အျပင္မွာ မုိးကတဖြဲဖြဲ .. ဒီေန႕ …

“ရြီးးး” …. “ေဟ့ေကာင္ေတြ ထြက္ၾကေတာ့ ..” မထသဂိတ္မႈး ၀ီစီမႈတ္မွပဲ ေစာေစာစီးစီး ကားေပၚေရာက္ၿပီး အိပ္ငုိက္ေနတဲ့ ကၽြန္ေတာ္ လန္႕ႏုိးၿပီး အျပင္ကုိ ၾကည့္လုိက္ေတာ့ .. ဂိတ္မႈးအသံၾကားမွ လက္ဘက္ရည္ဆုိင္ထဲက ဒရုိင္ဘာနဲ႕ စပယ္ယာက ကြမ္းတပ်စ္ပ်စ္နဲ႕ …

“မရွိလုိ႕ လုပ္စားတာ ေျဖးေျဖးေပါ့ ဗ်ာ .. လူေတာင္မစံုေသးဘူးဗ်” .. ေျပာေျပာဆုိဆုိနဲ႕ ကြမ္းယာ၀ယ္ေနေသးသည္။ ဒီေတာ့ ဂိတ္မွဴးက ..

“ေဟ့ .. လူစံုလည္း ၁၅ မိနစ္တစ္စီး လူမစံုလည္း တစ္စီးထြက္ရမွာပဲကြာ ..မင္းတုိ႕ ေငြရွာသလုိ တစ္ျခားကားသမားေတြလည္း .. အခုလိုအခါၾကီးရက္ၾကီးေတြမွာ မနက္ပုိင္းေလး ရွာရတာကြ . ကိုယ္ခ်င္းစာမွေပ့ါ ..”

“ဟုတ္ပါ့ေတာ္ .. ဒင္းတုိ႕က အျမဲတမ္းကားထြက္ခါနီးဆုိ အတိတ္ေမ့သလုိ ဖိနပ္ေပ်ာက္သလုိနဲ႕ ဂိတ္မွဴးရဲ႕” . ကြမ္းယာသည္ မပုက ကြမ္းယာရင္း မီးေလာင္ရာ ေလပင့္ေပးလုိက္သည္။

ကြမ္းယာသည္မပုေပးေသာ ကြမ္းကုိ ပါးစပ္ထဲ ပစ္ထည့္ရင္း စပယ္ယာက ….

“ေၾသာ္ .. မပု . က်ဴပ္တုိ႕က ခင္ဗ်ားဆိကလည္း ကြမ္း၀ယ္စားရေသးတယ္ ခင္ဗ်ားက ဂိတ္မွဴးေနာက္က သံေယာင္လုိက္ၿပီး ေဟာက္စားလုပ္ရေအာင္ ခင္ဗ်ား ဂိတ္မွဴးကုိ ၾကံေနတာလား…”

ေျပာေျပာေျပးေျပးျဖင့္ စပယ္ယာေလးကုိ တံုးတုတ္ေထာင္ျပရင္း …….

“ေသနာက်ေတြ …. ဒင္းတုိ႕လား .. နင္တုိ႕၀ယ္စားလည္း အေၾကြး ဟုိကားသမားလည္း အေၾကြး . ဒီကားသမားလဲ အေၾကြးနဲ႕ .. ငါအရင္းျပဳတ္ေတာ့မယ္.. ဟဲ့”

ေျပာေျပာဆုိဆုိနဲ႕ ကြမ္းယာထုတ္ကုိ လွမ္းပစ္ေပးၿပီး ဂိတ္မွဴးကုိ မပုက ခုိးၾကည့္လုိက္ေသးတယ္ .. ဂိတ္မွဴးကေတာ့ ကြမ္းတျမံဳ႕ျမံဳ႕နဲ႕ အလုပ္ရႈပ္ေနတုန္း …

မုိးေလးကေတာ့ တဖြဲဖြဲေပ့ါ …

အမွတ္ ၄၃ ေျမာက္ဥကၠလာ-ဆူးေလ ကားၾကီးကေတာ့ စတင္ထြက္ခြာလာခဲ့ပါၿပီ … ေအာင္မဂၤလာအေ၀းေျပးဂိတ္ၾကီးမွ အဲဒီကားေပၚမွာေတာ့ .. ဒရုိင္ဘာတစ္ေယာက္ စပယ္ယာ ၂ေယာက္… တစ္ေယာက္က ေငြေတာင္းနဲ႕ တစ္ေယာက္က လူေခၚေပ့ါ ..

