ချစ်ခြင်းပုံပြင်
sorrow” ဘာ…”..ဟိန်းထွက်လာသည့်အသံ…
” ပိုက်ဆံလိုပြန်ပြီလား…ရှင်တို့တောသားတွေဟာလေ.”…
ငွေတိုးချေးသည့် ချစ်တီးသူဌေးမ အပျိုကြီး စွာတေးလန် ဖြူဖွေး အသံက
ရင်ခေါင်းထဲက ထွက်လာသည် ။ လက်စွပ်အပြည့်ဝတ်ထားသည် ့ လက်ချောင်းများက
ယပ်တောင်ကို တဖျပ်ဖျပ် ….. လက်မောင်းတုတ်တုတ်ကြီးအရင်းမှ ဆာရီကိုသပ်တင်လိုက်သည် ။
အဟေးဟေး တောသား…လယ်သမားရုပ်နှင့် တစိုးတစိမှ မလိုက်ဖက်သည့်
ကချင်နုထွားကြီး ဆောရိုး မျက်လွှာချ ခေါင်းငုံ့လိုက်ရင်းက …
” အမေ ..နေမကောင်းလို့ပါ..သူဌေးမကြီးခင်ဗျာ…..”
” အဲ့တာ..လယ်လေးပေါင်ထားတဲ့အထဲက ..ငွေလေးထပ်လိုချင်လို့ပါ.”
. တိုးညှင်းဖျော့တော့နေသည့်အသံနှင့် တောင်းပန်သံ ….
လူမိုက်ရုပ်ပေါက်နေသော အခြံအရံတစ်အုပ်ကြားမှာ… မိန့်မိန့်ကြီးထိုင်ရင် း ..
ပရာဒါ အိတ်အပွကြီးထဲမှ ငွေစက္ကူတစ်ထပ်ကို ဘတ်ကနဲ ပစ်ပေးလိုက်သည် ။
“” ဟဲ့အကောင်..စာမတတ်တဲ့ကောင်….လက်ဗွေနှိပ်လိုက်အုံး .. “”
စာရွက်အလွတ်တစ်ရွက် လေထဲဝင့်လာသည် ။
သူဌေးမကြီး နှုတ်ခမ်းထောင့်ကို ကွေးယုံ ….ခပ်မဲ့မဲ့ပြုံးလိုက်သည် ။ ..
.မဆပ်နိုင်မှန်းသိသည့်အလျှောက် ….
ကချင်လူထွားကြီးဆောရိုး၏ တောသားနှင့်မျှ မလိုက်ဖက်သော ဝါဝင်းသောအသားအရေကို
စောင်းငဲ့ကြည့်ရင်း တံတွေးတချက်မြိုလိုက်သည် ။
မည်သည့် ကာလ..ကတဲက ပစ်မှားချင်နေမှန်းမသိ ..အဟိဟိ
မလှမ်းမကမ်း တွင် ခြင်းတောင်းဖြင့်အုပ်ထားသည် ့ အသွေးအမွှေးအတောင်စုံလင်နေသည့်
ကြက်ဖပျိုတစ်ကောင်က တိတ်ဆိတ်ဆွံအနေသည် ။ တွန်သံပေးရန်ပင် မေ့လျော့ရင်းးးးးး
ကောင်းကင်သည် ..မဲမဲမှောင်နေသည် ..
******************
*****************
.ခေတ်သည် အိန္ဒိယ အနွယ်ဝင် ချစ်တီးတို့ ကချင်လယ်သမားများကောင်းကင်တွင်..
.နေတစင်းလတစင်း ထွန်းလင်းနေသည့်ကာလ ….
မိုးခါးသည် ချို့တဲ့သူများကြားတွင် တစ်ကိုယ်စာ ရွာသည်။
” ခွီးး… လုပ်စားတော့မိုးခေါင် …ခိုးစားတော့ခွေးဟောင် ..ဆိုတာငါကြီးမှ အစစ် ..
