Customize Consent Preferences

We use cookies to help you navigate efficiently and perform certain functions. You will find detailed information about all cookies under each consent category below.

The cookies that are categorized as "Necessary" are stored on your browser as they are essential for enabling the basic functionalities of the site. ... 

Always Active

Necessary cookies are required to enable the basic features of this site, such as providing secure log-in or adjusting your consent preferences. These cookies do not store any personally identifiable data.

No cookies to display.

Functional cookies help perform certain functionalities like sharing the content of the website on social media platforms, collecting feedback, and other third-party features.

No cookies to display.

Analytical cookies are used to understand how visitors interact with the website. These cookies help provide information on metrics such as the number of visitors, bounce rate, traffic source, etc.

No cookies to display.

Performance cookies are used to understand and analyze the key performance indexes of the website which helps in delivering a better user experience for the visitors.

No cookies to display.

Advertisement cookies are used to provide visitors with customized advertisements based on the pages you visited previously and to analyze the effectiveness of the ad campaigns.

No cookies to display.


မခင်ချိုမျက်လုံးများကို…. အားယူကာဖွင့်ကြည့်မိသည်။ လှုပ်ရှားလို့မရအောင်ပင် မခင်ချိုတစ်ကိုယ်လုံး အားအင်များချည့်နဲ့နေလေသည်။ မခင်ချိုနားထဲတွင်… မီးရထားသံကြီးတစ်ခု လွှမ်းမိုးနေ၍ မခင်ချိုအသက်လုပြီး ပြေးနေရ၏။ မခင်ချိုအိပ်နေသော အခန်းဝတွင် လူတစ်ယောက်သည် မခင်ချိုအား သွေးစွန်းပေနေသော ခေါင်းအုံး တစ်လုံးအား လာရောက်ကမ်းပေးနေလေသည်။ မခင်ချို ထိုလူပေးသောခေါင်းအုံးအား မယူဘဲ အော်ဟစ်ကာနေလေ တော့သည်…။ အရာရာသည်အမှောင်အတိဖုံးလွှမ်း၍ မခင်ချိုလွင့်မျောချင်ရာ လွင့်မျောနေမိတော့သည်။ ***                        ***                        ***                        *** လူနာကုတင်နံဘေးတွင် အိပ်ငိုက်နေရင်းနှင့်ပင် မသီတာသူကအဒေါ်ဖြစ်သူအား ကြည့်ရင်းပင် တရားရမိသည်။ “ပညာရှိ သတိဖြစ်ခဲ” ဆိုသလိုပင်… အရာရာတွင် ကိန်းကြီးခန်းကြီးနိုင်လှသောအဒေါ်… ကျန်းမာရေးကိုအလွန်ဂရုစိုက် သောအဒေါ်… အသန့်အပြန့်သဲသဲလှုပ်တတ်သော အဒေါ်…. အရာရာကိုငွေကြေးနှင့် တိုင်းတာတတ်သောအဒေါ်…..မခင်ချို၏ အဖြစ်အပျက်စတင်ရာကာလသည်……။ လွန်ခဲ့သော(၃)လခန့်…… ခွဲစိတ်မှုခံယူတော့မည် “ဆေးစစ်ချက်အဖြေအရတော့…မခင်ချိုရဲ့ သည်းခြေမှာကျောက်တည်နေတာပါ….” မခင်ချိုနှင့် ခင်ပွန်းဖြစ်သူကိုမြင့်စိန်တို့နှစ်ဦး တစ်ယောက်မျက်နှာတစ်ယောက်ကြည့်မိ၏။ မခင်ချိုဝမ်းဗိုက်သည် […]