“လုိက္ရင္လာ .. လုိက္ရင္လာ .. အ၀ုိင္းၾကီး မယ္လမု . လမ္း၀ .. စြယ္ေတာ္ . ကမာၻေအး . ဗဟန္း(၃)လမ္း .. ေရႊတိဂံု . .ေယာက္လမ္း . ဆူးေလ . ဆူးေလ – သုဓမၼာလမ္းက တည့္တည့္သြားမွာ . ဆရာေရး ေနာက္ေၾကာင္းရွင္းတယ္ မွတ္တုိင္မွာရပ္ .  လုိက္ရင္လာ လုိက္ရင္လာ … ”  စပယ္ယာရဲ႕ေအာ္ေခၚသံကေတာ့ ေ၀ဘာဂီ၊ မဂၤလာဒံု၊ ေရႊေပါက္ကံနဲ႕ ေျမာက္ဥကၠလာျမိဳ႕ရဲ႕ ဆံုမွတ္ ၆ ေကြ႕မွတ္တုိင္မွာ ကၽြတ္ကၽြတ္ညံသြားပါတယ္ . မုိးကေတာ့ တဖြဲဖြဲ ေပ့ါ …..

 

အခန္း (၂)

ဒီကေန႕က ကဆုန္လျပည့္ေန႕မုိ႕လား မသိ .. လူေခၚတဲ့ စပယ္ယာေလးက အဓိကဘုရားေစတီရွိတဲ့ မွတ္တုိင္ေတြကုိသာ ဦးစားေပးေအာ္ေခၚေနပါေတာ့တယ္။ ကၽြန္ေတာ္စီးလာတဲ့ ၄၃ ဘက္စ္ကားကေတာ့ အရင္တုန္းက ဒရုိင္ဘာဘက္ျခမ္း မ်က္ႏွာမူထားတဲ့ ထုိင္ခံုေတြ အလုေတာ့ CNG gas ေျပာ္ငးလုိက္တဲ့အတြက္ ေဘးထုိင္ခံုႏွစ္တန္းပဲ မ်က္ႏွာခ်င္းဆုိင္ရွိပါေတာ့တယ္။ အလယ္မွာ မတ္တပ္ရပ္စီးသူမ်ားအတြက္ ပုိၿပီးက်ယ္လာသေယာင္ ျဖစ္ေပမဲ့ စပယ္ယာရဲ႕ စီစဥ္မႈေၾကာင့္ လူတန္း ၄ တန္း ၅ တန္း ျဖစ္ေနပါေတာ့တယ္။ ဒါဟာလဲ ရန္ကုန္ျမိဳ႕ေန ကုိယ္ပုိင္ကားမတတ္ႏုိင္တဲ့သူအမ်ား ေန႕စဥ္ၾကံဳေတြ႕ရမဲ့ ခ်ိဳျမိန္ဒုကၡေတြေပ့ါ …

အျပင္မွာေတာ့ မုိး က တဖြဲဖြဲ …….

“ေက်ာက္ေရတြင္း ဘုန္းၾကီးလမ္း . နင္းထားဆရာေရ႕ .. ဘုန္းၾကီးလမ္းကုိ .. ဘုန္းၾကီးလမ္း မယ္လမုဆင္းမွာ ျပင္ထားေနာ္ . ေက်ာ္သြားရင္ ေခၚသြားမွာ ..”

ေျပာရင္းဆုိရင္း ေနာက္ကားကုိလည္း ၾကည့္ … “ ကဲ .. ဆင္းမဲ့သူေတြ တုိးခဲ့ၾကေနာ္ . ငယ္ငယ္တုန္းကလုိေပ့ါ ..”

ေျမာက္ဥကၠလာ ဘုန္းၾကီးလမ္းမွာေတာ့ မယ္လမုဘုရားရွိတာေၾကာင့္ အဆင္းအတက္ ေတာ္ေတာ္မ်ားပါတယ္။ ေအာက္က စပယ္ယာကလည္း ခရီးသည္ေခၚေနသလုိ အေပၚက စပယ္ယာကလည္း မတြန္းခ်ရံုတမယ္ …“ဆင္းေနတုန္း ဆင္နင္းတုန္း ” နဲ႕ေပ့ါ ..

