ေက်ာ္ဘသစ္(၁) လိပ်ဆိုတဲ့ကောင်ဟာ သိပ်ပြီး အာချောင်တယ်တဲ့ အရင်ဆုံး ငါးစင်လုံးက ထပြောတယ်။ ဟုတ်ပါ့၊ တစ်နေ့တစ်နေ့ တွေ့ရာလူနား လိုက်ကပ် သူ့ခွင်ထဲဝင်တာနဲ့ 150 wps နှုန်း ပစ်ခတ်တော့တာပဲတဲ့ အနားက ဖားက ဝင်ထောက်ခံတယ်။ ဒါတင် ဘယ်ကမလဲဗျ သူပြောတာတွေကိုလည်း ကြည့်ကြဦး အန္တာတိကဒေသမှာ မြေဈေးဘယ်လောက် သက်သာတယ်ဆိုတာမျိုး ကမ္ဘာကြီး တဖြေးဖြေး ပူနွေးလာနေလို့ နေလုံးကြီးကို ဘယ်အရပ် ပို့ရမယ်ဆိုတာမျိုး သက်တံတွေကို ကွန်နဲ့ပစ်ဖမ်းပြီး ပန်းထုတ်လုပ်ရင် ဘယ်လို လှပမယ်ဆိုတာမျိုး သူ့အချိုးတွေ ရိုးနေပြီတဲ့ ပိုးနသန်ကောင်ကလည်း ဝင်လှောင်ပြန်တယ်။ နောက်တစ်ခါ ပုရွက်ဆိတ်ခေါင်းကြီးက ခေါင်းထောင်ပြီး ပြောတယ် လိပ်ဆိုတဲ့ကောင် ပါလေရာကြောင်ချေးတဲ့ တစ်ခါက ပုရွက်ဆိတ်တွေ အခွန်ကိစ္စ တိုင်ပင်နေကြတုန်း […]
အတိသဥၹာ နာဂရခ်စ္သူ/ သန္းထြဋ္ဦးခရီးသွားတစုဟာနွံအိုင်တစ်အိုင်ဆီရောက်လာကြတယ်။ နွံအိုင်နားမှာကရွာတစ်ရွာ။ ရွာကလူတွေကပြောတယ်။ဒီနွံအိုင်ကိုဖြတ်ဖို ့ဆိုရင်သူတို ့ရွာကချ ုပ်တဲ့ဖိနပ်တွေနဲ ့ဖြတ်မှရမယ်တဲ့။ ဖိနပ်တွေကအောက်ခံသားရေသားပြန် ့ပြန် ့ကြီးကြီး၊အထဲမှာလေခိုအိတ်တွေနဲ ့—-ဒီလို နွံတောကိုဖြတ်ဖို ့အသင့်လုပ်ထားတဲ့ပုံ——။ ဟုတ်တယ်။သူတို ့ရဲ ့ရိုးရိုးဖိနပ်တွေနဲ ့ဖြတ်လို ့ကတော့နွံထဲနစ်သွားမှာဘဲ။ သူတို ့သွားမယ့်ခရီး ကလဲဒီနွံအိုင်ကိုကျော်ဖို ့အပြင်အခြားမရှိဘူး။ ဒီတော့. သူတို ့တွေအဲဒီရွာ ကနေဖိနပ်တယောက်တရံစီဝယ်ကြရရော ဆိုပါတော့–_။ ပြီးတော့ အဲဒီဖိနပ်တွေနဲ ့နွံအိုင်ကိုဖြတ်ကြတယ်။ ရွာကလူတွေညွှန်းသလိုပါဘဲ။သူတို ့ဖိနပ်တွေ ဟာနွံအိုင် ကိုဖြတ်ဖို ့တော့. အတော်လေးသင့်တော်ပါပေတယ်။ ကျွံသွားလို ့ကတော့ လူတစ်ကိုယ်လုံးနစ်ပြီး အသက်ပါဆုံးရှုံးနိုင်တဲ့တမျှော်တခေါ်နွံအိုင်ကျယ်ကြီးကိုသူတို ့ဟာ ဖိနပ်တွေအကူအညီနဲ ့ဘေးကင်းရန်ကင်းဖြတ်သန်းနိုင်ခဲ့ပါတယ်။ တဖက်ကမ်းကိုရောက်တဲ့အခါကျတော့မှ ခရီးသွားတွေဟာအသက်ရဲရဲရှူရဲကြတော့တယ်။ ခုန ကတင်းထားတဲ့ မျက်နှာထားတွေ ဟာခုမှဘဲ. ပြေပြေလျှော့လျှော့ဖြစ်လာတယ်။ရှေ ့မှာကုန်းမြေအမာပဲကျန်တော့တယ်။ဒီလိုသဲထိတ်ရင်ဖို ဖြစ်စရာမရှိတော့ဘူး။ ဒါကြောင့်ခရီးသွားသူ အသီးသီးဟာနွံဖြတ်ဖို ့ဝယ်လာတဲ့ဖိနပ်တွေကိုစွန် […]
Mg Oggaပုံပြင်တွေ ပြောပြတတ်တဲ့ ကျွန်တော်သူငယ်ချင်းကြီးကို သတိရလို့ ပုံပြင်တစ်ပုဒ်လောက် ပြောပြချင်တယ်ဗျ။ PRA သင်တတန်းကသင်ပေးလိုက်တဲ့ ပုံပြင်လေးတစ်ပုဒ်ပါ။ဖွံဖြိုးရေး အမြင်ဖွင့်ပေးတဲ့ ပုံပြင်လေးတစ်ပုဒ်ပါ။ တွေးတောဆင်ခြင်ကြည့်ပေါ့ဗျာ တခါက လူဆင်းရဲတစ်ယောက် တောလမ်းတစ်ခုမှာလျှောက်သွားရင်း မုဆိုးတစ်ယောက်လုပ်ထားတဲ့ ထောင်ချောက်ဟောင်းတစ်ခု ဖြစ်တဲ့ တွင်းနက်ကြီးတစ်ခုထဲ ခြေချော်ပြီး ကျသွားလေရော။ ကယ်မယ့် သူကလည်းမပေါ်လာ အဓိက သူထမင်းမစားရတာ သုံးရက်တောင်ရှိပြီ။ ကံကောင်းချင်တော့ ဒီတောလမ်းနားကို ဖြတ်သွားတဲ့ သူဌေးကြီးတစ်ဦးက တွင်းထဲက သူအော်သံကိုကြားလိုက်ရတယ်ဗျ။ ဒီလိုကြားတော့ ဒီသူဌေးကြီးက တွင်းထဲကသူကိုကြည့်လိုက်ပြီး ဘာအကူအညီပေးရမလဲ မေးလိုက်တယ်။ တွင်းထဲက သူကကျွန်တော်ဗိုက်ဆာတယ်လို့ ပြောလိုက်တယ်။ ဒါနဲ့ သူဌေးကြီးက အေး အခုတော့ စားစရာမပါလာဘူး အိမ်ရောက်မှ အိမ်က အစေခံကိုပို့ခိုင်း လိုက်မယ် နောက်ရက်တွေလည်း ပုံမုန်ပိုပေးမယ်လို့ ကတိပြုပြီး အိမ်ပြန်သွားတာပေါ့။ သူဌေးကြီးက သူပေးထားတဲ့ […]