“သူက ကျ နော် ကို အားကျ…………ကျ နော် က သူ့ ကိုအားကျ …………………”

“သူက ကျ နော် ကို အားကျ…………ကျ နော် က သူ့ ကိုအားကျ …………………”

 

 

မ နေ့ က ဘဏ် က နေ အ ထွက် မ တွေ့ တာ အ တော် ကြာ နေ တဲ့ သူ ငယ် ချင်း “မော်ကြီး” နဲ့ တွေ့ ပါတယ်။

သူ က “မင်း အား ရင်  စ ကား လေး ဘာ လေး ပြော ကြ ရ အောင်”လို့ ဆို လာ ပါ တယ်။

ဒါ နဲ့ ဘဲ အေး အေး ဆေး ဆေး စ ကား ပြော လို ့ လဲ ရ စား စ ရ ာ သောက် စ ရာ လဲ စုံ

တဲ့  ဘူ တာ ကြီး နား က ဆိုင် လေး ဆီ ကို သွား ခဲ့ ကြ ပ ါ တယ်။

သူက နောက် ဆုံး ပေါ် ကား လေး န ဲ့ ရှေ့ က သွား။

ကျ နော် က ကျ နော် တ ရုပ် ဆိုင် ကယ် လေး  နဲ့ နောက်က လိုက် ပေါ့၊

ဆိုင် ရောက ် တော့ စား စ ရာ သောက ်စ ရ ာ တွေ မှာ ပြီး တော့ မှ

မ တွေ့ တာ ကြာ တဲ့ လူ တွေ  မေး လေ ့ ရှိ တဲ့ အ တိုင်း

“ အ ဆင် ပြေ လား ဘာ ထူး သေး လဲ “ လို့ အ ပြန် အ လှန် မေး ကြ ပ ါတယ်။

သူ က ကျ နော် ့ ကို

“ မင်း ရော အ ရင် ပွဲ ရုံ မှာ ဘဲ လား “  လို့ မေး တော့ ခေါင်း ငြိမ့် ပြ ရင်း ကေ န

“ တစ် လ နှစ် သိန်း လောက် ရ တော့ မ ဆိုး ဘူး ပြော ရ မှာ ပေါ့ ဟ။

အငယ် ကောင် က  အ ခု ဆယ် တန်း ဆို တော့ ဒီ ကောင့် အ တွက် တော့

လုံး ပန်း ရ တာ ပေါ့”

“မင်း လဲ  အဲ ဒီ မှာ ကြာ ပြီ နော်”

“ အေးကွ ဒါ ပေ မယ့် ငါ က ဒါ က လွဲ ပြီး လုပ် မ စား တတ် ဘူး လေ။

နောက် ကိုယ် ပိုင်  လုပ် ဘို့ လဲ အ ရင်း အ နှီး မ ရှိ ဘူး ေ လကွာ”

လို့ ပြန် ပြော တော့ သူ က  ပြုံး နေ ပ ါ တယ်။

ကျ နော် ့ သူ ငယ် ချင်းက  မိ ဘ မျိုး ရိုး စဉ် ဆက် ချမ်း သာ လာ သူ လို့ ဆို နိုင် ပါ တယ်။

ကျ နော် တို့ ငယ် စဉ် ကျောင်း သား ဘ ဝ မှာ ကျောင်း ကို လမ်း လျောက် ပြီး သွား ရ တဲ့ အချိန်

ကျောင်း ပိတ ်ရက် သူ ငယ် ချင်း တစ် စု လျောက် လည် ချင် ရင ် စီး စ ရာ စက် ဘီး ကို အိမ် က

အ လစ် ချောင်း ပြီး လည် ရ ချိန် မှာ သူ က ဆိုင် ကယ် နဲ့ သွား ရ တာကို တောင် မှ ပင် ပန်း တယ်

ထင် ခဲ့ တဲ့ လူ တန်း စား ထဲ က ေ ပါ့။

ကျ နော် မှတ် မိ သ လောက် သူ တို့  အ ဖိုး လက် ထက် မှာ ပြည် သူ ပိုင် သိမ်း ခံ လိုက် ရ တဲ့

