဘာလို့ခေါ်မှန်းမသိပေမယ့် ကျုပ်မှာ ဘယ်ဘက်လက်တစ်ဘက်မရှိဘူး … လက်ကောက်ဝတ်ကနေဖြတ်ထားရတာ။ အသက်လား ၁၈ နှစ်ပါ .. မိသားစုနဲ့ အတူနေတယ် ။ လက်ရှိမိသားစုထဲမှာ အကြီးဆုံးပေါ့။ အထက်ကအစ်မတွေတော့ အိမ်ထောင်ကျကုန်ပါပြီ။ အမေလည်းဆုံးသွားတာ သုံးနှစ်လောက် ရှိပါပြီ။ အဖေကတော့ ရထားပေါ်မှာ ဈေးလိုက်ရောင်းတယ်။ အဆင်ပြေတယ်မရှိလှပါဘူးဗျာ။ အဖေက အကျင့်မကောင်းဘူးလေ ။ လက်ထဲမှာငွေရှိလာရင် အရက်သောက် ဖဲရိုက် မူးလာရင် ကျုပ်နဲ့ ညီ ၊ ညီမလေးတွေကို ရိုက်တယ်။ အဓိကတော့ ကျုပ်ကိုပေါ့ သောက်သုံးမကျတဲ့ကောင် ၊ သောက်ရူး ၊ သူတောင်းစား အစရှိသဖြင့်ပေါ့ ။ […]
ဒီရွာလေးဟာ မြို့နဲ့လည်းမနီးသလို ရထားလမ်းကားလမ်းနဲ့လည်း မနီးတဲ့ရွာလေးပါ။ အိမ်ခြေ ၂၀ဝခန့်ရှိသည်မို့ ရွာကြီးဟုပြောလျှင်ရပေသည်။ မူလတန်းကျောင်း ဆေးပေးခန်းများရှိ၏။ ရွာကရွာတန်းရှည်ကြီးဖြစ်သည်။ အရှေ့အနောက်တန်းနေသော ရွာကြီးဖြစ်သည်။ လမ်းမကြီးမှာလည်းဖြောင့်ဖြူးနေပေသည်။ ရွာသူရွာသားအများစုမှာ တောင်သူလယ်သမားများသာဖြစ်၏။ အနည်းစုကတော့ မုဆိုးနှင့် ဈေးရောင်းကြသူ များဖြစ်ချေသည်။ ရိုးသားသူများဖြစ်ပြီး စာပေကိုလည်း သေစာရှင်စာမျှသာရေးတတ် ဖတ်တတ်သူများဖြစ်ကြ၍ ရှေးရိုးအယူအဆများကို မစွန့်ပယ်နိုင်သေးသူများဖြစ်သည်။ ငွေကြေးမတတ်နိုင်မှု ရှေးရိုးစွဲမှုများကြောင့် အသက်မဆုံးရှုံးသင့်ပဲ ဆုံးရှုံးခဲ့ရသော ရွာသူ ရွာသားများလည်းမနည်းတော့ချေ။ ဒီလိုအဖြစ်မျိုးတွေကို အဆုံးသတ်ခဲ့စေသူကတော့ ဒီရွာကဘမှိုင်းဆိုသူပါ။ ဘမှိုင်းကတော့ဒီရွာဇာတိပဲဗျ…။သူကအေးအေးဆေးဆေးနေ တတ်သူဖြစ်ပြီးမဟုတ်မခံစိတ်ရှိသူလည်းဖြစ်တယ်။ သူကဘယ်အရာကိုမှ ကိုယ်တွေ့ မဟုတ်ရင်ယုံလေ့မရှိဘူး။ သူမိန်းမကတော့ နန်းကြည်တဲ့…။ အသားညိုညို အရပ်ပုပု မျက်လုံးလေးတွေက ပုလဲတစ်လုံး ရွဲတစ်လုံးပေါ့။ စိတ်ထားကောင်းသူပါပဲ။ ဇာတ်လမ်းက ရွာလယ်ပိုင်း မယ်မိဆီကစတာပဲဗျ။ မယ်မိဆိုတာက ဘမှိုင်းလူပျို ကာလသားဘဝက အလွန်ကြိုက်ပြီးအလွန်ပိုးပန်းခဲ့တာပေါ့။ ဒါပေမယ့်ဟိုဘက်ကတော့ […]
