“သ တိ မ ထား မိ ရင် ခံ ပေ တော့ “
ကိုေပါက္(မႏၱေလး)
“သ တိ မ ထား မ ိရင် ခံ ပေ တော့ “
တနင်္ဂ နွေ နေ့ ညေ န က ကျ နော် ရုံး ကို
ရွာထ ဲ က မောင် မာဃ တစ် ယောက် ရောက် လာ ပါတယ်။
အဲဒါ နဲ့ သူ့ ခေါ် ပြီး လက်ဖက်ရည်ဆိုင် သွားကြ တာ ပေါ့။
လက် ဖက် ရည် ဆိုင် အသွား အ ကြော် ဆိုင် လေးတွေ့ တာ နဲ့
အ ကြော် ဝင် ဝယ် ပါ တယ်။
အကြော် ၂၀ဝဘိုး လို ့ ပြော တော့
ဘာ ကြော် ထည့် မှာ လဲ လို့ အကြော် သည်က မေး တဲ့ အခါ
ကျ နော်က လဲ မောင် မာ ဃ နဲ့ စကားေ ပြာ နေရင်း က
အစုံ သာ ကြည့် ထဲ့ လိုက် ပါ ပြော လိုက် ပါ တယ်။
ဗန်း ထဲ မှာက အကြော် လေး မျုးိ လောက် တွေ့ ရ တာ ကိုး။
နောက် ကောက်ညှင်း ပေါင်း မြင် တော့ စား ချင် စိတ် ပေါက် လာေ ရာ။
ကောက်ညှင်းပေါင်း ၂၀ဝဘိုး လို့ ပြော လိုက် တော့ အိုး ထဲက နေ အထုပ်လေးတစ် ထုပ် ထုတ်ပေး ပါ တယ်။
ကြည့် လိုက် တော့ သေး သေး လေး။
ဒါ ၂၀ဝဘိုးလား ဆို တော့ ဟုတ် တယ် တဲ့။
ဒါ နဲ့ နောက် ထပ် ၂၀ဝဘိုးပေး ဆို တော့ အ ကြော် ကြော် နေ တဲ့ မိန်း မ က
သူ ထည့် ပေး မယ်ဆိုပြီးထည့် ပေး ပါ တယ်။
သူ ထည့် ပေး တဲ့ ၂၀ဝဘိုးက အ တော် များ ပါ တယ်။
ပ ထ မ ထည့် ပေး တဲ့ ၂၀ဝဘိုး က တကယ် တမ်း တော့ ၁၀ဝဘိုးလောက်ဘဲရှိ ပါတယ်။
ဒါ နဲ့ လက် ဖက် ရည် ဆိုင် ရောက်တော့ အကြော် နဲ့ ကောက်ညှင်းပေါင်းစားဘို့ လုပ်တော့
အကြော် က ၆ ခု ထည်း ပါ လာ ပါ တယ်။
အကြော် က လဲ ပေါက် စန လေး။
တကယ် ဆိုရင် အကြော် က ၂၀ဝဘိုးဆိုရင် ၈ ခု ပေး ရ မှာ လေ။
မန်းလေးမှာ အ ကြော် တစ် ခု အစိတ်( ၂၅ကျပ်)ပါ။
အ ခု တော့ ၂၀ဝ ဘိုး ခြောက် ခု ဆို တော့ တစ် ခု ၃၅ကျပ်။
သတ ိ မ ထား မိ တော့ ခံ လိုက် ရ တာ ပေါ့ ဗျာ။
*********************************************************
ဒီ အကြော် ကိစ္စ ဖြစ ် လာေ တာ့ သိပ် မကြာ သေး ခင ်ရက် က
ဘားအံ မှာ ကြုံ ခဲ့ တာ လေး ကို သွား သတိ ရ လိုက် ပါတယ်။
ပြီး ခဲ့ တဲ့ ရက် က ရ န်ကုန် ကို ရောက် သွား ပါ တယ်။
