အိပ်မက်

တစ်လောကလုံးသည်….မီးဟုန်းဟုန်းတောက်လျှက်…ဖုန်းဆိုးတောအသွင်…..ပျားပန်းခတ်မျှလှုပ်ရှားခဲ့သော…မြို့တော်ကြီးများမှာ..

.ကျီးနှင့်ဖုတ်ဖုတ်….အချိန်က..အမှောင်ခောတ်…..မကောင်းဆိုးရွား…ဖုတ်ကောင်များကြီးစိုးရာ…အချိန်ကာလ….

.လူသားမျိုးနွယ်တို့ရှင်သန်ရပ်တည်ရေးအတွက်….မေးခွန်းထုတ်ခံနေရသည့်အချိန်…

လောက၏တစ်ဖက်ခြမ်းတွင်ကား…လူသားမျိုးနွယ်၏ နောက်ဆုံးခံတပ်…

အေးချမ်းတည်ငြိမ်နေသေးသော…..အင်အားတောင့်တင်းလှသော…..ပြင်ဦးလက်နက်အင်ပါယာကြီး…

” အူဝဲ ”..ကလေးတစ်ယောက်၏ စွဲမက်ဖွယ်…ခန့်ညားသော…ငိုသံ…

ပြင်ဦးဧကရာဇ်နိုင်ငံတော်၏ ဥလျှောင်…ဘုရင်မင်းမြတ်၏ နန်းမွေခံ …အိမ်ရှေ့စံမင်းသားလေး..မွေးဖွားလာခြင်း…..

အနှီ…မင်းသားငယ်လေးမှာ…မွေးရာပါ..ခန့်ညားတည်ကြည်ခြင်းရှိသည့်အပြင်….ပွတ်သစ်စရွှေကဲ့သို့…ဝင်းမွတ်သောအသားအရောင်ဖြင့်..

လူမက..နတ်မကျ…ချောမောခန့်ညားလေသည်…

အပျိုတော်..ရံရွှေတော်…စီနီယာ…ဂျူနီယာများအပြင်..မိဖုရားငယ်များပင်..မနေနိုင်မထိုင်နိုင်ဖြစ်ကာ…ပုခက်အတွင်းမှ..

မင်းသားငယ်လေးအား..” ချစ်စရာလေး..ဟယ်.. ”ဟု ပြောဆိုပြီး…..အာဘွားရှလူးကျသဖြင့်…..ခမည်းတော်..ဘုရင်မင်းမြတ်ပင်..

မနာလိုတိုရှည်ဖြစ်ကာ…..ပလာယာဖြင့်ဆွဲနှုတ်မည်ပြုသည်ကို….မိခင်မိဖုရားခေါင်ကြီး..ငိုယိုတားမြစ်သဖြင့်သာ….ယခုကဲ့သို..

လူတဥ..သူတဥ…ဖြစ်နေသည်…ထိုမျှလောက် …ချောမောခန့်ညားသည်….

ထို့ကြောင့်..အရွယ်ရောက်လာသည့်အခါတွင်…အရပ်ရပ်နေပြည်တော်…ကျော်ချင်တိုင်းကျော်ပြီး…ပြင်ဦးအိမ်ရှေ့စံ..ပါခန့်စော်ကြည် မင်းသားလေးဆိုလျှင်……အရွယ်ရောက်ပြီး…မိန်းကလေးထု၏ အိပ်မက်အရှင်သခင်..စော်အလန်းတသန်း၏.မျှော်လင့်ရာအဖြစ်…နာမည်ကျော်ခဲ့လေသည်…

မင်းသားလေးမှာ…အဆင်းတွင်ပြိုင်ဘက်ကင်းသလောက်…အချင်းတွင်လည်း…စစ်တပ်ဆိုင်ရာ.မန်းနေ့ဂျ်မန့်….အက်မင်နစ်စတေးရှင်း..

