လည့်မကြည့်ရဲသောခြေလှမ်းများ (၂)

ကုသိုလ်ကံကကောင်းမလိုလိုနဲ့ အဆိုးဖက်ကိုဦးတည်နေပြီဆိုတာ ကျွန်တော်ရိပ်မိလိုက်ပါပြီ..။

မိုးဟုတ်ဘုရားကြီးအနောက် ့ကတာအတိုင်းဆားမလောက်မြစ်ကိုကူးပြီးရွာကိုပြန်ပြေးရင်ကောင်းမလား

ဒါလည်းမဖြစ်သေး……ကိုယ်ကလွတ်သွားအုံး……..ကျော်အောင်ရှိသေးတယ်။

သူကကိုယ့်အတွက်နဲ့ လိုက်လာတာ…ဘယ်လိုမှထားခဲ့လို့မဖြစ် နိူင်………။.

လွတ်ဖို့လမ်းလည်း……မမြင်တော့

ကျွန်တော်စိတ်ကိုဒုံးဒုံး ချပြီးဖြစ်လာသမျှ ပြဿနာတွေအတွက် ရင်စီးခံဖို့ဆုံး ဖြတ်လိုက်ပါတော့တယ်…….။

ဗြုန်းဆို…ညောင်တုန်းဖက်ကဂျစ်ကားတစ်စီး မြို့.ဝင်ဂိတ်ဖက်ကိုတက်လာတာတွေ့လိုက်ရတယ်…ကျွန်တော်တို့ကိုဖမ်းထားတဲ့နေရာနဲ့ ဓါတ်တိုင်တစ်တိုင်အကွာမှာကားရပ်ပြီးလှမ်းမေးတဲ့အသံကိုကျွန်တော်နဲ့

ကျော်အောင်အတိုင်းသားကြားလိုက်တယ်….။

.ဟေ့ ဒီနေ့ဘာထူးသေးလဲ…တဲ့…

ပျာပျာသလဲ ရဲနှစ်ယောက်စလုံးကျွန်တော်တို့ ဖမ်းထားတဲ့ဆီကနေ အပြေးကလေးထွက်သွားကြတယ် ။

ပြောသံကြားလိုက်တာကတော့…..ချဲသမားတွေမိထားတယ်ဆရာ….တဲ့…..သွားပြီ ……..ကားပေါ်ပါတဲ့လူက ရဲအရာရှိကြီး……..

ခုညတော့အချုပ်ထဲမှာအိပ်ရဖို့ ကျိမ်းသေသွားပြီ…..။

အချိန်တန်လို့ အိမ်ပြန်မရောက်ရင် ပူပင် မှုများစွာနဲ့ မီးနေခန်းထဲကမျှော်နေမဲ့ နွေးနွေးမျက်နှာကိုမြင်ကြည် ့ရင်း

အပြင်ကိုတွန်းထိုးထွက်လာတဲ့ မျက်ရည်တစ်စကိုကျော်အောင်မသိအောင်သုတ်ပြစ်ခဲ့ရတယ်………….

၁ဝမီးနစ်လောက်ရှိပြီ ရဲနှစ်ယောက်က ပြန်မလာသေး…..ဘာတွေပြောနေမှန်းမသိ……

ဒီအချိန်မှာပဲ ကောင်လေးတစ်ယောက်က…….အကို…အကို..ခုအချိန်ပြေးပါလားတဲ့……

စောစောက ပြေးဖို့စဉ်းစားတဲ့စိတ်ကူးလေးကို ကောင်လေးကလှုပ်နှိုးလိုက်သလိုပါပဲ….

.ဟုတ်တယ်..ပြေးရမယ်.။..ကျော်အောင် မင်းအရင်ပြေးတော့…..သွားမဲ့လမ်းကလည်း

ရဲတွေဘေးနားကလမ်းအတိုင်းသွားမိုးဟုတ်ဘုရားရှေ့ကနေဖြတ်ပြီး မော်တော်ရှိတဲ့ ကမ်းနားဖက်ကိုသွားရမှာ……..ကျော်အောင်ခပ်လှမ်းလှမ်းရောက်တော့……ကျွန်တော်လည်းခပ်သွက်သွက်လေး

လိုက်သွားခဲ့တယ်။……နောက်ကနေလှမ်းအော်မလား။….ခေါ်မလား။….လိုက်လာမလား…..။

လှည့်လည်းမကြည့်ရဲ….မိုးဟုတ်ဘုရားကြီးရှေ ့ရောက်တော့……မြင်းကြယ်ဖိနပ်ကိုချွတ်…ခါးမှာထိုးပြီး

ကျော်အောင့်ကိုလှမ်းပြောလိုက်တယ်.။……မင်းလမ်းမကြီးအတိုင်းမပြေးနဲ့…လမ်းကြားထဲကပြေး…..

.မော်တော်ဆိပ်မှာဆုံမယ်……ကျွန်တော်လည်းကိုယ့်ချေထောက်ကို..ကိုယ်အားမရတာနဲ့…

ရှေ့ကသွားနေတဲ့နောက်ထိုင်တစ်စီးပေါ်တက်ထိုင်လိုက်တယ်….။.

ခပ်မြန်မြန်လေးနင်းဖို့ပြောကြည့်တယ်…အားကုန်ပဲတဲ့…..ကျွန်တော့စိတ်ကစောနေတော့အရာရာဟာနှေးကွေးနေသလိုပါပဲ။

နောက်ထိုင်နင်းသမားလက်ထဲပိုက်ဆံ ၅ကျပ်ထည့် ပေးပြီးခုန်ဆင်းကျန်ခဲ့တယ်…….။

ကတ္တရာလမ်းမအတိုင်းဆက်သွားနေရင်ပြန်ပြီးတော့အဖမ်းခံရနိူင်တဲ့ ….စိုးရိမ်စိတ်နဲ့ ဖြတ်လမ်းတခုထဲဝင်သွားခဲ့တယ်။

ဒီလမ်းတွေထဲတစ်ခါမှ မရောက်ဖူး သလို ကမ်းနားကိုဘယ်လိုဆက် သွားရမှန်းလည်း မသိနိူင်တော့…..။

ကျွန်တော်အိမ်တစ်အိမ်ပေါ်ကိုပြေးတက်သွားပါတော့သည်……..။

(နောက်ထိုင်)စက်ဘီးကယ်ရီ