အ ချိန် က စ ပြီး ဘာ  သူ တို့ မိ သား စု ကြီ း တစ် စု လုံး ဘာ မှ မ လုပ် ဘဲ  နေ ကြ တာ ပါ။

သူ တို့ ပိုင် တဲ့ အိမ် တွေ က ရ တဲ့ အိမ် လ ခ ရယ်

ဘဏ် တိုး ရယ် သူ့ အ မေ ကျောက် ပွဲ စား လုပ် တာ ရယ် နဲ့ ရပ် တည် နေ တာ လို့ သူ ပြော ဘူး ပါ တယ်။

ဒါ ပေ မယ့် လဲ  သူ တို့ မိ သား စု သုံး ပုံ စွဲ ပုံ ကို မြင် ရ တော့  စု ဆောင်း ထား တာ လေး ထု ခွဲ ပြီး စား မှ ဘဲ

သူ တို့ သုံး တဲ့ ပိုက် ဆံ ရ နိုင် မယ်  လို ့ တွေး မိ ပါ တယ်။

ကျ နော် သိ သ လောက် ကတော့ သူ့  လက် ထက် မှာ တိုက် ကန် ထ ရိုက် လုပ် ငန်း တွေ

လုပ် ပါ တယ်။

လုပ် တယ် ဆို တာက လဲ သူ တို့ က ငွေ ထုတ် ပေး ပြီး လုပ် တတ် တဲ့ သူ ကို ကြေး ကောင်း

ကောင်း ပေး ခိုင်း တာ ပါ။

ပို  အ ဆင် ပြေ ချင ်တော့ မန်း လေး မြု ိ့ ကြီး မီး လောင် လိုက် တုံး က တစ် ခါ

အ ခု နောက် ပိုင်း မှာ အ ရင် အ စိုး ရ လက် ထက် က ပြည် သူ ပိုင် သိမ်း ခဲ့ တဲ့

နေ ရာ တွေ ကို မူ လ ပိုင် ရှင် လက် ကို ပြန် ပေး လိုက် တော့ တစ် ခါ

သူ တို့ ဘိုး ဘွား တွေ ပိုင် ခဲ့ တဲ့ မြေ တွေ ကို ပြန ်ရ လိုက် ပါ တယ်။

အဲ တော့ ရှေး က မြန် မာ ငွေ ကျပ် ထောင် ဂ ဏန်း လောက် ဘဲ ရှိ ခဲ့ တဲ့

နေ ရာ တွေ က အ ခု လက် ရှိ အ ချိန် မှာ ကျပ် သိန်း ပေါင်း သောင်း ဂ ဏန်း လောက်

တန် ဘိုး ရှိ သွား ပါ တယ်။

(ငွေ ကြေး ဖောင်း ပွ ခြင်း ရဲ့ ရ လဒ် တွေ ပေ့ါ)

အဲ ဒီ အ ချိန် ရောက် တော့ သူ တို့ ညီ အကို တ စ် တွေ  က သူ့ အဖိုး လက် ထက်က

လို ဘဲ ဘာ မှ မလုပ် ဘဲ နေရင်လဲ ရ တယ် ဆို တဲ့  အ နေ အ ထား ကို ရောက် သွားပါတယ်။

သူ့ တို့ ဘ ဝ က တ ကယ် တော့ အ လွန် အား ကျ စ ရာ ကောင်း ပါ တယ်။

လမ်း မ တန်း မှာ တိုက် ကောင်း ကောင်း ခြံ ကျယ် ကျယ် နဲ့ နေ ရ တယ်။

ဒီ အိမ် မ နေ ချင် ရင် ဟို အိမ် ကို ပြောင်း နေ လို့ ရ တယ်။

ကား အသစ် ပေါ် သ မျှ စီး နိုင် တယ်။

အိမ် မှာ ဘဏ် မှာ ငွေ အ ပြည့် ရှိ ပါ  တယ်။

သူ့ တို့ လို ဘ ဝ မျိုး က တော့ လူ တိုင်း လို ချင် တဲ့ ဘ ဝ မျုးိ ပေါ့။

သိပ် မကြာ ခင် စား စ ရာ သောက် စ ရာ တွေ ရောက် လာ တော့

စ ကား စ နည်း နည်း ပြတ် သွား ပါ တယ်။

စား ေ သာက် နေ ရင်း က နေ

“အောင် မောင်း ရ ာ အ ခု တ လော ငါ သိပ် အ ဆင် မ ပြေ ဘူး ကွ”

