ကုလားအရေး စိတ်မအေးနိုင်ပါ
phone_kyawရိုဟင်ဂျာအရေးနဲ ့ပက်သက်ပြီး အငြင်းပွားနေတဲ့အရာကတော့ နိုင်ငံသားဖြစ်ပိုင်ခွင့် နဲ ့တိုင်းရင်းသားဖြစ်ပိုင်ခွင့် တို ့ပဲဖြစ်ပါတယ်။ နိုင်ငံခြားက စာနဲနဲတတ်တဲ့ရိုဟင်ဂျာခေါင်းဆောင်လို ့ပြောတဲ့လူတွေက တိုင်းရင်းသားဖြစ်ပိုင်ခွင့်ကိုပဲ အဓိက ဦးတည်တောင်းနေတာကိုပဲတွေ ့ရပါတယ်။ ဒီအထဲမှာ ရိုဟင်ဂျာအဖွဲ ့အစည်းတွေက အဓိက ပါဝင်ပါတယ်။ ဩစတျေးလျနိုင်ငံမှာတောင် ရိုဟင်ဂျာအဖွဲ ့အစည်းတစ်ခုရှိတယ်။ သူတို ့ရဲ ့အဓိက ရည်ရွယ်ချက်က ရခိုင်ပြည်နယ်ဘက်က ဘင်္ဂါလီကုလားတွေကို ရိုဟင်ဂျာတိုင်းရင်းသားလူမျိုးအဖြစ် အသိအမှတ်ပြုပေးဖို ့ဖြစ်တယ်။ ဘာ့ကြောင့်တိုင်းရင်းသားအဖြစ်တောင်းရလဲဆိုတော့ ဦးနုအစိုးရဖြစ်တုန်းက သူတို ့ကို တိုင်းရင်းသားအဖြစ် အသိအမှတ်ပြုခဲ့တယ်ဆိုတဲ့အထောက်အထားတွေကို ကိုးကားပြီး အဓိက သက်သေအဖြစ်တင်ပြကြတယ်။
ဒါကို ငြင်းစရာအဖြစ်မမြင်မိပါဘူး။ ဟုတ်ပါတယ်။ ဦးနုလုပ်ခဲ့ပါတယ်။ သို ့သော် အဲဒိတုန်းက တိုင်းပြည်ရဲ ့အခြေအနေက ယနေ ့ကာလထက်ပြည်တွင်းစစ်က ပိုပြီး ကြီးတယ်။ ရန်ကုန်အစိုးရလို ့ပြောနေကြတာပဲ မဟုတ်ဘူးလား။ လူမျိုးတစ်မျိူးကို တိုင်းရင်းသားအဖြစ် အသိအမှတ်ပြုတယ်ဆိုတာက ဦးနုရဲ ့ပါးစပ်ထဲကနေ ဖြစ်စေဆိုတဲ့ အမိန် ့နဲ ့လုပ်လို ့မရတာကို သတိရဖို ့ကောင်းတယ်။ ဒါကို နိုင်ငံခြားက ဘွဲ ့ရထားတဲ့ ကုလားခေါင်းဆောင်တွေ ပိုပြီးသိမယ်လို ့ယူဆမိတယ်။
အနောက်နိုင်ငံတွေကပြောနေတဲ့ လူ ့အခွင့်အရေးကြေငြာစာတမ်း၊ နိုင်ငံသားဖြစ်ပိုင်ခွင့်၊ တိုင်းရင်းသားဖြစ်ပိုင်ခွင့် နဲ ့ လူ ့ဂုဏ်သိက္ခာရရှိရေးဆိုတဲ့စကားလုံးတွေကို အဲဒိမှာပညာသင်ခဲ့ခေါင်းဆောင်တွေ သိတယ်ဆိုရင် ဦးနုတို ့လုပ်ရပ်က မှားသလားမှန်သလားဆိုတာကို သဘောပေါက်ပါလိ့မ်မယ်။
အမေရိကန် နိုင်ငံမှာ ရက်အင်ဒီယန်းဆိုတဲ့ ဌာနေတိုင်းရင်းသားတွေရှိတယ်။ ဩစတျေးလျမှာလည်း ဌာနေတိုင်းရင်းသားတွေရှိသလို နယူးဇီလန်မှာလည်း မာရီဆိုတဲ့ ဌာနေတိုင်းရင်းသားတွေရှိတယ်။ အင်္ဂလိပ်တွေက အမေရိကန်၊ ဩစတျေးလျနဲ ့နယူးဇီလန်နိုင်ငံတွေကို သိမ်းပိုက်ပြီး အုပ်ချုပ်ခဲ့တာဟာ ယနေ ့ ၂၀၁၂-မှာဆိုရင် နှစ်ပေါင်း နှစ်ရာကျော်ရှိပြီ။ ဒီနိုင်ငံတွေမှာ လူမျိုးပေါင်းစုံနဲ ့ဘာသာပေါင်းစုံက မြန်မာပြည်ထက်ပိုပြီး များပါတယ်။ ရောက်နေတာကြာပြီဖြစ်တဲ့ ဥရောပသားတွေမှာ သူတို ့ကိုယ်သူတို ့ဌာနေတိုင်းရင်းသားအဖြစ် ဘယ်တော့မှ မတောင်းခဲ့သလို ဌာနေတိုင်းရင်းသားဘယ်သူတွေဖြစ်ခဲ့လဲဆိုတာကို လုံးဝကို အသိအမှတ်ပြုပေးကြပါတယ်။ ဒီအခြေအနေကို အမေရိကန်၊ ဩစတျေးလျ နဲ ့အင်္ဂလန်မှာနေတဲ့ ရိုဟင်ဂျာခေါင်းဆောင်တွေမသိတာမဟုတ်ပါဘူး။ သူတို ့သိပါတယ်။