မိသားစုအားလုံးက ကျွန်တော့်ကိုမော်ကြည့်လို့။ ကျွန်တော်မြင်နေရတဲ့ အမေ့ရဲ့မျက်လုံးတွေက ဝမ်းနည်းနေတာလား။ ဝမ်းသာနေတာလားဆိုတာကိုတော့ ကျွန်တော်မဝေခွဲတတ်ဘူး။ အမေ့မျက်လုံးထဲက မျှော်လင့်ချက်အငွေ့အသက်ကိုတော့ ကျွန်တော်မြင်လိုက်ရတယ်။ ကျွန်တော်ကတော့ လက်ကေ့စ်ကိုဆွဲရင်း ရန်ကုန်လေဆိပ်ရဲ့ Check In နေရာကို ရောက်နေပြီ။ မသွားခင်အမေ့မျက်နှာကို တစ်ချက်ကြည့်လိုက်တော့ မျက်ရည်တွေဝိုင်းနေတာ ကျွန်တော်တွေ့လိုက် ရတယ်။ ကျွန်တော်ပြန်လာခဲ့မှာပါအမေရယ်။  ဒါတွေက အမေ့အတွက်ပါ။ ကျွန်တော်စိတ်ထဲက ပြောနေမိတယ်။ အို…နိုင်ငံခြားကိုအရမ်းသွားချင်နေတဲ့ကျွန်တော် အခုချိန်ကျမှ ခြေလှမ်းတွေလေး နေရတာလဲ။ အိမ်မှာနေရာတကာ ဆရာကြီးလုပ်တတ်တဲ့ ကျွန်တော့်အစ်မကတော့  အထပ်ထပ်ကျွန်တော့်နားနဲ့ မဆန့်အောင်မှာခဲ့ပြီးပြီ။ “အလုပ်ကိုသေချာလုပ်နော်။ ပိုက်ဆံကိုစုဆောင်းဦး…….. နင့်ကို အတိုးနဲ့ချေးပြီးပို့တယ်ဆိုတာကို လည်း သတိရဦး။” ကျွန်တော်အမေ့မျက်နှာတစ်ချက်ကြည့်လိုက်တယ်။ အမေဘာမှာဦးမလဲဆိုတဲ့ မျက်လုံးနဲ့ပေါ့။ “ကျန်းမာရေးဂရုစိုက်နော် အောင်လေး” ကျွန်တော်ခေါင်းငြိမ့်ယုံသာ ငြိမ့်ပြလိုက်တယ်။ အမေကျွန်တော့်ကို စိတ်ချတယ်ဆိုတာ အမေ သိပါတယ်။ အမေမသွားစေချင်မှန်းလည်းအမေသိတယ်။ ကျွန်တော်ဘာမှမပြောလိုတော့ပါဘူး အမေရယ်။ လူငယ်ဘဝရဲ့ […]


 မနက်မိုးမလင်းသေးဘူး သည်ရပ်ကွက်လေးထဲမှာ စည်ကားနေပြီ။ ဆောင်းတွင်းဆိုတော့ လည်း နေ့တာတိုပြီး ညတာရှည်နေတော့ နံနက်(၆)နာရီဆိုတာ အရင်ရာသီတွေလိုမဟုတ်ဘဲ မှုန်ပျပျအလင်းရောင် လေးနဲ့ နှင်းမှုန်လိုလို မြူခပ်ဆိုင်းဆိုင်းရယ်ဆိုတော့ လွမ်းမောစရာလေး လိုဖြစ်နေတယ်။ ရန်ကုန်မြို့ကြီးရဲ့ အစိတ်အပိုင်းတစ်ခုစီဖြစ်တဲ့ မြို့နယ်တွေရဲ့ ရပ်ကွက်လေးတွေထဲမှာ မနက်(၃-၄)နာရီဆိုကတည်းက လှုပ်လှုပ်ရွရွ မဟုတ်လား။ အခြားသူဌေးရပ်ကွက်တွေလိုမဟုတ်ဘဲ ရပ်ကွက်လေးထဲက ပျံကျဈေးလေးရယ်။ အစိုးရက သတ်မှတ်ပေးထားတဲ့ အနည်းငယ်လမ်းလျှောက် ရင် ရောက်နိုင်တဲ့ သတ်မှတ်ဈေးတွေမှာ ဆိုင်ဖွင့်တဲ့ သူတွေမှာတော့ မနက်(၃-၄-၅)နာရီဆိုတာ အိပ်ရာ ထချိန်ဖြစ်နေတယ်။           ကုန်စိမ်းရောင်းမယ့်သူက မနက်စောစောကုန်စိမ်းတွေသယ်တယ်။ လက်သုတ်စုံ(ခေါက်ဆွဲသုတ် ၊ ကြာဇံသုတ်) ရောင်းမယ့်ဆိုင်တွေကတော့ အစောကတည်းက ဟင်းခါးတွေ ဘာတွေညာတွေ ချက်ပြုတ်ကြော် လှော်နေကြတယ်။ ဈေးသည်မဟုတ်တဲ့ အိမ်ရှင်မတွေလည်း မနေသာဘူး မနက်စောစော လာတဲ့ ပဲပြုတ်သည် ကိုစောင့်ရတယ်။ မနက်ခင်းစောစော […]