ငါ့ဘဝမလဲ သောက်ရုပ်က သေအောင်ချောတာကလွဲရင် ..တစ်ခုဆိုတခုမှမကောင်း ..”
ရေရွတ်ရင်းက ..မိုးခေါင်သဖြင့် ကြုံလှီနေသော .စပါးခင်းကို ကြည့်ရင်း.ဆောရိုး.တောက် ခေါက်လိုက်သည် ။
ဒီနှစ်လည်းအကြွေးဆပ်နိုင်မည် မထင် ….
ပြင်ဦးလွင်မြို့ သည် ယခင်ကာလများနှင့်မတူ…ထူးထူးခြားခြား မိုးခေါင်လေသည် ။
ခြောက်သွေ့နေသည့် သစ်ခြောက်ပင် ကိုင်းတွင် ကျီးကန်းတစ်ကောင် ပျင်းတိပျင်းရွဲနားနေသည် ။
လေထုသည် ပူလောင်အိုက်စပ် ခြင်းဟူသော စကားစုထက် သာလွန်သင့်လျော်သောစကားမရှိ ။
နွေမိုးဆောင်းသည် ပြက္ခဒိန်စာရွက်များလို ဖျတ်ကနဲ ဖျတ်ကနဲ ……… ကုန်လွယ်လွန်းသည် ။
*******************
*******************
*******************
“” ဟဲ့အကောင် …နင်အကြွေးတွေ တစ်သောင်းရှိနေပြီ ။ တိုးရင်းပေါင်း နင့်လယ်အပြင် ငါးထောင်ပိုနေပြီ ..အခုဆပ် “”
သူဌေးမ အပျိုကြီးချစ်တီး ဒေါ်ဖြူဖွေး ဒေါအလွန်ပွခုန်ဆွနေလေသည် ။
“” သူဌေးမကြီးရယ် …မိုးကခေါင်တော့ မဆပ်နိုင်သေးပါဘူးခင်ဗျာ “”
“” မဆပ်နိုင်ရင် နင့်ကို သိမ်းမယ် “” မျက်မှောင်ကြုတ်..လက်ဆစ်တဖျောင်းဖျောင်း ချိုးနေသည် ့
လူမိုက်အုပ်ကြီးက သွေးဆာနေသည့် ဝံပုလွေများလို….
နယ်ချဲ့အလိုတော်ရိ ပုလိပ်များက မျက်နှာလွဲရင် း မဆိုင်သလိုလို
” ဂျာ “”
” ကျွန်မသားလေး ကို မသိမ်းပါနဲ့ အရမ်းငယ်သေးလို့ပါ ..မသိမ်းပါနဲ့ ..အဟင့်ဟင့် “”
“” ဘာမသိမ်းနဲ့လဲ …အကြွေး ယူတုန်းကယူထားပြီးတော့ ..ဘာမသိမ်းပါနဲ့လဲ “”
“” ဟဲ့အကောင် နင်မလိုက်ရင် နင့်အမေ နဲ့ နင့်အဖေကို ထောင်ထဲထည့်ပလိုက်မယ် .
.ဘာမှတ်နေလဲ ..ဖြူဖွေးတဲ့ တစ်ဖွေးထဲရှိတယ်.. “”
“” အဖြစ်ဆိုးလိုက်တာ သားကြီးရာ ”
” ဖခင်အိုကြီးအသံက ခပ်အက်အက် … တိတ်ဆိတ်လှသည့် ရွာကလေးသည်
တမဟုတ်ချင်း ငရဲတမျှ ပွက်ပွက်ထသွားသည် ။
အံကြိတ်သံ ..တောက်ခေါက်သံ..ခွေးဟောင်သံများဖြင့် ..