နိုင်ငံသားဖြစ်ပိုင်ခွင့်နဲ ့တိုင်းရင်းသားဖြစ်ပိုင်ခွင့်ဆိုတဲ့ စကားလုံးကို ပြည်ပက ရိုဟင်ဂျာအရေးလှုပ်ရှားနေတဲ့သူတွေရောချနေတယ်လို ့ထင်တယ်။ သူတို ့က သူတို ့ဘဝရဲ ့ဇစ်မြစ်ကို ကောင်းကောင်းသိပါတယ်။ သူတို ့ဟာ ဘယ်နိုင်ငံကနေ ရခိုင်ပြည်နယ်ထဲကို ရောက်ခဲ့လဲဆိုတာ သူတို ့လုံးဝ သိပါတယ်။ ဒီလိုသိတာအပြင် တိုးတက်တဲ့နိုင်ငံတွေမှာလည်း ပညာသင်ထားခဲ့တဲ့လူတွေအနေနဲ ့ဘာ့ကြောင့်များ တိုင်းရင်းသားအဖြစ်တောင်းလဲဆိုတာက တွေးစရာအရမ်းကောင်းပါတယ်။
နိုင်ငံသားဖြစ်ပိုင်ခွင့်ဆိုတဲ့စကားလုံးနဲ ့ပက်သက်ပြီး ကျနော့်အနေနဲ ့အငြင်းပွားစရာမရှိပါဘူး။ မြန်မာပြည်ထဲမှာ တိုင်းရင်းသားတွေအပြင် ကုလားကော တရုတ်ကော ရှိတော့….စဉ်းစားတဲ့အခါတိုင်းအကုန်လုံးအတွက် ထည့်သွင်းစဉ်းစားသင့်တယ်လို ့မြင်ပါတယ်။ အခုအချိန်မှာ ရိုဟင်ဂျာအရေးက အရမ်းကို ဆူညံနေမှ ဒီအိတ်ရှုးကို ကောက်ခါင်ငင်ခါ ပြောတာထက်စာရင် အနာဂတ်အတွက်ပါ ထည့်သွင်းစဉ်းစာသင့်တယ်။ ကျနော်တို ့ပထမလက်တလောမြင်နေရတဲ့ အခြေအနေကို ကြည့်တဲ့အခါမှာ ထင်ထင်ရှားရှားမြင်ရတာက မြန်မာပြည်မှာ ကုလားတွေအများကြီး နှစ်ပေါင်းများစွာနေနေကြတယ်။ သူတို ့တွေကို ကျနော်တို ့က တစ်စုံတစ်ရာနိုင်ငံသားဖြစ်ပိုင်ခွင့်ဆိုတဲ့ အခွင့်အရေးကို ပေးမှ ရမယ်။ မင်းတို ့က ဘင်္ဂါလီကုလားဖြစ်တယ် ဘင်္ဂလားဒေ့ရှ်ကို ပြန်လို ့ဆိုပြီး အတင်းမောင်းထုတ်လို ့လည်း မရဘူး။ ဘာ့ကြောင့်လဲဆိုတော့ သူတို ့က မျိူးဆက်သုံးလေးဆက် မြန်မာပြည်မှာရှင်သန်ခဲ့တာပဲဆိုတော့ သူတို ့နိုင်ငံက နိုင်ငံသားပေးပေးမပေးပေး မြန်မာပြည်ဟာ သူတို ့နိုင်ငံဖြစ်နေပြီ။ ရခိုင်မှာ ကုလားဗမာ အရေးပြီးတော့ တချိူ ့ကုလားတွေ ဘင်္ဂလားဒေ့ရှ် ့ကိုလှေနဲ ့ထွက်ပြေးတော့ ဘင်္ဂလားဒေ့ရှ်ကတောင် ပြန်မောင်းထုတ်တာကို ကြည့်ရင် သိသာနိုင်တယ်။ သူတို ့မှာ မြန်မာပြည်ပဲရှိတယ်။
ဒါ့ကြောင့် ရိုဟင်ဂျာခေါင်းဆောင်တွေနဲ ့သတိထားဖို ့က ကိုယ့်လူမျိူးကို နှိပ်စက်သလို မလုပ်မိဖို ့အရေးကြီးတယ်။ ကိုယ်ကတော့ ကွန်ပြူတာရှေ ့မှာထိုင်းပြီး ရိုဟင်ဂျာကို တိုင်းရင်းသားအဖြစ်အသိအမှတ်ပြုပေးရေး၊ မြန်မာအစိုးရက ရိုဟင်ဂျာတိုင်းရင်းသားတွေကို လူမျိုးစုလိုက် အကုန်သတ်ရေး၊ လူ ့အခွင့်အရေး၊ စတဲ့စကားလုံးတွေနဲ ့လှုံဆော်တိုင်း အထူးဆင်ခြင်စရာတစ်ခုရှိတယ်။ နောက်ဆုံးခံရတာက မြန်မာပြည်က ခင်ဗျားတို ့ရဲ ့အမျိုးတွေ မြန်မာပြည်မှာလည်း နေမရ၊ ဘင်္ဂလာဒေ့ရှ်ကလည်း လက်မခံပဲ နိုင်ငံမဲ့ဖြစ်ကြရတယ်။ အိုးအိမ်တွေ ပျက်စီးရတယ်။ ကုန်ကုန်ပြောရရင် ဘဝ တွေပျက်စီးခဲ့ရပြီ။ ဒီလိုအခြေအနေကို မဖြစ်စေချင်ဘူးဆိုရင် တိုင်းရင်းသားအဖြစ်တောင်းဆိုနေမှု ့တွေကို ရပ်မှ ရမယ်။ ခင်ဗျားတို ့တောင်းလေ ကုလားမဟုတ်တဲ့လူတွေက ဒေါသထွက်လေပဲ။ မြန်မာလူမျိူးဆိုတာက ဒေါသထွက်ရင် ပါးစပ်နဲ ့ထွက်တဲ့လူမျိူးမဟုတ်တော့ အနည်းဆုံး ဒါးနဲ ့တော့ခုတ်နိုင်တယ်။
တိုင်းရင်းအသားအရေးတောင်းဆိုမှု ့ကို အစိုးရကလည်း အသိအမှတ်ပြုလို ့မရသလို၊ လူတစ်စုကလည်း အသိအမှတ်ပြုလို ့မရဘူး။ ဒါက နိုင်ငံထဲမှာရှိတဲ့ လူတိုင်းရဲ ့သမိုင်းကြောင်းနဲ ့ဆိုင်တယ်။ ဒါကို သဘောမပေါက်ပဲ ကိုယ်လိုချင်တာကို လိုင်းတွေစွတ်တင်တဲ့အခါမှ ကိုယ်ပဲ နိုင်ငံမဲ့ဖြစ်ရတာကို သတိထားကြပါ။
