This is ဇာတ်ကြီးဆယ်ဘွဲ့ One Day Sunshine လေကြီးမိုးကြီး ဝုန်းဒိုင်း ဟေးဟေး…။ ဘလက်ကြီးတစ်ယောက် ရေးစရာမရှိတော့လို့ ဇာတ်ကြီးဆယ်ဘွဲ့ ဘက်လှည့်ပြီလို့ မတွေးလိုက်ပါနဲ့…။ လေကြီးမိုးကြီး ဝုန်းဒိုင်း ဆိုတဲ့ စာသားလေးကို ယူသုံးမလို့ နိဒါဏ်းချီလိုက်တာပါ…။ အမှန်တကယ်တော့ ဘလက်ကြီးက အလုံးကြီးသူများ စာရင်းဝင်တစ်ယောက်ပါ…။ မိုက်လုံးကြီးတယ်…။ သောက်လုံးကြီးတယ်…။ စားလုံးကြီးတယ်…။ နောက်ဆုံး…ပါးစပ်ကထွက်တဲ့ လေလုံးကလည်း အင်မတန်ကြီးပါတယ်…။ အဲဒါကြောင့် ဘလက်ကြီး ကို အကြောင်းသိသူတွေက လေကြီးမိုးကြီး ဘလက် ရယ်လို့… နာမည်ပေးကင်ပွန်းတတ်ထားပါသတဲ့…။ အလုံးကြီးကြီးတွေ ပြောတတ်တဲ့ ဘလက် ပေါ့ ခင်ဗျာ…။ တကယ်တော့ ဘလက်ကြီး လေကြီးမိုးကြီး တွေ ပြောတတ်တာ သိတ်တော့လည်း မထူးဆန်းလှပါဘူး…။ လေကြီးမိုးကြီး ခေတ်ကို ဖြတ်သန်းလာခဲ့သူဆိုတော့… တံငါ နားနီး […]

ဟဲဟဲ … သိတ်ပြီး ကြီးကြီးကျယ်ကျယ် ခမ်းခမ်းနားနား အတွေးအခေါ်တွေ တင်ပြတော့မှာပဲရယ်လို့ တွေးလိုက်တယ်ဆိုရင်တော့… ဟိုး ဆရာ ဟိုး…။ ဒီလိုဗျ…။ အခုတလော ကျွန်တော်တို့ ရွာရဲ့ အထင်ကရပုဂ္ဂိုလ်အကျော်အမော်ကြီး၂ ဦး ရန်ကုန်မြို့ကို အလည်အပတ် ရောက်ရှိနေလေရဲ့ဗျာ…။ ပထမ ရောက်ရှိလာသူကြီးက အဘဆွေ လို့ ရွာသူားတွေ ချစ်စနိုး ခေါ်ကြတဲ့ ဘိလပ်ပြန် ကိုဆွေ ခင်ဗျ…။ အဘဆွေလို့သာ ခေါ်နေကြတာပါဗျာ…။ အသက်က ၄ဝ ဝန်းကျင်နဲ့ လူကအရွယ်တင်နုပျိုနေလေတော့ ၃ဝ ကျော်လောက်လို့ ထင်ရတဲ့ ဥပဓိပိုင်ရှင်ပါ…။ အသားက ဖြူဖြူ၊ ဝတ်တာစားတာနေတာထိုင်တာပြောတာဆိုတာ ကလည်း အင်မတန် နူးညံ့သိမ်မွေ့ပါတယ်…။ သူကိုယ်တိုင် ဂုဏ်ယူဝင့်ကြွားစွာပြောတတ်တဲ့ စကားတစ်ခွန်းကတော့ ကျွန်တော်က လူပျို ၆ ခါလောက်ဖြစ်ခဲ့ဘူး ပါတယ် တဲ့…။ […]