အဘဖေါ ရဲ့ ဥရောပသွား ပေါ်တာ တောလား ( ၂ဝ ) ( D – 29 – LUCERNE – FREIBURG – HEIDELBERG – RHINE CRUISE – BOPPARD )

အဘဖေါ ရဲ့ ဥရောပသွား

ပေါ်တာ တောလား ( ၂ဝ )

( D – 29 – LUCERNE –

FREIBURG – HEIDELBERG –

RHINE CRUISE – BOPPARD )

 

အောက်တိုဘာ ၉ ရက်နေ့ ။

 

ဒီနေ့ မနက်တော့ ၊

အဘတို့လည်း ၊

အရမ်း လှပတဲ့ ၊

ဆွစ်ဇာလန် နိုင်ငံ ၊

Lucern မြို့ကနေ ၊

Germany နိုင်ငံဖက်ကို ၊

ပြန်ကူးလာခဲ့ပါတယ် ။

 

မနက် ၁ဝ နာရီလောက်မှာ Freiburg မြို့လေးကို ရောက်ပြီး ။

Freiburg မြို့လည်က Freiburger Münster ( Freiburg Cathedral ) ကိုသွားကြည့်ကြပါတယ် ။

အဲဒီ Cathedral နားက ရင်ပြင်ကျယ်ကြီးမှာ ( မိုးဖွဲလေးကျနေပေမယ့် ) ရောင်းနေတဲ့ ၊

ဂျာမန် ပျံကျဈေး ခေါ်ရမှာပေါ့နော် ကိုသွားကြည့်ကြပါတယ် ။

အဆာပြေ Hot Dog လေးတွေ ဝယ်စားခဲ့ကြပါတယ် ။

 

 

Freiburg မြို့က ထပ်ထွက်လာပြီး အတော်လေးကြာတဲ့အခါ

နေ့ခင်း ၂ နာရီလောက်မှာ Heidelberg မြို့ကို ရောက်ပါတယ် ။

Heidelberg မြို့လည်မှာ လျောက်ကြည့်ဘို့ အချိန် တစ်နာရီခွဲလောက် ပေးပါတယ် ။

တောင်ကုန်းပေါ်က Heidelberg Castle ကို အဝေးကနေဘဲ လှမ်းကြည့်နိုင်ပြီး ၊

Heidelberg မြို့လည် က Heidelberg Cathedral မှာ ဓါတ်ပုံရိုက်ပြီး နေ့လည်စာစားကြပါတယ် ။

 

 

ဒီတစ်ခါမှာ အဖြူ နှစ်စုံတွဲ နှင့် တွဲပြီး သွားစားတာဖြစ်တော့ ၊ သူတို့မှာသလိုပဲ ရောမှာလိုက်ရတာပေါ့ ။

( နို့မို့ရင် ၊ ဆရာဝန်မ လင်မယား ဆိုပြီး ကပ်စီးနည်းလိုက်တာ ဆိုပြီး အပြောခံရဦးမယ် )

 

စားစရာ သောက်စရာတွေ ရောက်လာတော့ ၊

တကယ့် ပုဂံပြား အကြီးကြီး နှင့် အများကြီး ဖြစ်နေပါတော့တယ် ။

 

သူတို့က သူတို့ထုံးစံ အစာ အဝင်ချောအောင် အရက် ဘီယာ မှာသောက်ကြတော့ ၊

အဘတို့က ဘာမှ မှာမသောက်ရင် ကြောင်နေမစိုးလို့ ကော်ဖီပဲ မှာသောက်ကြပါတယ် ။

သူတို့ဆီက ရိုးရိုး ကော်ဖီခွက် ( Tea Cup ) ဟာ အဘတို့ဆီက မတ်ခွက်လောက် ရှိနေပါတယ် ။

 

ရောက်လာတဲ့ အစား အသောက်တွေက အဘတို့ စားနိုင်တာရဲ့ ၂ ဆ လောက်ရှိနေတော့ ၊

ရောက်လာတာတွေကို ကုန်အောင်ကို မနဲစားလိုက်ရပါတယ် ။

Freiburg မြို့မှာတုန်းကလည်း Hot Dog စားခဲ့သေးတော့ ပိုဆိုးတာပေါ့ ။

 

နောက်ဆို ဂရုစိုက်မှပဲ ၊ အဖြူတွေ မှာသလောက် လိုက်မမှာမိစေဖို့ ။

အထူးသဖြင့် ဥရောပထဲမှာကို Barbarian ဆိုပြီး နာမည်ကြီးတဲ့ ဂျာမန် တွေနေရာမှာပေါ့ ။

 