 

အခန္း (၃)

ကၽြန္ေတာ္ ထုိင္ေနတဲ့ ထုိင္ခံုဖက္တန္းမွာ ညာဘက္က ေရႊတိဂံုဘုရားသြားမဲ့ ကုိရင္ေလး ႏွစ္ပါး .. ဘယ္ဘက္မွာက ၆ ေကြ႕မွတ္တုိင္က တက္လာတဲ့ .. ဆႏြင္းမကင္းမုန္႕သည္ .. မုန္႕ဗန္းကုိ ေပါင္ေပၚတင္ထားၿပီး .. ပါးစပ္ကလည္း တတြတ္တြတ္ရြတ္ေနေလရဲ႕ .. အဲဒီေဘးက အသက္ ၂၀ ၀န္းက်င္ Emo ဆံပင္နဲ႕ေကာင္ေလး. နဲ႕ ေကာင္မေလး အတြဲ..သူတုိ႕ကလည္း ခုလုိ ဘက္စ္ကား ေပၚမွာေတာင္ ဖက္နမ္းမတက္ အီစီကလီလုပ္ေနၾကတာ .. အဲဒီေဘးက ႏုိ႕စုိ႕အရြယ္ ကေလးေလးနဲ႕ မိခင္တစ္ေယာက္ .. သူ႕ေဘးမွာ ႏုိ႕ပုိ႕တဲ့ ကုလားၾကီးတစ္ေယာက္ .. ဆုိေတာ့ စုစုေပါင္း ၈ ေယာက္ အဲဒီေတာ့ .. က်ဴေနၾကတဲ့ အတြဲကုိ ကြက္ၾကည့္ ကြက္ၾကည့္ လုပ္ေနတဲ့ ဆႏြင္းမကင္းသည္က တခုခုေျပာခ်င္ေနတဲ့ပံု … သိပ္ေက်နပ္ပံုမရ .. ကဲ .ထားပါေတာ့ ..

ဘုန္းၾကီးလမ္းက ကားထြက္တယ္ဆုိရင္ပဲ လူက ပုိက်ပ္ …

“ဟဲ့ ..မိစံတုိ႕ ေခ်ာစုတုိ႕ လာၾက . ဒီဘက္ ကုိ တုိးၾက ..”

“အား … ေမၾကီး .. ညပ္ေနၿပီ .. ၀ါးးးးးးးးးးး ”

“ေၾသာ္ .. ဒီဘက္ကုိ တုိးလာပါဆုိ . ဟဲ့ ငါ့ထမီကုိ မဆြဲနဲ႕ေလ … ဟုိအငယ္ေကာင္ . အဲဒီေဆာ့စရာကုိ ေပးစမ္း ဒီေလာက္ အေဆာ့မက္ဦးဟဲ့ .. ဖ်န္း … ဖ်န္း…. ”

“၀ါးးးးးးး .. ေၾကာက္ပါၿပီ ေမၾကီးရ …”

ကေလးသံုးေယာက္နဲ႕ အသက္ ၄၀ ေက်ာ္ မိန္းမၾကီးကားေပၚကုိ တက္လာျခင္းျဖစ္ပါတယ္။ ရုန္းရင္းဆန္ခတ္နဲ႕ ကၽြန္ေတာ့္ထုိင္ခံုေရွ႕ကုိ သူတုိ႕သားအမိ ေရာက္အလာ ကၽြန္ေတာ္က ေမာ့အၾကည့္ ………… စပယ္ယာလည္း လွမ္းအေအာ္..

“ကေလးခေရာ လူၾကီးခေရာ ေပးရမွာေနာ္ .. အထဲကုိ၀င္ ေမာင္း ဆရာေရ … ၂ေစ်း .. ၅လမ္း .လမ္း၀ စြယ္ေတာ္ . ေမာင္းထားဆရာေရ.. လမ္း၀ကုိ ေနာက္မွာ ေခမာသီ ပါလာၿပီ” ..

ေနာက္က ပါလာတဲ့ ဆူးေလ – ေခမာသီ ကာ ကေတာ့ ေရႊေပါက္ကံထဲက ထြက္လာတဲ့ ကားပါ။ လမ္းေၾကာင္းတူေနတာေၾကာင့္ ကားဆရာလည္း “၀ူးးးး” ခနဲ ဆုိ ေမာင္းထြက္သြားပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ့္ေရွ႕မွာ ၀ရုန္းသံုးကားျဖစ္ေနတဲ့ အဲဒီကေလးေတြကုိ ေနရာေပးရင္း ေမာ့ၾကည့္လုိက္မိေတာ့မွ …..

