ခံခဲ့ရပုံက

ကျွန်မအသိတစ်ယောက်ပြောပြတဲ့ အကြောင်းလေးကိုပြန်လည်ဖောက်သည်ချပြတာပါ။

ဒီလိုပါ  အဲဒီကျွန်မရဲ့အသိဟာသရက်ဇာတိသားပါ။ သရက်မှာ ဘုရားစေတီတွေတော်

တော်များပါတယ်တဲ့။ အဲဒီဘုရားစေတီတော်တွေထဲက သတ္တဌာနဘုရားပွဲဆိုတာ သုံးနှစ်

မှာတစ်ကြိမ်ကျင်းပတဲ့ ဘုရားပွဲတော်ကြီးဖြစ်ပြီးတော်တော်ကြီးကို စည်ကားဆိုပဲ။

အနယ်နယ်အရပ်ရပ်က ဈေးရောင်းသူတွေ၊ ရွာနီးချုပ်စပ်က ရွာသူရွာသားတွေနဲ့ ဘုရား

ပွဲအချိန်ဆို ကြက်ပျံမကျလောက်အောင်စည်ကားပါတယ်တဲ့။

အဲဒီဘုရားပွဲဆိုရင် မျက်လှည့်ပွဲတွေ၊ ဆပ်ကပ်ပွဲတွေကလည်း ရုံသေးသေးလေးတွေ

ဆောက်ပြီး ဘုရားပွဲကဇာတ်ရုံတွေနဲ့အပြိုင်  အခကျေးငွေနဲ့ ပြသကြပါသေးတယ်။

ဒီအဖြစ်လေးဟာ ကျွန်မရဲ့အသိဟာ ၅ တန်းကျောင်းသားအရွယ်ခန့်သာရှိပါသေးတယ်။

လွန်ခဲ့တဲ့ နှစ်၂ဝ ကျော် ၃ဝ နီးပါးလောက်ကဆိုပါတော့။ အဲဒီနေ့က

သူဟာဘုရားပွဲရှိတာ

ကြောင့်  ကျောင်းမှာကတည်းကသူ့သူငယ်ချင်းတွေနဲ့ ဘုရားပွဲကိုသွားဖို့အဖော်စပ်ပြီး

ချိန်းထားကြတာပါတဲ့ ။ ဒီလိုနဲ့ကျောင်းကပြန်လာပြီး ရေမိုးမြန်မြန်ချိုးလို့ ညနေစာကိုစော

စောစားကာ ညနဲနဲအမှောင်သမ်းလာတဲ့ အချိန်မှာသူ့သူငယ်ချင်းတစ်သိုက်နဲ့တူတူဘု

ရားပွဲရှိရာဘက်ဆီကို သွားခဲ့ကြပါတယ်။ သူတို့နေတဲ့ အိမ်ကလည်းထိုဘုရားပွဲနဲ့ သိပ်

လည်းမဝေးလှတာကြောင့်ကော ၊ သူကိုယ်တိုင်ကလည်းသရက်မှာမွေးပြီးသရက်မြို့မှာ

ကြီးလာခဲ့တဲ့သူမို့ ဒီနေရာတွေကသွားနေကြ လာနေကြနေရာတွေ ဖြစ်တာကြောင့်ကော

သူ့အမေက သိပ်စိတ်မပူလှပဲ စောစောပြန်လာကြဆိုပြီး မုန့်ဖိုး တစ်ကျပ်ပေးကာ

လွှတ်လိုက်ပါတယ်တဲ့ ။ လွန်ခဲ့တဲ့ အနှစ် ၂ဝ ကျော် ၃ဝ နီးပါးလောက်ဆီက သူတို့

နယ်တွေဘက်ဆီမှာ မုန့်ဖိုးတစ်ကျပ်ဆိုတာတော်တော်ဝယ်စားလို့ရပါတယ်တဲ့။ တစ်နေ့

ကျောင်းမုန့်ဖိုးမှ ပြား၅ဝ သာရတာမို့မုန့်ဖိုးတစ်ကျပ်ဟာ သူ့အတွက်အများကြီးမဟုတ်ပေ

မဲ့ ပွဲဈေးလှည့်ပြီး မုန့်တစ်ခုခုဝယ်စားနိုင်လောက်အောင်တော့အဆင်ပြေပါတယ်တဲ့။

အဲဒါနဲ့ သူတို့သူငယ်ချင်း ၅ ယောက်သားပွဲဈေးတန်းထဲကိုလှည့်ကြည့်ကြပါတယ်။ သုံး

နှစ်မှ တစ်ခါသာပြုလုပ်ကျင်းပတဲ့ ဘုရားပွဲပေမဲ့ ဈေးတန်းကြီးကတော်တော်ကိုစည်ကား

ပြီး ဇာတ်ပွဲတွေကလည်း ရုံသုံးရုံနဲ့အပြိုင်ကကြတာမို့ အထူးစည်ကားမြိုင်ဆိုင်နေပါတယ်

ဒီလိုနဲ့ လှည့်ပါတ်ကြည့်လာလိုက်တာ တစ်နေရာရောက်တော့လူတွေစုရုံးစုရုံးဖြစ်နေတဲ့

အတွက် သူတို့သူငယ်ချင်းတွေလည်း ဘာများပါလိမ့်ဆိုပြီး  အပြေးသွားကြည့်ကြပါ

တယ်။ အနားရောက်တော့ ဝါးတိုင်လေးတွေထောင်ပြီး ဘေးကမိုးကာသားတွေ ကာရံ

ထားတဲ့ အဖြစ်သဘောသာသာဆောက်လုပ်ထားတဲ့ ရုံလေးသေးသေးလေးရှေ့မှာ

လူကြီးတစ်ယောက်က အော်ခေါ်နေတာပါ။

” လာကြနော်…လာကြ..ထူးထူးဆန်းဆန်းလေးတွေ..မမြင်ဘူးလိုက်မရှိရလေအောင်..