. ရွာလယ်လမ်းသည် ဖုန်တထောင်းထောင်းထကျန်ခဲ့လေသည် ။
ကချင်လူထွားကြီးဆောရိုးမှာ … လူမိုက်အုပ်ကြားတွင်
တရွတ်တိုက်ဆွဲခေါ်ခြင်းကို ခံလိုက်ရသည် ။
တန်ပြန်ရန် အင်အားလဲမရှိ ။
နေမကောင်းသည့် မိခင် ဖခင်နှင့် ငြိုးငယ်စွာ မျက်ရည် ဖြိုင်ဖြိုင်ကျနေသည် ့
ညီငယ် ညီမငယ် များကို လှည့်ကြည့်လိုက်သည် ။
အစ်ကိုကြီးအဖရာ မဟုတ်ပါလား ။ ဘဝသည် ခါးသည် ။
***************
**************
**************
တိုက်အိမ်တလုံး…အခန်းတံခါးကိုဆွဲဖွင့်လိုက်သည် ။
လူမိုက်သုံးယောက်ခန့်မှ နောက်ကျောကို ဆောင့်တွန်းလိုက်သဖြင့်
ကြမ်းပြင်ကို ဒလိမ့်ကောက်ကွေး ကချင်လူချောလေး ဆောရိုး လဲကျသွားသည် ။
တံခါးသည် ဂျပ်ကနဲ ပြန်ပိတ်သွားသည် ။
ကံသည် ဆိုးသည် ။ရမ္မက်သည် ထန်သည် ။
အခန်းအပြင်အဆင်ကခပ်မှိန်မှိန် ပြာလဲ့လဲ့ အရောင် ..
..နှစ်ယောက်အိပ်ဖဲသားကုတင်ကြီးတစ်လုံး ..ချယ်နယ်.ရေမွှေးနံ့ သင်းနေသော လေထု …
အမြည်းအစုံအလင်ဖြင့် စားပွဲဝိုင်းကြီးတလုံး ..XO ပုလင်းလုံးကြီး တစ်လုံး …
.ရမ္မက်ခိုးများဖြင့် ရီဝေနေသော သူဌေးမကြီး ဖြူဖွေး …
ကိုယ်လုံးမြုပ်မတတ် ..အိစက်နေသော ဆိုဖာခုံကြီးအပေါ်မှ ခြေချင်းချိတ်ရင်းက ..
..ခပ်မှေးမှေးကြည့်လိုက်သည် ။ စီးကရက်မီးခိုးများကြားတွင် ..
ကချင်လူချောလေး ဆောရိုး …မျက်ရည်ဝေ့လာသည် ။( တောက်..အတော်ဇတ်နာစရာကောင်းဗျ…အဟိဟိ )
အဆီပြန်နေသည့် သူဌေးမကြီး ဖြူဖွေး သည် အောင်နိုင်သူအပြုံးနှင့် ….
“” တကယ်တော့ အောင်ပွဲဆိုတာ ..စနစ်တကျ ပြင်ဆင်ထားသူတွေသာ …ပိုင်ဆိုင်ခွင့်ရတဲ့အရာ “”
ကညော့တော့တော့ကပြောတတ်လိုက်သေးသည် ။
အိပ်ခန်းနံရံတွင် သမင်ပျိုတစ်ကောင်အား
လည်ကုပ်မှ ခဲထားသော ခြင်္သေ့ပျိုမ ၏ လက်ရာမြောက်လွန်းသော ကျောက်စီ ပန်းချီကား …
. ပြင်ဦးလွင်ချယ်ရီတို့ ယခုနှစ်မှ အကြွေစော သည် … အဟိဟိ ..
. *****************
*****************
*****************
ဆယ်နှစ်ခန့် ကြာပြီးနောက် …..
“” သားလေ ..ဖေ့ဆီလာပါအုံး .. ”
” ဖခင်ခြေရာနင်းသောချောမောခန့်ငြားသည် ့ ဆယ်နှစ်သားကောင်ကလေးက ပြေးလာသည် ။
“” ဖေဖေ..မေမေက ဖေဖေ့ကိုအရမ်းနိုင်တာပဲနော်. .အရမ်းလဲချုပ်ချယ်တာပဲ ..”