ရောက် တဲ့ နေ ့ မှာ ဘဲ မနှင်းပြုံး က
“ကိုေ ပါက် ရေ ကျ မ အ လုပ် ကိစ္စ နဲ့ ဘား အံ့ သွား မယ် လ ိုက် မယ် မ လာ း “လို့ မေး ပါ တယ်။
ကျ နော် က လဲ ဘား အံ့ ကို မရော က်ဘူး တာ ရယ် ဇွဲ က ပင် ကို ဓါတ် ပုံ ရိုက် ချင် နေ တာ ဆို တော့
နှစ် ခါ ခေါ် စ ရာ မ လို ပါ ဘူး လိုက် ဖို့ အဆင်သင့် ပါ ဘဲ။
ဘား အံ ့ သွား မယ် ဆို ရင် လိုက် ချင် ပါ တယ် ဆို တဲ့
ဓါတ်ဆရာ တစ် ယောက် ကလဲ ရှိ ပါ သေးတယ်။
မောင် ယဉ် အောင် ပါ။
သူ က လဲ ဇွဲကပင် မြေ က ဂူ တွေ ကို ဓါတ် ပုံ ရိုက် ချင် တယ် လို့ ပြော ဘူး တာ ကိုး။
ဒါ နဲ့ သူ ့ ကို လှမ်း မေး တော့ လိုက် မယ်တ ဲ့။
အဲ တော့ ဘား အံ ့ ကို ချီ တက် ခဲ့ ကြ တာေ ပါ့။
ဘားအံ ရောက် တော့ ကိုနိုင် ဆို တဲ့ မိတ် ဆွေ က လာ ကြို နေ ပါ တယ်။
သူ့ အိမ် မှာ ပစ္စည်း တွေ ထား ။
မ နက် စော စော ကျောက် က လပ် စေ တီ ကို သွား ဖူး ပြီး လို့ အပြန ်မှာ
မ နက် စာ စား ကြ ဘို့ ဘားအံ့ ဈေး ကို သွား ကြ ပါ တယ်။
နံနက် ခင်း စာ း စ ရာ ဒေသ ထွက် အ စား အစာ ဘာ ရှိ လဲ လို့ မေးကြည့် တော့
ဘာ မှ ထူး ထူး ခြား ခြား မ ရှိ။
ဈေး ထဲ ရောက် တော့ ဘာ စား ရင် ကောင်း မ လဲ ဆို ပြီး ဟို ဆိုင် ကြည့် ဒီဆိုင်ကြည့် ပေါ့။
ေ နာက် တော့ ပန်း သည် လေး နား မှာ ကပ် ဖွင့် ထားတ ဲ့ အသုတ်ဆိုင် လေး ကို မျက် စေ့ ကျ သွား ပါ တယ်။
ဆိုင် လေး မှာ စား တဲ့ သူ တွေ နဲ့ ပြည့် နေ လို့ ပါ။
ကျနော် တို့ သီ အို ရီ အ ရ စား သောက် ဆိုင် တစ် ဆိုင် လူ စည် တယ် ဆို ရင် စား ကောင်း လို့ ပေါ့။
ဒါ နဲ့ ဘဲ ဝင် ထိုင် လိုက် ပါ တယ်။
ကျနော် က ထမင်း ချဉ် သုတ်။
မနှင်း ပြုံး က လဲ ထ မင်း ချဉ် သုတ် ။
မောင်ယဉ် အောင် က ပ ထ မ အသုတ် စုံ မှာ ပြီး နောက် တော့
ထည့် သုပ်ထားတဲ့ သင်္ဘောသီးက မာေ န တယ် စားမ ကောင်း။
အဲ တော့
ထမင်း ချဉ် သုတ် တစ် ပွဲ ထပ် မှာ လိုက် ပါတယ်။
မြို့ ခံ မိတ် ဆွေ ကို နိုင် ကတော့ ထမင်း ကြော် နဲ့ ဘဲ ဥ ချက်။