ဒါတောင် အဘ က မြန်မာတွေထဲမှာ လူကောင်ကြီးတဲ့ အထဲမှာပါတယ်နော် ။

အရပ် ၅ ပေ ၉ လက်မ ၊ ဝိတ် ၁၈၅ ပေါင် လောက် ရှိတာ ။

( ဟီ ဟိ BMI တွက်မနေနှင့် ကျော်ပြီးသား )

အဘ မိန်းမဆို အရပ်လည်းမြင့်ပြီး ၊ ဩဇီမှာ အနေကြာလို့

အဘထက်တောင် ပိုစားနိုင်သေးတယ် ။

 

ဒါပေမယ့် ၊ ဂျာမန် တွေဟာ အဘ တို့စားတာထက် အနဲဆုံး နှစ်ဆ လောက် ပိုစားနိုင်ပြီး ၊

အဘ တို့ မြန်မာတွေထက် အင်အားလဲ အနဲဆုံး နှစ်ဆ လောက် ပိုပြီး အားသန်ပါတယ် ။

 

မြန်မာ သင်္ဘောသား ၃ ယောက်လောက် မနည်း တွန်းရွှေ့ရွှေ့နေရတဲ့ Block တုံးကြီး ကို ၊

ဂျာမန် ဆိပ်ကမ်း အလုပ်သမားက တစ်ယောက်တည်း မ ပြီး လွှင့်ပစ်လိုက်တာကို ၊

အဘ မျက်စိ နှင့်ကို တပ်အပ် မြင်ဘူးတယ် ။

 

တစ်ခါလည်း အဘတို့ သင်္ဘော က Sling ကြိုး က သူတို့ ကားဘီးအောက်မှာပိနေလို့ ၊

အဘက သူတို့ အလုပ်သမား ခေါင်းဆောင် Foreman ကိုသွားပြောတာ ၊

ကားပိုင်ရှင် အဝေးရောက်နေလို့ ၊ အဲဒီ ဂျာမန် ဖိုမင်က ကားကို ရွှေ့မနေတော့ပဲ ၊

သူတစ်ယောက်ထဲနှင့်ပဲ အဲဒီကားကို အစွန်းကနေ ဆွဲမလိုက်ပြီး ၊

အဘကို Sling ကြိုး ဆွဲထုတ်သွားတော့ တဲ့ ။

 

အဘ သူငယ်ချင်းရဲ့ သင်္ဘောမှာတုန်းကလည်း ၊ မြန်မာ သင်္ဘောသားတွေ ၊

ဟင်းတုံး သေးသေးလေးတွေ ၂ တုံး ၃ တုံး နှင့် ထမင်းနှင့် စားနေကြတာကို ၊

ဂျာမန် ကပ္ပတိန်က တွေ့သွားပြီး ၊ အရမ်း စိတ်ဆိုးတယ်လေ ။

 

မင်းတို့ အစားကို ကောင်းကောင်း မစားရင် ၊

ငါခိုင်းတဲ့ အလုပ်ကို မင်းကို့ ကောင်းကောင်း လုပ်နိုင်မှာ မဟုတ်ဘူးဆိုပြီး ၊

Chief Cook ကို အမိန့်ပေးတယ်လေ ။

ဒီနေ့က စ ပြီး ၊ သင်္ဘောသား အားလုံး တစ်ယောက် တစ်နေ့ကို ကြက်တစ်ကောင် ၊

မကုန်ကုန်အောင် စားရမယ် ၊ မကုန် / မစားတဲ့သူ အလုပ်ဖြုတ်ပစ်မယ် ဆိုပြီးတော့ ။

 

သင်္ဘောသား တွေ ခမျာ အလုပ်ဖြုတ် ခံရမစိုးလို့ ၊

တစ်နေ့ ကြက်တစ်ကောင် မကုန်ကုန်အောင် အသေအလဲ စားရတယ်လေ ။

သူတို့ဆီက ကြက်တွေကလည်း မွေးမြူရေးကြက် အကြီးကြီးတွေလေ ။

 

နောက် ဗဟုသုတ တစ်ခုပြောပါရစေ ။

အဘ အဖေ က ဂျာမန်စကား ကောင်းကောင်း ပြောတတ်ပါတယ် ။

( သူ ငယ်ငယ်တုန်း က ဂျာမဏီမှာ ၂ နှစ် ကျောင်းတက်ခဲ့ဘူးပါတယ် )

 