..စတတ်တပ်တစ်..လော်ဂျက်စတတ်…ဆပ်ပို့တင်း…ဘက်စုံထူးချွန်လေသည်…ကလပ်စစ်ကယ်…စစ်နည်းပညာပါရဂူ ..ဆွန်ဇူးပင်..သူ၏ အညံ့ဆုံး..တပည့်စာရင်းတွင်ပါဝင်ခဲ့လေသည်….ထို့ကြောင့်ပြင်ဦးလက်နက်နိုင်ငံတော်မှာ..

.မကောင်းဆိုးဝါး..ဖုတ်ကောင်စစ်တပ်ကျူးကျော်မှုမှ…ကြံ့ကြံ့ခံတွန်းလှန်နိုင်ခဲ့လေသည်…..

ထို့ကြောင့်..ဖုတ်ကောင်စစ်သူကြီးမှာ.ဆောရိုးမင်းသားလေးကိုလုပ်ကြံရန်အစီအစဉ်ရေးဆွဲလေတော့သည်…

အထူးလက်ရွှေးစင်..အားကောင်းမောင်းသန်.မကောင်းဆိုးဝါး…စစ်သည်..တစ်သန်းခွဲဖြင့်…..ဆောရိုးမင်းသားလေး..

.ဂေါ့ဖ်ရိုက်မည့်အချိန်ကိုရွေးပြီး…လျှပ်တပျက်လုပ်ကြံလေသည်…..

သို့သော်လည်း…တိုက်ခိုက်ရေးပညာ လက်ကုန်တတ်မြောက်ထားသော….ပါခန့်စော်ကြည် ဆောရိုးမင်းသားလေး.မှာ ..လက်ရည်မမျှလွန်းသဖြင့်..ညာဘက်လက်ကို..ဘယ်ဘက်စတိုင်ပန်အိတ်ထဲနှိုက်ပြီး…ပြန်လည်တိုက်ခိုက်ရာ…

ဖုတ်ကောင်စစ်သူကြီး…တစ်ယောက်သာ.အသက်ရှင်လျက်..ကျန်တော့လေသည်….

ထိုအခါ..အနှီငတိမှာ….မနိုင်မှန်းသိလျှင်..ပါခန့်စော်ကြည်မင်းသားလေး.ခြေသလုံးမွှေးအား..ဆွဲနှုတ်လေတော့သည်…

“” ဗြုတ်…ဗြုတ် ”’

“‘ အား….”‘  ဟု အသကုန်အော်ပြီး…မျက်လုံးဖွင့်ကြည့်လိုက်သည်…ခြင်ထောင်နှင့်လူလုံးထွေးလျက်….အိပ်ရာရင်းတွင်ကား….

စပ်ဖြဲဖြဲမျက်နှာပေးများနှင့်မမ.လေယဉ်မယ်.နှင့် တစ်ဥထဲပေါက်ထားသော သေမင်းတမန်ကချင်မ …

”…အခုချိန်ထိအိပ်တုန်းလား….ထ.” ဟု ခြေသလုံးမွှေးများကို ဂျိမ်းဘွန်း သေနတ်ပြောင်းလေမှုတ်ထုတ်သလို လုပ်ရင် း…..ပျစ်ချွဲချွဲ ..ကညုတုတုအမိန့်သံဆန်သော..တောင်းဆိုမှုအောက်တွင် ..လမင်းဆယ်စင်း ခွေးဆယ်ကောင်
( လင်းလဲလင်းသည်..ဆူလဲဆူသည် )

မောင်ဆောရိုးသည် …မမ.လေယာဉ်မယ်ခေါ်ဆောင်ရာ မနက်စာစားရာသို့ ..ပေကလပ်ပေကလပ်……

ကုတ်ချောင်းကုတ်ချောင်းဖြင့် သူမမောင်းသောကားနောက်သို့ ..အဝတ်စားမလဲပဲ.လိုက်သွားသတတ်…..အဟင့်ရွှတ်
( စာကြွင်း…ထိုနေ့က ငပျင်းလို့ ပြောသဖြင့် …ရွဲ့စိန်မလုပ်ပြီး သွားမတိုက်ပါ ..အာဟိ )