ကောင်းကင်ပြင်တစ်ခွင်မှာ..ကြယ်တွေ အဆုပ်လိုက်..ဖွေး…ခနဲ..ကြွေ ကျသွားသည်။ ကျွန်တော် ့ရင်ခွင်သည် ဗလာကျင်း…လျက်…….။ မှတ်မိနေသော အလွမ်း ကဗျာရှည်တစ်ပုဒ်ကို တီးတိုးရွတ်ဆိုနေမိ၏ .။ ကျွန်တော် ချစ်သော ကဗျာများသည် ကာရန်မဲ ့လျက်ရှိသည်။ ကျွန်တော့်ဘဝသည်လည်း..ထို ့အတူ..မညီမညာ ကာရန် ခပ်တုုံးတုံး..။ နွေည သည် ကျွန်တော့်ကို ထပ်ခါ ထပ်ခါ လောင်ကျွမ်းစေခဲ ့ပြီ။ ဘယ်တော့မှ ကျက်မသွားတော့မည် ့ ဒဏ်ရာတစ်ခုကို ဘယ်ဘက်ရင် အုံအနားမှာ..ဖိ ကပ်ရင်း….. စိုင်းထီးဆိုင်၏ မေမြို ့မိုး ဆိုသော သီချင်းကလေးကိုလည်း ဆိုညည်း ချင်ပါသည်။။ *** ဒီလို အချိန်မှာ……လူမြင်မခံ..တဲ ့ မျက်ရည်တွေ…… တိတ်တခ်ိုးလေး..ကျနေ..။ရင်နာတာကို…မနာသလိုနေပြ…..တဲ ့ ကြားက.. ဘာမှ……မတတ်နိုင်..ဘူး …။ ယောကျာ်းလည်း အသည်းနဲ ့.. ယောကျာ်း..လည်း […]