black chawဘလက်ချော သင်တန်းတက်တုန်းက မှတ်စုလေးတစ်ခုကို ပြန်ဝေမျှခြင်းဖြစ်ပါသည်။ အမှားအယွင်း ပါနေလျှင်လည်း ဝိုင်းဆွေးနွေးပေးကြပါဗျာ။ ဝန်ထမ်းတွေကို သံသယမျက်လုံးဖြင့် အမြဲတမ်းကြည့်နေတတ်သော ကုမ္ပဏီပိုင်ရှင်များကို မြင်ဘူးပါလိမ့်မည်။ ပိုင်ရှင်များဘက်ကကြည့်လျှင်လည်း အလွဲသုံးစားလုပ်တတ်သော ဝန်ထမ်းများ ကြုံဘူးသဖြင့် မည်သူ့ကိုမျှ ယုံကြည်မှုပေးချင်ပုံမရပါ။ တစ်ယောက်နှင့်တစ်ယောက် ယုံကြည်မှုမရှိလျှင် အလုပ်လုပ်ရသည်မှာ မလိုအပ်ပဲ အဆင်မပြေမှုများ ဖြစ်နေတတ်ပါသည်။ ထိုသို့မဖြစ်ရန် ယုံကြည်မှုကို system ဖြင့် တည်ဆောက်ရပါမည်။ ဝန်ထမ်း အလွဲသုံးစားမှု လုပ်သည်မှာ system အားနည်း၍ ဖြစ်ပါသည်။ ထောင့်စေ့အောင် စီမံထားသော system တစ်ခုရှိလျှင် ဝန်ထမ်း အလွဲသုံးစား လုပ်၍ မရပါ။ စီမံမှုအားနည်း၍ ဝန်ထမ်းအလွဲသုံးလျှင် ဝန်ထမ်းတွင် အပြစ်မရှိ။ စီမံသူမှာသာ အပြစ်ရှိပါသည်။ ဥပမာ ဝန်ထမ်းတစ်ယောက် ငွေထုတ်လျှင် မည်သည့်အကြောင်းကြောင့်ထုတ်သည်ဆိုတာကို General Manager […]
ကိုးရီးယားကား ကြည့်နေရင်း ကြော်ငြာဝင်လာရင် လူတွေသိတ်စိတ်ဆိုးကြပါသည် ”ကောင်းခန်းရောက်မှကွာ” ” ပိုက်ဆံပေါတိုင်းလျှောက်ကြော်ငြာနေကြတာပဲ ” စသည်ဖြင့်မြည်တွန်တောက်တီးတတ်ကြပါသည်။ အမှန်တော့ အဲဒီလို မဟုတ်ပါ။ ကြော်ငြာတစ်ခု ပရိသတ်ရှေ့ မရောက်ခင် လုပ်ကြရသော ကြော်ငြာရှင်တို့၏ ကိစ္စ အနည်းငယ်ကို တင်ပြလိုပါသည်။ ပထမ ကိုယ့် ကုန်ပစ္စည်း ကို ဝယ်ယူသုံးစွဲမည့် လူတန်းစားကို သတ်မှတ်ရပါသည်။ ယောင်္ကျားလေးလား၊ မိန်းကလေးလား၊ ကလေးတွေကို ရည်ရွယ်တာလား၊ အသက်အရွယ်ဘယ်လောက်တွေလဲ စသည်ဖြင့် ဖြစ်ပါသည်။ ပြီးတော့မှ သုံးစွဲနိုင်သော ကြော်ငြာ ဘတ်ဂျက် ကို သတ်မှတ်ရပါသည်။ ဒီပို့စ်၏ ခေါင်းစဉ်မှာ ကြော်ငြာ ဘတ်ဂျက် နှင့် တိုက်ရိုက်ပတ်သက်ပါသည်။ ဘတ်ဂျက် နည်းလျှင် ကြော်ငြာကို ရမ်းသန်းထည့်လို့ မရပါ။ မိမိ ချိန်ရွယ်သော လူတန်းစားကို စနိုက်ပါနှင့် […]
လူတိုင်းမှားဘူးကြပါတယ်။ ခွင့်လွှတ်နိုင်တဲ့အမှားနဲ့ ခွင့်မလွှတ်နိုင်တဲ့ အမှားပဲကွာတာပါ။ လုံးဝအပြစ်ကင်းစင်တဲ့လူဖြစ်ဘို့ မလွယ်ပါဘူး။ ကျွန်တော်ကိုယ်တိုင်လည်း မှားခဲ့ဘူးတာပါပဲ။ မကြာမကြာလည်း မှားတတ်ပါတယ်။ ကျောင်းသားတစ်ယောက် စာမေးပွဲတစ်ခုကိုဖြေတဲ့အခါ အနည်းဆုံး ၂ဝ ရာခိုင်နှုန်းမှားရင်တောင် ဂုဏ်ထူးပေးပါတယ်။ ၂ဝ % မှားခွင့်ပေးတဲ့ သဘောပါပဲ။ တစ်နည်းအားဖြင့် ၈ဝ ရာခိုင်နှုန်းမှန်အောင် ဖြေနိုင်ရင် ဂုဏ်ထူးရပါတယ်။ ကျောင်းသားတစ်ယောက်ဟာ ၆ဝ ရာခိုင်နှုန်းမှားခွင့်ရှိနေပါသေးတယ်။ တစ်နည်းအားဖြင့် ၄ဝရာခိုင်နှုန်း မှန်အောင်ဖြေနိုင်တဲ့ ကျောင်းသားဟာ စာမေးပွဲအောင်ပါသေးတယ်။ ၄ဝ ရာခိုင်နှုန်းမှန်အောင် မဖြေနိုင်ခဲ့ရင်တောင် ၃၅ လောက်မှန်ရင် မော်ရေးရှင်းနဲ့ အောင်နိုင်ပါသေးတယ်။ အဲဒီတော့ အမှားကို ကြောက်နေဘို့ မလိုပါဘူး။ မှားမှာကြောက်နေရင် အမှန်နဲ့လည်း မနီးစပ်ပါဘူး။ ဘဝမှာ ရည်ရွယ်ချက် မြင့်မြင့်မားမားရှိသူတွေကတော့ အမှားနည်းနိုင်သမျှနည်းအောင် ကြိုးစားရမှာပေါ့။ ဒါမှ ဘဝစာမေးပွဲကြီးမှာ […]
ကားဘီး အလိုင်းမင်း ချိန်သည် ဆိုတဲ့ ဆိုင်းဘုတ်ကလေးကို ဖတ်ဘူးကြမှာပါ။ ဘီးအလိုင်းမင်း မမှန်ရင် ဘယ်ဘက်ဆွဲလိုက် ညာဘက်ဆွဲလိုက်နဲ့ မောင်းလို့မကောင်းပါဘူး။ ကျွန်တော်တို့ လူတွေမှာလည်း စိတ် အလိုင်းမင်း မမှန်ရင် လုပ်ရကိုင်ရပြောရဆိုရတဲ့ နေရာမှာ အဆင်မပြေတာတွေများပါတယ်။ ဘီးအလိုင်းမင်းချိန်သလိုပဲ၊ စိတ်ကိုလည်း အလိုင်းမင်းချိန်ပေးဘို့လိုပါတယ်။ အပြုသဘောအမြင်ထက် အပျက်သဘောအမြင်က များနေတယ်လို့ ကိုယ့်စိတ်ကို ပြန်သုံးသပ်မိရင် စိတ်ကို အလိုင်းမင်းချိန်ဘို့ လိုနေပါပြီ။ တရားထိုင်တာဟာလည်း စိတ်အလိုင်းမင်း ချိန်နည်းတစ်မျိုးပါပဲ။ စိတ်ဓါတ်ကို ခွန်အားပြည့်စေတဲ့ စာတွေ ဖတ်တာဟာလည်း စိတ်အလိုင်းမင်းချိန်နည်းတစ်မျိုးပါပဲ။ ကျွန်တော်လည်း ကိုယ့်စိတ်ကိုယ် အလိုင်းမင်းချိန်ဘို့ စာတွေ ဖတ်ခဲ့ဘူးပါတယ်။ သင်ယူဘို့ လိုအပ်တယ်ထင်လို့ သင်တန်းတွေ တက်တာဟာလည်း အလိုင်းမင်းချိန်နည်းတစ်မျိုးပါ။ သင်ယူခဲ့ဘူးတဲ့ မှတ်စုတိုလေးတွေထဲက တစ်ခုကို ပြန်တင်ပြတာပါ။ မန်နေဂျာ တစ်ယောက်ရဲ့ များပြားလှတဲ့ […]
ရန်ကုန်မှ နေပြည်တော်အသွား Express ကားကြီးပေါ်တွင်ဖြစ်သည်။ နေပြည်တော်ရောက်လျှင်လာကြိုမည့် သူငယ်ချင်း ကဖုန်းဆက်ပြီးမေးသည်။ ” မင်းတို့ကား ဘယ်အချိန် နေပြည်တော်ကိုရောက်မလဲ “ တစ်ခါမှ မသွားဘူးသေးသဖြင့် အနားရှိ စပယ်ယာကို လှမ်းမေးလိုက်ဖြစ်သည်။ “ ညီလေး နေပြည်တော်ကို ဘယ်အချိန် ရောက်မလဲကွ “ ကျွန်တော့်မေးခွန်းကို စပယ်ယာပြန်မဖြေပါ။ မကြားလို့များလားထင်ပြီး နောက်တစ်ခွန်းထပ်မေးလိုက်သည်။ “ ဟေ့ ညီလေး နေပြည်တော်ကို ဘယ်အချိန် ရောက်မလဲကွ “ စပယ်ယာပြန်ပြောလိုက်သည်မှာ “ ခင်ဗျား ကားနဲ့ ခရီးမသွားဘူးဘူးထင်တယ် “ ဟူ၍ ဖြစ်ပါသည်။ မျက်နာကလည်း သိတ်ကြည်ပုံမရပါ။ ကျွန်တော် နားလည်လိုက်ပါသည်။ ခရီးသွားလျှင် အချိန်မမေးကောင်းဘူး ဆိုသည့် မြန်မာတို့ဧ၊၊် အရိုးစွဲနေသော အယူအဆဟောင်းကြီးကိုလည်း သတိရလိုက်ပါသည်။ ထို့ကြောင့် သူငယ်ချင်းလုပ်သူအား […]