ညကအိပ်မပျော်ခင် ဟုတွေးဒီတွေးလျှောက်တွေးနေမိတယ်။ အတွေးနဲ့ပတ်သက်ပြီးဘာရေးစရာတွေရှိသလဲလို့ပေါ့ အဲဒီလိုတွေးရင်းမိတ်ဆွေတစ်ယောက်ရဲ့အတွေးကိုသတိယမိလို့ရေးလိုက်ဦးမယ်။ မြန်မာနှစ်သစ်ကူး လတန်ခူးရောက်တော့မယ်ဆိုရင် လမ်းတွေ၊ဈေးတွေ၊ကားဂိတ်နဲ့လူစည်ကားရာနေရာတွေမှာ ဒီလိုကြော်ညာပြီးရောင်းနေတဲ့အသံတွေကြားမိကြမှာပေါ့။ သိကြားမင်းကအနက်ရောင်ဝတ်စုံဝတ်ပြီး ကျွဲကိုစီး  ဆင်းတယ် လက်တစ်ဖက်ကအိုးမဲပေပြီးလက်တစ်ဖက်က ကတ်တရာပုံးကိုကုိုင်ထားတယ်၊ ခေါင်းမှာလည်းဒန်အိုးကိုမှောက်ပြီးစောင်းထားတယ်။ လူ့ပြည်မှာ ဘက်ထရီအိုးရောင်းဝယ် ပြုပြင်ခြင်းလုပ်ငန်းတွေကောင်းမယ်။ ဖရောင်းတိုင်လှောင်တဲ့လုပ်ငန်းတွေကောင်းမယ် ပုဂလိကမီးပေးလုပ်ငန်းတွေထွန်းကားလာမယ် (ဟိုတုန်းကပါ၊အခုတော့အဲဒီလိုမဟုတ်တော့ပါဘူး၊မိုးနှောင်းကာလရန်ကုန်မြို့မှာ  တနေ့ ၂ နာရီလောက်ပဲမီးပျက်နိုင်တော့မယ်တဲ့၊ (နယ်တွေမှာတော့တနေ့နှစ်နာရီလောက်ပဲမီးလာမယ်ထင်တယ်) မြန်မာတစ်နိုင်ငံလုံးသုံးတာ ၁၅၀ဝ မက်ဂါဝပ်တောင်မကုန်ဘူးဆိုပဲ) ထားလိုက်ပါတော့…………… ကျွန်တော်ပြောချင်တာအဲ့ဒီအကြောင်းမဟုတ်ပါဘူး ဦးမာဃလို့ခေါ်တဲ့ ဘိုတော်သိကြားမင်းအကြောင်းပါ၊ ဦးမာဃကြီးက နောက်ပါဝိသုကြုံနတ်သားကိုခေါ် … ရွေပုရပိုဒ်နဲ့ ခွေးသားရေပုရပိုဒ်တွေယူလာ….. လူ့ပြည်ကိုတစ်နှစ်တစ်ခေါက်ဆင်းပြီးကောင်းတဲ့သူနဲ့မကောင်းတဲ့သူတွေကိုခွဲခြားမှတ်တမ်းတင်တယ်ဆိုပါတယ်။ လာရင်လဲ ဂဠုန်စီးလိုက် ၊ကျွဲစီးလိုက်နွားစီးလိုက်ပေါ့။။ သူ့မှာစီးစရာယာဉ်ရှားလို့ထင်ပါတယ်။ ဒီတစ်နှစ်လာပြီးရင်တော့   နတ်ပြည်က နှစ်လေးရာကျော်  ရထားပျံတွေကို နတ်   က ည န  မှာအပ်၊ မော်ဒယ်မြင့်ရထားပျံအသစ်တွေတင်သွင်းဖို့  idea   ကိုလူ့ပြည်ကရသွားမှာပါ။။ ဒါကလည်းတွေးစရာမဟုတ်ပါဘူး ကျွန်တော့မိတ်ဆွေပြောတဲ့အကြောင်းကလူ့ပြည်ကိုတစ်နှစ်တစ်ခေါက်ဆင်းတဲ့အကြောင်းပါ။ […]