မုန့် ပြင် နေ တာ က ၁၆နှစ် လောက် ရှိ တဲ့ ကလေး မ လေး.။
သွက် သွက် လက် လက် ။
ဆိုင်က စား တဲ့ လူ များ တော့ ကိုယ့် အလှည့် ရောက် အောင် အ တော် စောင့် ရ ပါတယ်။
ကျနော် အ တွက ်မုန့် ရ တော့ ဘိုက်ဆာေ န လို့ လား မ သိ စား ကောင်း ပါ တယ်။
ကျနော် က အစား မြန် တော့ အရင် ပြီး ပါ တယ်။
ဆိုင် က လဲ လူ စည်ေ တာ့ အား နာ တာ နဲ့ ကျနော် ထ ပြီး ပိုက် ဆံ ရှင်း မယ် ဆို ပြော လိုက် ပါတယ်။
ကို နိုင် က သူ ပေ း မယ် လုပ် နေတ ာ နဲ့ ကျနော် က ဇွတ်ထုတ်ပေး လိုက် ရပါ တယ်။
အဲ ဒီ အချိန် ကျ နော် ဆီ ဖုန်း ဝင် လာ တော့ စကားေ ပြာ နေရ ပြန ်ပါ တယ်။
ကလေး မ လေး က ငါး ပွဲ ၂၅၀ဝ လို ့ ပြော တာ န ဲ့ ကျနော် ထုတ် ပေးလိုက် ပါ တယ်။
မုန့် တစ် ပွဲ ဘယ် လောက် လဲ ဆို တာ ကျ နော့် ခေါင်း ထဲ မှာ မ ရှိ။
ကုန် သည် နဲ့ ဖုန်း ပြော တာ ကို သာ အာရုံ ကျ နေ ပါတယ်။
စား လို့ မ ပြီး သေး တဲ့ မောင် ယဥ ်အောင် ကို ထား ခဲ့ ပြီး လက် ဖက် ရည် ဆိုင် ဘက် ထွက်ခဲ့ ကြပါ တယ်။
ခဏ နေ တော့ မောင်ယဉ် အောင် ရောက် လာ ပြီး
“ဦးပေါက် ကျ နော် တို ့ တော့ ခံ လိုက် ရ ပြီ “လို့ ပြော ပါ တယ်။
“ ဟ ဘာဖြစ် လို့ လဲ “လို့ မေး တော့
“အော် သူ များ တွေ စား တာ ၃၀ဝ ဘဲ ပေး ရ တာ ဗျ “
အဲ တော့ မှ သ တိ ရ လိုက် တာ မုန့် ပြင် ခါ နီး ငါး ဖယ် ထဲ ့ မှာ လား မေး တာ ကို ပါ။
“ ငါ တို့ က ငါး ဖယ် ပါ တယ် လေ“ လို့ ဆို တော့
“ သူ များေ တွ လဲ ငါး ဖယ် ထည့် တာ ၃၀ဝ ဘဲ “လို့ ဖြေ ပါ တယ်။
အဲ ဒီ တော့ မှ မ နှင်း ပြုံး က
“ ဟုတ် ပ အခု မှ သတိ ထား မိ တယ်။
အစော က ကောင် မလေး တစ ်ယောက် ထဲမုန့် ပြင်
တစ် ယောက် ထဲ ပိုက် ဆံ ယူေ န တာလေ။
ကို ပေါက် က ပိုက်ဆံ ရှင်း မယ် လဲ လုပ် ရော ကောင် မလေး က
သူ ့ အမေ ကို ဘယ် လောက်ယူလိုက် ရ မလဲ လို့ လှမ်း မေး တာ ကြား လိုက် တယ်။
အဲ လို မေး တာ ကြား တော့ စိတ ်ထဲ မှာ တစ် မျုိုး တောင် ဖြစ် သွားေ သး တယ်။