ပန္းႏုေရာင္ ဇာခ်ည္ထုိး၀မ္းဆက္နဲ႕ ဆံပင္ပံုစံကလည္ ေအသင္ခိ်ဳေဆြစတုိင္နဲ႕ ဒါေပမဲ့ ေခၽြးေတြထြက္ေနေတာ့ ေျပာင္းဖူးကုိ ေရေႏြးအုိးထျ ထည့္ထားသလုိ ၾကိဳ႕တုိ႕က်ဲတဲ။ အမယ္ အဲဒီဆံပင္ကုိ သူ႕လက္ဖ်ားေလးနဲ႕ သပ္တင္လုိက္ေသးတယ္။ မ်က္မွန္ကလည္း ဂ်နီဖာလုိပက္ဇ္တပ္ေနတဲ့ ေနကာမ်က္မွန္အ၀ုိင္းၾကီး။ ကုိရီးယားဇာတ္လမ္းထဲက စတုိင္ဗ်ာ။ ႏႈတ္ခမ္းကလည္း ေဟာလီ၀ုဒ္မင္းသမီး ဂ်ိဳလီႏႈတ္ခမ္း ဒါးရွထားသလုိ အနီေရာင္ေတာက္ေတာက္ ..ၿပိးေတာ့ ေဖာင္းတင္းကားေနတဲ့ စလင္းဘက္ထဲကုိ သူ႕ကေလးေတြဖုိ႕ ဥိးထုပ္ေတြ၊ ကစားစရာေတြ .. ထီးေတြနဲ႕ဆုိေတာ့ မသိရင္ ဆရာၾကီး မင္းသိခၤေရးတဲ့ ပု႑ားဘကြန္းလြယ္အိပ္လုိလုိ ဘာလုိလုိ .. အမယ္ လည္ပင္းမွာလဲ ဖန္စီဆြဲၾကီဳး.. ဆြဲျပားမွာေရးထားတာ ဘာတဲ့ “Be My Valentine” တ့ဲ … သူ႕ကုိ စိုက္ၾကည့္ၿပီး မွင္သက္ေနတဲ့ ကၽြန္ေတာ့္ကုိ ..

“ဟဲ့ ေမာင္ေလး . ဒီမွာထုိင္ဖုိ႕ နင္ကထမေပးေတာ့ နင့္ေပါင္ေပၚ ထိုင္ရမွာလား ဘာေၾကာင္ၾကည့္ေနတာလဲ” ဆုိမွ ..

“ေၾသာ္ ကန္ေတာ့ေနာ္ .. လာ .လာ ..” .

ေျပာေျပာဆုိဆုိနဲ႕ သူ၀င္ထုိင္လုိက္တယ္။ သူ႕ခေလးတစ္ေယာက္ကုိ ေပါင္ေပၚတင္ၿပီး တစ္ေယာက္ကုိ သူ႕ေဘးမွာထားရင္း .

“ ဟဲ့ ရဲထုိက္ ဟုိနားက တံခါးေဘးနားမွာ သြားၿပီးရပ္ေန. အေမဆင္းရင္ လွမ္းေခၚလုိက္မယ္ေနာ္ .”

အဲဒီအခ်ိန္မွ ေဘးက ဆႏြင္းမကင္းသည္ကလည္း သူ႕ေဘးက Emo အတြဲကုိ ေျပာခ်င္ေနတာ .. အခုေတာ့ ငါအေဖာ္ရၿပီ ဆုိတဲ့မ်က္ႏွာနဲ႕ ကြက္ၾကည့္ကြက္ၾကည့္ လုပ္ေနပါတယ္။

“ဒီက အမၾကီး ကားခေလး ….”

“ေရာ့ .. လူၾကီးတစ္ေယာက္ ကေလးႏွစ္ေယာက္ … ”  ၃၀၀ က်ပ္ ..

