alinsettApril 18, 20121min33511
တော်တော် ပျင်းစရာကောင်းတဲ့ ပန်းချီကား..၊ ရပ်၊ ရပ်။ ယတြာချေပစ်ရမယ်..။ ကျွန်တော်သာ ” အရောင်..”ဆိုရင် သူ့ ကိုမမြင်ရအောင် ” မှောင် “ပစ်လိုက်မယ်.။ စိတ်ဆိုးတယ် ..။ လျှာကို ပတ်တီးစည်းပြိး..စကားလာ မပြောနဲ့ ။ နား ကလစ်လစ် ဖြစ်တယ် ။ ချိန်ခွင်နဲ ့ချိန်စမ်းပါ ။ ထုံးစံအတိုင်း..အားမနာပါးမနာပေါ့ ။ လူမကြီးသေးလို ့ အချိန်မစီးရသေးတဲ့ ယောကျာ်းလေးပါ ။ ဝံပုလွေလို မအူတာပဲ.ရှိတယ် ။ လေးဖက်ထောက်လိုက်ရင် အတော်တူတယ်။ “” ပန်းတွေအားလုံး.စပယ် ဖြစ်လိုက်ပါတော့.””.လို ့ညည်းဖူးတယ် ။ ဘယ်ကလာ..အမေရယ်..ကျွန်တော့်မှာ အဖြူတွေ..ဒေါင်လိုက်ကြီး..။ ကျွန်တော့် ဇာတာရော.ရှိသေးလား။ ကိုယ့်ကိုယ်ကိုယ် အချိုးမပြေကြောင်း.. မနေ ့က သိလိုက်တယ် ။ ကျွန်တော့်ကို […]