တချိူ ့သော နိုင်ငံခြားက လွှတ်တော်အမတ်တွေနဲ ့ မီဒီယာတွေက ရိုဟင်ဂျာအရေးနဲ ့ပက်သက်ရင် သူတို ့က သနားကြတယ်။ သတင်းထဲမှာလည်း ကုလားတွေ လှေတွေနဲ ့စားရမဲ့ သောက်ရမဲ့ သူများနိုင်ငံမှာ လာပြီးနေဖို ့ကို မောင်းထုတ်တာလည်း နိုင်ငံကြီးတွေက သိတယ်။ တစ်ခါတုန်းက ထိုင်းနိုင်ငံကို ရောက်လာတဲ့ ရိုဟင်ဂျာလှေတွေကို အင်ဂျင်ဖြုတ်ပြီး ပြန်မျှောလိုက်တာကို နိုင်ငံတကာက အင်မတန် သနားတယ်။ နောက်ပြီး ဩစတျေးလျနိုင်ငံကို လှေတွေနဲ ့အင်ဒိုနီးရှားဘက်ကနေ ခိုးဝင်နေတဲ့ မြန်မာပြည်က လူတွေရှိတယ်။ ဒီအထဲမှာ မြန်မာပြည်က ရိုဟင်ဂျာတွေပါတယ်။ တစ်ခုစဉ်းစားဖို ့က အင်ဒိုးနီးရှားကနေ ဩစတျေးလျအထိ လှေနဲ ့ခိုးဝင်တာဆိုတာက ဘယ်လောက်ထိငွေရှိမှ ဖြစ်လဲဆိုတာကို တွေးကြည့်ယုံနဲ ့သိနိုင်တယ်။ လှေနဲ ့လာတဲ့လူတိုင်းလိုလိုက အီရတ်၊ ရိုဟင်ဂျာ၊ အာဖဂန်နစ်စတန်က ကုလားတွေချည်းပဲ။ သိရိလင်ကာကကုလားအပြင် ဘင်္ဂလားဒေ့ရှ်က ကုလားတွေလည်းပါတယ်။ ကုလားဆိုတာက ရုပ်ချင်းကလည်း ခပ်ဆင်ဆင်၊ စကားကလည်း အတူတူ၊ သိတ်ပြီးကွဲတာမဟုတ်ဘူး။ ဩစတျေးလျလည်းရောက်ရော သူတို ့က မြန်မာပြည်က ရိုဟင်ဂျာဖြစ်ပါတယ်ဆိုပြီးလိမ်ရောပဲ။ မြန်မာပြည်ရဲ ့အခြေအနေက လိမ်လို ့ကောင်းတောဆိုတော့။ ဒါနဲ ့တဆက်တည်း မြန်မာအစိုးရက နှိပ်စက်တယ်။ ရခီးတွေက သတ်တယ်။ နိုင်ငံသားမပေးဘူးဘာညာဆိုပြီး ရွှီးရော။ ကုလားဆိုတဲ့လူတွေက အောက်ကျို ့တဲ့နေရာမှာ ချီးပါးစားရစားရ အောက်ကျို ့နိုင်သလို အပေါ်စီးရောက်ရင်လည်း လည်ပါလှီးတတ်ကြတယ်။ ဆော်ဒီအာရေဗီယျမှာ အလုပ်သွားလုပ်တဲ့ လူတွေဘယ်နှစ်ယောက်တောင်ခေါင်းဖြတ်ခံရတာလဲဆိုတာ သတိထားပြီးလေ့လာကြည့်ပါ။ ဩစတျေးလျအစိုးရကလည်း သနားတက်ရင်သူများမတူဘူး။ ဘာမှစဉ်းစားစာတာမဟုတ်ဘူး။ ဒါနဲ ့ဘယ်ကကုလားမှန်းမသိဘူး။ ရိုဟင်ဂျာဆိုပြီး ဖြစ်သွားရောပဲ။ ဒါ့ကြောင့် ယနေ ့ကာလမှာ ကုလားအရေးကို ခုတုံးလုပ် လုပ်စားနေတဲ့လူတွေအတွက်တော့ အခွင့်ကောင်းပဲ။
ဘင်္ဂလားဒေ့ရှ်၊ အိန္ဒိယ၊ တရုတ်နိုင်ငံတွေဟာ မြန်မာပြည်အနီးမှာ ရှိတာကို လူတိုင်းသိတယ်။ လူဦးရေဘယ်လောက်ကြီးလဲဆိုတာကိုလည်း အားလုံးသိတယ်။ ကြီးတာတင်မဟုတ်ဘူး လျှံပါကျနေပြီ။ ကုလားနဲ ့တရုတ်ကို မိုက်မိုက်ရိုင်းရိုင်းပြောရရင် ဒီကောင်တွေက လီးအရမ်းတောင်တဲ့လူမျိူးတွေ။
သူတို ့တွေနဲ ့ပက်သက်ပြီး မြန်မာနိုင်ငံက လူဝင်ကြီးကြပ်ရေးဥပဒေကို သေသေချာချာ ကိုင်တွယ်ဖို ့လိုတယ်။ ဥပဒေတော့ရှိတယ်။ ဝန်ထမ်းတွေက လာဘ်စားပြီး မှတ်ပုံတင်လုပ်ပေးတော့ ကုလားနဲ ့တရုတ်က မများသင့်ပဲများရတယ်။ နောက်ပြီး ဒီကောင်တွေက ခလေးတွေလည်း အသားကုန်စွတ်မွေးတော့ ရခီးတွေ ဘယ်ပြေးရမှန်းတောင်မသိတော့ဘူး။ သူတို ့လူမျိူးက ဝါးမျိုသွားသလိုပဲ။