“ကဲဗ်ာ .. ဟုိဘက္နားက အကုိေရွ႕ကုိ ၀င္ပါဗ်ာ .. အဲဒီမွာ ဘာမွ မရွိပါဘူး .. ဒီတုိင္နားက အမေတြလည္း ၀င္လုိက္ေပးပါဗ်ာ .. ဒီတုိင္နားပဲ ပတ္မေနက်ပါနဲ႕ ..တုိင္ပတ္ခ်င္ရင္ေတာ့ ယုိးဒယားသြားၾကပါ .. ဦးေလး ကလဲ အေပါက္မပိတ္နဲ႕ေလဗ်ာ .. “ဒီအေပါက္နဲ႕ လုပ္စားေနရတာ .. အေပါက္ပိတ္ခ်င္ရင္ ဒလ၀မ္လုပ္ၾကပါ. … ကဲ ကားေပၚေရာက္ရင္ ကားခေလး သံသရာပါသြားရင္ မေကာင္းပါဘူး … ေနာင္ဘ၀ ကားတာယာ ျဖစ္ေနဦးမယ္ .. တစ္ေယာက္ရၿပီ .. ၂ ေယာက္ .. ဟုိက ကေလး ဘယ္သူေပးမွာလဲ ..” စပယ္ရာေျပာေပမဲ့ ဘယ္သူမွ မလႈပ္  …

အျပင္မွာေတာ့ မုိးေတြ တဖြဲဖြဲ ေပ့ ါ………..

 

“ေခ်ာ္တြင္းကုန္းနဲ႕ ၁၀၆ ရိပ္သာ .. ေမာင္းဆရာေရ လမ္းနီကုိ မွတ္တုိင္ပါရင္ ေျပာေနာ္ .. စပယ္ရာ ၀ုိင္းစုခုိင္သိန္း သီခ်င္း ဆုိျပေနတာ မဟုတ္ဘူး … ေမာင္းဆရာေရ႕ . ေနာက္မွာ ”ေလးမူး” ပါလာၿပီ (၄၄ အင္းစိန္-ဆူးေလ ကားကုိ ဆုိလုိုျခင္း) .. ဒီေတာ့မွ ကားဆရာလည္း ေဖာ္ျမဴလာ၀မ္း ကားသမား ေကာလင္းမက္ကေရး လုိ .. စတင္ ေမာင္းထြက္လုိက္ပါတယ္ ….

“ ၀ူးးးးးးးးးးးးး .. ဘေရာ းး ဘေရားးး ” …

“ဟဲ့ ေသပါၿပီေတာ့ .. ” “အား ပူတယ္ . ခင္ဗ်ား ထမင္းခ်ိဳင့္ၾကီးက ..”

“ဘုရား ဘုရား ..”     “ ေၾသာ္ .. ဖိနပ္ကုိ တက္နင္းရလား ဟဲ့ …”

ကားေမာင္းထြက္တဲ့အရွိန္ေၾကာင့္ ခရီးသည္ေတြ ဇီးသီးေတာင္းေမွာက္သလုိ အတံုးအရုန္း .. “ေဒါင္” …

“ အားးးးးးး နာတယ္ နာတယ္ ေမၾကီးေရ .. အိးး ဟီးးး ဟီးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးး” .. ေစာေစာက အမၾကီးရဲ႕သား အၾကီးေလး ေရွ႕တန္းနဲ႕ နဖူးနဲ႕ တုိက္ၿပီး ေပါက္သြားေလရဲ႕ …

“ဟယ္ ငါ့သားေလး .. ေသြးေတြနဲ႕ .. ဟဲ့ စပယ္ယာ နင့္ ဒရုိင္ဘာ ဘယ္လုိေမာင္းတာလဲ ..”

ဒီေတာ့မွ စပယ္ယာက ေရွ႕တုိးၿပီး “ ေၾသာ္ … ခင္ဗ်ားက ေစာေစာက ဒီကေလး ဘယ္သူ႕ကေလးလဲ ဆုိေတာ့ ပုိက္ဆံေပးရမွာမုိ႕ ၀စီပိတ္ လုိလုိ ေတမိလုိလုိ လုပ္ေနတာေလ .. ခုမွ ငါ့သားေလး တ့ဲ ”

ဒီေတာ့မွ .. မိန္းမၾကီးက သူ႕မွန္မ်က္အနက္ၾကီးကုိ ခၽြတ္ၿပီး

“ ဒီမယ္ စပယ္ယာေကာင္ .. ငါက င့ါသားေလးကုိျမင္တာ မဟုတ္ဘူး . ဘယ္သူ႕ကေလးမွန္း မသိဘဲ ငါက ကုသုိလ္ျဖစ္ အေမလုိက္ေတာ္ ေနရမွာလား .. င့ါသားမွန္းသိရင္ ေပးပ .. ေအးျမတုိ႕က သူမ်ား လံုးၾကီးတင္ရင္  အဆံခတ္ပစ္လုိက္ခ်င္တာ .. ေရာ့ ၁၀၀ .. နင္တုိ႕ကုိ မထသ နဲ႕ ကုိ တုိင္မယ္ ..”

