“အလှတွေစုနေတဲ့ နံနက်ခင်းလေးကို ခံစားကြည့်ခြင်း”   အခုတစ်လော ကျနော်အပျင်းထူနေတဲ့ရက်များတော့ မနက်လမ်းလျှောက်မထွက်ဖြစ်ပါဘူး။ ဟိုးဆောင်းတွင်းတစ်တွင်းလုံး လမ်းလျောက်ရက်ပျက်မရှိသလောက်ကနေ နွေရောက်မှ မလျှောက်ဖြစ်တဲ့ရက်များလာပါတယ်။ ကျနော်တို့တိုက်ခန်းတွေက ညဆယ်တစ်နာရီကျော်မှ ရေတစ်စက်ခြင်းလာနေတာကိုစောင့်ပြီး ရေခံနေရတော့ အိပ်ရေးပျက်ပါတယ်။ ဒီတော့လဲမနက်လမ်းမလျောက်ဖြစ်။ ဇွတ်အတင်းကိုလူးလဲထပြီးလမ်းလျောက်တဲ့ရက်မှာတော့ လှပသောနံနက်ခင်းလေးများကိုပြန် ထိတွေ့ရတော့ စိတ်ထဲမှာကြည်နူးမိပါတယ်။ အခုရက်မှာကုက္ကိုပင်တွေကလဲ ပန်းရောင် အသွေးတွေနဲ့လှပ။ ရွက်ဟောင်းခြွေထားတဲ့ သစ်ပင်တွေကလဲ ရွက်သစ်ဝေလို့ ဆန်းသစ်လှပ။ နွေစိန်ပန်းနီနီလေးတွေကလဲ လောကကိုအလှဆင်ဘို့အတွက် အင်နဲ့အားနဲ့ထွက်လာ။   အရှေ့ဘက်ကောင်းကင်ကိုကြည့်လိုက်တော့ပေါ်ထွက်စနေရောင်က အနှီနဲ့ပန်းရောင် အကြား ။ နေနည်းနေတဲ့ကန်တော်ကြီးမှာလည်း မြက်ခင်းစိမ်းစိမ်းလေးတွေကလဲ အမြန်ဆန်းသောမြင်ကွင်း။ ကန်တော်ကြီးထဲမှာ အပျော်စီးလှေကလေးတွေကလဲ ရေမရှိတော့ ကုန်းခေါင်ခေါင်မှာသနားစရာ။ အထူးအဆန်းရယ်လိုတော့ မဟုတ်ပေမယ်လည်း ကျနော်ကြည့်ရင်းမြင်ခဲ့ရတဲ့ကြည်နူးစရာလေး တွေမို့လို့……………………………   ကိုပေါက်လမ်းသလားရင်းလက်ဆော့တော့ရလာတဲ့စနက်ရှော့ (8-4-2012)  

  ဒီတစ်ခါတော့ ရွာသူများနောက်ကလိုက်ခဲ့ပါပြီ။ ရိုက်ခဲ့ဘူးသမျှ  ပန်းတွေထဲကနေလှရာရာ ရွေးချယ်လို့ တင်ပေးလိုက်ပါတယ်။ တင်ဘူးလို့ မြင်ဘူးရင်လဲ မမြင်ဘူးသူအတွက်သာ သတ်မှတ်လိုက်ပါလို့ ပြောလိုက်ပါသနော်။     ကိုပေါက်လမ်းသလားရင်းလက်ဆော့ တော့ ရလာတဲ့ စနက်ရှော့။ (25-3-2012)