လက်ရှိအခြေအနေမှာ ရခိုင်လူငယ်လူရွယ်တွေ နိုင်ငံခြားမှာ အလုပ်ထွက်လုပ်ကြတော့ ရခိုင်ပြည်မှာ အဘိုးကြီး အဘွားကြီးနဲ ့ခလေးတွေပဲ ကျန်ခဲ့တော့တယ်။ ဒါ့ကြောင့် ရခိုင်ရွာတွေကို မီးရှို ့တုန်းကဆိုရင် အသက်လုပြီးပြေးခဲ့ကြရတယ်မဟုတ်လား။ ဒါတောင် ရခိုင်ပဲ ရှိသေးတယ်။ ချင်းပြည်နယ်မှာလည်း ပုလုံးတွေပဲ ကျန်ခဲ့တော့တယ်။ ချင်းကောင်းကေင်းသန်သန်မာမာတွေ မလေးရှားမှာချည်းပဲ။ မြန်မာပြည်တစ်ခုလုံးကိုခြုံကြည့်ရင် ရွာတွေမှာ သန်သန်မာမာတွေမရှိသလောက်ဖြစ်နေပြီ။ ကရင်ဆိုရင် ပိုဆိုးသလားပဲ။
အရွယ်ရောက်တာနဲ ့နိုင်ငံခြားမှာ ထွက်လုပ်ကြတော့ မြန်မာပြည်ထဲမှာ အဘိုးကြီး၊ အဘွားကြီးရယ်၊ ခလေးသူငယ်ပဲ ကျန်ခဲ့တော့တယ်။ ဒီလိုအခြေအနေမှာ တရုတ်နဲ ့ကုလားအပြင် ရိုဟင်ဂျာဆိုတဲ့ စောက်ကုလားက တစ်မှောင့်။ ဆိုတော့ ကြာလာရင် မြန်မာပြည်နဲ ့မြန်မာလူမျိူးဟာ ဘာရုပ်ပေါက်နိုင်လဲဆိုတော့ အသားဖြူဖြူ၊ ကုလားမျက်နှာနဲ ့ဗမာစကားပြောရမဲ့ ရုပ်ပေါက်တော့မယ်။ ဒီနေရာမှာတိုင်းရင်းသားတွေသတိထားဖို ့က ကိုယ့်အချင်းချင်း မဟာလူမျိူးကြီးဝါဒတို ့၊ မဟာလူမျိူးသေးဝါဒတို ့ဘာညာ လျှောက်ပြောမနေနဲ ့တော့။ အဓိကပြောရမှာက ကိုယ့်နယ်မြေမှာ ကိုယ့်လူမျိူးကို ကာကွယ်ဖို ့စကားပဲပြောကြ။
အစိုးရအနေနဲ ့သူများနိုင်ငံတွေ ဘယ်လိုမျိူး နိုင်ငံသားအဖြစ်အသိအမှတ်ပြုပေးတယ်။ ဘယ်လိုမျိူးထိန်းကွပ်လဲဆိုတာကို လေ့လာဖို ့ကောင်းတယ်။ အကူအညီတောင်းသင့်တယ်။ E-immigration စနစ်ကို သုံးသင့်တယ်လို ့မြင်တယ်။ တချိူ ့သော ကုလားနဲ ့တရုတ်တွေကို မြန်မာနိုင်ငံသားအဖြစ်ပေးကိုပေးရတော့မယ်။ FRC စနစ်ကိုဖြုတ်သင့်တယ်။ မလုပ်ပဲ ဒီအတိုင်းဆက်ထားရင် ကုလားက အသေခံဗုံးခွဲတာတို ့ဘာလုပ်လာရင် မဆိုင်တဲ့လူတွေအသက်ထွက်ရအုံးမယ်။
ရိုဟင်ဂျာခေါင်းဆောင်တွေနဲ ့ရိုဟင်ဂျာကို တိုင်းရင်းသားအဖြစ်အသိအမှတ်ပြုပေးဖို ့တောင်းဆိုနေတဲ့မြန်မာလောဘီရစ်ထ်တွေသတိထားဖို ့က ခင်ဗျားတို ့လုပ်လေ ပြည်သူလူထုက တင်းလေပဲ။ အဲဒိလိုဖြစ်လေ မြန်မာပြည်ထဲက ကုလားက နိုင်ငံမဲ့ဖြစ်လေပဲ။ ခင်ဗျားတို ့ကတော့ ကွန်ပြူတာရှေ ့မှာထိုင်၊ ဟိုအစည်းအဝေးတက် ဒီအစည်းအဝေးတက်ပြီး ရေဒီယိုမှာအာတာက မပင်ပန်းဘူး။ ရခိုင်ပြည်နယ်က ကုလားက ဘာမှမသိပဲ ဒုက္ခရောက်ရတာပဲ အဖတ်တင်တယ်။ အပြစ်မဲ့တဲ့ကုလားတွေတစ်ပုံကြီးပဲ။ ဘယ်လောက်သနားစရာကောင်းလဲ။ သူတို ့ခင်ဗျာ ဘာမသိပဲ ကုလားလေးတွေကို ပိုက်ပြီး မိခင်ကုလားမကြီးတွေ မိုးထဲရေထဲမှာ ငတ်ပြတ်ပြီးပြေးကြရတာ။ သူတို ့လည်း လူတွေပဲ။ ရိုဟင်ဂျာခေါင်းဆောင်ကတော့ ကြောင်လျှာသီးလည်မှာဆွဲပြီး ကိုရန်ကျမ်းစာကို ပိုက် ခေါင်းပေါင်းဆောင်းပြီး အေးအေးချမ်းချမ်း နေနိုင်တယ်။ မိန်းမလည်း လစ်ရစ်လစ်သလို သုံးလေးယောက်ယူနိုင်တယ်။ ရခိုင်းပြည်က ကုလားငမွဲကတော့ စုတ်ပြတ်သတ်နေတာပဲ။ ဒီအခြေအနေကို ဒုက္ခထပ်ရောက်အောင် ဆွ မပေးကြပါနဲ ့ဗျာ။
