ဟိုတေလာကပဲ ဧရာ၀တီရဲ.အေႀကာင္းေတြဆူဆူညံညံႀကားလိုက္ရေတာ.ေမ.ထားတာမဟုတ္ေပမဲ. ေမ.ေတ.ေတ.ျဖစ္
ေနတဲ.ဧရာ၀တီနဲ.ပတ္သက္တာေလးတခုသြားသတိယမိတယ္—ႀကာေတာ.ႀကာခဲ.ပါျပီေလ လြန္ခဲ.တဲ.အနွစ္ ၂၀ ေက်ာ္
တုန္းကပါ ။။တိတိက်က်ေျပာရရင္ ၁၉၈၉-၉၀ ေလာက္ကပါ။။။

ဆာမိရဲ.ေက်ာင္းေနဘက္တေယာက္ကေျမာင္းျမကပါ—-အခုေတာ.လဲ တစ္မိသားစုလံုး နာဂစ္ေခၚရာ ပါသြားခဲ.ပါျပီ။
သူ.မိဘေတြက ေျမာင္းျမ ၊ လပြတၱာ ၊တို.ကေနဆားေတြကိုစက္ေလွနဲ.တင္ျပီး ဧရာ၀တီျမစ္ရိုးတေလ်ာက္ တရြာ၀င္
တျမိဳ.ထြက္နဲ.ဆားေရာင္းႀကပါတယ္–အညာကသင္.ေတာ္ရာကုန္ေတြကိုျပန္တင္ျပီးျမစ္၀က်ြန္းေပၚကိုစုန္ဆင္းႀကတယ္။
ကုိယ္ပိုင္စက္ေလွဆိုေတာ.တြက္ေခ်ကိုက္တာေပါ.။ဆာမိလည္းလူငယ္ဘာသာ ဘာ၀ စိတ္ေလလြင္.ေနတဲ.အခ်ိန္မွာ
ေျမာင္းျမကေန သူတို.ရဲ.အညာဆန္စက္ေလွႀကီးနဲ.အတူလိုက္သြားခဲ.ပါတယ္—။

အေတြ.အႀကံဳလည္းရ ဗဟုသုတလည္းတိုး ဆိုတဲ.သေဘာေပါ. ။ဒီလုိနဲ.တခုေသာသာယာတဲ.ေန.လည္မွာဆာမီနဲ.
သူငယ္ခ်င္းတို.ဟာ အညာခရီးစတင္ခဲ.ႀကပါေတာ.တယ္—စက္ေလွေပၚမွာက ေလွသူႀကီးနဲ.အလုပ္သမားကသံုးေယာက္၊
ဆာမီတို.ကႏွစ္ေယာက္ ၊ေပါင္းေျခာက္ေယာက္ေပါ. ၊ေလွသူႀကီးကရခိုင္လူမ်ိဳး —စကားလဲ၀ဲတယ္ အသားလဲမဲတယ္–
ငရုပ္သီးနဲ.ငပိကေတာ.ထမင္းပြဲတိုင္းပါတယ္—သူ.မိန္းမသာေမ.ခ်င္ေမ.မယ္ ငပိေတာ.ေမ.မယ္မထင္ဘူး—
ခရီးအစကေတာ.ေပ်ာ္စရာပဲဗ်ိဳ.—ေသြးေႀကာေတြလိုရႈတ္ရွက္ခတ္ေနတဲ.ျမစ္၀က်ြန္းေပၚရဲ.ျမစ္ေခ်ာင္းေတြကို ေလွသဂ်ီးက
က်ြမ္းက်င္စြာျဖတ္ေက်ာ္ရင္း ျမစ္ဧရာေပၚကို ဆန္တက္ခဲ.ပါတယ္—-ကုန္ခ်ိန္ ၂၀၀၀၀ ေက်ာ္တင္ထားတဲ.စက္ေလွဆို
ေတာ.လဲ တအိအိနဲ.ေပါ.–။ဆာမိတို.လည္း အိပ္လိုက္ စားလိုက္ ေငးလိုက္ ေတြးလိုက္နဲ.ေပါ.။ျပႆနာကေတာ.
သံုးရက္ေျမာက္တဲ.ေန.မွာစတာဗ်ိဳ. ။
တမနက္ေစာေစာ ဆာမိတေယာက္ဗိုက္ရစ္ပါေလေရာ—ဒါနဲ. ေလွသဂ်ီးကိုအိမ္သာေမးေတာ. ေလွအေနာက္ဘက္ကို
ေမးေငါ.ျပတယ္–။သြားႀကည္.ေတာ.လည္းဘာမွမေတြ.ဘူး–။ဒါနဲ. အလုပ္သမားေကာင္ေလးကိုေမးေတာ. ဒီလိုတဲ.ဗ်ာ