လို့ ရုတ် တ ရက် ကြီး ပြော လိုက် တော့ ကျ နော်  အ တော်လေး အံ့ ဩ သွား ပါ တယ်။

သူ့ လက် မှာ လဲ န ဝ ရ တ် ကိုး သွယ်  လက် စွပ် ကြီး က လဲ ပြူး လို့။

ဟန်း ချိန် း က လဲ သုံး ကျပ် သားေ လာက် ရှိ မယ်။

ဆွဲ ထား တဲ့ ပ လက် တီ နမ် ဆွဲ ကြိုးက လဲ နှစ ်ကျပ် သား ေ ကျာ် မယ် ထင် ပါ တယ်.။

ဝတ် ထား တာ က လဲ သူ ဌေ း ဆို တော့ အ ကောင်း စား ချည် ဘဲ ပေါ့။

သူ က သက် ပြင်း တစ် ချက် ကို ဖူး က နဲ့  မူတ် ထုတ် လိုက် ရင်း

“ ဟုတ် တယ် အောင် မောင်း ရ လမ်း ၈ဝ ပေါ်က အ ကွက် မင်း သိ တယ ် မ လား

၂ သောင်း လာ ပေး နေ တော့ ဈေး ကောင်း ရ တုန်း လေး ဒီ အ ကွက်  ငါ တို့ က လွှတ် ချင် နေ တာ။

ကို လတ် ကြီး က  မ ရောင်း ချင် တော့ လက် မှတ် ထိုး မ ပေး ဘူး။

ညီ အကို သုံး ယောက် ထဲ ရှိ တာကို မ ညီ ညွတ် ဘူး ဖြစ် နေ တာ”

လို့ ပြော ပါ တယ်။

“ ဟ မင်း တို့ က ဘာ ပူ စ ရာ ရှိ လဲကွာ မ ရောင်း လဲ ဖြစ် နေ တာ ကို”

“ အောင် မောင်း မင်း မ သိ ဘူး နော်

အိမ် က မ ဒမ် က ရော က လေးေ တွက ရော တိုက် ကြီး က မော်ဒယ် အောက် နေပြီ

အသစ် ဆောက် ပေး ဘို့ နား တွေ ပူ နေ တာ နေ့ တိုင်း ဟ”

“ နောက် ဟို ကောင်  မင်း တူ  ဖိုး နီ က လဲ မိန်း မ လို ချင် နေ ပြီ

တော် ရုံ တန် ရုံ လောက် နဲ့  တော့ မ ရ ဘူး။

အဲ ကောင် မ င်္ဂ လာေ ဆာင် ရင် လဲ ငါ က ကုန် အုံးမှာ၊

အ လတ် မ က လဲ ကား အ သစ် လဲ ချင် တယ် တဲ့။

အော် ဇီ ရောက် နေ တဲ့ ကောင် က လဲ အ လုပ် လုပ် တယ် သာ ပြော တယ် သူ့

ဆီ ငွေ ပြန် ပို့ ပေးေ န ရ သေးတယ်။

စိတ် လေ ပါ တယ ် ငါ့ ကောင် ရာ

မင်း ဘဲ အေး တယ်။

ဘာ မှ ပူ စ ရာ မ လို ။

ခိုင်း တာ လေး လုပ် ပေး လိုက်။

အ ချိန် တန် ရင် လ ခ လေး ထုတ် လိုက် ရုံ ဘဲ “ လို့ ပြော ရင်း

ဘယ် နှစ် ကြိမ်  မြောက် မှန်း  မ သိ တဲ့ လေ ပူ တွေကို မူတ် ထုတ် လိုက် ပြန် ပါ တယ်။

သူ့  မူတ် ထုတ် လိုက် တဲ့ အပူတွေ က ကျ နော် ့ ကို လာ ကပ ်နေ သ လို လူ တောင်

ရှိန်း တိန်း ဖိန်း တိန်း ဖြစ် လာ ပ ါ တယ်။

ဒါ နဲ့ ဘဲ သူ က သွား ကြ စို့ ကွာ ဆို ပြီ း ပိုက် ဆံ ရှင်း ဘို့ ဘေလ် လှမ်း တောင်းပါ တယ်။