” မိခင်၏ ကိုယ်လုံးပြည့် ပုံတူပန်းချီကားကြီးကို ကြည့်ရင် း လေသံတိုးတိုးဖြင့် မေးလေသည် ။
“” အင်း..မင်းအမေပေါ့ ….ငါ့ကို ဇွတ်အကြွေးနဲ့သိမ်းတာလေ…. “”
“” ခုတော့လဲ သူကကောင်းရှာပါတယ်ငါ့အပေါ်……””
“” တကယ်တော့ဖေဖေ့ဘဝ ကသိပ်တော့လဲ မခါးလှပါဘူးကွယ် . “”
ဖခင်ကြီးဆောရိုးက သားဆောရိုးကိုမျက်ရည်ဝေ့ရင်း မှာတမ်းခြွေသည် ။
နှင်းပွင့်များဝေနေသည့် ဒီဇင်ဘာလသည် တိတ်ဆိတ်စွာချဉ်းနှင်းဝင်ရောက်လာလေသည် ။
အချစ်နှင့်အမုန်းသည် ဒင်္ဂါးပြား ခေါင်းနှင့်ပန်းကဲ့သို့ …တစ်ချက်လှည့်သာကွာခြားသည်မဟုတ်ပါလော…
“” ဝူးးးးးးးးးးး..ဖွတ်ချက်ဖွတ်ချက် “” အိမ်ရှေ့တွင် ကားသံကြားရလေသည် ။
ပြောင်လက်တောက်ပသော ကားနက်ကြီးသည် ငြိမ့်ကနဲ ဆင်ဝင်အောက်ထိုးရပ်လာသည် ။
ကချင်လူထွားကြီးဆောရိုး အပြေးအလွှား တံခါးဖွင့်ရင်းက စလင်းဘက်အိတ်အနက်ကြီးကို ကူသယ်လိုက်သည် ။
“‘ ရမ်းချစ်နေတယ်မလားးးးးးး ခိခိ “”
သူဌေးမကြီးဖြူဖွေး…..ပြောနေကျလေသံဖြင့် .ကညုတုတု လှမ်းချွဲလိုက်သည် ။
ကချင်လူထွားကြီး ဆောရိုးတွင် ပြန်ပြောစရာ စကားတစိုးတစိမှမရှိ ။ ကချင်လူညိုချော နုထွားကြီးဆောရိုးအား ..တစ်ဖက်သတ်အနှစ်နှစ်အလလချစ် မြတ်နိုးခဲ့သော သူဌေးမကြီးဖြူဖွေး ထံ သူ၏ သနားချစ်များ ထုနှင့်ထည်နှင့် ရောက်ရှိခဲ့နှင့်ပြီး ဖြစ်သည် ..
( အဟိဟိ ….ဒီနေရာ ရေးရတာ အလွန်ကျေနပ်သကွာ )
အိမ်ကြီးအတွင်းမှ အိမ်ဖော်အခြွေအရံများ ဆောက်တည်ရာမရ အပြေးအလွှားနေရာယူကြလေသည် ။ .
..သူဌေးမကြီးပြန်လာပြီမဟုတ်ပါလား …
. “” သဲလေ…..ဒီနေ့ အရမ်းမောတာပဲ ကိုကိုရယ် ..ဇက်ကြောဆွဲပေးရမယ်နော် . ကိုကို ဒီနေ့ဘာချက်ထားလဲ ..””
“” ကိုကို့ကို …လွမ်းနေတာ တနေကုန်ပဲ “”
“” သားလေးမေမေ့ဆီလာပါအုံး .အမောပြေလိုက်တာ .
.ဖအေတူသား အချောလေး ..””
တရစပ်လွှတ်ရင်းက ထမင်းစားခန်းဆီသို့
ရယ်မော ပျော်ရွှင်စွာ သားအမိနှစ်ယောက် ချီတက်သွားလေသည် ။
ကောင်းကင်တွင် လမင်းတစ်စင်းရွှန်းရွှန်းပပသာသည် ။
လေညှင်းတို့က ပန်းရနံ့များကို သယ်ဆောင်လာသည် ။
……………….
………………
…………….. .
…………….ပြီးပါပြီ ……………….
