Tuesday, September 20, 2011, 11:00 AM စောစောစီးစီး.. လမ်းဘေးက ရေအိုစဉ်အောက် မှာ ခလေးတစ်ယောက် ထိုင်ငိုနေတာကို ကွမ်းရောင်းတဲ့ လူက တွေ ့ပြီး..သူ ့ဆိုင်ဘေး ခေါ်ထားလေရဲ့.။ ခလေး..ပုံစံတွေ ့ရသည်မှာ..စကားတောင် ပီပီမပြောတတ်သေး..တော်တော်ငယ်ဦးမယ်ထင်ပါတယ်… ပြီးတော့.မျက်ရည်ဝဲတဲ ဝဲတဲ၊.နှပ်ချေးတွဲလောင်းနှင့် ရေမချိုးပေးထားတဲ့ပုံစံလေး မြင်ရတာတော့ စိတ်မချမ်းသာစရာပဲ။ လမ်းသွားလမ်းလာတွေ၊ကွမ်းလာဝယ်ရင်း တွေ ့မိတဲ့လူတွေကလဲ အမျိုးမျိုးထင်ကြေးပေးပြီး..စပ်စုကြလေ၏ သား..ဘယ်သူနဲ ့လာတာလဲ ဒေါ်ညွန် ့ဆိုလား..ဘာဆိုလား ခလေးက ပြန်ဖြေလေ၏.. သား… မေနဲ ့ ဖေ ကော.. ဝါး….အမေ့ဆီပြန်ပို ့ပေး..အိမ်ပြန်ပို ့ပေး…ဆိုပြီး ငါးမိနစ်လောက် ငိုနေလေရဲ့ သူငယ်ချင်းတွေနဲ ့လာတာလား….ဘသူတွေ ပါသေးလဲ.. အင်း. အေးလေး..လာတုန်းက..ညီလေးတွေ ညီမလေးတွေ ကောပါသေးလား..ဘသူနဲ ့လာတာလဲ အင်း..(ဘာမေး..မေး […]