တစ် တောင် လောက် ရှိ တဲ့ သူ့ ပိုက် ဆံ အိပ်ကြီး ထဲ မှာ တော့

တစ် သောင်း တန် ရော ငါး ထောင် တန် တွေ အ ထပ် လိုက် ကြီး မြင် နေ ရ ပါ တယ်။

အောက် ထပ် ရောက် လို့ သူ က  ကား ပေါ် တက် ခါ နီး ကျ နော့်ကို ပြုံး ပြ ရင်း

“ အောင် မောင်း ရာ မင်း ဘဲ ကောင်း ပါ တယ်” လို့ ပြော ရင်း ကား ကို ဝူး က နဲ မောင်း ထွက် သွား ပါ တယ်။

သူ ထွက် သွား တော့ မှ ကျ နော် လဲ ဆိုင် ကယ် ကို  စက် နှိုး လိုက် ပါ တယ်။

ဆိုင် ကယ် စက် က အ တော် နဲ့ နိူးလို့ မရ ဘူး ဖြစ် နေ ပါ တယ်။

စက် နူးိ မ ရ မှ သ တိ ရ လိုက် တာ က ကျ နော် ဆိုင် ကယ်  ပလပ် မ လဲ ရ သေး တာကိုပါ

အ ခု တော့ ရ သ လောက် မှေး စီး လိုက် ပါ  အုံးမ ယ်။

ပ လပ် ကို ဖြုတ် ဟို ကလ ိ ဒီ က လိ လုပ် လိုက် တော့ မှ စက် က နိုး  သွား ပါ တယ်။

ကျ နော် ဆိုင် ကယ် နိူး ရ တော့ သူ က တော့ အိမ် တောင် ပြန ်ရောက် နေ လောက် ပါ ပြီ။

ဒါ က တော့ကို အောင် မောင်း သူ ကြုံ ရ တာ လေး ကို ကျ နော် ့ ကို ပြန် ပြော ပြ တာ ပါ။

**********************************************************

ဒီ လို အ ဖြစ်  အ ပျက ်လေး တွေကို ကျ နော် မိတ် ဆွေ တွေ နဲ့ တွေ့ လို့ ပြော ပြ တော့

“ ကို ပေါက် ရာ လူ အ မျုးိ မျိုး စိတ်  အ ထွေ ထွေ ပေါ့။

တစ် ချို့ ကလဲ မ ရောင့် ရဲ မ တိမ် နိုင် တော့ လဲ ဘယ် တော့ မှ အ လို မ ပြည့် နို်င် တော့

ညည်း တယ် ပေါ့ ဗျာ။

တစ် ချို့ က တော့ လဲ သူ တို့ ချမ်း သာ တာ ကို တစ် ဖက် လှည် ့ နဲ့ ကြွား တာ ပေါ့ ဗျာ။

တစ် ချို့ ကြ ပြန ်တော့ လည်း တ ကယ် လဲ ပူ တာ မ ဟုတ် ဘဲ နဲ့ ညည်း ပြ တာ ကို

အ ကျင် ့ ပါ နေ တယ် လေ။”  လို့ မှတ် ချက် လေး ပေး သွား ပါ တယ်။

တ ကယ် တွေး ကြည့် တော့ လဲ လူ့ ဘဝ ကြီး ဆို တာ သူ့ ဘဝ နဲ့ သူ

ကိုယ့် ဘ ဝ နဲ့ ကိုယ် လေ။

ကိုယ့် ဘ ဝ အ ပေါ် မှာ ကိုယ် တိုင် ကျေ နပ ်နေ ဘို့ ဘဲ အ ဓိ က လို့ ထင် မိ ပါ တယ်။

အဲ လို ကျေ နပ် နို်င် ရင် လူ ချမ်း သာ တာ မ ချမ်း သာ တော့ မ သိ ဘူး။

စိတ် ချမ်း သာ မှာ က တော့ အ မှန် ဘဲ လိို့ ထင်  မိ  ပါ တယ်။

ကို ပေါက် လက် ဆောင် အ တွေ း ပါ း ပါးလေး

 

12-1-2014