မီဒီယာပေါ်မှာတွေ ့နေတဲ့ ဟန်ညောင်ရွှေ၊ ကိုဇော်ဦးနဲ ့ဒေါက်တာဇာနည်တို ့အနေနဲ ့ပြည်သူလူထုကို ရိုဟင်ဂျာအရေးနဲ ့ပက်သက်ပြီး ရှင်းပြဖို ့လိုတယ်။ ရခိုင်ပြည်မှာဖြစ်ပျက်ခဲ့တဲ့ကိစ္စက ခင်ဗျားတို ့ပရောဂလည်းမကင်းဘူး။
ဒိုနာတွေဆီက ပိုက်ဆံရချင်တာတစ်ခုတည်းနဲ ့ကုလားကိုလည်း ဒူးထောက်တယ်။ အရှေ ့ဥရောပက ကွန်မြူနစ်ကိုလည်းဖင်ခံတယ်။ လစ်ဘရယ်နဲ ့တွေရင်လည်း BJ လုပ်တယ်။ မြန်မာအစိုးရနဲ ့တွေ ့ပြန်တော့လည်း ဘောမ ပေးကြတယ်။ အဲဒိလိုလုပ်နေတဲ့ နိုင်ငံရေးလှုပ်ရှားသူ၊ လူ ့အခွင့်အရေးသမားနဲ ့မီဒီယာသမားတွေ မြန်မာ့နိုင်ငံရေးလောကကနေ မောင်းထုတ်ဖို ့အချိန်တန်နေပါကြောင်း တိုက်တွန်းလိုက်ပါတယ်။
ဘုန်းကျော်
ဩစတျေးလျ
—
26 comments
etone
June 20, 2012 at 9:18 am
သာဓုပါတော် ..သာဓုပါ ..သာဓုပါ …
အခုလိုလေး ဖတ်လိုက်ရတော့လည်း .. ကျက်သရေကို ရှိနေတာပါပဲ …. ။
မြန်မာနိုင်ငံသားတွေ တခြားနိုင်ငံရောက်လို့ ဘယ်လိုပဲ ဘဝမေ့မေ့ပါ … နိုင်ငံသား စိတ်ဓါတ်လေးတွေတော့ .. အကြွင်းကျန်ရှိနေစဲပေါ့ … ။
ကိုဘုန်းကျော်ရေ … ဦးနု က ဘယ်လိုပဲ လက်ခံခဲ့ခဲ့ .. အခု အစိုးရက .. ဦးနု အစိုးရခေတ်မှ မဟုတ်တော့တာ … ။ အစိုးရအသစ်တက်တိုင်း စဉ်မျဉ်း ဥပဒေသစ်တွေ ပြင်ဆွဲတာမျိုး ၊ ပြုပြင် တာမျိုး လုပ်ခဲ့ကြတာပဲ မဟုတ်လား … ။ လက်ရှိအစိုးရရဲ့ ပေါ် လစီအတိုင်းပဲ ဖြစ်သင့်တယ် .. အခုမှ … ဦးနုလာလွမ်းမနေကြနဲ့တော့ပေါ့ … ။
etone
June 20, 2012 at 9:21 am
ကဘုန်းကျော် .. ကိုယ်တိုင်ရေးစာဆိုလျှင် … Category ကိုကြည့်ပေးလေ … ။
ပို့စ်က ပြန်ပြီး အက်ဒစ်လုပ်ခွင့် မရသေးဘူးထင်ပါရဲ့
phone_kyaw
June 20, 2012 at 9:26 am
မသိဘူး အိတုံရေ ဘယ်လိုမျိူးခွဲရလဲဆို
etone
June 20, 2012 at 9:54 am
ပို့စ်အသစ်စရေးဖို့ဖွင့်ကတည်းက … ညာဘက်ထောင့်မှာ အမျိုးစားလေး ခွဲပေးတာလေး ပါတယ် … အဲ့ဒီမှာ ကလစ်ခြစ်ရုံပဲ …. ။ပို့စ်ရေးတာ တရာကျော်ပြီ .. အခုထိ ဘယ်လိုခွဲလည်း မသိဘူးလားတော် … ။
Thel Nu Aye
June 20, 2012 at 10:41 am
တည့်နေကြပါလား။ မင်္ဂလာရှိပါ၏။ ဟီဟိ
etone
June 20, 2012 at 12:52 pm
အမိုက်မဲကြီးမို့ …ဗွေမယူ … ခွင့်လွှတ်ထားပါတယ် အစ်မသဲနုအေးရေ … ။
သူ့ခမျာ .. မုန့်ဟင်းခါး အလွတ်ဆိုတာကိုတောင် … အလွတ်ဆိုတာ ဘာလဲလို့ ဇဝေဇဝါဖြစ်နေတဲ့ အချိန် …. ဒီလို စာမျိုးရေးထွက်လာတဲ့အတွက် …. ဒီလူ… စိတ်ကောင်းရှိပါတယ်ဆိုတာ အသိမှတ်ပြုလိုက်တာပါ .. အဟိ …. ။ (ငြိမ်နေလို့ သွားစွပြန်ပြီ ခွိခွိ 😆 )
ကိုရင်မောင်
June 20, 2012 at 10:01 am
ကိုဘုန်းကျော်ရဲ့ ဒီပို့စ်ကိုကြိုဆိုပါတယ်….
ရိုဟင်ဂျာတွေကိုနိုင်ငံထဲမှာအနေကြာလို့ နိုင်ငံသားဖြစ်ချင်ဖြစ်မယ်
တိုင်းရင်းသားအဖြစ်ကတော့လုံးဝမဖြစ်နိုင်သလို လက်မခံနိုင်ပါ….
တိုင်းရင်းသားဖြစ်သင့်မဖြစ်သင့် သိချင်ယင်တနိုင်ငံလုံး ဆန္ဒခံယူပွဲလုပ်လိုက်ပါလား..
အကြောင်းသိရတာပေါ့….
