စဆရ ႀကီးဆိုင်တွင် Cashier အဖြစ်လုပ်ကိုင်နေသော ကျွန်တော်သည်ကား အိနိ္ဒယအမျိုးသားတစ်ဦး၊ သီရိလင်္ကာ အမျိုးသားတစ်ဦး၊ နီပေါ အမျိုးသားတစ်ဦး၊ ဖိလစ်ပိုင် အမျိုးသမီး ၂ ဦးဖြင့် အလှည့်ကျ လုပ်ငန်းခွင်ဆင်းရခြင်းဖြစ်သည်။ ရှားရှားပါးပါး အမျိုးသမီး ၂ ဦးသာရှိသည့်ဆိုင်တွင် တစ်ဦးမှာ ၄ဝ ကျော် ပုပုသေးသေး အိမ်ထောင်သည် အမျိုးသမီးနှင့် တစ်ဦးမှာ ၃ဝ ကျော် အတန်ငယ်လှသည်ဟု ဆိုနိုင်သော အပြိုဟုခေါ်သည့် ဖိလစ်ပိုင်မလေးတစ်ဦးတို့ ဖြစ်ကြသည်။ နေထိုင်ရာမြို့လေးသည်ကား လွန်စွာမှပင် အစွန်အဖျားကျလှပေသည်။ တစ်မြို့လုံးတွင်မှ ကုန်တိုက်စုစုပေါင်းတစ်ခု၊ အမေရိကန် စားသောက်ဆိုင်ဆိုလို့ KFC တစ်ဆိုင်ပဲ ရှိသည့်ကြားကမှ ကျွန်တော်တို့ဆိုင်သို့ လာရောက်ကြသူများ မျက်စိဘဝင်အေးစရာကြည့်ရှူရန်မှာ ထိုဖိလစ်ပိုင်မလေးမှတစ်ပါး ဘယ်သူမှမရှိကြသဖြင့် ထိုကောင်မလေး Cashier လုပ်သည့်နေ့ကား ရောင်းကောင်းသောနေ့သာ ဖြစ်တော့သတည်း။ ကျန်နေ့များတွင်မူ နှုတ်ခမ်းမွှေး […]