snowJanuary 20, 20111min1270
မိန်းကလေးကသစ္စာဖောက်သွားလို့ အဲဒီမိန်းကလေးကိုသတ်ပြီး မိမိကိုယ်ကိုအဆုံးစီရင်သွားတယ်ဆိုတဲ့အကြောင်းလေး ဖတ်ရပါတယ် အင်း ဒီလိုသာသစ္စာဖောက်လို့သတ်မယ်ဆို ကမ္ဘာကြီးမှာလူသတ်မှုတွေနဲ့ ကိုယ့်ကိုယ်ကိုအဆုံးစီရင်မှုတွေချည်းဖြစ်နေတော့မှာပါပဲ လွန်ခဲ့သောနှစ်ထောင်ပေါင်းများစွာကထဲက လူဆိုတဲ့အမျိုးတုန်းနေလောက်ပါပြီ ကျမတို့တောင်ခုလိုလူဖြစ်မလာနိုင်ပါဘူး ဖောက်ပြန်မှုကိုအားပေးတာမဟုတ်ပါဘူး မိမိကိုယ်ကိုသတ်သေခြင်းနဲ့ သူတပါးကိုသတ်ခြင်းကို အားမပေးတာပါ သူတပါးကိုသတ်တာကော မိမိကိုယ်ကို သတ်သေတာပါ တရားဥပဒေကခွင့်ပြုမထားပါဘူး သေသွားရင်လဲ ငရဲကျဦးမှာပါ လူတိုင်းလူတိုင်း ကိုယ့်စိတ်ကိုတောင် ကိုယ်မနိုင်ကြပါဘူး မကောင်းမှန်းသိပေမယ့်လဲ သိသိကြီးနဲ့လုပ်နေကြတာပါပဲ ( ဥပမာ-ဆရာဝန်ဖြစ်ပြီး ဆေးလိပ်သောက် အရက်သောက်နေတာမျိုး ) ဒီတော့ ကိုယ့်စိတ်ကိုမနိုင်တာတောင် သူတပါးစိတ်ကိုပိုင်ဖို့ဆိုတာမလွယ်ပါဘူး သူတပါးက ကိုယ့်ကိုသစ္စာဖောက်တာနဲ့ မိမိကိုယ်ကိုအဆုံးစီရင်တယ်ဆိုတာ မိုက်ရူးရဲဆန်တဲ့လုပ်ရပ်ပါ စိတ်ဓာတ်ပျော့ညံ့တာဖြစ်ပါတယ် လူတယောက်ဖြစ်လာဖို့ ကိုယ့်ရဲ့မိဘတွေဘယ်လိုပြုစုကျွေးမွေးခဲ့ရသလဲ (မိဘဖြစ်သောသူများသိကြပါတယ်) ကိုယ့်ကိုမွေးဖို့ ကျွေးဖို့ ကျန်းမာဖို့ လိမ္မာဖို့ ပညာသင်ပေးဖို့ အစစအရာရာ မိဘတွေကအများကြီး ကြိုးစားခဲ့ရတာပါ မိမိကိုယ်တိုင်လဲ ဒီအရွယ်ရောက်အောင် အများကြီးကြိုးစားခဲ့ရတာပါပဲ ထို့အပြင် တရားသဘောနဲ့ကြည့်ရင်လဲ […]