ေလွေပၚမွာကအိမ္သာရယ္လို.သပ္သပ္မွတ္မွတ္မထားဘူး–ေလွအေနာက္ဘက္မွာေဆာင္.ေႀကာင္.ထိုင္၊ျပဳတ္မက်ေအာင္
တန္းေလးကိုကိုင္ျပီး—-ဘေလာ လိုက္ရံုဘဲတဲ.ဗ်ာ—-ေသပါျပီ ။။။ႀကီးက်ယ္တာမဟုတ္ေပမဲ. ဒီလိုႀကီးေတာ.လည္း
ဘယ္သြားတတ္မလဲ–ဒီလိုနဲ. ဆာမိလည္း ငါးရက္ေလာက္၀မ္းခ်ုဳပ္သြားခဲ.ပါတယ္–ငါးရက္ေနာက္ပိုင္းမွာေတာ. —-
မနက္မိုး မလင္းခင္ထ ၊ လူျမင္ေအာင္အသာေလးေလွအေနာက္ဘက္ကိုသြားျပီး —-ကိစၥရွင္းရပါေတာ.တယ္–။
အေတာ္ေတာ.ဆိုးတယ္ဗ်ိဳ.—ေမွာင္ေမွာင္မဲမဲထဲမွာ တုိင္ေလးဖက္ျပီး မျမင္မကန္းနဲ.ဆိုေတာ.–ကိုယ္.အီး ကိုယ္.ျပန္
ေပမွာစိုးရတာကတမ်ိဳး ၊ ေလွေပၚမွာ က်န္ခဲ.မွာစိုးရတာကတမ်ိဳး ၊ လိႈင္းအပုတ္ ေလွအလႈပ္မွာ ေရထဲျပဳတ္က်မွာေႀကာက္
ရတာကတမ်ိဳးနဲ.ေတာ္ ေတာ.ကိုရင္ေမာရပါတယ္—မတတ္နိဳင္ဘူးေလ—သူ.အရပ္နဲ. သူ.ဇတ္—။

အညာဆန္ေလွႀကီးကေတာ.တအိအိဘဲဗ်–ရြာေသးရင္ခဏနားတယ္ ရြာႀကီးရင္ေန.တ၀က္နားတယ္ တခ်ိဳ.ရြာေတြမွာဆုိ
ညအိပ္တယ္ ။ စက္ေလွေရာက္တာနဲ.ရြာထဲကလူေတြကသိျပီးသား–ဆား၀ယ္မဲ.လူေတြကအလွ်ိဳအလွ်ိဳေရာက္လာႀကတာပဲ
ဆားကုိ ပိုက္ဆံေပးျပီးလဲ၀ယ္တယ္ ေဒသထြက္ကုန္ေတြနဲ.လဲတဲ.အခါလဲတယ္ ။ရြာေတြက ကမ္းစပ္တေလ်ာက္တည္ထား
တာဆုိေတာ.အထူးအသိေပးစရာမလိုပါဘူး ။ေလွဆုိက္တာနဲ.ေႀကျငာျပီးသားပဲ—ျမစ္ကမ္းတေလ်ာက္ေတြ.ရတဲ. ထံုးျဖဴ
ျဖဴေစတီေလးေတြကလဲ ႀကည္ညိဳဘြယ္ဆြပ္ပ်ံ.ဖြယ္ပါ။ ျမစ္ဧရာရဲ. သဘာ၀အလွကေတာ. ေျပာလို.ကုန္နိဳင္မယ္မထင္ဘူး–။