Thel Nu Aye
June 20, 2012 at 10:40 am
ကြိုဆိုပါတယ်ကိုဘုန်းကျော်ရေ။ နောက်ပိုစ့်ကျမှတော့စိတ်ပြန်မပြောင်းရဘူးနော်။ ဒီတခါတော့ ကျွန်မတို့ ပြောချင်နေတာတွေကိုကွက်တိပြောသွားလို့ ဘရဗိုပါကိုဘုန်းကျော်။ မှန်ပါတယ်။ နောက်ကြောင်းပြန်ပြီး ဘယ်သူကိုမှအဖေခေါ်စရာမလိုပါဘူး။ လက်ရှိသည်သာအကောင်း ဆုံးပါ။ လက်ရှိကနေ နောက်အကောင်းဆုံးဆိုတာကို ဖန်တီးရမှာ နိုင်ငံသားတိုင်းတာဝန် ပါ။ နောက်ကြောင်းပြန်တမ်းတလွမ်းဆွတ်နေသူတွေကတော့အဲတုန်းကအခွင့်ထူးခံတွေမို့ဆိုတာ သံသယဖြစ် စရာမရှိပါဘူး။
နွေဦး
June 20, 2012 at 11:06 am
ဒီလို လုပ်မလား..
၁။ “ဝထကလသ” တွေ ကိုယ့် အိမ် ကိုယ် မီးရှို့ပြီးနေစရာ မရှိရင် ကယ်ဆယ်ရေး စခန်းတွေမှာ နေပါစေ ။
ပြန်လည် တည်ဆောက်ရေး လုံးဝ မလုပ်ပေးသင့် ။
၂။ ထောက်ပံ့ရေး ရိက္ခာတွေ ကို လူမျိုးအားလုံးမစားသော(ဝက်သားကဲ့သို့) ရိက္ခာ များထောက်ပံ့ပေးပါ ။
၃။ ကယ်ဆယ်ရေးစခန်းတွေကို တဖြည်းဖြည်း နဲ့ ဒုက္ခသည် စခန်းအသွင်ပြောင်းပါ ။
၄။ ဒုက္ခသည်စခန်းဖြစ်ပြီးလျှင် စခန်းအဝင်အထွက် ကို တင်းကြပ် ပြီး လူအရည်အတွက်ကို ကန့်သန့်ပါ ။
စခန်းအတွင်း လူဦးရေ မတိုးစေရန် အိမ်ထောင်သားမွေးကိစ္စ ခွင့်မပြုရန် ။
၅။ UNHCR ကဲ့သို့ အဖွဲ့များနှင့် ညှိနှိုုင်းပြီး ဒုက္ခသည်များအား လက်ခံမည့် တတိယနိုင်ငံများသို့ ပို့ပါ ။
ဒီလို နည်းနဲ့ဆို ထိမ်းထိမ်းသိမ်းသိမ်းလေး ဖြေရှင်းနိုင်မယ်ထင်ပါရဲ့ ။
Gipsy
June 20, 2012 at 11:27 am
ဒီလိုဆိုတော့လဲ ဟုတ်နေပြန်ရော …
ကောင်းလိုက်တဲ့ ပို့စ်လေးပါ ကဘုန်းကျော်…
ဆက်ရေးပါ.. အားပေးလျှက်ပါ….။
နွယ်ပင်
June 20, 2012 at 11:36 am
ဒီတစ်ခါ ဖတ်ရတယ် တကယ်ကိုကောင်းတာပဲ ကိုဘုန်းကျော်ရေ ..
ဒီလိုမျိုးလေးတွေလည်း ရေးတကယ်ပါလား ..
အားပေးနေပါတယ် ဆက်ရေးပါ ….
mocho
June 20, 2012 at 11:36 am
ကဘုန်း ကျော် က တကယ်တော့ အတွေးကောင်း ၊အရေးကောင်း တယောက်ပါ။ တခါတလေတော့ အပြော မတတ် တော့ ဆဲ သလို ဆိုတဲ့ စကားလို ( တချို့ ဥပမာပေးချက်တွေ ကို ဖတ်ပြီးရင် တွန့် သွားရတာကလွဲ လို့) တချို့ ပိုစ့် တွေ မှာ ခံယူချက် ကို သဘောပေါက် လက်ခံ ပေမယ့် ဝင် မမန့် ဖြစ်ခဲ့ ဘူး။ ခုတော့ အေလေးအနက် ထောက်ခံလိုက်ပါတယ်။
myo gye
June 20, 2012 at 11:59 am
ကိုဘုန်းကျော်ကြီး အရေးအသားက မိုက်တယ်ဗျို………..
myanmarcitizen
June 20, 2012 at 12:50 pm
ကောင်းသဗျို့။ ကိုဘုန်းကျော်ကြီးတို့ ကအရေးကောင်းအတွေးကောင်းဗျို့။ အားပေးဖတ်ရှူသွားပါတယ်ဗျာ။
ဇာတိမာန်ကော၊ ဖင်တွေကော၊ BJ ကော ဘောတောင်မချန်ပဲ ရသအမျိုးမျိုးလဲပေးနိုင်ပါရဲ့ 🙂
may flowers
June 20, 2012 at 12:54 pm
အားပေးပါတယ် ကိုဖုန်းကျော်ရေ။ ဒီလိုတန်ဖိုးရှိတဲ့ ပိုစ့်လေးတွေရေးပေးတဲ့အတွက်ပါ…လက်မကြီးကြီး
ထောင်သွားတယ်နော်။
may flowers
June 20, 2012 at 12:55 pm
အော် နံမည်မှားရေးမိပြန်ပြီ ဆောရီးနော် ကိုဘုန်းကျော်။
Azzurri
June 20, 2012 at 1:58 pm
လက်မလေးတွေထောင်ပီး စိမ်းစိမ်းစိုစို မြင်ရတာ အလွန်အင်မတန်ကျက်သရေရှိပါဂျောင်း.