ကျနော်စာကြည့်နေရင်းမှ တစ်ဘက်ခြံက ရေဒီယိုအသံလွှင့်အစီအစဉ်မှ ဆင်းရဲမွဲတေ မှုလျှော့ချရေး ဟူသည့် အသံကိုကြားလိုက်မိသည်။ သတင်းစာထဲတွင်လည်း ထိုသတင်း တော်တော်များများပါလာနေသည်။ ဆင်းရဲမွဲတေမှုလျှော့ချရေး….ဆင်းရဲမွဲတေမှု…. ကျနော်တီးတိုးရေရွတ်ကြည့်နေမိပါသည်။ ကျနော် ဒီစကားလုံးလေးကိုသေသေချာချာတွေးနေမိပါသည်။ မကြားဘူးသောစကားလုံး မဟုတ်ပေမယ့် မထူးခြားတော့သည် စကားလုံးဟုပြောရလိမ့်မည်ဟုထင်ပါသည်။ ကျနော်တို့လူမျိုးတွေ ဆင်းရဲမွဲတေမှုဆိုသည့်အရာနှင့်မွေးကတည်းက အတူတူပါလာသကဲ့ သို့မဟုတ်ပါလား။ သို့အတွက် အရေထူကာ ကိုယ့်အဆင့်နှင့်ကိုယ် ဘာမှန်းမသိအောင် ဖြစ်နေကြရသည် ထင်ပါသည်။ ဆင်းရဲမွဲတေမှုဆိုတာ ပစ္စည်းဥစ္စာတစ်ခုတည်းဆင်းရဲမွဲတေ တာမျိုး မဟုတ် တခြားတခြားသော စိတ်ဓာတ်၊ အသိပညာ၊ ဗဟုသုတတွေရော…. ထိုအရာတွေက ဆင်းရဲမွဲတေမှု အဆင့်မကတော့ပဲ ချွတ်ခြုံကျနေတာဟုပင် ဆိုရလေမည်လား။ တကယ်တော့ ချွတ်ခြုံဆိုတာက သူ့မှာခြုံစရာ ခါးဝတ်ပုဆိုးရှိနေပါသေးသည်။ (ချွတ်ခြုံ= ခါးဝတ်ကိုပင်ချွတ်၍ခြုံရလောက်အောင်ဆင်းရဲမွဲတေသည်။) ကျနော်တို့လူတန်းစားတွေမှာ တော့ ဆင်းရဲမွဲတေရုံမျှမက မွဲပြာကျနေသော အဆင့်မျိုးမှာပါ။ မြို့နေလူတန်းစားနှင့် နှိုင်းစာလျှင် တောနေလူတန်းစားတို့၏ […]
ပြီးဆုံးခဲ့တဲ့ ဒါမှမဟုတ် ကုန်လွန်သွားပြီးတဲ့ အဖြစ်အပျက်တွေကို သမိုင်းလို့ခေါ်တယ် ဆိုရင် ကျနော့်ရဲ့ အတိတ်သမိုင်းကို နည်းနည်းတူးဆွပြချင်မိတယ်…။ သက်သေအထောက်အထားခိုင်လုံမှဆိုရင်လည်း ကျနော့်ကိုမွေးဖွားပေးခဲ့တဲ့ တောင်တန်းပြာကြီးကို တိုင်တည်ပြီးပြောချင်ပါတယ်။ ဒါပေမယ့်လည်း သူကိုယ်တိုင်က ဒဏ်ရာအနာတရတွေနဲ့မို့ သက်သေထူရမှာ နည်းနည်းတော့ အားနာမိတယ်။ ကျနော့်ကို ပစ်စလက်ခတ်လုပ်ရက်တဲ့လူတွေ မရှိခင်ကတည်းက ကျနော့်ဒီနေရာလေးကိုရောက်လာခဲ့တာပါ။ နွေအခါမှာ ဥဩသံနဲ့အတူ ကျနော် နွေဦးတေးကိုသီဆိုပြီး တငြိမ့်ငြိမ့် စီးဆင်းခဲ့တယ်။ မိုးရာသီမှာတော့ ခေတ်ပေါ်ဂီတသံတွေနဲ့ ကျနော်ခုန်ပေါက်မြူးတူးခဲ့တာပါ။ ဆောင်းရာသီမှာတော့ ရာသီဘွဲ့ညာဉ်းချင်းတွေနဲ့ တမေ့တမော အငွေ့ပျံရင်း တာဝန်ကျေခဲ့တယ်လေ…။ အဲ့ဒီအချိန်တုန်းက ကျနော်အဖြူရောင်သက်သက်လေးပါ။ နောက်တော့ ကျနော့်ရဲ့ကမ်းတွေပေါ်ကို လူသားတွေရောက်လာကြတယ်…။ ကျနော့်ကိုအမှီသဟဲပြုပြီး သူတို့တွေ အသက်ဆက်ခဲ့ကြတယ်။ ပြောရရင် ယုံကြည်ကြပါ့မလား။ ကျနော့်ရဲ့ အသွေးအသားတွေကို သူတို့ စုပ်ယူစားသောက်ကြတယ်။ ကျနော်ကျေကျေနပ်နပ်ကြီး ဖြည့်ဆည်းပေးခဲ့ပါတယ်။ပရ ဆိုတဲ့ အများအကျိုးအတွက် […]
ခြေဆော့လက်ဆော့ ဇနပုဒ်သားတစ်ယောက် မန်းလေးဂေဇက်ဆိုဒ်ကြီးထဲကို မယောင်မလည်ရောက်လာခဲ့ပါတယ်… ပို့စ်တွေ တင်ပြီးမှ မိတ်ဆက်ရတာ အားတော့နာပါတယ်ဗျာ… အမှားအယွင်းတွေရှိခဲ့ရင်လည်း ခွင့်လွှတ်ပေးကြစေလိုပါတယ်။ မသိနားမလည်တဲ့ မလည်မဝယ် ဇနပုဒ်သားတစ်ယောက်မို့ပါ… ခွင့်လွှတ်နားလည်ပေးကြလိမ့်မယ်လို့လည်း မျှော်လင့်ပါတယ်ခင်ဗျား။ ဟုတ်ပါတယ်ဗျာ..ကျနော်ဟာ တကယ်ကို ဇနပုဒ်သားပါ..မန်းလေးဂေဇက်ဆိုတော့ မန်းလေးသားတွေပါမှာပဲ ငါတော့ မြို့သားတွေနဲ့ခင်မင်ရတော့မယ်ဆိုပြီး ပျော်ရွှင်နေခဲ့တာပါ…ဗျာ…မဖြီးနဲ့….ဟုတ်လားးးး တကယ်အမှန်အကန်ပြောတာပါ…ကျနော့်နေရပ်လိပ်စာပြောရင် ခင်ဗျားတို့တွေ အံ့ဩပါလိမ့်မယ်… တကယ်တော့ရွာက ဇနပုဒ်သားတစ်ယောက်ဗျာ….အင်တာနက်သုံးတာလားးး ဪ…. ကြိုးဖုန်းကို နာရီ ၃ဝ စာကဒ်နဲ့ သုံးရတာဗျ….ကွန်နက်ရှင်ကတော့ သိတော်မူတဲ့ အတိုင်းပါပဲဗျာ… ကွန်ပျူတာကတော့ လက်ဆော့ခြေဆော့နိုင်လွန်းလို့ စာရိုက်တတ်ရုံတော့ တတ်ပါတယ်… ကျနော်ဒီနေရာလေးကိုရောက်လာတာက ကျနော်နေတဲ့နေရာဒေသလေးအကြောင်းတွေပြောပြ ချင်တယ်..ပြီးတော့ ရင်ထဲကခံစားရတာလေးတွေကို ကဗျာအနေနဲ့ ရေးချင်တယ်… သူကြီးဖြစ်သူကလည်း ဒါကိုကိုခွင့်ပြုမယ်ထင်ပါတယ်…. ပြီးတော့ မြို့ကြီးသားတွေနဲ့လည်းမိတ်ဆွေ ဖြစ်ချင်သဗျ…တကယ်လို့ မြို့ကြီးပြကြီးရောက်ရင် တည်းခိုးခန်းခသက်သာ ထမင်းတစ်နပ်သက်သာလည်းး မနည်းဘူးးလေ….ဟဲ..ဟဲ..ဟဲ.. တောသားလူလည်လို့တော့မထင်ကြပါနဲ့ဗျာ….ကျနော်တို့တောသူတောင်သား […]
koyinမီးအိမ်ရှင် ဇာတ်သိမ်း (သို့) ပြိုကျပျက်စီးသွားသော အိပ်မက် ကိုရင် .. မင်းဘာတွေ လျှောက်ရေးထားတာလဲ…မရှက်ဘူးလား မနက်ကတည်းက စိတ်တွေ လေးနေတယ်..အလုပ်လုပ်ရတာလည်း စိတ်မပါဘူး.. မီးအိမ်ရှင်ကို ထူးထူးခြားခြားသတိရနေမိတယ်.. မင်း ဘယ်တွေများရောက်နေတာလဲကွာ။။ ကဗျာရေးမယ်ဆိုပြီး လက်နှစ်ဖက်ကို keyboard ပေါ်တင်လိုက်တယ်.. အကြောတွေသေနေတယ်.. ခေါင်းထဲမှာ ဘာအတွေးမှ ရှိမနေတာ အံ့ဩတယ်.. မီးအိမ်ရှင်.. မင်းကြောင့်ပဲလား…(မီးအိမ်ရှင်ဆိုတာ အနေတဲ့ သူငယ်ချင်းမလေးတစ်ယောက်ပါ.. သူအကြောင်းမသိဘဲ ကျုပ်က ဖိအားတွေ ပေးမိတယ်… မီးအိမ်ရှင်ဟာ ဝမ်းနည်းအားငယ်စွာနဲ့ ကျုပ်ဆီက ထွက်ပြေးသွားရတယ်.. ဒီအတွက်ကြောင့်ပဲ ကျုပ် နောင်တတွေနဲ့ နာကျင်ကြေကွဲနေခဲ့ရတာ တစ်နှစ်လောက်တောင် ရှိခဲ့ပြီလေ…။ ။ မီးအိမ်ရှင် (သို့) နှလုံးသားတစ်ခု၏ အသက်ဝိညာဉ် ) အတိတ်ကို ပြန်တွေးနေမိစဉ်မှာပဲ သူမရောက်လာတာ…တိုက်ဆိုင်တာပဲလား…ရေစက်အမှန်ပဲလား… ဟိတ်..ကိုရင်.. ဘာတွေလုပ်နေတာလဲ…ငါ့ကိုရော […]