ဒါပေ မယ် မ လုပ် လောက ်ပါဘူးေ လ ထင် လို့ ဘာ မှမ ပြော လိုက် တာ “လို့ ဝင် ပြော ပါ တယ်။
မြို့ခံ ကို နိုင် က တော့ ဘာ မှ မပြောဘဲ ပြုံး နေ ပါ တယ်။
အင်း ကိုယ် က သာ သ ူများကို ဆရာ ကျ တဲ့ အချိုး နဲ့
မစားခင် ဈေး အရင် မေး ပါ ဘာ ညာ ကွိ ကွ လုပ် နေ တာ
ကိုယ် တိုင် ကျ တော့ ဈေး မ မေးဘဲ စား လိုက် မိ တော့ ခံ လိုက် ရ ပြန် ပါ တယ်။
သ တိ မ ထား မ ိတော့ လဲ ခံ ပေ အုံး ပေါ့။
ဒီ လို သတ ိ မ ထား မိ လို့ ဘဝ တစ် လျောက် လုံး မှာ
လူ မူ့ ရေး ၊ နိုင်ငံရေး၊ စီ း ပွား ရေ းတွေမှာ
အကြိမ် ဘယ် လောက် များ ခံ ခဲ့ ရပြီး ပြီ လဲ လို့ ဆက် တွေး ကြည့် မိ တော့
တစ် နှစ် သုးံ လေး ငါ း ခြောက် ။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။
လက် ချောင်း တင် မ က ခြေ ချောင်း တွေ ပေါင်း ပြီး ရေ တွက် ကြည့် တာေ တာင် မ လောက်။
အင်း ခံ လိုက် ရ တဲ့ အ ကြိမ် တွေ မနည်း ဘူး နော်။
ကဲ မိတ်ဆွေ တို့ ရော အဲလို့ ခံ ခဲ့ ရဘူး လားဆိုတာ ပြန် စဉ်း စား ကြည့် လိုက်ပါလား။
ကို ပေါက် လက် ဆောင် အတွေး ပါး ပါးေ လး
20-5-2014
25 comments
naywoon ni
May 21, 2014 at 11:17 pm
ကျွန်တော်ကတော့ သတိထားတယ် ။ ဘယ်ဆိုင်ရောက်ရောက် ဈေးအရင်မေးပြီးမှ မှာတာ ။ များသောအားဖြင့်တော့ ထိုင်နေကျ ဆိုင်တစ်ဆိုင်ထဲပဲ ပုံသေထား ထိုင်တာများတယ် ။ စိတ်ထဲ ထွေလီကာလီ သိပ်မရှိဘူး ။ ဝင်ဖူး ထွက်ဖူး ထိုင်နေကျ ဆိုင်မဟုတ်ရင် မထိုင်ဖြစ်ဘူး ။ ခရီး ထွက်ရင်လဲ လက်ဖက်ရည်နဲ့ ပေါက်စီ ဒါမှ မဟုတ် တစ်ခါပြင် ထမင်းလောက်ပဲ ဈေးမေးပီးမှာတယ် ။ ဈေးကြီးတယ်ထင်ရင် မမှာတော့ဘူး ။ ကျောင်းတက်ကတည်းက အကျင့်ပါလာတာ ။ အဟီး မိုးကုတ်က သူငယ်ချင်းမလေး သင်ပေးလိုက်တာ ။ ခုတောင်ပြောရင်း လွမ်းလာပြီ ။
ကိုပေါက်(မန္တလေး)
May 21, 2014 at 11:25 pm
ခံ ရ ပေါင်း များ ပြီ ဆို ပေ မယ့် အမှတ် ကို မရှိ သေး တဲ့ ကို ပေါက် ပါ ခင်ဗျာ