ဂျာမန် စကားက Pronunciation အရမ်းမှန်ပြီး ၊

အသံထွက် တိကျတဲ့ စကားလို့ ပြောပါတယ် ။

English စကားလို But ကိုတော့ ဘတ် လို့ထွက်ပြီး ၊

Put ကျတော့ မ ပါတ် ပဲ ပွတ် လိုက်တာမျိုး မရှိပါဘူးတဲ့ ။

 

နောက် တစ်ခုက ပြင်သစ် စကားဟာ တိရိစာ္ဆန်တွေကိုက အစ ၊

အထီး ကို နာမည် တစ်မျိုး ၊ အမ ကို နာမည် တစ်မျိုး သတ်သတ်စီကို ပေးထားတာမို့ ၊

အရမ်း တိကျတဲ့ ဘာသာစကားလို့ ပြောပါတယ် ။

 

အဘတို့မလဲ ကံဆိုးလွန်းလို့ ဗလောင်းဗလဲ နိုင်လွန်းလှတဲ့ ၊

English စကား ကို သုံးနေ ၊ ပြောနေရတာပါ တဲ့ ။

 

ကဲ ၊ ထားပါတော့လေ ။

Heidelberg မြို့ကနေထွက်ခဲ့ပြီး လမ်းမှာ ၁၃၆၈ ခုနှစ်ထဲက ဆောက်ခဲ့တယ်ဆိုတဲ့ ၊

နှစ် ၆၀ဝ ကျော်သက်တမ်းရှိနေပြီဖြစ်တဲ့ အိမ် တစ်အိမ်ကို သွားကြည့်ခဲ့ကြပါတယ် ။

 

အဲဒီနောက်မှာတော့ ၊ ညနေ ၅ နာရီလောက်မှာ ၊

အဘ တို့ Rhine River Cruise စီးကြမယ့် ဆိပ်ကမ်းကို ရောက်ပါတယ် ။

အဲဒီ ဆိပ်ကမ်းကနေ ဂျာမဏီ နိုင်ငံ Boppard ဆိုတဲ့ မြို့လေး အထိ ၊

အချိန် ၁ နာရီလောက် ရိုင်းမြစ်ကို အပျော်စီး သင်္ဘော နှင့် စုန်ဆင်းကြမှာပါ ။

 

အပျော်စီး သင်္ဘော စီးကြတော့ ၊ အပြင်ဖက်မှာ လေ နဲနဲတိုက်နေပါတယ် ။

အကြမ်းဖျင်းအားဖြင့် အဘ က Temperature Two Digit လောက်ဆို အေးအေးဆေးဆေး ခံနိုင်ပါတယ် ။

အဘ အထင် Outside air Temperature က One Digit လောက်ပဲရှိမယ်ထင်တယ် ။

အပြင်ဖက်မှာ တော်တော်လေးကို အေးနေပါတယ် ။

ဒါပေမယ့်လည်း ဓါတ်ပုံ ရှုခင်းလှလှလေးတွေ ရိုက်ချင်တော့လည်း အပြင်ထွက်ရတာပါပဲ ။

 

 

 

 

 

 

သတိထားမိတာ တစ်ခုကတော့ ဂျာမဏီဖက်က ၊

မြေကြီး ကျောက်တောင် တွေဟာ မဲနက်နေပြီး ၊ ခရမ်းရောင်ပါ နဲနဲပေါက်နေပါတယ် ။

ရှေးဟောင်း တိုက်တာ အဆောက်အဦးတွေ အားလုံးဟာလည်း နီညိုရောင်တွေချည်းပါပဲ ။

အဘ အရင်ဖြတ်ခဲ့တဲ့ တခြား ဥရောပ နိုင်ငံတွေက ၊

ရှေးဟောင်း အဆောက်အဦးတွေဟာ သဲရောင် ကျောက်တွေ သုံးတာ များတယ် ။

 

ဒီနေ့ လမ်းတစ်လျောက်မှာတော့ ၊

အရောင် အမျိုးမျိုး နှင့် လှချင်တိုင်း လှနေတဲ့ သစ်ပင် သစ်ရွက်တွေဟာ ၊

မျက်စိ ပသာဒ အဖြစ်ဆုံးပါပဲ ။

 

 

 

 

 