30 comments
ဦးကျောက်ခဲ
December 4, 2013 at 10:06 am
တိန်… ဒါဆို မောင်ဆောရိုး ဘလက်ကော်ဖီ အဖျော်ခံလိုက်ရတာပေါ့…
ချစ်တီးမကြီး ဖြူဖွေးဆိုတော့ အသားအရည် မိုးချုပ်နေမှာ မြင်ယောင်သား…
မသနားပါဘူးဗျာ… ဟီ ဟိ
😀
sorrow weaver
December 4, 2013 at 10:12 am
ဟုတ်တယ်ကျောက်စ် …ကျော့်ကို သိပ်အနိုင်ကျင့်လို့ …ရွာထဲလာဖွတာ..အဟိဟိ
KZ
December 4, 2013 at 10:11 am
ဟိ။
သူ့ဟာသူ ရေးမှ တကယ် ကို ဥလဲကွဲ သိုက်လည်းပျက် ဆူးလည်းကျိုးးးး၊
😀
ဟို အပျိုကြီးတော့ စွေ့စွေ့ခုန်တော့မယ်။
sorrow weaver
December 4, 2013 at 4:42 pm
ဒီနေ့ လေယာဉ်ပေါ်ကဆင်းလာရင် အခွက်စုတ်မယ်တဲ့ ….လော်လီပေါ့စုတ်သလိုစုတ်မှာလား ..အဝတ်စုတ်ခွေးဆွဲသလို စုတ်မလားတော့မသိ…အဟိဟိ …ထိရဲထိကြည့်….မေဂရေ့စ်ပယ်ရီလေးကို အနစ်နာခံပြီး ပစ်စလက်ခတ်ထိုးပေးပစ်မယ်…
Wow
December 4, 2013 at 10:17 am
အနက်နုရောင်အသားအရေလေးနဲ့ သထေးမဂျီးဖြူဖွေးက ကချင်နုထွား ဗေလုဝလေးကို သိမ်းပိုင်သွား သပေါ့လေ… 😛
sorrow weaver
December 4, 2013 at 10:42 am
လေယဉ်မယ်ကြီးရေ ..ခင်ဗျားလေးကို အနက်နုရောင်အသားအရေတဲ့ ….တစ်ယောက်ကဘလက်ကော်ဖီဖျော်တယ်တဲ့…ခုခွိခုခွိ…..ကိုကိုပြောဘူးနော်…လူညားပြောတာ …အဟိဟိ
ဦးကြောင်ကြီး
December 4, 2013 at 10:50 am
ကချင်နုထွား
လျှာခင်ပြုယား
ခါးတင်ဥဝါး
ပါးပြင်ဖုညား
နားလျင်ညုထား
ကားစင်သူ့အား
ငါးရှင်ယုတွား
ဖားကင်လုစား..
TNA
December 4, 2013 at 10:56 am
အောင်မယ်လေး တကတဲတော် အောင်မယ်လေး တကတဲတော် အောင်မယ်လေး တကတဲတော်
ဘယ်သူမှ သူ့ကိုလှတယ်မပြောတော့ သူ့ဟာသူအားတင်းပြောနေရချာဒယ်။ အကြွေးသိမ်းမဲ့သူကလဲ မချိတော့ သွ့သူမှန်ကျိပြီး ကွ့ကိုသိမ်းခံလိုက်ရဒယ်။
sorrow weaver
December 4, 2013 at 11:49 am
အောင်မလေးတော်..အောင်မလေးတော် .အရင်းရှင်..သူဌေးမကြီးအချင်းချင်းပင်းတာပေါ့လေ…ဂရုဏာသက်မယ်မရှိဘူး …ကိုကြီးသဲရာ..ကယ်ပဲတော်…ကယ်ပဲ …ခုခိခုခိ
မဟာရာဇာ အံစာတုံး
December 4, 2013 at 11:21 am
အခု စာရေးသူ ဆောရိုး ကရော
နုထွားလှလှကြီး လား ???
