ပထမဆုံးလူဖမ်းပွဲ နှင့် မမေ့နိုင်သောအဖြစ်အပျက်များ

ပူပြင်းခြောက်သွေ့သော နွေရာသီနေ့လည်ခင်း၌……

ကျွန်ုပ်သည် မယ်မယ်ရရ အလုပ်မရှိသည့်အားလျော်စွာ ရှေးဟောင်းနှောင်းဖြစ်များကိုတွေးတောနေခြင်းဖြင့်သာ

အချိန်ကုန်လွန်ခဲ့လေသည် ။ ကျွန်ုပ်အား မည်သည့်အခါတွင်မျှ မမေ့စေသောဖြစ်ရပ်တစ်ခုသည်ကား

အဆိုပါ ပူလောင်လှသောနွေဥတုတစ်ခုတွင် ဖြစ်ခဲ့ဖူးလေသည် ။

ထို အကြောင်းများကို ပြန်လည်ပြောရမည်ဆိုပါက စိန်ကြီး ဟူသောဓားပြတစ်ဦးအား လိုက်လံဖမ်းဆီးခဲ့စဉ်က

အစပြုရပေမည် ။

တချိန်က စိန်ကြီး ဟုအမည်ရသည် ့ဓားပြ တစ်ဦးရှိခဲ့ဖူးလေ၏ ။

ထို စိန်ကြီးသည်

အလွန်မိုက်၏ ။

အထူးထူးသော အတတ်တို့ကိုလည်း တတ်ကျွမ်း၏ ။

တခါတရံတွင် လွန်စွာမှ သနားညှာတာတတ်၏ ။

ထို့အတူ ကတိသစ္စာ လည်းလွန်စွာတည်၏ ။

သို့သော် ပြိုင်ဘက်ရန်သူအား လွန်စွာရက်စက်တတ်သူဖြစ်သည် ။

သူနှင့် ကျွန်ုပ်သည် မည်သည့်အတွက်ကြောင့် ပတ်သက်ရသနည်းဟု ဆိုပါလျှင် ……

ကျွန်ပ်သည် သင်တန်းဆင်းပြီးစတွင် နယ်မြို့လေးတစ်မြို့၌ အလုပ်သင်အရာရှိပေါက်စအဖြစ် စတင်အမှုထမ်းခဲ့ရလေသည် ။ အလုပ်သင်ဟူသည် စခန်း၌ မျက်စိသူငယ်နားသူငယ်ဖြင့် လူရာဝင်လှသည်မဟုတ်ပေ။

ပုခုံးပေါ်တွင် အပွင့်တင်ထားသော်လည်း သာမန် နယ်ထိန်းအဖွဲ့ဝင် ရဲဘော်တစ်ယောက်မျှပင် ဩဇာမရှိချေ ။

ခက်ခဲပင်ပန်းမည့်ကိစ္စများတွင် အလုပ်သင်အရာရှိပေါက်စများလုပ်ရလေ့ရှိပြီး

ရစရာ လာဘ်လာဘများရှိပါလျှင် အလုပ်သင်ဟူ၍ ချောင်ထိုးထားတတ်ကြလေသည်။

ဥပမာအားဖြင့်ဆိုသော် အလှူဆွမ်းကျွေးဖိတ်သည့်ကိစ္စလေးပင် အလုပ်သင်များ သွားရသည်မဟုတ်ပေ ။

ဤသို့ဖြင့် ကျွန်ုပ်သည် ထိုဒေသ၏နာမည်ကျော် ဓားပြဗိုလ်စိန်ကြီးအား ဖမ်းဆီးရေးတွင် အဖွဲ့ခေါင်းဆောင်ဖြစ်ခဲ့လေသည် ။

အထက်အရာရှိမှ ပေးအပ်သောတာဝန်ဖြစ်သောကြောင့် ရှောင်လွှဲရန်မဖြစ်နိုင်တော့ခြေ ။ သို့သော် … အမှန်အတိုင်းဝန်ခံရပါမူ များစွာစိတ်မချမ်းမသာဖြစ်မိသည်ကိုကား အမှန်ပင်ဖြစ်လေတော့သည် ။

အတန်ငယ် ကြင်နာတတ်ဟန်ရှိသော ဂတ်စာရေးကြီးမှာ ကျွန်ုပ်အားကြည့်၍ စိတ်မကောင်းဟန်ဖြင့် ခေါင်းယမ်းပြလေသည် ။ အများစုသော လုပ်ဖေါ်ကိုင်ဖက်တို့သည်ကား