snowDecember 16, 20101min1994
နိုင်ငံခြားမှာ အလုပ်လုပ်ရင်း မိဘကို လုပ်ကျွေးနေသောသူတချို့ ပင်ပန်းပြှီး အထီးကျန်နေတယ်ထင်လို့ အားပေးလိုက်ပါတယ်  ဒီစာလေးဖတ်ပြီး  နဲနဲလောက ်စိတ်သက်သာတယ်ဆိုရင်ပဲ ကျေနပ်ပါပြီ နိုင်ငံခြားမှာ အလုပ်လုပ်နေတဲ့ သူတွေက ကိုယ့်လူမျိုး ကိုယ့်မြေနဲ့ ကိုယ့်မိဘဆွေမျိုးတွေနဲ့ ဝေးပြီး သူစိမ်းတွေကြားထဲမှာ အလုပ်လုပ်နေကြတော့ အလုပ်လုပ်လို့ ပင်ပန်းတာထက် ကိုယ့်ကိုယ်ကို အထီးကျန်နေသလို ခံစားကြရပါတယ် အကြောင်းအမျိုးမျိုးကြောင့်သာ ရေခြားမြေခြားသွား အလုပ်လုပ်နေကြရတာပဲလေ ကိုယ်လုပ်နိုင်သလောက် ကိုယ်ပင်ပန်းသလောက် ကိုယ်ပြန်ရတာမို့ ပင်ပန်းပေမယ့် အကျိုးရှိပါတယ် ကမ္ဘာကြီးမှာ အလုပ်လုပ်နေကြတ့ ဲ လူတေ ွ အများကြီးပါပ ဲ ဒီလို အလုပ်လုပ်နေတဲ့သူတွေထဲမှာ မိဘကို လုပ်ကျွေးနေတဲ့သူတွေလဲပါမယ် ဇနီးန့ ဲ သားသမီးအတွက်အလုပ်လုပ်နေတဲ့သူတွေလ ဲ ပါမယ် တချို့က အိမ်ထောင်ပြုဖို့အတွက် အလုပ်လုပ်နေတဲ့သူတွေလဲပါတယ် မိဘကိုလဲ ကျွေးစရာမလို အိမ်ထောင်လဲမရှိ […]


snowDecember 13, 20102min1620
<!– /* Font Definitions */ @font-face {font-family:”Cambria Math”; panose-1:2 4 5 3 5 4 6 3 2 4; mso-font-charset:0; mso-generic-font-family:roman; mso-font-pitch:variable; mso-font-signature:-1610611985 1107304683 0 0 415 0;} @font-face {font-family:Calibri; panose-1:2 15 5 2 2 2 4 3 2 4; mso-font-charset:0; mso-generic-font-family:swiss; mso-font-pitch:variable; mso-font-signature:-520092929 1073786111 9 0 415 0;} @font-face {font-family:Zawgyi-One; panose-1:2 11 6 4 3 […]


snowDecember 11, 20104min2665
<!– /* Font Definitions */ @font-face {font-family:Calibri; panose-1:2 15 5 2 2 2 4 3 2 4; mso-font-charset:0; mso-generic-font-family:swiss; mso-font-pitch:variable; mso-font-signature:-520092929 1073786111 9 0 415 0;} @font-face {font-family:Zawgyi-One; panose-1:2 11 6 4 3 5 4 4 2 4; mso-font-charset:0; mso-generic-font-family:swiss; mso-font-pitch:variable; mso-font-signature:1627400839 -2147483648 8 0 66047 0;} /* Style Definitions */ p.MsoNormal, li.MsoNormal, div.MsoNormal {mso-style-unhide:no; […]


teekaunglayJuly 28, 20101min1690
ဟို…….. အဝေး တစ်နေရာ က တိုက်ခတ်လျက်ရှိသော လေပြင်းများသည် ကျွန်တော်နေထိုင်ရာ အခန်း၏ ပြတင်းပေါက်မှန်များကို လာရောက် ထိခတ်လျက်ရှိနေသည်။ ထိုသို့သော အချိန်များ ကြုံရတိုင်း ကျွန်တော် ထိတ်လန့်မိပါသည်။ ကြောက်ရွံနေသာ စိတ်ခံစားများမှုများသည် လွန်ခဲ့သော နှစ်များက အဖြစ်အပျက်များကို ပြန်လည်ရောက်ရှိစေခဲ့ပါသည်။…………………………………… ထိုနေ့ညနေတွင် အများသူငါ ပြောသောစကားများ၌ မုန်တိုင်းဆိုသော စကားလုံးသည် ရေပန်းစားလျက်ရှိနေသည်။ မုန်တိုင်းလာမည် ဟူသော စကားသံသည် လူတိုင်းအတွက်တော့ အရေးတယူလုပ်စရာ မလိုသော ရယ်စရာ စကားလုံးတခုသာ ဖြစ်ခဲ့သည်။……………….. သို့သော် ထိုနေ့ည ၁ဝ နာရီ ခန့်မှ စ၍ ပြင်းထန်စွာ တိုက်ခိုက်လျက်ရှိသော လေများသည် ကျွန်တော်တို့ အိမ်နား ဝန်းကျင် အုန်းပင်များကို ခါရမ်းလှုပ်ရှားစေခဲ့သည်။ ကျွန်တော် တစ်သက်တွင် ထိုများလောက် ပြင်းထန်သော […]