အဲ –ဒုတိယျပႆနာကေတာ. အစားအေသာက္ပဲဗ်ိဳ.–ရခိုင္ေလွသမားအဖြဲ.က ဘာခ်က္ခ်က္ ငရုပ္သီးနဲ.ငပိမပါရင္
မျပီးဘူး–ပါလာတဲ.ဘဲဥလဲကုန္ ငါး ဆိုတာကလဲေလွဆုိက္မွတံငါေတြဆီကျပန္၀ယ္ရတာ—ေလွေပၚမွာက ပဲနဲ.ငပိ
ငေျခာက္ဆိုေတာ.ဆာမိလည္းႀကာေတာ.ျငီးေငြ.လာတာေပါ.–သူတို.ခ်က္တာကဟင္းရြက္ေႀကာ္လည္းငပိထည္.တယ္ ၊
ငါးဟင္းခ်က္လဲ ငပိပါတယ္ ၊ဒီလိုငရုပ္သီး ငပိ ေတြနဲ.လုံးေထြးေနရင္းအသားဟင္းေလးတခြက္ေတာ.တမိပါတယ္—-။
ျဖစ္ခ်င္ေတာ. ဆင္ေပါင္၀ဲျမိဳ.နားကရြာေလးမွာရပ္ရင္းနဲ.စက္ေလွပ်က္ပါေလေရာ—-။ပန္ကာေရယက္ပိုင္းကျဖစ္ပုံရတယ္
တစ္ညေလာက္အိပ္ရမယ္ဆိုပဲ–ဆာမိလည္း ဆင္ေပါင္၀ဲေရာက္ရင္ဟင္း၀ယ္စားမယ္လို.စိတ္ကူးထားတာ ၊ဆင္ေပါင္၀ဲ
မေရာက္ခင္စက္ေလွပ်က္ေတာ. မခ်င္.မရဲျဖစ္ရတာေပါ.—။

တုိက္တိုက္ဆိုင္ဆိုင္ဘဲဗ်ာ –အဲဒီေန.ညေနေစာင္းေလာက္မွာျမစ္ကမ္းေပၚကေအာ္သံႀကားလိုက္တယ္–
” ဟင္းစားယူႀကအံုးမလား ” တဲ. ။ ဘာေျပာေကာင္းမလဲ ဆာမိလဲအားရပါးရ ကုန္းပတ္ေပၚ ေျပးတက္ျပီး—-
” ယူမယ္ ယူမယ္ ” လို. က်ယ္က်ယ္ေအာ္ျပီး လက္ေထာင္လိုက္တယ္ ။ဆာမိတို.နားမွာရပ္ထားတဲ.ေလွကလည္း
လွမ္းမွာသံႀကားလိုက္ရတယ္–ဆာမိတို.ေတာ.ဒီညအူစိုျပီေပါ.၊ငတ္သမွ်အတိုးခ်ျပီးစားလိုက္မယ္လို.စိတ္ကူးရင္းလာပို.မဲ.
ဟင္းစားကိုေစာင္.ေမွ်ာ္ေနမိပါေတာ.တယ္–။ေတာရြာဆုိေတာ.အျခားအသားမလြယ္ေလာက္ပါဘူး—လြယ္လြယ္ရတဲ.
ႀကက္သားဟင္းပဲျဖစ္လိမ္.မယ္လို.ေမွ်ာ္လင္.ရင္းနဲ.——–။

ဒီလုိနဲ. —ေမွာင္စပ်ိဳးလို. ေလွေတြလဲမီးထြန္းခ်ိန္ေရာက္ေရာ ျမစ္ကမ္းေပၚကလူတစ္စုေလွထဲဆင္းလာႀကတယ္–။
ဦးေဆာင္လာသူက ညေနတုန္းကဟင္းစားလိုက္ေမးတဲ.သူ——–။ေလွ၀မ္းထဲလဲေရာက္ေရာသူ.ေနာက္မွာရပ္ေနတဲ.
အမ်ိဳးသမီးနွစ္ေယာက္ထဲကတစ္ေယာက္ကို ဆာမိတုိ.ဘက္တြန္းပို.ရင္း——-
” ေရာ.– မွာထားတဲ. ဟင္းစား ” တဲ. အာဘား အဘား ဒါလားဟင္းစား——။
အင္း—ခက္ေတာ.ေနျပီ ။လိုခ်င္တာက ႀကက္သားဟင္းတစ္ခြက္ ေရာက္လာတာကဟင္းစား ႀကက္- —။
ကဲ —– ဘာဆက္လုပ္ႀကမလဲ –ေျပာ ——။

(ေ၀းလံသီေခါင္ေသာ ဧရာ၀တီျမစ္ကမ္းေဘးမွ ဟင္းစားျဖစ္ေနသူမ်ားသို.)

About ေမာင္ရိုး

surmi has written 113 post in this Website..

   Send article as PDF