ဒီကောင်လေးတော့ သွားရှာပြီဟူ၍ ဩဘာပေးနေကြသည်လားမပြောတတ်ပေ။ ပြုံးစိစိနှင့်သာ ဖြစ်နေလေတော့၏ ။

ဂတ်စာရေးကြီး၏ အကူအညီဖြင့် အတွေ့အကြုံရှိသော လူဆိုးထိန်းနှစ်ဦးအား ခေါ်ဆောင်ပြီးလျှင်

ကြိုတင်သတင်းရထားသော ဝတ်ကျင်း (ပုန်းအောင်းရာနေရာ) သို့ သွားရောက်ခဲ့လေသည် ။ ထိုစဉ်က စခန်းတွင် အင်အားနဲပါးလှသည်ဖြစ်၍ ရဲတပ်ဖွဲ့အင်အားများစွာမသုံးနိုင်ခဲ့ချေ ။

အတွေ့အကြုံနုနယ်လွန်းသော (တနည်းအားဖြင့်) သင်တန်းဆင်းပြီးစ လူဆိုးမဖမ်းဖူးသေးသည့် ကျွန်ုပ်သည်

ခေါင်းဆောင်နေရာမှစီစဉ် ကွတ်ကဲလျှက် လွန်စွာမှ တိုက်ရည်ခိုက်ရည်ကောင်ပြီး

လွန်စွာမှ အကွက်မြင်ညဏ်ပြေးလှသည့် စိန်ကြီးအား မည်သို့ဖမ်းဆီးရမည်နည်း ။

သေနတ်ဟူသည် အရာခတ်သိမ်း သုံး၍ရသည်မဟုတ်ပေ ။ အမိန့်အရ အရှင်ဖမ်းဆီးပေးရမည်ဖြစ်လေသည် ။

ယခုအကြိမ်သည် သင်တန်းတွင်လေ့ကျင့်နေသည်မဟုတ်ပေ။ အကြောင့်းမလှပါက ကျွန်ုပ်၏အသက်အား ပေးခဲ့ရလိမ့်မည် ။ ကျွန်ုပ်သာလျှင် ထိုဓားပြအား သတ်ခွင့်မရှိ ၊ အရှင်ဖမ်းရန်သာ ကြိုးပမ်းရမည် ။

ဖမ်းဆီးမည့် အစီအစဉ်ကို သတင်းပေးများထံမှရရှိသည့်အတိုင်း အကောင်အထည်ဖေါ်နိုင်ရန် စတင်ခဲ့သည် ။

ပစ်မှတ်ရှိသည့် နေရာအနီးတွင် ၁ဝ နာရီခန့်ကြို၍ ကင်းပုန်းဝတ်ခဲ့ကြသည် ။

ထို ၁ဝ နာရီ ခန့်အချိန်သည် ကျွန်ုပ်အား များစွာစိတ်လှုပ်ရှားစေသကဲ့သို့

လွန်စွာမှလည်း ချွေးပြန်တုန်လှုပ်စေခဲ့သည် ။

မအောင်မြင်ပါက ဝင်ရောက်ဖမ်းဆီးမည့် ကျွန်ုပ်အသက်သေနိုင်သည် ။

မသေပါကလည်း အထက်မှပေးအပ်သောတာဝန်မကျေပွန်သည်ဖြစ်သဖြင့်

ဆူပူကြိမ်းမောင်းခြင်း အရေးယူခြင်းများခံရပေတော့မည် ။

ဤသို့ဖြင့် စိန်ကြီးတယောက် ကျိန်းသေပေါက်အရောက်လာမည်ဖြစ်သော

စိန်ကြီး၏တိတ်တိတ်ပုန်းမယား ၏ အိမ်အနီးတွင်

ည ရ နာရီခန့်မှစ၍ ကင်းပုန်းဝတ်ပြီး စတင်စောင့်ဆိုင်းရလေတော့သည် ။

ဓားပြစိန်ကြီးသည် မည်သည့်အမှုများကျူးလွန်ခဲ့ပါသနည်း ။

၎င်း ၏အမှုများမှာကား ……………

ကြိုးစားပါဦးမည်

ရာမည

(နောက်တပိုင်းတွင် အပြီးသတ်ရေးသား ဖေါ်ပြပါမည် )