padonmar
May 22, 2014 at 12:44 am
ဈေးကြီးမယ်ထင်ရင် ဝင်ကို မဝင်ရဲတာ ကိုပေါက်ရဲ့။
ကိုပေါက်(မန္တလေး)
May 22, 2014 at 9:22 am
ကျ နော်က ေ နာက် မှ သိ ရင် သာ မပြော တာ
သိ လို့ ကေ တာ့ ချက် ခြင်း ပြော တာ
ကိုပေါက်(မန္တလေး)
May 22, 2014 at 9:26 am
ဈေး မ ကြီး တာ ဝယ် စား မိ တာ ကို ခံ ရ တာ ပါ မ မာ ရယ်
သ တိ လွတ် သွား တာ ကိုး
lu lu
May 22, 2014 at 6:46 am
ခဏခဏပဲ လူတွေကြားထဲ ကိုယ် အ တာကို
ထုတ်ဖော်ပြောသလိုဖြစ်မှစိုးလို ့တိတ်တိတ်လေး
လှည့်ထွက်ခဲ့ ရတာက အခါခါ
:buu:
kyeemite
May 22, 2014 at 10:22 am
အင်း..ကြုံတုန်း ကြော်ငြာဝင်လိုက်အုံးမယ်…
ဈေးမှန်ပြီး အရသာကောင်းကောင်းစားချင်ရင်တော့…မဒမ်မိုက်အသုပ်ဆိုင်ကိုသာကြွခဲ့ပါ 😀
ကိုပေါက်ရေ..ဒီလိုအဖြစ်မျိုးကတော့ ဘယ်သူမှလွတ်မယ်မထင်ဘူးဗျ…
ကိုယ့်မြို့၊ ကိုယ့်ဒေသမဟုတ်ရင်ပိုဆိုးတာပေါ့…
ကိုပေါက်(မန္တလေး)
May 22, 2014 at 12:53 pm
ဒီ တစ် ခါ လာ ရင် မိုက် စ် တို့ ဆိုင် ကို တိတ ်တိတ်လေး လာ စား မည ် ဒါ ဗျဲ
weiwei
May 22, 2014 at 11:07 am
ကျွန်မဆို ခရီးများများသွားဖူးတော့ သူများတွေထက် များများပိုခံရဖူးတယ် .. နေရာတိုင်းမှာ အဲဒီလိုအဖြစ်မျိုးရှိတယ် ..
များလွန်းလို့ မှတ်တောင် မမှတ်မိတော့ပါဘူး ..
ခံလိုက်ရတိုင်း စိတ်မကောင်းဖြစ်မိတယ် .. ကိုယ့်အတွက် တစ်ကြိမ်တစ်ခါ ငွေကြေးအနည်းငယ်က ပြသနာမဟုတ်ပေမယ့် သူတို့တွေစိတ်ဓါတ်အတွက် ရင်လေးတာ ..
ကိုပေါက်(မန္တလေး)
May 22, 2014 at 12:55 pm
မဝေ ရေ ခံ ရ ပါ များ တော့ လည်း ထုံ သွား သလို ဘဲ။
ကိုယ် အ သလ ို ဖြစ ်နေ ပြန ်တော့ လဲ မခံ ချင် ပြန် ဘူး
လုံမလေးမွန်မွန်
May 22, 2014 at 1:51 pm
ဟုတ်တယ်… ခံရဖူးပါတယ်.. သေချာသာ မမှတ်မိတော့တာ…
အော်.. သူတို့ခမျာ ဒီငွေလောက်ကလေးနဲ့ ဒီလိုမျိုးလုပ်ရတယ်လို့ စိတ်မကောင်းဖြစ်မိတာ..
မြန်မာနိုင်ငံက ငွေရှာရ ခက်တာကိုး..
