မရေရာတဲ့နေ့တစ်နေ့ကို မပျော်မွေ့တဲ့ အချိန်များနဲ့ ခြောက်ခန်းမသွားစေချင်… ကော်ဖီတစ်ခွက်နဲ့ သက်ပြင်းအခါခါချ ကုန်ဆုံးသွားတဲ့ကာလတွေကို နှမြောမိတယ်….. မရေရာတဲ့ ခြေလှမ်းတွေက ကမ္ဘာမြေကို နမ်းရှိုက်ရင်း တွယ်ရာမဲ့တဲ့ဘဝတွေမို့ ဘယ်ဆီဘယ်ဝယ်ထိ လေလွင့်နေမယ်ဆိုတာ ငါ့ကို ငါ မသိသေးပါတကား….။