ဟိုဆောရိုးတွေနဲ့ ဘာတော်ဒလဲ တိဘာရစေ ခည …
ဟိုဖြူဖွေးဆိုတဲ့ ဂျီးဒေါ်ကြီးကရော ဘယ်ဂလို နှိပ်စက်တာဒုန်း မတိဘူး
အပေါ်ဂ နှိပ်စက်တာလား အောက်က နှိပ်စက်တာလား ခည …
အိုက်ဒါလေး တိဘာရစေ …. ငိငိငိ
kyeemite
December 4, 2013 at 11:44 am
ကတောက်စ်…ဇတ်နာတယ်ကွာ…( 😥 )
ကချင်လူထွားကြီးဆောရိုး ချောချက်ကတော့ ငါးရှဉ့် ကိုစက်ဆီသုတ်ထားသလိုပါလား 😀
sorrow weaver
December 4, 2013 at 11:55 am
လူဆိုးတွေလာဆွဲတဲ့အခန်းမှာ…ဗမာ အသုဘတွေမှာထည့်တတ်တဲ့ နှဲသံလေး
ဒါမှမဟုတ်..မိတဆိုးရှင်ပြုထဲကလို ဗျာသံလေး…ထည့်လိုက်ရမှာ..နောက်ခံတီးလုံးကို …
မင်းသားဆောရိုးကတော့ ပိတ်သတ်တွေမေတ္တာတပွေ့တပိုက်ကြီး ရမှာ ..နော့့်..ဦးမိုက်နော့်….
အဘရဟူဒီ
December 4, 2013 at 1:31 pm
အော်… ဆြာ ဂျင်… ပျောက်နေပါတယ်လို့ …လက်စသတ်တော့ ဆြာက ဒီမှာ လာသောင်းဂျန်းနေတာကိုး…
ဆြာချမ်း တို့ ဆြာနတ်တို့ … ကိုကြပ်တို့ ရော ပါဝူးလား …
အာ…ဟိ
alinsett
December 4, 2013 at 2:21 pm
အမ်းမလေးးး ဒဂဒဲဗျာ
ကချင် နုထွားဂျီးရဲ ့ချစ်ပုံပြင်
:kwi:
Mr. MarGa
December 4, 2013 at 5:33 pm
ဪ….ခါးလိုက်တဲ့ဘွ
ဖတ်ရင်းနဲ့ မျက်ရည် ဘူးသီးလုံးလောက်တောင် ကျလာဒယ်…
ဒါမျိုး မခံနဲ့ ဆန်ဒပြမယ်
ယောက်ျားထုအခွင့်အရေး ချက်ချင်းပေး……. :mrgreenn:
sorrow weaver
December 5, 2013 at 10:46 am
နာအသံတောင်မထွက်နိုင်တော့ဘူး …နာကြီးက ကျွဲကောပင်အောက် ကိုယ့်ကိုကိုယ်ကျပျောက်တဲ့ တစ္ဆေ….အဟိဟိ
Thein Zaw
December 5, 2013 at 2:49 pm
ဖတ်ရတာငယ်ငယ်က Black and White ရုပ် ရှင်ကြည့်ရသလိုဘဲ။။
•*¨နန်းတော်ရာသူ •*¨
December 6, 2013 at 7:48 pm
” ခွီးး… လုပ်စားတော့မိုးခေါင် …ခိုးစားတော့ခွေးဟောင် ..ဆိုတာငါကြီးမှ အစစ် ..
ငါ့ဘဝမလဲ သောက်ရုပ်က သေအောင်ချောတာကလွဲရင် ..တစ်ခုဆိုတခုမှမကောင်း ..”
ဖျားဖျား ဖတ်မိလေတာငါ့အမှားးးးးးးးး
ဟိုလယင်မယ်လေးသာ သူ့နာမယ်အလွဲသုံးဇားအလုပ်ခံထားရမှန်းသိရင်
တလံလောက်မြင့်အောင်ဆွ့ဆွေ့ခုန်မယ်
ကျွတ်စ် ကျွတ်စ်
🙄
sorrow weaver
December 7, 2013 at 10:02 am
အလိုလေး…အလိုလေး…လေယဉ်မယ်ဟုတ်ဘူး …ငရဲသမီး….အဲ့ရာ.. ငရဲသမီး…အဟိဟိ ….