ပုံ
၉ချောင်းမြောက် လက်မ ပိုင်ရှင်
😀
စစ်ကဲ
June 20, 2012 at 2:02 pm
ကိုဘုန်းကျော်ကြီးက အမျိုးမျိုးဘဲနော်၊ ၂၇.၀၄.၂၀၁၂ တုန်းက ဒီပိုစ့် http://myanmargazette.net/118162/uncategorized-other/copypaste ကိုရေးထားတုန်းက အခု ဖြစ်နေတဲ့ ရိုဟင်ဂျာ ကိစ္စမဖြစ်သေးဘူးနော်။ ကို ဘုန်းကျော်ကြီးက ကြိုသိလို့ ကြိုပြီး လမ်းကြောင်းထားသလိုဘဲ။
phone_kyaw
June 20, 2012 at 2:13 pm
ကောင်းတာ အခုမှမဟုတ်ပါ။ အရင်တုန်းကလည်း ကောင်းတယ်။ မိုးရွာရင် ပိုကောင်းတယ်။ အခုတောင်းဖျားနေလို ့မကောင်းနိုင်ဘူးဗျို ့။ ဒါ့ကြောင့်ဒီစာကို ဖတ်ရတယ်မှတ်ပါ။
Thel Nu Aye
June 20, 2012 at 2:30 pm
ကိုဘုန်းကျော်က ဖျားမှပဲ ပိုစ့်ကောင်းကောင်းဖတ်ရတယ်မှတ်တာပဲ။ အရင်မဖျားခင်တုန်းကတော့ တုတ်တပျက်ဓါးတပျက်ပိုစ့်တွေများသား။ အဲဒီတော့ ကိုဘုန်းကျော်ကို ကျန်းမာပါစေ ဆုတောင်း ပေးရမှာလား အမြဲဖျားနေပါစေဆုတောင်းပေးရမှာလား ဘာမှန်းတောင်မသိတော့ ပါဘူး။
ခင်လို့စတာမှတ်
ပြေးပြီ
ဒက်ဂလောက်
သားဦး၊မြေးဦး
June 20, 2012 at 2:54 pm
ဒီအရေး အသားတော့ကြိုက်ပီဗျို ့။
ရိုဟင်ဂျာခေါင်းဆောင်တွေနဲ ့ရိုဟင်ဂျာကို တိုင်းရင်းသားအဖြစ်အသိအမှတ်ပြုပေးဖို ့တောင်းဆိုနေတဲ့မြန်မာလောဘီရစ်ထ်တွေသတိထားဖို ့က
ခင်ဗျားတို ့လုပ်လေ ပြည်သူလူထုက တင်းလေပဲ။ အဲဒိလိုဖြစ်လေ မြန်မာပြည်ထဲက ကုလားက နိုင်ငံမဲ့ဖြစ်လေပဲ။ ခင်ဗျားတို ့ကတော့ ကွန်ပြူတာ
ရှေ ့မှာထိုင်၊ ဟိုအစည်းအဝေးတက် ဒီအစည်းအဝေးတက်ပြီး ရေဒီယိုမှာအာတာက မပင်ပန်းဘူး။ ရခိုင်ပြည်နယ်က ကုလားက ဘာမှမသိပဲ ဒုက္ခရောက်ရတာပဲ အဖတ်တင်တယ်။ အပြစ်မဲ့တဲ့ကုလားတွေတစ်ပုံကြီးပဲ။ ဘယ်လောက်သနားစရာကောင်းလဲ။ သူတို ့ခင်ဗျာ ဘာမသိပဲ
ကုလားလေးတွေကို ပိုက်ပြီး မိခင်ကုလားမကြီးတွေ မိုးထဲရေထဲမှာ ငတ်ပြတ်ပြီးပြေးကြရတာ။ သူတို ့လည်း လူတွေပဲ။ ရိုဟင်ဂျာခေါင်းဆောင်ကတော့ ကြောင်လျှာသီးလည်မှာဆွဲပြီး ကိုရန်ကျမ်းစာကို ပိုက် ခေါင်းပေါင်းဆောင်းပြီး အေးအေးချမ်းချမ်း နေနိုင်တယ်။ မိန်းမလည်း လစ်ရစ်လစ်သလို သုံးလေးယောက်ယူနိုင်တယ်။ ရခိုင်းပြည်က ကုလားငမွဲကတော့ စုတ်ပြတ်သတ်နေတာပဲ။ ဒီအခြေအနေကို ဒုက္ခထပ်ရောက်အောင် ဆွ မပေးကြပါနဲ ့ဗျာ။
pooch
June 20, 2012 at 6:12 pm
ကိုဘုန်းကျော်ရေ ဟုတ်ပါတယ်။ ရှိပြီးသား တရုတ်၊ ကုလားတွေ အတွက် FRC ဆိုတာပယ်ဖျက်ပြီး နိုင်ငံသားပေးရတော့မှာပါ။ သူတို့ မျိုးရိုးစဉ်ဆက် ကိုယ်တွေနဲ့ တသားထဲ ဖြစ်နေပါပြီ။
ထို့အတူ အနောက်ဖက် ကမ်းရိုးတန်းက အပြစ်မဲ့တဲ့ ကုလားတွေ လည်း အများကြီးပါပဲ။
သူတို့လည်း လူတွေပါပဲရှင်။
ရှင်ပြောသလိုပဲ ပိုက်ဆံလိုချင်တာတခုထဲနဲ့ နိုင်ငံရေး ရှုပ်ထွေးအောင် လုပ်နေတဲ့သူတွေ လူူလူချင်းကို်ယ်ချင်းစာစိတ်လေးမွေးပြီး စိတ်ကောင်းလေး ရှိကြရင်ကောင်းမှာပါ။
ဘာသာရေး ၊ လူမျိူးရေး ပြသာနာများမြင်ရ ကြားရရင် အလွန်စိတ်ဆင်းရဲရပါတယ်။ စစ်မှန်ပြီး တရားမျှတတဲ့ ဥပဒေတခုနဲ့ လိုက်နာနိုင် လိုက်နာတတ်တဲ့သူတွေ ရှိရင် ဒီပြသာနာ အတန်ငယ်လျော့ပါးကောင်းပါတယ်။
ဒီတခါ ရေးတဲ့စာကို အလွန်သဘောကျပါတယ်။ ရှင်လည်း အတော်အမျိုးချစ်တဲ့သူပဲနော်။
Lwin Aung
June 20, 2012 at 7:44 pm
I didn’t read any your post because of your previous writing. I liked the post head line and
I entered the post. And then, I disappointed to see your name but I continued to read your post.