မီးအိမ်ရှင် (သို့) နှလုံးသားတစ်ခု၏ အသက်ဝိညာဉ် မီးအိမ်ရှင်.. ကျုပ်ရဲ့ Online Fri တစ်ယောက်ပါ…။ Fwd Mail ထဲမှာ ဒီ Nick Name လေးတွေ့တော့ ကျုပ်ရင်ဘတ်ထဲ စူးကနဲဖြစ်သွားတယ်…။ ရင်ခုန်တာ မဟုတ်ဘူးနော်… တစ်ခုခုပဲ…ဘယ်လိုပြောရမလဲ… မသိစိတ်ရဲ စေ့ဆော်မှုလို့ပြောရမလားပဲ…ခံစားဖူးတဲ့သူတွေသိလိမ့်မယ်… ကျုပ်စိတ်ထဲမှာတော့ အင်း…ငါဖူးစာရှင်များလားပေါ့... ဟီးးး…ကျုပ် Invite လုပ်လိုက်တယ်…ကျားလား မ လား ကျုပ်မသိဘူးနော်… ကြိုပြောထားတာ…အဟဲ…စိတ်ထဲကေတာ့ ဆုတောင်းတယ်လေ… မ, ချောချောလေးဖြစ်ပါစေပေါ့..။ ဟိုင်း… ဟိုင်း… နေကောင်းလား…. ကောင်းသားပဲ.. ငါ့ကို သိလို့လား… သိပါဘူး…စိတ်ဝင်စားလို့… ဟာ ဟ… အထီးမှန်း အမ မှန်းမသိ ..ပလိန်းကြီး Q နေပါလား… No, No.. မင်းရဲ Nickname ကို […]
ငွက္ကေလးအပြင်မှာမိုးတွေရွာနေသဖြင့် အိမ်ထဲတွင်ပင်ထိုင်ကာ အတွေးနယ်ချဲ့နေမိသည်။ ကျွန်တော့် အတွေးတွေက ဖက်ဆစ်ဂျပန်သေလို့ဝင်စားသလား မပြောတက်။ ငါ့ရည်မှန်းချက်က ဘာကြီးပါလိမ့် ? ကြီးကြီးမားမား နှင့်လေတစ်လုံး၊ မိုးတစ်လုံးပြောရမည့် ရည်မှန်းချက်မျိုးတော့ တစ်ရံတစ်ခါမှ မထားဘူးသည်ကတော့အမှန်ပင်။ ငယ်စဉ်ကလူကြီးတွေမေးလျှင်တော့ ဆရာဝန်ကြီးလုပ်မည်၊ အင်ဂျင်နီယာကြီးလုပ်မည်ဟု အားပါးတရဖြေခဲ့ဘူူးသည်။ဆယ်တန်းပြီးတော့ထပ်မေးကြသည်။ အင်ဂျင်နီယာကြီးလုပ်မည် ဟုပင်ဖြေခဲ့သည်။ ကိုယ်ရွေးချယ်သော် လမ်းကိုကိုယ်တိုင်လျျှောက် နေသော်လည်း လမ်းလျှောက်ရမှာကိုပျင်းရိစ ပြုချင်နေသည်။ ငယ်စဉ်ကအားကောင်းကောင်း ရှိခဲ့သော ကိုယ့်ကိုကိုယ် ယုံကြည်မှုတို့က အားပျော့ပျက်ပြယ်စပြုနေသည်။ ဒါမေးဒါဖြေစနစ် တွင်ဖြေရသော စာမေးပွဲကိုပင် ပိုင်နိုင်လှချည်ရဲ့ ဟုမပြောနိုင်။ အောင်စာရင်းထွက်မည်ကိုပင် ရင်ခုန်သလိုလို၊ ကြောက်သလိုလို မရဲတရဲစိတ်က ဖြစ်မိသေးသည်။ အောင်မြင်မှု့ ပန်းတိုင်ကို လှမ်းကိုင်ဖို့ အင်(န်)နာဗွန်စီ ပင်ဝယ်သောက်ရမလိုဖြစ်နေသည်။ အင်ဂျင်နီယာကြီးလုပ်တော့ မဟဲ့ဟုဆုံးဖြတ်ပြီးကာမှ ဒီပညာရပ်အပေါ်တွင်လေ့လာလိုက်စားမှု့က အားနည်းနေပြန်သည်။ ယခင်ကကို့ကိုယ်ကို အထင်ကြီးပြီးလေလုံးတွေထွားခဲ့ ဘူးသော်လည်း၊ ထိုလေလုံးတွေကို […]
