ေမာင္ဘလိူင္အငွေ့တထောင်းထောင်းနဲ ့ လက်ဘက်ရည်ခွက်လေးကိုင်ပြီး သားရေ ဆိုဖာပေါ် ကျွန်တော် ထိုင်နေတယ်။လေးထောင့် စားပွဲပေါ်မှာတော့ စာရွက်တွေ ပြန့်ကျဲနေတာပဲ။စာရွက်တချို့ကိုတော့ ဖန်တုံးလေးနဲ့ဖိထားတယ်။နောက်ပြီး အနီရောင်စားပွဲတင် မီးအိမ်လေးလည်းရှိသေးတယ်။အခန်း နံရံတွေကတော့ ပန်းနုနှင်းဆီရောင် သုတ်ထားတာ။စာအုပ်စင်တန်းတွေထဲမှာ အနက်ရောင်စာအုပ်ထူထူကြီးတွေစီလို့။စာအုပ်ကြီးတွေ အနှောင့်မှာ ရွှေရောင်စာလုံးတွေနဲ့လေ။နံရံမှာတော့ ဆာတီဖီကိတ်တွေ ၊ဒီပလိုမာ လက်မှတ်တွေကို ဘောင်သွင်းပြီး ချိတ်ထားတာ။ရှေ့တချိုးက အခန်းထောင့် ဘေးမှာတော့ အရွက်ဖားဖားစိမ်းစိမ်း နဲ ့တိုက်ကပ်နွယ်ပင်လေးကို အိုးနဲ ့ထည့်စိုက်ထားတယ်။ကျွန်တော်တို့ဆီမယ်တော့ ငွေပင်[1] ခေါ်ကြတာပဲ။ စမီတာ ပြန်ထွက်လာတော့ သူ့လက်ထဲမှာ ပန်ကန်တချပ်နဲ ့ဖန်ခွက်တလုံးသယ်လာတာတွေ့ရတယ်။ဟင်းနံ့ ကျွေးနံ့လေး ရနေတယ်။ “ရှင် တော်တော်ဆာနေမယ်ဆိုတာ သိပါတယ်။ဒီမှာ ကျွန်မယူလာတာ..ချာပါတီ ရယ် ဟင်းရွက်အစုံသုတ်ထားတာရယ်..ပြီးတော့ ကုခ် တဗူး..ရေခဲသေတ္တာထဲ ရှိတာ ဒါအကုန်ပဲရှင့်” ကျွန်တော် သူလက်ဆွဲပြီး ကျေးဇူးတင်ကြောင်း ပြောလိုက်တယ်။သူလက်က နွေးထွေးတယ်၊စိုစွတ်နေသလိုပဲ။ကျွန်တော် […]
ခန္ဓာကိုယ်တစ်ခုလုံး တစူးစူး တဆစ်ဆစ် နာနေလိုက်တာ နေရာလပ်ရယ်လို့မကျန်အောင်ပဲ။ကြိုးကြမ်းကြမ်းကြီးတစ်ချောင်းနဲ့ ကျွန်တော့် လက်ကိုချည်ပြီး ထုတ်တန်း မှာတွဲလောင်းဆွဲထားတာ။ထုတ်တန်းနဲ ့ကြမ်းပြင်က ၉ပေလောက်ကွာတယ်လေ။ကျွန်တော့်ကို လုံးဝကိုယ်လုံးတီး ချွတ် ထားတာ။ရင်ဘတ်က နံရိုးလေးတွေ အပြိုင်းပြိုင်းထွက်နေပုံများတော့ အာဖရိက ကငတ်နေတဲ့ ကလေးတွေလိုမျိုးပဲ။ ဂွတ်ဘိုး ကျွန်တော့်ကို ဒီလိုနှိပ်စက်ထားတာ တစ်နာရီမကတော့ဘူး။ဒါပေမဲ့ သူဆော်ဦးမှာ။နာရီဝက်လောက်ကြာတိုင်း ငနာကြီးက ကျွန်တော့်ကို နှိပ်စက်ဖို့ ပစ္စည်းတစ်မျိုးမျိုး ယူယူလာတာ။ပထမဆုံး သစ်သားချောင်းမှာ ငရုပ်သီးမှုန် ့လား ငရုပ်ကောင်းမှုန့်လား မသိဘူး၊အဲဒါတွေ သုတ်ပြီး မရိုသေ့စကားဗျာ ..ကျွန်တော့်ဖင်ထဲ ထိုးထည့်တာ။ခံရတဲ့ ဆိုးချက်တော့ မပြောနဲ ့တော့။မီးစကြီးနဲ ့ထိုးလိုက်သလိုပဲ။အံကြိတ်ခံရတာ။ နောက် ရေပုံးထဲ ခေါင်းထည့်နှစ်တယ်။မွန်းကြပ်ပြီး အဆုပ်တွေကွဲထွက်မတတ်တဲ့အထိ ခေါင်းကို ချုပ်ထားတာ။ကျွန်တော် ရေမွန်းပြီး ဝူးဝူးဝါးဝါးနဲ ့ အတင်းရုန်းကန်နေတာ သေလုမျောပါးပဲ။ ခု နောက်တစ်ခုယူလာပြန်ပြီ။ဓာတ်ကြိုးစ […]
