ကရင်အမျိုးသမီးလေး ကျွန်မ

ဘယ့်နှယ့်ဗျာ လက်ညှိုးတစ်ချောင်းထောင်ထောင်ပြပြီး ကားလမ်းကို စည်းမရှိကမ်းမရှိ မောင်းနေလိုက်
ကြတာ။အင်္ဂုလိမာလသာ ရှိကြည့် လက်ညှိုးအချောင်းတစ်ထောင် ရဖို ့ရက်မကြာစေရဘူး။ တစ်ရက်နဲ ့
အကုန်ပြတ်တယ်ရယ်။ ပြင်ရမှာတော့ အများကြီးပဲဗျ လူတွေစည်းကမ်းရှိဖို ့စိတ်ဓာတ်က စပြင်ရမှာ။ဘတ်စ်ကားပေါ်ကနေ တံတွေးထွေးချတာ ကွမ်းသွေးထွေးတာက အစ တိုက်ခန်းတွေဆိုလည်း အပေါ်ထပ်ကနေ အမှိုက်ပစ်ချတာက အဆုံး ဒါတွေက စိတ်ဓာတ်မကောင်းလို ့ဖြစ်ရတာ။

အဲ..လူတွေ အလုပ်မဟုတ်တော့ သာသနာ့ဘောင်ထဲက ဘုန်းကြီးတွေ မယ်သီလတွေ အလုပ်ဟုတ်လား
ဆိုပြန်တော့လည်း အချို ့က သာသနာညှိုးနွမ်းစေမယ့် အတုအယောင်တွေဗျ။လက်ဖက်ရည် ဆိုင်ထဲမှာ ဖြစ်ဖြစ်၊ လိုင်းကားပေါ်မှာ ဖြစ်ဖြစ် စာအိတ်တွေ လိုက်ဝေပြီး တောင်းနေတာ၊ ဖိနပ်ပြတ်
ချင်ယောင်ဆောင်၊ နေ ့ဆွမ်းဘုဉ်းမပေးရသေးဘူး ဆိုလိုဆို နဲ ့ညာနေလိုက်ကြတာမြင်ရတာ အမြင်မတော်ဘူးဗျာ။

သူများအကြောင်းပြီးတော့ ကိုယ့်အကြောင်းကိုယ် ပြောရဦးမယ်။ကျုပ်က အဝေးသင်နဲ ့ဘွဲ ့ရထားတာ။
အလုပ်သွားလျှောက်တော့ တစ်လကို ၅သောင်းစပေးတာ။၃လလောက်နေတော့ ထွက်လိုက်တာပါပဲ။
အခု တက္ကစီမောင်းတာ အုံနာကြေးပေးပြီး တစ်နေ ့နည်းတယ်ဆိုတောင် ၄၊၅ထောင် ကျန်တာရယ်။
တွက်ကြည့်ရင်အရင် လခထက်တောင် ၃ဆလောက်ဝင်တာ။သမ္မာအာဇီဝ အလုပ်ဆိုတော့လည်း ဂုဏ်ငယ်တယ် မထင်ပေါင်ဗျာ။

ကျုပ်နဲ့ အတူ တက္ကသို်လ်ကနေ ဘွဲ ့အတူရလာတဲ့ ဘော်ဒါဘော်ချက်တွေအချိန်တန် ချိုင့်လေးဆွဲ ပြီး ဟန်နဲ ့ပန်နဲ့ ထွက်သွားလေးတွေ ကြည့်ပြီး အစကတော့ အားကျမိသဗျာ။အဲ..ဒါပေမယ့် အဲဒီဟန်နဲ့ ပန်နဲ့ ဘော်ဒါတွေလည်း လကုန်ရက်နီးတော့ ဒီကစွပ်ကျယ်စုတ်နဲ့ တက္ကစီမောင်းတဲ့ကောင်ဆီလာပြီး ပိုက်ဆံချေးရတော့ ကျုပ်တော့ ဘွဲ ့တွေ ရာထူးတွေ နောက်ထားလို ့တစ်နေ ့တစ်နေ ့ထမင်းနပ်မှန်ပြီး သူတို ့လို သူများဆီ သွားပြီး ပိုက်ဆံမချေးရတာကိုပဲ စိတ်ထဲကျေနပ်နေတော့တာ။