ကိုပေါက်(မန္တလေး)
May 22, 2014 at 4:07 pm
မ ရှိ တော့ လဲ ရ သ မျှ ရ တုံးလေး ယူ ဆို တာ မျိုး နေ မှာ ပါ
ကထူးဆန်း
May 22, 2014 at 2:16 pm
115 မိုင်က feel ဆိုင်မှာ ဆို လက်လွတ်စပါယ် မပေးပါနဲ့ ။
ဘောက်ချာ ပြန်ပေးပါဆို တောင်းပါ ။ sorry , မှား တွက်မိလို့ ပြောတတ်ပါသည်။
ကိုပေါက်(မန္တလေး)
May 22, 2014 at 4:17 pm
ခံ ရ ဘူး သည် အ ဝေး ပြေး ဆိုင် ဘယ် ဆိုင် လဲ မ သိ တော့
ပေါင် မုန့် ကြက် ဥ ကျော် မှာ သည်
သူ ဘာ သာ သူ 2ချပ် ပြော သွား သည်
လာ ခ ျတော့ တစ် ချပ်
စား ပြီး ငေ ွ ရှင်း သည်
မိတ်ဆွေ က လာ စကား ပြော နေ သည်
1000တန် ပေး တာ 200 ပြန ်အမ်း သည်
သ တိ မ ထား မိ ခဲ့
ကား ပေါ် ရောက် မှ သတိ ရ သည်
ပေါင် မုန် ကျော် တစ် ချပ် လေး ရာ မေး ထား တာ ကို
တစ် ချပ် ဘိုး အပို ပေး လိုက် ရ သည်
အ နာ ဟောင်း ကို လာ ဆွ သည်
က ထူး ဆန်း ပြော မှ သ တိ ရ သည်
ကေဇီ
May 22, 2014 at 3:49 pm
ဘယ်နေရာဖြစ်ဖြစ်ပါ။
ဈေး အရင် မေးတာ ကောင်းပါတယ်။
ဟိဟိ
:mrgreenn:
kai
May 22, 2014 at 3:56 pm
အယ်လ်အေဆိုတာ.. တကမ္ဘာလုံးကလူတွေမျိုးစုံလာနေနေကြတာ..
အစားအသောက်..ပစ္စည်း..ဈေးမကပ်ထားရင်.. ဘယ်သူမှဝယ်မယ်မထင်..။
ပြောင်းပြန်ယူပေါ့..
ဈေးမကပ်ထားရင်.. စားသုံးသူများက.. မဝင်ကြေး/ မဝယ်ကြေး..။
ကေဇီ
May 22, 2014 at 4:06 pm
ဒီမှာလည်း ဂလိုရှိတယ် တဂျီးရဲ့။
ဒီနေ့ကို ခံလိုက်ရလို့။
ဘူ့မှပြောတော့ဘူး ရှက်လို့။
အစားအသောက်ပိုင်းမှာ ပိုဆိုးတယ်။
မကပ်ထားရင် မေးတာကောင်းတယ်။l
။ကပ်ထားတဲ့ စားသောက်ဆိုင်တောင် နောက်ဆုံးမှာ ဆားဗစ်ချာ့ က ပါသေးတာ မပါတာရှိသေးးး
:hint:
ကိုပေါက်(မန္တလေး)
May 22, 2014 at 4:20 pm
အော် ဈေး မေး စား ပြီး မှ ခံ လိုက် ရ တာ လဲ ရှိ ပါ တယ် ကေ ဇီ ရယ်
ကိုပေါက်(မန္တလေး)
May 22, 2014 at 4:23 pm
ကို ခိုင် ရေ
မန်း လေး မှာ ဈေး မမေး ဘဲ တောင်း သေ လာက် ပစ် ပေး သွား တဲ့
ဘောစိ တွေ ရှိ တယ် ဗျ
alinsett (gazette)
May 22, 2014 at 5:02 pm
အဟီး
ကျနော်လည်း အာ့မျိုး ခံရလွန်းလို့ . . . .