ဂျွန်ဆင့် အဖြေက ကျွန်တော့် အဆုံးအဖြတ်ကို ပိုခိုင်စေသဗျ။ “ကျွန်တော်တို့ အဲသလို လုပ်လို့မဖြစ်ဘူးဗျ။လုပ်ရင် ဥပဒေကြောင်းအရ ကျွန်တော့်တို့ အတွက် သူများထောက်စရာ ပျော့ကွက် ဖြစ်သွားလိမ့်မယ်။ခင်ဗျားမြင်တဲ့ အတိုင်း ဒီကောင်လေးက ရိုးရိုးသားသား အနိုင်ရတဲ့ကောင်လေးဖြစ်ချင်ဖြစ် ၊ဒါမှမဟုတ် ကလိန် ကကျစ် လူညစ်လေး ဖြစ်ရမယ်။အဲဒီတော့ သူ သန်းတစ်ထောင်ရရင် ရ ၊မရရင်သွား ဂျေး ထဲကို။ညှိတာတွေ အပေးအယူတွေ နဲ ့လုပ်လို့မဖြစ်ဘူးဗျ။သူ သေချာပေါက် ထောင်ထဲရောက်သွားအောင် ခင်ဗျားကူညီပေးရမှာ။ခုနေ ရူးပီးသန်းတစ်ထောင် ပေး လိုက်ရင် မစ္စတာ မီခေးလော့ဗ် နှလုံးသွေးရပ်သွားနိုင်တယ်ဗျ” မင်းကြီးက ဂျွန်ဆင့် မျက်လုံးကိုတည့်တည့်ကြည့်ပြီးတော့- “ကျူပ် သဘောပေါက်ပြီ” နောက် ခပ်လေးလေး ပြောလိုက်တာက- “ဒီထဲမယ် ကျုပ်အတွက်ကောပါရဲ ့နော်” မထင်မိဘူး။ဒါပေ့မဲ့ မှန်းထားတဲ့အတိုင်း ဂျွန်ဆင် […]
“အိုခေ..ကဲပြောတော့ ” “မင်းကြီး..ဒီလိုဗျ..ခု မစ္စတာ မစ်ခေးလော့ဗ် မှာ ရူးပီးတစ်ဘီလျှံ[1] ပေးဖို့ အခြေအနေ မရှိဘူးဗျ” “ဒါဖြင့်ရင် ဒါမျိုးပွဲမျိုး သူက ဘာလို့လုပ်သေးတုန်း” “အဲ..ဒါက စီးပွားရေးအရ ဗန်းပြသက်သက်ထွင်လုံးပေါ့” “အာ..ငါနားမလည်ပါဘူးကွာ..ကဲထားပါ ၊ထွင်လုံးဆိုရင်တောင် ခုဆို အမြင့်ဆုံးဆုတောင်ရ သွားပြီဆိုတော့ ခင်ဗျားတို့ပွဲက ဘာတတ် နိုင်ဦးမှာတုန်း” “အချိန်ဇယားနဲ့ဗျ ..မင်းကြီးရဲ့ ၊ချိန်ကိုက်ထားတာမျိုး။ ကျွန်တော်တို့ ပွဲက အံစာလှိမ့်သလိုမျိုး ကျချင်ရာကျ မဟုတ်ဘူး။ဇာတ်ညွှန်း အ တိုင်း လုပ်ရမှာလေ။ကျွန်တော်တို့ အစီအစဉ်အရဆိုရင် ဆုကိုအနိုင်ရတဲ့သူ အနည်းဆုံး ရှစ်လ အတွင်းမရှိရဘူး၊ ပေါ်မလာရဘူးပေါ့။ အဲသည့်အချိန်အတွင်းမှာ ကျွန်တော်တို့ ရင်းထားတဲ့ငွေအတော်တော်များများကို ဒီအစီအစဉ်ကရလာမဲ့ ကြော်ငြာဝင်ငွေ နဲ့ ထေမိ ကာမိသွားမှာ။ဒါပေမဲ့ ဒီကောင်လေးက ကျွန်တော်တို့ လုပ်ငန်းအစီအစဉ်ကို ဖျက်စီးပစ်လိုက်တာပဲ” မင်းကြီး […]