Mg Oggaအခု မျက်မှောက်ခေတ်ကြီးထဲမှာ ကျေးကျွန်စနစ် ထွန်းကားနေတယ် ဆိုရင် စာရှုသူယုံမလား ကျွန်စနစ်က ဟိုး ဂရိခေတ်လောက်ကနေစပြီး အမေရိကန် ပြည်တွင်းစစ်မှာ ချုပ်ငြိမ်းသွားပြီလို့ စာရှုသူပြောမှာပဲ အခုဟာ ခေတ်သစ်ကျွန်စနစ် တကယ်ကို ရှိနေသေးပါတယ်။ အရင် ခေတ်ဟောင်းပုံစံတော့ မဟုတ်တော့ဘူးပေါ့။ ကျွန် ကို အဘိဓာန် ထဲမှာရှာကြည်ပါလား The state of being under the control of another person တဲ့ တခြားလူတစ်ယောက်ရဲ့ ထိန်းချုပ်မှုအောက်မှာနေရသူပေါ့။ ကျွန် ဆိုတာ လွတ်လပ်သောဆန္ဒဆုံးရှုံးလျက်၊ အဓမ္မနည်းလမ်းတွေ အသုံးပြုလျက်၊တခြားတပါးသူခိုင်းတာ လုပ်ရတဲ့ သူပေါ့။ ကျွန်ဆိုတာနဲ့ နိုပ်စက်ညှင်းပန်းခံ ရတာပေါ့။ အခု ကျွန်စနစ်က ရှေးကနဲ့ နည်းနည်းပဲကွာမယ်။ ဟိုတုန်းကလိုပဲ နှိပ်စက်ညှင်းပန်းခံရတုန်း၊အခကြေးငွေ နည်းနည်းပဲရတုန်း ဒီလိုဖြစ်နေတဲ့ […]
naywoon niကျွန်တော်ဒီပို့စ်ကိုရေးဖို့စောသေးသေးလားမသိဘူး ဘာလို့ဒီနေ့ရေးဖြစ်သလဲဆိုတော့ကျွန်တော်ရေးခဲ့တဲ့ ပို့စ်နှစ်ခုအတွက်ပြန်ဖြေပေးဖို့တာဝန်ရှိလာတယ်ထင်လို့ပါ ကမ္ဘာပေါ်မှာရှိတဲ့အရာတွေကဆန့်ကျင်ဘက်တွေနဲ့ ပေါင်းစပ်ထားတာပါ..။အလင်းနဲ့အမှောင်..အဖြူနဲ့အမဲ ယောက်ျားနဲ့မိန်းမစသည်ဖြင့်ပေါ့..။ဒီလိုဆန့်ကျင်ဘက်တွေ နဲ့ကြီးပြင်းလာကြတဲ့ကျွန်တော်တို့မှာတစ်ဘက်ဘက်ကို ရွေးချယ်ရပ်တည်ကြရပါတယ်..။နှစ်ဘက်စလုံးကိုထောက်ခံ လို့မရပါဘူး..။ ဒါအပြင်ကျွန်တော်တို့ဟာUniversal Truthကိုလည်းလိုက်နာရပါတယ်..။ဒီအမှန်တရားကို မျက်ကွယ်ပြုပြီးကိုရပ်တည်ချင်တဲ့ဘက်ကိုလက်လွှတ် စပယ်သွားရပ်တည်လို့မရပါဘူး..။ဒီတော့ကျွန်တော်တို့စာ ရေးမယ်။မဲပေးမယ်..။အကျင်္ ီဝယ်မယ်..။လုံချည်ဝယ်မယ်..အိမ်ထောင်ပြုမယ် အားလုံးရွေးချယ်ကြရ..တာချည့်ပါပဲ..အဲဒိရွေးချယ်မှုတွေကို ကျွန်တော်တို့ကိုယ်နားလည်ထားတဲ့စံနှုန်းတွေနဲ့ ရွေးချယ်ထားကြတာပါ..။အများညီလို့ဤကိုကျွဲလို့ ရောယောင်အသံထွက်ကြတာလား?ကိုယ့်ဆုံးဖြတ်နဲ့ ကိုယ်ရပ်တည်ကြတာလား..?။ဒီသုံးသပ်ချက်ကိုတင်ပြ ချင်လို့ဒီပို့စ်ကိုတင်မိတာပါ..။ ဒီအရင်ကပို့တွေမှာဖြစ်ရပ်တွေပြပြီးကျွန်တော့ ရပတည်မှုေ တွကိုတင်ပြခဲ့ပါတယ်..