ရန်ကုန်မှာက ပိုတောင် ဆိုးသေး
ဘယ်နေရာသွားသွား စိတ်ချလက်ချ ယုံရဲဘူး။
ဒါကြောင့် ရန်ကုန်မှာတော့ ဝယ်နေကျ စားနေကျဆိုင်တွေနဲ့
နာမည် သိက္ခာ ထိန်းတဲ့ ဆိုင်မျိုးဆီပဲ သွားတော့တယ်
လေးပေါက် ဒီလို ဆောင်းပါးလေးရေးလိုက်တော့
အနည်းဆုံးတော့ ဒီရွာက လူတွေ သတိပြုမိတာပေါ့
စာဖတ်မိသူတွေ အတွက် အကျိုးများတယ်လေးပေါက်ရေ
ကျေးကျေးပါ
—
ဘားအံမှာ ရှုခင်းတွေ တအားလှတော့
ကျနော်သွားတုန်းက
လေးပေါက်ကိုတောင် သတိရသေးတယ်ဗျ
🙂
ကိုပေါက်(မန္တလေး)
May 23, 2014 at 8:27 am
အလင်း ဆက် ရေ
သ တိ မ ထား မိ ရင် ခံ ရ တာ အမှန်
ဘားအံ့ က အ တော် လေး လှ တဲ့ မြို့ လေး ပါ
တိမ် တွေ လဲ ရလိုက် တယ်
တစ်ည အိပ ်ဆို တော့ မစုံ သေးဘူး
ထပ် သွား ပါ အုံး မယ်
ရူ့ ခင်း လှတ ာ မြင် ရင် ကို ပေါက် ကို သတိ ရတယ် ဆို တဲ့ သူ အား လုံး ကို ကျေး ဇူး တင် ပါ တယ်
myat pearl phyu
May 23, 2014 at 11:24 am
ဟုတ်တယ်နော် ..သတိထားရမယ်..နေရာတကာ သတိ အရေးကြီးတယ်…ရန်ကုန်က ကားသမားတွေ ၅ဝ တန်ခရီးကို ၁၀ဝ ပေါ်တင်တောင်းနေကြတာသာကြည့် …ဈေးသိရက်နဲ့ သူတို့နဲ့ ဖက်ပြိုင်မပြောချင်လို့ ပေးလိုက်ရတာသာကြည့် …၂၀ဝ ကားဆို ဘယ်စီးစီး ၂၀ဝ ပဲ ..ခုဟာက အထူးမဟုတ်တဲ့ ကားစောင့်စီးကာမှ သူတို့က ဟိုနားဒီနားကို ပိုတောင်းချင်ကြတော့လည်း ဒီလောက်လေးနဲ့ကပ်တယ်လို့ပဲ ဆိုချင်ဆို အမြင်ကိုကပ်တယ့် အပြောဆိုးတဲ့ စပါယ်ယာတွေ..ပဆံပိုယူတဲ့လူတွေ ..ကလိမ်ကျစ်လုပ်တဲ့လူတွေအားလုံးပဲ..
ကိုပေါက်(မန္တလေး)
May 23, 2014 at 10:12 pm
ရန်ကုန် တက္က ဆီ သ များက လဲ ကျနော် တို့ လို နယ် က လာ တဲ့ သူ ဆိုရင ် ဝိုက် ပါ တယ်။
တစ် ခါ တစ် ခါ သ တိ ထား မိ ပေ မယ့် ခံ ရ တာ ပါ ဘဲ
snow smile
May 23, 2014 at 7:45 pm
စိတ် တို ဒယ်
သိ သိ ကြီး နဲ့ အား နာ လို ့ ပေး လိုက် ရတာ
ဈေး ရောင်းငွေ သိမ်း နေ တဲ့ သူ က
ကိုယ် က ဘယ် လောက် ကျ လဲ မေး တော့ မှ
သူ ့ အ မေ ကို အ သုပ် တ ပွဲ ဘယ် လောက် လဲ တဲ့ ပြန် မေး တာ
အဲ့ ဒိ ထဲ က သိ နေ တာ
မေး ရင် လဲ ဇွတ် မှိတ် ပြီး ငြင်း နေ မှာ ဆို တာ သိ နေ လို ့
မ မေး ချင် တော့ တာ
ကိုပေါက်(မန္တလေး)
May 23, 2014 at 10:14 pm
အဲ ဒီဆိုင် က မ ထွက် ခင် သာ ပြော လိုက် ရင်
ပွဲ ကြီး ပွဲ ကောင်း တစ်ခု ကြည့် ရ မှာ သေ ချာ ပါ တယ်
ဘာ ပု လို့ မပြော ဘဲ နေ သ နည်း