ကြိုက်သလောက်ပြောရော့ပဲ။မသိယောင်ဘဲနေလိုက်တယ်။ဒါကလည်း သူ့ဟာသူ ကျင့်သားရလာတာမျိုးပါပဲ။အရေထူနေပါပြီ။ ကျွန်တော့်ကို စစ်ဆေးနေတဲ့ အခန်းအပြင်ဘက်မှာတော့ ရဲသားနှစ်ယောက် ခပ်တောင့်တောင့်နဲ့သတိစွဲ ရပ်နေကြတယ်။ကြည့်ရတာ အရေးကြီး ပုဂ္ဂိုလ်တစ်ယောက်ယောက်ရောက်နေပုံပဲ။မနက်တုန်းကတော့ သူတို့တွေ ကွမ်းလေးတဝါးဝါးနဲ့ ညစ်တီးညစ်ပတ်ဟာသတွေ ပြောနေ ကြတာ။ဂွတ်ဘိုး ကတော့ထုံးစံအတိုင်းကျွန်တော့် ဆွဲခေါ်လာပြီး အဲ့ဒီအခန်းထဲတွန်းလွှတ်လိုက်တယ်။အခန်းထဲမှာ လူနှစ်ယောက် မတ်တပ်ရပ်နေ ကြတယ်။သူတို့နောက်ကနံရံမှာ ရာဇဝတ်မှု စာရင်းဇယားတွေကို ကားချပ်နဲ့ရေးပြီး ချိတ်ထားတယ်။ပြန်ပေးဆွဲတာတွေ လူသတ်တာမျိုးတွေပဲဖြစ် မယ်။အဲ..သူတို့ထဲက တစ်ယောက်ကိုတော့ ကျွန်တော်မှတ်မိတယ်ဗျ။အဲဒီလူပဲ။မိန်းမဆံပင်လို ၊ရော့စတား တစ်ယောက်ရဲ ့ဆံပင်လို ခပ်ရှည်ရှည်။ မေးဖြေ အစီအစဉ် ရိုက်တုန်းက ညွှန်ကြားချက်တွေကို အစီအစဉ်တင်ဆက်တဲ့လူဆီ လှမ်းပြောနေတဲ့သူပေါ့။နောက်တစ်ယောက်တော့ ကျွန်တော် မသိဘူး။ထိပ်လုံးဝပြောင်နေတဲ့ လူဖြူတစ်ယောက်ပဲ။မရမ်းစေ့ရောင်နုနု အနောက်တိုင်းဝတ်စုံ၊လိမ္မော်ရောင်တောက်တောက် လည်စည်းနဲ ့။ဒီလို ပူအိုက်မွန်းကြပ်တဲ့ အချိန်မျိုးမှာ ဒါမျိုးဝတ်နိုင်တာ လူဖြူတွေပဲရှိမပေါ့ဗျာ။ဒါကြည့်ပြီး ဗိုလ်မှူးကြီး တေလာကိုတောင် သတိရမိသေးတယ်။ မျက်နှာကျက် ပန်ကာကတော့ […]
Vikas Swrap ရဲ ့ Q & A ကို ပြန်ဆိုပါသည်။ ဝတ္ထု ရေးဘူးသူ ဘာသာ ပြန်ဘူးမဟုတ်သဖြင့် အလွဲအမှားများရှိပါက သည်းခံတော်မူကြပါကုန်။ထို ဝတ္ထုကို မှီး၍ ရုပ်ရှင် အဖြစ် ရိုက်ကူးထားသော slum dog millionaire ကို အားလုံးကြည့်ဖူးကြပေလိမ့်မည်။ မူရင်း ဝတ္ထုမှာ ရသာတစ်မျိုးပေးနိုင်လိမ့်မည်ဟုယူဆသောကြောင့် အားထုတ် ၍ ဘာသာပြန်ပါသည်။ နိဒါန်း ကျွန်တော် အဖမ်းခံနေရတာ ဉာဏ်စမ်းအမေးအဖြေ အစီအစဉ်မှာ နိုင်ခဲ့လို့တဲ့။ မနေ့ညက သူတို့(ရဲတွေ)ကျွန်တော့်ဆီရောက်တော့ ခွေးလေခွေးလွင့်တွေတောင် အိပ်ကုန်ကြပြီ။သူတို့က တံခါးကိုဖျက်ဝင်တယ်။နောက်ကျွန်တော့်ကို လက်ထိပ်ခတ်ပြီး မီးနီတဖျပ်ဖျပ် လက်နေတဲ့ ဂျစ်ကားဆီခေါ်သွားကြတာပေါ့။အော်တာဟစ်တာ ဘာညာမရှိပါဘူး။ဘယ်သူမှလည်း သူတို့တဲထဲက ထမကြည့်ကြပါဘူး။ မန်ကျည်းပင်ပေါ်က ဇီးကွက်အို တစ်ကောင်ပဲကျွန်တော် အဖမ်းခံရတာကို ကြည့်ပြီး အော်လိုက်တယ်ထင်မိသလိုပဲ။ […]