။ ဒီရပ်တည်မှုတွေဟာမှန်တယ်လို့ပြောလို့မရပါ ဘူး..။သို့ပေမဲ့University Thuthအရကျွန်တော် မနေနဲ့ကျွန်တော်မှန်တယ်ထင်လို့ရပ်တည်နေတာပါ ဘယ်လိုအကြောင်းနဲ့မှပြောင်းလဲမှာမဟုတ်ပါဘူး ဒါပေမဲ့ဒီမှန်ကန်မှုနဲ့မတွက်ပဲဒီကနေရပ်တည်မှု လွဲနေတာလေးတွေဆက်ပြောချင်လို့စကားပလ္လင်ခံ နေတာပါ..။ဒီကနေ့အပြင်ဘက်ရုပ်ရှင်ဗွီဒီယိုတွေ မှာကြုံနေရတဲ့အကြောင်းအရာကတော့အပြင်မှာ များများစားစားမရှိနိုင်လောက်တဲ့သူဌေးသူကြွယ်တွေ နဲ့ဇာတ်လမ်းတွေဇွတ်ဖန်တီးနေတာပါ..။သူတို့ရဲ့ လူတ်းစားရပ်တည်မှုကဘာလဲ?ဘယ်သူတွေကို ကိုယ်စားပြုနေတာလဲ?သူတို့ကိုကြည့်ရှုနေတဲ့ အများစုဟာသူတို့နေပြတဲ့အိမ်တွေ..။စီးပြတဲ့ကား တွေ..။လုပ်ကိုင်ပြနေတဲ့အလုပ်အကိုင်တွေရုံးခန်း တွေထဲရောက်ဖူးဖို့ဝေးလို့အနားဖြတ်လျှေလာက်ဖူးတဲ့ သူတောင်ခပ်ရှားရှားပါ..။ဒါတွေသူတို့ဘာလို့ရိုက်ပြနေကြသလဲ ကျွန်တော်တော့စဉ်းစားမရတော့ဘူး..။ ငါတို့ရိုက်ချင်တာရိုက်မယ်မင်းတို့လည်းကြည့်ချင်ရာ ကြည့်ဆိုတဲ့သဘောနဲ့လုပ်နေကြတာလားမသိဘူး..။ ဒါကြောင့်လဲပရိဿတ်တော်တော်များများကကိုရီးယား ကားတွေဘက်လှည့်သွားကြတနေမှာ….။ ပရိဿတ်ရင်ကိုလှုပ်ခပ်သွားစေမဲ့ဟာမျိုးထွက်ပေါ် မလာပဲဆောင်းတွင်းမှာနှင်းတွေကြွေသလိုလုပ်နေကြ ရင်တော့နေထွက်တာနဲ့ပျောက်သွားမှာပဲ…။ နောက်မဂ္ဂဇင်းတွေထဲကပုံတွေဟာလည်းအတိုင်းဆမဲ့ ရိုင်းပြနေကြပါပြီ..။ နောက်ဝတ္ထုတွေရုပ်ပြတွေဟာလည်းလူတန်းစားရပ်တည်မှုတွေဟာ ဘယ်ဘက်ကိုရပ်တည်နေကြတာလဲ? နိုင်ငံသားအားလုံးဟာသန်းကြွယ်သူဌေးတွေဖြစ်ကုန်ပြီလား? နောက်သီချင်းတွေ.. […]
ခုတစ်လောကွန်နက်ရှင်ကမကောင်းဘူး။ ဘာပဲဖြစ်ဖြစ်ပါငတ်တစ်လှဲ့ပြတ်တစ်လှဲ့ကွန်နက်ရှင်လေးရနေတာကိုပဲကျေးဇူးတင်ပါတယ်……..။ မနေ့ကဆိုရှီသမျှဆိုင်သာကုန်ရောဘယ်မှာမှမရဘူး…။ ဒါနဲ့သူငယ်ချင်းနှစ်ယောက်လ္ဘက်ရည်ဆိုင်မှာထိုင်ရင်းအင်တာနက်ပေါ်မှာတွေ့ကြုံကြရတာလေးတွေပြောမိကြတယ်။ ဒီလိုပြောမိကြရင်းနဲ့ကျွန်တော်တို့တစ်တွေအမှုမဲ့အမှတ်မဲ့စည်းကမ်းမဲ့ကြတာလေးတွေပြောဖြစ်ကြတယ်………။ ကျွန်တော့်သူငယ်ချင်းကကျွန်တော်ပြောတာကိူဝေဖန်ပေါ့…..။ကျွန်တော်ရေးသမျှစာတွေကိုလည်းသူ့ကိုဒီလိုနှုတ်တိုက် ပြောမိတာတွေချည့်ပါပဲ..