ညနေ ၆ နာရီခွဲလောက်မှာ ဂျာမဏီ နိုင်ငံ Boppard မြို့လေး မှာ ကမ်းကပ်ပြီး ၊

အဘတို့ ဒီည တည်းမယ့် Best Western Bellevue Rhine Hotel, Boppard ကိုသွားကြပါတယ် ။

အဲဒီ Hotel အဘတို့ အခန်းက Rhine River ကို မျက်နှာပြုထားတဲ့ ဝရန်တာလေး ရှိပြီး ။

အဘတို့ရဲ့ အခန်းရှေ့ဖက် အောက်ဖက်နားမှာ အပျော်စီး Boat တစ်စီး ကပ်ထားပြီး ၊

အဲဒီ အပျော်စီး Boat ရော ၊ ရိုင်းမြစ်ကြီးရဲ့ ရှုခင်းတွေရောဟာ အရမ်းလှနေပါတယ် ။

 

ဒီနေ့ညစာကိုတော့ အဲဒီ Best Western Bellevue Rhine Hotel မှာပဲ စားကြပါတယ် ။

အဘတို့ အဖွဲ့က Suzane ဆိုတဲ့ ဩဇီ တရုတ်မလေး က ၊

ပြီးခဲ့တဲ့ ဂျာမဏီ နိုင်ငံ Munich မြို့မှာတုန်းက ၊

ဂျာမန်မလေးတွေ ဝတ်တဲ့ ဝတ်စုံကို သဘောကျလို့ဆိုပြီး ၊

ဂျာမန် ဝတ်စုံ တစ်စုံကို ယူရို ၁၇ဝ ( မြန်မာငွေ ၂ သိန်းလောက် ) နှင့် ဝယ်ထားတာ ရှိပါတယ် ။

အဘတို့ကလည်း ဒါ နောက်ဆုံး ဂျာမန်မြို့ပဲဆိုပြီး ဝိုင်း တိုက်တွန်းကြတာနှင့် ၊

ညစာ စားပွဲကို အဲဒီ ဂျာမန် ဝတ်စုံ ဝတ်လာပါတယ် ။

အဘတို့ တစ်ဖွဲ့လုံးကလူတွေကလည်း ဝိုင်း လက်ခုပ်တီး အားပေးကြပြီး ၊

အဲဒီ ဂျာမန် ဝတ်စုံ နှင့် ဩဇီ တရုတ်မလေး Suzane နှင့် အမှတ်တရ ဓါတ်ပုံ တွဲရိုက်ကြပါတယ် ။

 

Sorry ပါ တရုတ်မလေး ဆိုပေမယ့် မိန်းကလေးငယ် မဟုတ်ပါဘူး ။ အသက် ၅ဝ ရှိပါပြီ ၊

အဘတို့ မယုံနိုင်လို့ Passport တောင်းကြည့်တာ တကယ် ၁၉၆၂ ဖွားပါ ။

အနေအစားမှန်လို့ ရုပ်နုနေတာပါ ။

အဘ ခဏ ခဏ ပြောနေတဲ့ အနောက်နိုင်ငံကြီးတွေမှာ အခြေချနေထိုင်တဲ့ ၊

အာရှသားတွေဟာ ရုပ်နုကြတယ် ဆိုတာ ၊ သူက သက်သေပြနေသလိုပါပဲ ။

အခု အဘ ပြထားတဲ့ ဓါတ်ပုံကိုသာ ကြည့်ကြပါတော့ ။

( ဒါကြောင့်လည်း ဩဇီ ရဲ့ Life Expectancy က မြန်မာပြည်ထက် နှစ် ၂ဝ များနေတာ ဖြစ်မယ် )

 

ဟဲ ဟဲ ၊ ပုခုံးပေါ် လက်တင်ထားလို့ အဘ ကို တစ်မျိုးတော့ မတွေးကြပါနှင့် ။

ဒီ ဓါတ်ပုံကို ရိုက်ပေးနေတဲ့သူက အဘ မဟေသီ ကိုယ်တိုင်ပါ ။

 

တော်သေးပြီ ။

 

အဘ ဖေါ ( F R ) ။

 

ဒါနှင့် စကားမစပ် အဘ ရဲ့ ခရီးသွား ဓါတ်ပုံ Post တွေကို

မြန်မာပြည်က ရွာသူားတွေ ဘယ်လိုများကြည့်နေကြပါလိမ့် ။

Connection က တကယ့် ချာတူးလန် ပဲ ။

အဘ ခရီးသွား ဓါတ်ပုံ Post တစ်ခုတင်ဖြစ်ဖို့ ၊ မနဲစိတ်သွင်းရတယ် ။

ဒီအတိုင်း ဆိုရင် ၊ တစ်လမှာ တစ်ပုဒ်လောက်ပဲ တင်လို့ရလိမ့်မယ် ။