မေက်မနပ္ နဲ႕ ဆႏြင္းမကင္းသည္ကုိ ေျပာျပေနသည္ကုိ ဆႏြင္းမကင္းသည္ကလည္း ေခါင္းတညိမ့္ညိမ့္ .. သူတုိ႕ေရွ႕က ကၽြန္ေတာ္ကေတာ့ လက္ႏွစ္ဘက္ ျပဳတ္မတတ္ ေတာင့္ထားရင္း “အင္း .. ေရႊတိဂံုဘုရားေရာက္ရင္ေတာ့ ကားေခ်ာင္ေလာက္ပါရဲ႕” ဆုိၿပီး အျပင္ကုိၾကည့္လုိက္ေတာ့ . ေရႊဂံုတုိင္မီးပြိဳင့္ .. ေဘးက အရက္နံ႕စူးစူးကုိ ရလုိက္ေတာ့ ေဘးက အရက္သမားက ေစာေစာစီးစိး ကြဲေနၿပီ .. မ်က္လံုးေတာင္ မဖြင့္ႏိုင္ ..

“ ေဟ့ေကာင္ေတြ .. အေရွ႕မွာ စစ္ေတာင္း” ဒရုိင္ဘာရဲ႕ ေအာ္သံနဲ႕အတူ စပယ္ယာက ..

“ဖိုးတူးေရ .. စစ္ေတာင္းေရွ႕မွာ တံခါးေသခ်ာပိတ္ဟ ..”

ကၽြန္ေတာ္ကုိယ္တုိင္ ဇေ၀ဇ၀ါနဲ႕ ဘာ စစ္ေတာင္းလဲ ေပ့ါ  လုိ႕ ေတြးေနတုန္း ေဘးက အမူးသမားက ရုတ္တရက္ အမူးေျပသြားတဲ့ ေလသံနဲ႕ ..

“ေဟ့ . စပယ္ယာ ညီေလး မင္းတုိ႕ေျပာေတာ့ .. ဆူးေလ ကားဆုိ .င့ါကုိ မူးေနတယ္ ဆုိၿပီး လိမ္တာလားကြ..”

စပယ္ယာက အူေၾကာင္ေၾကာင္နဲ႕ၾကည့္ၿပီး ….

“ဟုတ္တယ္ေလ .. ဆူးေလကားပါဗ် .. ”

“ဟားဟားဟား …. ” သူ႕ရီသံက (ဗုိလ္ေအာင္ဒင္ မျမ၀င္းကုိဖမ္းထားၿပီး .. ကုိကုိခ်စ္ကုိ ရီျပတဲ့ အသံမ်ိဳး) ..

“မင္းတုိ႕က မူးေနတယ္ ဆုိၿပီး ေလွ်ာ့တြက္တာကုိ .. မလိမ္နဲ႕ .. မင္းေျပာေတာ့ ေရွ႕မွာ စစ္ေတာင္းဆုိကြ .. ”

“ဟုတ္တယ္ေလ”

“ေအးေလ စစ္ေတာင္းလမ္း တုိ႕ ေက်ာင္းလမ္းတုိ႕ ဆုိရင္ အခု ေျမာက္ဒဂံုေရာက္ေနၿပီေပ့ါ ကြ … ”

ဒီေတာ့မွ စပယ္ယာေလးက .. “ဒုကၡပါပဲ …. ”.

“စစ္ေတာင္းဆုိတာ သူတုိ႕ကုိေျပာတာ .. ေရွ႕မွာၾကာ့္ .. ”

ဘာမဆုိင္ညာမဆုိင္ .နဲ႕ ၀ီစီမႈတ္သံကုိၾကားလုိက္ၿပီး ကားကေဘးကပ္ရပ္လုိက္ပါတယ္။ အဲဒီေတာ့မွ စစ္ေတာင္း ….