လာကြည့်ကနော်…ဝင်ကြေးက..တစ်ယောက်မှ…တစ်မတ်( ၂၅ ပြား) ရယ်” လို့အော်

ကာ ကြော်ငြာနေပါတယ်။  ထိုရုံလေး ရှေ့ဘက်မှာလည်း ကျောက်သင်ပုန်းကြီးပေါ်မှာ

ရေးထားကလည်း  မြန်မာငါးနဲ့အင်္ဂလိပ်ငါး  လို့မြေဖြူကြီးနဲ့ထင်းနေအောင်ရေးထားပါ

တယ်တဲ့။ အဲဒါနဲ့ သူတို့သူငယ်ချင်းတစ်သိုက်လည်း ဈေးနှုန်းသက်သာတာကြောင့်ကော

အင်္ဂလိပ်ငါးကိုမြင်ဖူးချင်တာကြောင့်ကော ဝင်ကြည့်ကြမယ်လို့ဆုံးဖြတ်ပြီး အဝလေးမှာ

စောင့်နေကြပါတယ်။ ရုံပေါက်ဝမှာ စောင့်နေတဲ့လူုကြီးကလည်းဝင်ချင်တိုင်း ၊ငွေပေး

တိုင်း ဝင်ခွင့်မပေးပါဘူး။ တစ်ခါဝင်လူဆယ်ယောက်သတ်မှတ်ပြီး အလှည့်ကျစနစ်နဲ့

သာ ဝင်စေတာမို့ သူတို့သူငယ်ချင်းတွေလည်း အလှည့်ရောက်အောင်အပြင်ကစောင့်

နေကြပါတယ်။ ရုံအတွင်းကိုဝင်သွားတဲ့ လူတွေလည်းအပြင်ကိုပြန်ထွက်လာရင် ပြုံးစိ

စိဖြစ်နေတဲ့လူတွေကဖြစ်နေပြီး  မအီမသာပုံစံမျိုးနဲ့ရှုံ့မဲ့နေတဲ့ လူကလည်းရှုံ့မဲ့လို့ထွက်

လာကြပါတယ်တဲ့။ အဲဒါနဲ့သူတို့အလှည့်ရောက်လာချိန်မှာတော့ ရုံထဲကိုဝင်ခဲ့ကြပါ

တယ်။ ရုံထဲရောက်ရောက်ချင်း ငါးအကောင်မျိုးစုံကိုပြထားမယ်ထင်ပြီး ဝင်ခဲ့ကြပေမဲ့

ဘာငါးကိုမှ မမြင်ရပဲ ကန့်လန့်ကာမဲမဲကြီးကာထားတဲ့ အရာတစ်ခုကိုသာမြင်ကြပါတယ်

တဲ့။ အတွင်းထဲကိုရောက်ပေတော့  သူတို့ဆယ်ယောက်ပြည့်မပြည့်ရေပြီး  ဆယ်

ယောက်ပြည့်အောင် နှစ်ယောက်လိုသေးတာကြောင့်အတန်ငယ်စောင့်ရပါသေးတယ်။

နောက်ဆယ်ယောက်ပြည့်မှသာ   ကန့်လန့်ကာကြီးကိုဆွဲဖယ်လိုက်ချိန်မှာတော့ ကဒ်ထူ

စက္ကူပြားကြီးပေါ်တွင် အပြည့်ရေးထားသော………

       မြန်မာငါး                                         အင်္ဂလိပ်ငါး

            ၅                                                     5

တဲ့။ သူတိူ့သူငယ်ချင်းတစ်သိုက်လည်း ပထမတော့ကြောင်သွားပါတယ် ။နောက်ဘာ

များ ထပ်ပြအုံးမလည်းလို့  ခဏလို့လောက်စောင့်ကြည့်နေပါသေးတယ်တဲ့။ ဒါပေမဲ့

ကဲ အင်္ဂလိပ်ငါးနဲ့မြန်မာငါးကိုကြည့်ပြီးကြရင်လည်းပြန်တော့ပြန်တော့လို့  ပြောတာ

ကြောင့်  ငါတို့တော့အလိမ်ခံထိပြီ ဆိုတာသိကြပြီးမအီမသာနဲ့ ပြန်ထွက်လာခဲ့ကြရ

ပါတယ်တဲ့။ ဒါပေမဲ့အဲလိုလိမ်စားတဲ့ လူတွေကလည်းတစ်နေရာထဲမှာ ကြာကြာမနေ

ကြပါဘူး။ ပထမတစ်ညသာ ပြကြပြီးနောက်နေ့မှာတော့ ချက်ချင်းဘယ်ကိုရောက်

မှန်းမသိအောင် ထွက်ခွါပျောက်ကွယ်သွားကြပါတယ်တဲ့။

ဒီလိုလိမ်နည်းမျိုးနဲ့ လွန်ခဲ့တဲ့နှစ်ပေါင်း ၃ဝ လောက်က သရက်မြို့မှာတကယ်ပဲ  လိမ်

စားခဲ့တဲ့လူတွေရှိခဲ့ဖူးပါတယ်။