It is good. We are same to fight the Sawkalars.
min khant
June 20, 2012 at 9:37 pm
ကျွန်တော်က menber အသစ်ပါ။ Post အကောင်းလေးတွေဖတ်ရတဲ့ အတွက် ဝမ်းသာပါတယ်။နောက်လဲဖတ် နိူင်ရင်အရမ်းကောင်း မှာပဲ။
kai
June 20, 2012 at 11:36 pm
ကိုရင်ဘုန်းကျော်က.. လူ့အခွင့်အရေးမြတ်နိုးတယ်လို့…ထင်တယ်..။
ဒီအခွင့်အရေးရဲ့.. အသီးအပွင့်ကိုလည်း… ခံစားခဲ့ရတယ်မှတ်ပါတယ်..
ဆိုတော့..
ကိုယ့်ရဲ့စာ.. အတွေးတွေကို.. လူ့အခွင့်အရေးကြေငြာစာတန်းနဲ့.. ပြန်ညှိကြည့်ဖို့ပဲ..
UNIVERSAL DECLARATION OF HUMAN RIGHTS
Article 4.
No one shall be held in slavery or servitude; slavery and the slave trade shall be prohibited in all their forms.
Article 8.
Everyone has the right to an effective remedy by the competent national tribunals for acts violating the fundamental rights granted him by the constitution or by law.
Article 10.
Everyone is entitled in full equality to a fair and public hearing by an independent and impartial tribunal, in the determination of his rights and obligations and of any criminal charge against him.
Article 11.
(1) Everyone charged with a penal offence has the right to be presumed innocent until proved guilty according to law in a public trial at which he has had all the guarantees necessary for his defence.
(2) No one shall be held guilty of any penal offence on account of any act or omission which did not constitute a penal offence, under national or international law, at the time when it was committed. Nor shall a heavier penalty be imposed than the one that was applicable at the time the penal offence was committed.
Article 12.
No one shall be subjected to arbitrary interference with his privacy, family, home or correspondence, nor to attacks upon his honour and reputation. Everyone has the right to the protection of the law against such interference or attacks.
Article 14.
(1) Everyone has the right to seek and to enjoy in other countries asylum from persecution.
(2) This right may not be invoked in the case of prosecutions genuinely arising from non-political crimes or from acts contrary to the purposes and principles of the United Nations.
Article 20.
(1) Everyone has the right to freedom of peaceful assembly and association.
(2) No one may be compelled to belong to an association.
Article 21.
(1) Everyone has the right to take part in the government of his country, directly or through freely chosen representatives.
(2) Everyone has the right of equal access to public service in his country.
(3) The will of the people shall be the basis of the authority of government; this will shall be expressed in periodic and genuine elections which shall be by universal and equal suffrage and shall be held by secret vote or by equivalent free voting procedures.
Article 22.
Everyone, as a member of society, has the right to social security and is entitled to realization, through national effort and international co-operation and in accordance with the organization and resources of each State, of the economic, social and cultural rights indispensable for his dignity and the free development of his personality.
Article 23.
(1) Everyone has the right to work, to free choice of employment, to just and favourable conditions of work and to protection against unemployment.
(2) Everyone, without any discrimination, has the right to equal pay for equal work.
(3) Everyone who works has the right to just and favourable remuneration ensuring for himself and his family an existence worthy of human dignity, and supplemented, if necessary, by other means of social protection.
(4) Everyone has the right to form and to join trade unions for the protection of his interests.
Article 24.
Everyone has the right to rest and leisure, including reasonable limitation of working hours and periodic holidays with pay.
Article 25.
(1) Everyone has the right to a standard of living adequate for the health and well-being of himself and of his family, including food, clothing, housing and medical care and necessary social services, and the right to security in the event of unemployment, sickness, disability, widowhood, old age or other lack of livelihood in circumstances beyond his control.
(2) Motherhood and childhood are entitled to special care and assistance. All children, whether born in or out of wedlock, shall enjoy the same social protection.
Article 26.
(1) Everyone has the right to education. Education shall be free, at least in the elementary and fundamental stages. Elementary education shall be compulsory. Technical and professional education shall be made generally available and higher education shall be equally accessible to all on the basis of merit.
(2) Education shall be directed to the full development of the human personality and to the strengthening of respect for human rights and fundamental freedoms. It shall promote understanding, tolerance and friendship among all nations, racial or religious groups, and shall further the activities of the United Nations for the maintenance of peace.
(3) Parents have a prior right to choose the kind of education that shall be given to their children.
Article 27.
(1) Everyone has the right freely to participate in the cultural life of the community, to enjoy the arts and to share in scientific advancement and its benefits.
(2) Everyone has the right to the protection of the moral and material interests resulting from any scientific, literary or artistic production of which he is the author.
Article 28.
Everyone is entitled to a social and international order in which the rights and freedoms set forth in this Declaration can be fully realized.
Article 29.
(1) Everyone has duties to the community in which alone the free and full development of his personality is possible.
(2) In the exercise of his rights and freedoms, everyone shall be subject only to such limitations as are determined by law solely for the purpose of securing due recognition and respect for the rights and freedoms of others and of meeting the just requirements of morality, public order and the general welfare in a democratic society.
(3) These rights and freedoms may in no case be exercised contrary to the purposes and principles of the United Nations.
YE YINT HLAING
June 21, 2012 at 4:49 am
အပြော ကြမ်းပေမဲ့ အကို့ ပို့(စ) တွေကိုစိတ်ဝင်စားတယ်၊ ဂေဇက် ဖွင့်တာနဲ့ အကို့ပို့(စ) ကိုအရင် ရှာတယ်၊အားပေးနေပါတယ်၊ မိသားစု နဲ့အတူ ပျော်ရွှင်ပါစေဗျာ!