“ေၾသာ္ ..ေစာေစာက ယဥ္ထိန္းရဲ ဆုိလည္း ရပါတယ္ ကြာ … ”

“င့ါမွာ ကားမွားစီးလာၿပီ ထင္လို႕ အမူးေတာင္ေျပသြားတယ္ ..”

ကၽြန္ေတာ္တုိ႕လုိ အေျခခံလူတန္းစားေတြ ေန႕တုိင္းၾကံဳေတြ႕ေနရတဲ့ အေၾကာင္းအရာေတြကေတာ့ မရုိးႏုိင္ပါဘူး။ မဆီမဆုိင္ ဆရာၾကီး ဦးသုခရဲ႕ “ဘ၀သံသရာ” သီခ်င္းကုိ သတိရလုိက္မိေသးတယ္။ တစ္ေယာက္ဆင္း တစ္ေယာက္တက္နဲ႕ ေျမာက္ဥကၠလာ  သိမ္ၾကီးေစ်းအထိ ဆႏြင္းမကင္းလာေရာင္းသူေတြ .. သားသမီးေတြကုိ .အခုလုိ ဗုဒၶဘာသာရဲ႕ အထြတ္အျမတ္ေန႕မွာ မရွိတဲ့ၾကားက ဘုရားကုိ လုိက္ပုိ႕ေပးတဲ့ မိခင္ေတြ .. အခုလုိ Media ေခတ္ၾကီးထဲမွာ Internet ဆုိင္မွာ ခ်က္တင္လုပ္ရင္း ရည္းစားျဖစ္သြားတဲ့ ငယ္ရြယ္သူေတြ .. စိတ္ညစ္စရာေတြကုိ BE တစ္ပုိင္းနဲ႕ ေပ်ာက္ေအာင္ ေဖ်ာက္သူေတြ .. သူတုိ႕ရဲ႕ ဘ၀အေမာေတြ .. တစ္ရက္ေလာက္ေတာ့ သက္သာေကာင္းပါရဲ႕ …

“ေယာက္လမ္း ရုပ္ရွင္႐ံု . ဆင္းမွာ တုိးထားေနာ္ .. ”

ကဲပါ ဒါေတြ ေျပာရင္ အရွည္ႀကီး မွတ္တုိင္ေရာက္ေတာ့ ဆင္းၿပီး လမ္းေလွ်ာက္ေတာ့ မုိးက ပိုသည္းလာတယ္။ ေတာ္ေသးတာေပ့ါ .. ငါထီးယူလာလုိ႕ .. ဆုိၿပီး လြယ္အိပ္ထဲကုိ အႏိႈက္ ..

“ဟုိက္!!” ထီးမရွိေတာ့ပါ .. သြားပါၿပီ .. ဒီထီးေလးက မိန္းမက အေပါင္ဆုိင္က ၃၀၀၀ နဲ႕ ၀ယ္လာေပးတဲ့ ခုိထီးအမဲေလး .. အင္းေလ … စေန နံထြက္သြားတာေပ့ါ .. ေရွ႕တည့္တည့္ျမင္ေနရတဲ့ ဆူးေလေစတီေတာ္ျမတ္ႀကီးကုိ ႀကည့္ၿပီး ..စိတ္က  “”စေနနံေတာ့ ထြက္သြားၿပီ .. ကံေကာင္းပါေစ ဘုရား…”  … ၿပီးမွ လြယ္အိပ္ေလး ေခါင္းေပၚတင္ၿပီး … ဆူးေလဘုရားလမ္းႀကီးအတုိင္း ေလွ်ာက္လာရင္း .. အိမ္က မိန္းမ ….

“ရွင့္ စေနနံက ၃၀၀၀ ေထာင္ေက်ာ္တန္တယ္ .. ရွင္ကေလ သိပ္နေမာ္နမဲ့ ႏုိင္တာပဲ…” လုိ႕ ေျပာေနမဲ့ မိန္းမ မ်က္ႏွာကုိ ျမင္မိျပန္ေရာ ….

“ဟူးးးးးးးးးးးးးးးးး” သက္ၿပင္းရွည္ ကုိ ခ်ရင္း .. မုိးထဲမွာ ..

အျပင္မွာေတာ့ မုိးက ပုိသည္းလာပါေတာ့တယ္ …………

 

သံလံုး