။သူ့ကကောင်းတယ်ဘယ်ဟာလေးကဘယ်လိုဆိုမှကျွန်တော်ကစက်ပေါ်ရောက်တဲ့အခါစာစီပြီး တင်ခဲ့တာချည့်ပဲ။ကျွန်တော်တို့အမှုမဲ့အမှတ်မဲ့စည်းကမ်းမဲ့ကြတာလေးတွေကဒီလိုပါ…….. (မှားနေခဲ့ရင်လိုအပ်တာရှိရင်ပြင်ပေးဖြည့်ပေးကြပါ) ၁။ကွမ်းတံတွေးစည်းကမ်းမဲ့ထွေးတာပါ ကျွန်တော်လည်းအရင်ကကွမ်းစားပါတယ်။ဒါပေမဲ့နောက်ကျန်းမာရေးအရ..စီပွားရေးအရ…..ဖြတ်ထားလိုက်တာပါ။ ဟုတ်ပါတယ်။ကွမ်းယာစားပြီးအချိုသွားစားမိရင်ကျောက်တည်တတ်ပါတယ်။မယုံရင်ထုံးရည်ထဲသကြားထည့်ကြည့်ပါ….။ စီးပွာရေးအရဆိုတာကတော့ကွမ်းတောင်းစားတဲ့သူများလာလို့ပါ။ကွမ်းဈေးကလည်းသိတဲ့အတိုင်းတစ်ကျပ်ဖိုး6ယာ…. 7ယာကလေနေခုဆို100ကျပ်ဖိုး3/4ယာပဲရတော့တယ်…..။အဲကွမ်းဈေးဘယ်လောက်ကြီးကြီးကွမ်းယာဆိုင်တွေကလျော့ မသွားပဲတိုးလို့ချည့်လာနေပါတယ်။ဒါကကျွန်တော်တို့ရဲ့ငွေကြေးဖြုန်းတီးမှုကိုပြနေတာပါ..။သူတို့ဖသာရှာနိုင်လို့ဇြုန်းတာ ကျွန်တော်နဲ့မဆိုင်ပါဘူး။ခုပြောမှာကကွမ်းသွေးကိစ္စပါ……။။ကျွန်တော်ကွမ်းစားခဲ့တာကကွမ်းယာကိုဝါးကာစတစ်ကြိမ်းပဲ ထွေးပြီးကျန်တာကိုမြိုချပစ်တာပါ။ခုတော့မောင်မင်းကြီးသားများကဒီလိုမဟုတ်ကြဘူး။ကွမ်းလည်းစားချင်သေးတယ်…… သေမှာလည်းကြောက်သေးတယ်……။ကွမ်းသွေးကိုစည်းမရှိကမ်းမရှိထွေးထုတ်နေကြတာပါ။စက်ဘီးပေါ်ကလည်းထွေးတာပဲ ဆိုင်ကယ်စီးရင်း…..ကားပေါ်ကနေရှေ့မကြည့်နောက်မကြည့်ထွေးကြပါတော့တယ်။ကွမ်းသွေးဆိုတာပါးစပ်ထဲကနေဝါးထုတ် လိုက်တဲ့ပိုင်ရှင်တောင်မလိုချင်တော့တဲ့စွန်ပစ်ပစ္စည်းပါ။တစ်စုံတစ်ယောက်ကိုသွားစင်မှာ…။နံရံပေါ်မှာညစ်ထေးသွားမှာ.. မစဉ်းစားတော့ပါဘူး..။ပြီးတော့မိုးတွင်းဆိုပိုဆိုးပါတယ်။ရေဗွက်တွေထဲကိုထွေးသွားလိုက်တာ။ဒီစာကိုဖတ်နေသူတွေတော့ မသိဘူး။လောကမှာရွံစရာပြပါဆိုရင်ကျွန်တော်ကတော့ကွမ်းသွေးကိုပြမှာပဲ…။ပြီးတော့ကွမ်းယာထုတ်တဲ့ပလစ်စလစ်အိတ်တွေ မိုးတွင်းရေတင်တဲ့နေရာတေေွမှာရှောင်လို့မလွတ်ပါဘူး။။နောက်ရှိသေးတယ်…..စောစောကကွမ်းယာထုတ်ပေးလိုက်တဲ့အိတ်ခွံ ထဲကိုကွမ်းသွေးပြန်ထွေးထဲပြီးလမ်းပေါ်ပစ်တဲ့ကိစ္စ…..တစ်စုံတစ်ယောက်ကိုများသွားမှန်လိုက်လို့ကတော့ဖြေရှင်းလို့ပြီးမှာမဟုတ် နောက်နံပါတ်(၂) ၂။ဆေးလိပ်တိုလွင့်တဲ့ကိစ္စ ဆေးလိပ်သောက်သူတွေပါ…….