ကျုပ်မိန်းမလည်း ဘွဲ ့ရပါပဲ သူလည်း အရင်က Shopping Mall မှာ အရောင်းစာရေးမဗျ။အပျိုတုန်းကတော့ ကြော့ကြော့လေးနဲ ့လှအောင် ပြင်နိုင်ပေမယ့် အခုတော့ လမ်းထိပ်မှာတင် အသုပ်ရောင်းရတာ အဆင်ပြေတော့ လှအောင်လည်း မပြင်နိုင်ရှာတော့ပါဘူး။သူမလှတော့ ကျုပ်လည်း
စိတ်ဖြောင့်ဖြောင့်နဲ ့ကားမောင်းရသပေါ့ဗျာ။ဟုတ်ဘူးလား ဟားဟားဟား။

စကားပြောကောင်းနေလိုက်တာ။ ဒီက ငါ့ညီမရှေ ့မီးပွိုင့်ကျရင် ဘယ်ကွေ ့ရမလဲ ပြောပါဦး။
ပွိုင့်ရောက်ရင် ညာကွေ ့ပြီး တွေ ့တွေ ့ချင်းလမ်းတွင် ရပ်လိုက်ရန်ကျွန်မပြောလိုက်သည်။ပွိုင့်အတန်ကြာ ပိတ်မိနေပြန်သည်။ပွိုင့်တွင်ပင် တက္ကစီးငှားရန် ပြင်နေသော အမျိုးသမီး၂ဦးကို တွေ ့သော် ကားဆရာက
ဘယ်လဲဟု မေးလိုက်သည်။ ထို၂ယောက်ပြောသော နေရာသည် ကျွန်မသွားမည့် ဘက်နှင့်
ဆန် ့ကျင်ဘက်။ သို ့သော် ကျွန်မသွားမည့် နေရာက ပွိုင့်ကနေ သွားရင် အတော် နီးနေပြီဖြစ်သောကြောင့် ကားဆရာက ပွိုင့်တွင်ပင်ဆင်းပေးပါရန်နှင့် သူ ့အတွက် နောက်ထပ်အော်ဒါရရန် ကူညီဖို ့ကျွန်မကို ပြောလာသည်။

ကိုယ့်အတွက် အပန်းမကြီးသောကြောင့် သူပြောသလို ပွိုင့်တွင်ပင် ဆင်းပေးလိုက်ပါသည်။
စည်းကမ်းရှိဖို ့ပြောပြီး သူကိုယ်တိုယ်ကကျ မလိုက်နာပါလားဟုကားဆရာကိုတော့ စိတ်ထဲတွင် အပြစ်တင်မိသည်။

သွားမည့် နေရာသို ့လမ်းလျှောက်ရင်း စိတ်ထဲတွင်တော့ အတွေးများစွာ။
ကားဆရာကား အပြောကောင်းသလောက် ပြောသည့်အတိုင်း အလုပ်မဖြစ်သူ။
အခုခေတ်စားသော စကားအရ ပြောရမည်ဆိုလျှင် သူက ကို နေတိုး NATO(No Action Talk Only).

ဒီအကြောင်းကို သူငယ်ချင်းအိမ်မှာ ဖောက်သည်ချမိတော့ သူငယ်ချင်းက နင်ကရော သူပြောနေတဲ့ အချိန် ဘာမှဝင်မပြောဘူးလားဟု ဆိုလာသည်။ ဟင့်အင်း ဆိုတော့ သူကရယ်ပြီး ကားဆရာက နေတိုးဆိုနင်က ကရင်အမျိုးသမီးပေါ့တဲ့။

ကြောင်ပြီး ကြည့်နေသော ကျွန်မကို သူငယ်ချင်းက ကရင်အမျိုးသမီးနာမည်ဆိုရင် နန် ့တပ်ပြီး ခေါ်တဲ့ ကရင်တစ်မျိုးရှိတယ်လေဟာ။ နင်က ကားဆရာ ပြောသမျှ ဘာမှလည်း ဝင်မပြော ကိုယ်ကိုယ်တိုင်ကျတော့လည်း စည်းကမ်းလည်း မလိုက်နာ ဘာမှလည်း မလုပ်ဆိုတော့
NANT(No Action No Talk) လို ့ခေါ်တဲ့ ကရင်အမျိုးသမီးလေး မမနန် ့ပေါ့အေတဲ့။

သူများမျက်ချေးသာ မြင်ရျ် ကိုယ့်မျက်ချေးကို မမြင်မိသော ကျွန်မ၊ ကျွန်မသူငယ်ချင်းပြောစကားကို ရှက်ရှက်နှင့်သဘောကျ ရယ်နေမိသည်လေ…..။