manawphyulayဒီနေ့မနက် နာရေးပို့ဖို့အတွက် အိမ်မှ အစောကြီးထွက်ခဲ့ပါတယ်။ ဆရာတစ်ယောက်ရဲ့ နောက်ဆုံးခရီးလေးဟာဆိုရင်ဖြင့် တကယ့်ကို ကြေကွဲဝမ်းနည်းဖွယ်ရာ ကောင်းလှပါတယ်။ တစ်နေကုန် မြင်တွေ့တယ်။ ညဘက်ဆုံးတယ်ဆိုတာ ကျွန်မတို့နဲ့တွေ့ဆုံပုံလေးပဲရှိပါတယ်။ သူ့မိသားစုနဲ့တော့ မနက်ထဲက အလုပ်သွားဖို့ထွက်လာတဲ့ သူဟာ ညဘက်လည်း ပြန်မလာတော့ပဲ သေခြင်းတရားဆိုတဲ့ နေ့မြင်ညပျောက်ဆိုတဲ့ ဓမ္မတာအတိုင်းဆိုသလို ပြန်မလာသော ခရီးလမ်းရှည်ကြီးကို လျှောက်လှမ်းသွားခဲ့တာ မိသားစုအတွက် ယူကျုံးမရဖြစ်မိမယ်လို့ ကျွန်မ ရင်ထဲမှာ ခံစားရမိပါတယ်။ မနက်က ၈ နာရီခွဲ နာရေးလိုက်ပို့ဖို့ ကားပေါ်မှာ လူစုပြီး ၉ ခွဲလောက်မှာ ရေဝေးကို ရောက်ရှိခဲ့ပါတယ်။ သူ့မိသားစုတွေကတော့ ရောက်ရှိနေပါတယ်။ ခုလို ကားပေါ်က ခြေချော်ကြ၊ ကားအောက်ထဲ ခြေထောက်ဝင် ကိုယ်လုံးပါ ကားကြိတ်ခံရပြီးသေသွားတော့ သူ့မိသားစုအတွက် ဖြေဆည်နိုင်မယ်လို့ မထင်ပါဘူး။ ဆုံးသွားသူရဲ့ မိသားစုဆိုပေမယ့် မိန်းမ […]