။ဆေးလိပ်လေးတိုသွားပြီဆိုရင်မီးမငြိမ်းပဲလမ်းပေါ်ပစ်တတ်ကြပါတယ်။ နဲနဲပါးပါးစည်းကမ်းရှိသူေတွေကတော့ခြေထောက်နဲ့နင်းခြေခဲ့ပါသေးတယ်။သူကတော့လမ်းပေါ်မှာဆေးလိပ်တိုအဖြစ်သာအမှိုက်တင် ကျန်ခဲ့တာမို့ကွမ်းသွေးလောက်တော့မဆိုးဘူး။ဒါပေမဲ့ပြင်ရမှာပဲ…။ ၃။အမှိုက်လွင့်ကြတာတွေ ကျွန်တော်တို့ဆီမှာလမ်းတိုင်းအမှိုက်ပုံးမရှိပါ…။ရှိတဲ့လမ်းတွေမှာလည်းအမှိုက်တွေပြည့်လျှံနေတတ်ပါတယ်။ထိုအမှိုက်ပုံးဘယ်သူ လာချသွားပြီးဘယ်သူပြန်သိမ်းမယ်ဆိုတာတစ်ခါတစ်လေပိုင်ရှင်မပေါ်တတ်ပါ…။ကျွန်တော်တို့နယ်တွေမှာကကိုယ့်အမှိုက်ကိုယ်တာဝန်ယူ ဖြေရှင်းရပါတယ်…။ဒီလိုပါ….အိမ်ဝင်းထဲကထောင့်တစ်ထောင်မှာပုံထားပြီး…ဒါမှမဟုတ်အိမ်ရှေ့ကွက်လပ်မှာမီးရှို့ဖျက်ဆီးလိုက်ကြရပါတယ်။ ဒီလိုမလုပ်ချင်တဲ့သူေတွေကဘာလုပ်သလဲသိလား။လူမရှိတဲ့အိမ်ဘေးမှာသွားပုံတာမျိုးပါ………။ ၄။မွေး မြူရေးကိစ္စတွေ……. ဒါကတော့မြို့ပြတွေမှာမရှိနိုင်ပါဘူး..။နယ်တွေမှာပါ….စီပွားဖြစ်မွေးမြူထားတဲအကောင်ပလောင်တွေလွှတ်ထားတာမျိုးပါ။ ပြီးတော့ဝက်တွေကြက်တွေမွေးထားပြီးအညစ်အကြေနံ့တွေဟောင်နေတာမျိုးပါ….။မိုးရွာထားရင်တော်တော်နံ့အနံ့အသက်ကမကောင်းတော့ ပါဘူး..။မွေးထားတဲ့သူတွေကတော့စီင်္းပွားရေးအတွက်ဆိုတော့အနံ့ရင်ပါးနေကြပုံပါ။ဘေးအိမ်တွေကစိတ်အနှောက်အယှက်ဖြစ်စရာပါ ကျွန်တော်ကတော့ပြင်သင့်တယ်လို့တွေးမိတာလေးတွေပါ လိုနေရင်ဖြည့်ပေးကြပါဦး မလိုဘူးထင်ရင်လည်းပြောနော် နေဝန်းနီ
Shwe Zin Uဆရာနီကိုရဲ ဆုံးတဲ့ နေ့က ဒီစာလေး ရေးခဲ့ပါတယ်…။ ဒီနေ့မနက်စာရေးဆရာ နီကိုရဲ ဆုံးသွားကြောင်း e-mail ထဲကသတင်းရတော့ စိတ်မကောင်းဖြစ်မိတယ်။ မျှဝေချင်တဲ့စိတ်ကြောင့် အနီးအနားမှာ ရှိတဲ့ ကိုယ့် customers တွေကိုပြောမိတယ်၊ သိတော့ သိတယ် သိပ်မသိဘူးတဲ့။ ဘာမှခံစားချက်မရှိဘူး။ ကိုယ့်ဝန်ထမ်းကလေး တွေကိုပြောမိတော့လည်း ဒီအတိုင်းဘဲ။ ဩ ပိုပိုပြီးတော့ စိတ်မကောင်း ဖြစ်မိရပါလား။ ဘယ်လို လူတွေနဲ့များ တွေ့နေရပါ့လည်းနော်။ ဒီနေ့တော့ဗျာ ကျနော်တို့ ရွှေမန်းတလေးက မဟာဆန်သော၊ အပြောအဆို ယဉ်ကျေးသိမ့်မွေ့သော၊ customers များအားယဉ်ကျေးဖော်ရွေစွာ ဆက်ဆံတတ်သော ဆိုင်ရှင်မမ၊ အရောင်းဈေးသည်မမ တို့အကြောင်းဖောက်သည်ချ ပါရစေဗျာ။ ထမင်းစားမကောင်းလို့ ထမင်းဆိုင်သွားပြီး ဟင်းဝယ်မိပါတယ်။ ဟိုဟင်းလေးကောင်းနိုးနိုး၊ ဒီဟင်းလေး ကောင်းနိုးနိုးနဲ့ ဟိုရွေးဒီရွေးဆိုတော့ ဆိုင်ရှင်မမ ကလည်းသနားသွားတယ် ထင်ပါတယ်။ အကြံကောင်း […]