လုံမလေးမွန်မွန်
December 7, 2013 at 1:31 pm
အောင်မယ်လေး..လေး.. ရင်နာလိုက်တာ…
ဘူက ချစ်တီးတုန်း.. ဘူက မတရားသိမ်းတာတုန်း…
အောင်မယ်လေး…. နာ စားထားတဲ့ ဟမ်ဘာဂါတွေ လည်ပင်းမှာတောင် တစ်နေပီ…
sorrow weaver
December 7, 2013 at 1:48 pm
အန်တီမွန်မွန်..ခင်ညား..ဘာသူ့လူကိုယ့်ဘက်သားလုပ်ပြီး….ယောက်ျားနိုင်ဆေးပိုင်ရှင်အချင်းချင်း ပင်းသတုန်း….ကျုပ်အနိုင်ကျင့်ခံရတာ ..ခင်ညားအသိဆုံး…အဟိဟိ ….
Foreign Resident
December 7, 2013 at 4:49 pm
အသိမ်းသာ ခံလိုက်ပါ ၊ ကချင်နုထွားကြီး ရေ ။
သူချစ် ဘဝ ဟာလည်း ၊ ပျော်စရာတွေ ရှိပါတယ်ဗျာ ။
Ma Ma
December 7, 2013 at 5:40 pm
ဖတ်ရတာတော့…
(စီးကရက်မီးခိုးများကြားတွင် .. ကချင်လူချောလေး ဆောရိုး …မျက်ရည်ဝေ့လာသည် ။) တဲ့။
မျက်စိထဲမြင်မိတာတော့ …
(စီးကရက်မီးခိုးများကြားတွင် ..ကချင်လူချောလေး ဆောရိုး …ပါးစပ်နားရွက်တက်ချိန်လေတော့သည် ။) 😆
sorrow weaver
December 7, 2013 at 6:48 pm
အန်တီမမ …ဘာဆိုဘားးးမှ နားရွက်မချိတ်ဘူး…ဘဖော ပြောလို့ ..မဟုတ်ရင်တော်လှန်တော့မှာ …အဟီးဟီး …ဘဖောစကားက မမှားလောက်ဘူး…
padonmar
December 7, 2013 at 11:40 pm
ဒီဒူဝါ အတည်ရေးရင်လည်း ဖတ်ကောင်းမှာသေချာတယ်။
အခုတော့ ပါးစပ်ပိတ်မရဘူး။
sorrow weaver
December 9, 2013 at 9:38 am
ပေါတောတောပဲ ရေးတတ်ပါ ..အန်တီဒုံရာ..အဟီး
ဗုံဗုံ
December 8, 2013 at 1:24 pm
အော်..ကရိုး…ကရိုး…..
ဖြစ်ချင်တာတွေကို ဇာတ်ကောင်
ပြောင်းပြန်လှန်ပြီး ရေးတယ် ထင်ပါ့….
sorrow weaver
December 9, 2013 at 9:43 am
ဘာဆိုဘားမှမသိဘူးပဲ ..အောင်ရဲလင်းကလေးနှယ့်..အတော်တော့ စိတ်ရှည်ရမယ်.. ခုခွိခုခွိ
Novy
January 21, 2014 at 5:01 pm
ကချင်လေးရ.. ချစ်တီမက ရှင့်ကို “နန်ဖက်ငိုင်စောရအိုင်” လို့တောင်မပြောပဲ သိမ်းပိုက်လိုက်တာပေါ့နော်
sorrow
January 21, 2014 at 5:09 pm
အင်အားသုံးတယ်လေ… ကျော့်ခါးလောက်ရှိတဲ့ လက်မောင်းတုတ်တုတ်ကြီးနဲ့….အာဟိ